The recreational potential of Sızır Waterfall and its environment in terms of sustainability<p>Sürdürülebilirlik kapsamında Sızır Şelalesi ve çevresinin rekreasyonel potansiyeli

Authors

  • Vedat Karadeniz Erzincan Üniversitesi

Keywords:

Sivas, Gemerek, Göksu River, Sızır Waterfall, eco-tourism, tourist potential

Abstract

Tectonic feature, lithological and topographical structure, climatic conditions and river regimes of our country result in obsessing a great potential in terms of waterfalls. But it cannot be stated that this potential is being used touristic enough. Whereas, these natural water bodies attracting people with the beauty of landscapes, can be evaluated as alternative to coastal tourism in the range of tourism by protecting natural appearance, overcoming the lack of infrastructure and advertising.

Sızır Waterfall, which is the subject to our research, is located in the boundaries of Sızır town of Gemerek district of Sivas Province. Waterfall, is located 19 km away Sivas-Kayseri highway, can be reached any time of year. Closeness to main road and accessibility to the waterfall arise the attractiveness of touristic.

Sızır Waterfall consists of Göksu stream (Sızır water), is one of the branches of the Red River, with water falling over travertine step. Approximately 22-meter-high waterfall water falls in line of seven drops. This may vary according to the seasons and the amount of water passing through the waterfall.

Although Sızır Waterfall and the surrounding are known by local people, it is insufficiently known across the country. We believe that this touristic value will take its rightful share of the tourism pie with the introduction of the scope of nature-based ecotourism at the second degree natural site that has been declared by Sivas Cultural and Natural Heritage Protection Regional Office in 2001 and that has the necessary infrastructure facilities. At this point, we hope that our study will contribute to increasing the introduction and awareness of the waterfall.

 

Özet

Ülkemizin tektonik özellikleri, litolojik ve topoğrafik yapısı, iklim koşulları ve akarsu rejimleri şelaleler bakımından zengin bir potansiyele sahip olmasını sağlamıştır. Ancak bu potansiyelden turistik anlamda yeterince yararlanıldığı söylenemez. Oysaki manzara güzelliğiyle insanları cezbeden bu doğal su yapıları, doğal görünümlerinin korunması, alt yapı eksikliklerinin giderilmesi ve tanıtımlarının yapılmasıyla turizm yelpazesi içerisinde kıyı turizmine alternatif olarak değerlendirilebilir.

Araştırmamızın konusunu oluşturan Sızır Şelalesi Sivas ili Gemerek ilçesi Sızır Beldesi sınırlarında yer almaktadır. Sivas-Kayseri karayoluna 19 km mesafede yer alan şelaleye yılın her mevsiminde ulaşmak mümkündür. Şelalenin anayola yakın olması ve erişebilme kolaylığı turistik çekiciliğini artırmaktadır.

Sızır Şelalesi, Kızılırmak’ın kollarından biri olan Göksu çayı (Sızır suyu) sularının traverten basamağı üzerinden dökülmesiyle oluşmuştur. Yaklaşık 22 metre yüksekliğindeki şelalenin suları yedi düşüş doğrultusundan düşmektedir. Bu durum mevsimlere ve şelaleden geçen su miktarına göre değişebilmektedir.

Sızır Şelalesi ve çevresi, yöre insanı tarafından bilinmesine rağmen ülke genelinde yeterince bilinmemektedir. Sivas Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Müdürlüğü tarafından 2001 yılında ikinci derece doğal sit alanı ilan edilen ve gerekli alt yapı imkânlarına sahip olan bu turistik değerin doğa temelli ekoturizm kapsamında tanıtılmasıyla turizm pastasından hak ettiği payı alacağı inancındayız. Bu noktada çalışmamızın da şelalenin tanıtımına ve bilinirliğini artırmasına katkı sağlayacağını ümit ediyoruz.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biography

Vedat Karadeniz, Erzincan Üniversitesi

Yrd. Doç. Dr., Erzincan Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Sosyal Bilgiler Eğitimi Anabilim Dalı

References

Arınç, K. (2002). Rekreasyonel Açıdan Değerlendirilmesi Gereken Bir Yöre: Günpınar Çağlayanı ve Çevresi (Şuhul Vadisi/ Darende), Türk Coğrafya Dergisi, 39: 1-21, İstanbul.

Aydın, H. (1999). Sızır (Gemerek-Sivas) Karst Kaynakları ve Yakın Dolayının Hidrojeoloji İncelemesi, Hacettepe Üniversitesi, Basılmamış Yüksek Mühendislik Tezi, Ankara.

Aygen, T. (1987). Şelaleler. İlgi Dergisi, 21: 1-9, İstanbul.

Aylar, F. Çoban, A. (2004). Baraklı Çağlayanı (Taşova-Amasya), G.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 3: 365-381, Ankara.

Bozkaya, Ö. Yalçın, H. Deniz, M. (2005). Sivas Baseni’nin Gemerek Kesimindeki Miyosen Yaşlı Gölsel Kayaçların Kil Minerolojisi, 12. Ulusal Kil Sempozyumu, 5-9 Eylül 2005, Van.

Bulut, İ. Sevindi, C. Kaya, G. (2005). Türkiye’nin Tanıtılmamış Güzelliklerine Yeni Bir Örnek: Ciro Çağlayanı (Yusufeli Artvin), Ulusal Coğrafya Kongresi-2005 (Prof. Dr. İsmail Yalçınlar Anısına), Bildiriler: 107-115, İstanbul.

Bulut, İ. Zor, M. Özdemir, F. (2011). Ilısu Şelalesi, Uluslararası Katılımlı Coğrafya Kongresi 2011 Bildiriler Kitabı, İstanbul.

Ceylan, M. A. (2000). Güney Çağlayanının Rekreasyonel Önemi, Doğu Coğrafya Dergisi, 3: 61-76, Erzurum.

Ceylan, M. A. (2006). Sakızcılar Şelalesi (Denizli), Uluslararası Denizli ve Çevresi Tarih ve Kültür Sempozyumu 6-8 Eylül 2006. Denizli, Türkiye.

Doğanay, H. (1991). Turistik Potansiyeli Yönünden Gürlevik Çağlayanı, Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, Ankara, 54-64.

Doğanay, H. (1994). Tortum Çağlayanı ve Turistik Potansiyeli: Coğrafi Bir Tanıtım, Türkiye Kalkınma Bankası Turizm Yıllığı, Ankara.

Doğanay, H. (2000). Türkiye’de Az Tanınan Üç Doğa Harikası: Tomara, Sırakayalar ve Muradiye Çağlayanı, Doğu Coğrafya Dergisi, 3: 1-24, Erzurum.

Doğanay, H. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. Çizgi Yayınevi, Konya.

Doğanay, H. Zaman, S. (2000). Kurşunlu ve Düden Çağlayanları: Coğrafi Bir Tanıtım, Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı:5 Erzurum.

İlhan (Lahn), E. (1944). Tortum Gölü ve Tortum Şelalesi, Türk Coğrafya Dergisi, 5-6: 137-142.

İzbırak, R. (1990). Sular Coğrafyası. Öğretmen Kitapları Dizisi. M.E.B Yay. No:159 İstanbul.

İzbırak, R. (1971). Hidrografya, Akarsular ve Göller. Harita Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.

Kaypak, Ş. (2012). Ekolojik Turizm ve Sürdürülebilir Kırsal Kalkınma, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 14: 11-29.

Kültür ve Turizm Bakanlığı, (2007). Türkiye Turizm Stratejisi 2023, Ankara.

Özdemir, Ü. Zaman, S. Sever, R. (2004). Rekreasyonel Açıdan Ulukaya Şelalesi ve Kanyonu, Doğu Coğrafya Dergisi, 12: 209-223.

Özgüç, N. (1998). Turizm Coğrafyası. Özellikler-Bölgeler. Çantay Kitabevi, İstanbul.

Saraçoğlu, H. (1990). Bitki Örtüsü Akarsular ve Göller. Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Öğretmen Kitapları Dizisi:177, İstanbul.

Uzun, S. Uzun, A. Yılmaz, C. Zeybek, H. İ. (2005). Erfelek Çağlayanları (Sinop), Doğu Coğrafya Dergisi, 14: 331-348, Erzurum.

Yücel, C. (2002). Turizmde Yükselen Değer: Ekoturizm, TÜRSAB Ar-Ge Departmanı. www.canbekin.com/FileUpload/ks192554/File/ekoturizm.pdf.

<http://www.sizir.com Son erişim 28 Kasım 2012.

<http://www.sizir.bel.tr Son erişim 28 Kasım 2012.

Downloads

Published

2013-04-26

How to Cite

Karadeniz, V. (2013). The recreational potential of Sızır Waterfall and its environment in terms of sustainability&lt;p&gt;Sürdürülebilirlik kapsamında Sızır Şelalesi ve çevresinin rekreasyonel potansiyeli. Journal of Human Sciences, 10(1), 1098–1115. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/2528

Issue

Section

Geography