Acute effects of differing duration of static stretching on speed performance <p> Farklı sürelerde uygulanan statik germenin sürat performansına akut etkisi

Abstract

Abstract

Purpose: The purpose of this study was to determine the acute effects of differing duration (15s, 30s, 45s) of static stretching on speed performance. Method: Twenty students in Physical Education and Sports (age 23.3 ± 2.0 years, height 175.7 ± 5.8 cm, weight 67.6 ± 8.6 kg) implemented 4 differing duration static stretching protocol on ​​noncontiguous days. After low intensity aerobic exercise subjects applied 15s static stretching (SG15), 30s static stretching (SG30), 45s static stretching (SG45) and low intensity aerobic exercise without any stretching application (KU). Subjects performed 20m sprint test after each stretching protocol. Differing duration of static stretching methods were compared by repeated measures ANOVA and post-hoc methods. Results: Differences between KU and SG15 (%5.1), KU and SG30 (%6.6) and KU and SG45 (%10.9) was significant (p<0.001). In addition significant difference was observed between SG15 and SG45 (p<0.032). Conclusion: The results of this study showed that static stretching application of lower extremities have negative impact on the 20m sprint performance. Longer sprint performances were observed as the duration of static stretching increases. These results indicate that static stretching applications were inadequate to prepare the athletes for the activities (such as sprinting) which require high power production.

Özet

Amaç: Bu çalışmada farklı sürelerde (15, 30 ve 45 sn) uygulanan statik germenin sürat performansına olan akut etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Yirmi Beden Eğitimi ve Spor öğrencisi erkek sporcu (yaş 23,3 ± 2.0 yıl, boy 175,7 ± 5.8 cm, beden ağırlığı 67.6 ± 8.6 kg) birbirini izlemeyen günlerde 4 farklı protokolü uygulamışlardır. Bu araştırma düşük yoğunluklu aerobik egzersizi takiben, 15 sn süreli statik germe (SG15), 30 sn süreli statik germe (SG30), 45 sn süreli statik germe (SG45) ve sadece düşük yoğunluklu aerobik egzersiz (KU) (kontrol-hiç germe olmadan) yöntemlerinden oluşmaktaydı. Sporcular her protokolden sonra 20 m sürat testini gerçekleştirmişlerdir. Isınma yöntemleri tekrarlı ölçümlerde ANOVA ve post-hoc yöntemleri ile karşılaştırılmıştır. Bulgular: Sürat performansları açısından KU protokolü ile SG15 protokolü arasında % 5.1’ lik fark (p<0.001), KU protokolü ile SG30 protokolü arasında % 6.6’ lık fark (p<0.001) ve KU protokolü ile SG45 protokolü arasında % 10.9’ luk fark (p<0.001) anlamlı bulunmuştur. Ayrıca SG15 protokolü ile SG45 protokolü arasında anlamlı fark (p<0.032) bulunmuştur. Sonuç: Bu araştırmanın sonuçları, alt ekstremiteye yönelik uygulanan statik germe uygulamalarının sporcuların sürat performanslarını düşürdüğünü göstermektedir. Statik germenin süresi arttıkça sürat performansının düştüğü gözlenmiştir. Bu sonuçlar statik germe uygulamalarının, sporcuları yüksek güç üretimi gerektiren aktivitelere (sürat gibi) hazırlamak için yetersiz kaldıklarını göstermektedir.