Positive psychology in educational administration<p>Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji

Authors

  • Ayhan Aydın Eskişehir Osmangazi University Faculty of Education Department of Educational Sciences
  • Kürşad Yılmaz Dumlupınar University
  • Yahya Altınkurt Dumlupınar University Faculty of Education Department of Educational Sciences

Keywords:

Educational administration, positive psychology, eğitim yönetimi, pozitif psikoloji

Abstract

In this study, it was aimed to question the intellectual foundations of educational administration with the discussion of the relationship between educational administration and positive psychology. The most importantjustification forthis study is that foundations of educational administration are based on positivist paradigm and in parallel with this the ignorance of human features. Positivist paradigm caused that educational administration is perceived as technical-mechanical area more and some areas in educational administration such as philosophy, psychology, sociology, anthropology, literature is neglected. This negligence led to the management is regarded as administration and management theories are adapted to the educational organizations. However, educational organizations are value-based organizations. In this study, it was hoped that to start a debate about the place of positivist paradigm in the educational administration in order to emphasize the deficiency.In recent years, positivist psychology has been especially based on positive human features which are the neglected subject of psychology. In the article, it was mentioned that positivist psychology supplied with humanist psychology and then analyzed how can be taken advantage of positivist psychology in educational administration area.

 

Özet

Bu çalışmada, eğitim yönetimi ile pozitif psikoloji arasındaki ilişki tartışılarak, eğitim yönetiminin düşünsel temellerinin sorgulanması amaçlanmıştır. Eğitim yönetimi alanının temellerinin pozitivist paradigma kaynaklı olması ve buna bağlı olarak insancıl özelliklerin göz ardı edilmesi bu çalışmanın en önemli gerekçesidir. Pozitivist paradigma, eğitim yönetimi alanının daha çok teknik-mekanik bir alan olarak algılanmasına ve eğitim yönetiminde felsefe, psikoloji, sosyoloji, antropoloji, edebiyat gibi alanların ihmal edilmesine yol açmıştır. Bu ihmal işletmenin yönetim sanılmasına ve yönetim kuramlarının birebir eğitim örgütlerine uyarlanmasına yol açmıştır. Ancak eğitim örgütleri değer merkezli örgütlerdir. Bu bağlamda bu çalışmada, söz konusu eksikliği vurgulamak amacı ile pozitif psikolojinin eğitim yönetimi alanındaki yeri ile ilgili bir tartışma başlatılmak istenmiştir. Pozitif psikoloji son yıllarda özellikle psikolojinin ihmal edilen bir konusu olan olumlu insanın özellikleri üzerinde temellenmektedir. Makalede, pozitif psikolojinin beslendiği insancıl psikolojiden söz edilmiş, daha sonra da eğitim yönetimi alanında pozitif psikolojiden nasıl yararlanılabileceği ile ilgili bir çözümleme yapılmıştır.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Ayhan Aydın, Eskişehir Osmangazi University Faculty of Education Department of Educational Sciences

Prof. Dr., Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi

Kürşad Yılmaz, Dumlupınar University

Dumlupınar University

Faculty of Education

Department of Educational Sciences

Yahya Altınkurt, Dumlupınar University Faculty of Education Department of Educational Sciences

Doç. Dr., Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Fakültesi

References

Akdağ, F. & Yüksel, M. (2010). İnsan kaynakları yönetimi açısından işkoliklik ve algılanan stres ilişkisinde kontrol odağının rolü. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2 (1), 47-55.

Atkinson, R. L. (1990). Psikolojiye giriş. İstanbul: Arkadaş Yayınları.

Atkinson, R. L., Atkinson, R. C., Smith, E. E., Bem, D. J. & Nolen-Hoeksema, S. (2002). Psikolojiye giriş. (Çev: Y. Alogan). Ankara: Arkadaş Yayınevi.

Avolio, B. J., Gardner, W. L., Walumbwa, F. O., Luthans, F. & May, D. R. (2004). Unlocking the mask: A look at the process by which authentic leaders impact follower attitudes and behaviors. The Leadership Quarterly, 15, 801-823.

Aydın, A. & Uysal, Ş. (2011). Türkiye’de ve yurt dışında eğitim yönetimi alanında yapılan doktora tezlerinin konu, yöntem ve sonuçlar açısından değerlendirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 42, 1-14.

Aydın, A. (2004). Psikolojide yeni arayışlar ve insan doğası tartışmaları. Akdeniz Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 23-29.

Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. 9. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.

Aydın, A. (2009). Eğitim sevgidir. Ankara: Pegem Akademi.

Aydın, A. (2010). Yaşadığımız dünya. 4. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.

Aydın, A., Erdağ, C. & Sarıer, Y. (2010). Eğitim yönetimi alanında yayınlanan makalelerin konu, yöntem ve sonuçlar açısından karşılaştırılması. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 37-58.

Aydın, İ. (2002). Yönetsel, mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegema Yayıncılık.

Aypay, A., Çoruk, A., Yazgan, A. D., Kartal, O. Y., Tunçer, B., Attila, S. M. & Erman, B. (2010). Eğitim yönetimi araştırmalarının durumu: eğitim yönetimi dergilerinin analizi, 1999-2007. Eurasian Journal of Educational Research, 39, 59-77.

Balcı, A. & Apaydın, Ç. (2009). Türkiye’de eğitim yönetimi araştırmalarının durumu: Kuram ve uygulamada eğitim yönetimi dergisi örneği. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 5 (59), 325-343.

Balcı, A. (2003). Eğitim örgütlerine yeni bakış açıları: kuram-araştırma ilişkisi II. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9 (33), 26-61.

Balcı, A., Şimşek, H., Gümüşeli, A. İ. & Tanrıöğen, A. (2009). EYAK Eğitim yönetimi araştırmaları ve yayın hakkında rapor. http://eyedder.org/belgeler/Egitim-Yonetimi-Arastirmalari-Yayin-Hakkinda-Rapor.pdf adresinden 18.04.2010 tarihinde alındı.

Başaran, İ. E. (1995). Hoşgörü ve eğitim. Hoşgörü ve Eğitim Toplantısı Bildiri Kitabı. 5 Mayıs 1995. UNESCO Türkiye Milli Komisyonu-Ankara Üniversitesi EBF Yayını. ss. 47-55.

Bates, R. J. (1980). Educational administration, the sociology of science, and the management of knowledge. Educational Administration Quarterly, 16 (2), 1-20.

Bates, R. J. (2003). The bird that sets itself on fire: Thom Greenfield and the renewal of educational administration. (Edt: R. Macmillan). Questioning leadership: The Greenfield legacy. Ontario: Althouse Press. ss. 211-235.

Beard, K. L. S. (2008). An exploratory study of academic optimism and flow of elementary school teachers. Unpublished PhD Dissertation. Ohio State University.

Beycioğlu, K. & Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 47, 317-342.

Burrell, G. (1988). Modernism, post modernism and organizational analysis 2: The contribution of Michel Foucault. Organization Studies, 9, 221-235.

Burrell, G. (1994). Modernism, postmodernism and organizational analysis 4: The contribution of Jürgen Habermas. Organizational Studies, 15, 1-19.

Cameron, K. S. (2012). Positive leadership. San Francisco, CA: Berrett-Koehler Publishers.

Craven, R. G. & Bodkin-Andrews, G. (2006). New solutions for addressing indigenous mental health: a call to counsellors to introduce the new positive psychology of success. Australian Journal of Guidance and Counselling, 16 (1), 41-54.

Csikszentmihalyi, M. (2009).The promise of positive psychology. Psychological Topics, 18 (2), 203-211.

Cüceloğlu, D. (1999). İnsan ve davranışı. 9. Baskı. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Demir, K. (2011). Pozitif örgüt araştırmaları. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi - Journal of Educational Sciences Research, 1 (2). http://ebad-jesr.com/.

Duckworth, A. L., Steen,T. A. & Seligman, M. E. P. (2005). Positive psychology in clinical practice. Annual Review of Clinical Psychology, 1, 629-651.

English, F. (1992). Educational administration: The human science. New York: Harper Collins Publishers.

English, F. (2003). The postmodern challenge to the theory and practice of educational administration. Illinois: Charles C Thomas Publisher.

English, W. F. (1994). Theory in educational administration. NY: Harper Collins College Publishers.

English, W. F. (2002). The point of scientificity, the fall of the epistemological dominos, and the end of the field of educational administration. Studies in Philosophy and Education, 21 (2), 109-136.

Esen, E. (2011). Çalışanların örgüte cezbolması. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 30 (1), 377-390.

Evers, C. W. & Lakomski, G. (1991). Knowing educational administration. London: Pergamon.

Evers, C. W. & Lakomski, G. (1996). Exploring educational administration. New York: Pergamon.

Evers, C. W. & Lakomski, G. (2000) Doing educational administration. Oxford: Pergamon Press.

Evers, C. W. (2003). Philosophical reflections on science in educational administration. International Studies in Educational Administration, 31 (3), 29-41.

Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology. American Psychologist, 56, 218-226.

Friedman, H. (2008). Humanistic and positive psychology: the methodological and epistemological divide. The Humanistic Psychologist, 36, 113-126.

Goffee, R. & Jones, G. (2005). Managing authenticity: The paradox of great leadership. Harvard Business Review, 83 (12), 86-94.

Greenfield, T. & Ribbins, P. (1993). Greenfield on educational administration: Towards a humane craft. New York: Routledge.

Hanson, E. M. (2003). Educational administration and organizational behavior. Boston: Pearson.

Hoy, W. K. & Tarter, C. J. (2011). Positive psychology and educational administration: An optimistic research agenda. Educational Administration Quarterly, 47 (3), 427-445.

Keleş, H. N. (2011). Pozitif psikolojik sermaye: tanımı, bileşenleri ve örgüt yönetimine etkileri. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3 (2), 343-350.

Kesken, J. & Ayyıldız, N. A. (2008). Liderlik yaklaşımlarında yeni perspektifler: pozitif ve otantik liderlik. Ege Akademik Bakış, 8 (2), 729-754.

Kirby, M. M. & DiPaola, M. F. (2011). Academic optimism and community engagement in urban schools. Journal of Educational Administration, 49 (5), 542-562.

Kuhn, T. S. (2008). Bilimsel devrimlerin yapısı. İstanbul: Kırmızı Yayınları.

Kuzgun, Y. (1972). Kendini gerçekleştirme. Araştırma Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Felsefe Bölümü Dergisi, 10, 162-172.

Kuzgun, Y. (1985). Psikolojide insancı yaklaşım. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 18 (1), 1-17.

Linley, P. A., Joseph, S., Harrington, S. & Wood, A. M. (2006). Positive psychology: Past, present, and (possible) future. The Journal of Positive Psychology, 1 (1), 3-16.

Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50, 370-396. http://psychclassics.yorku.ca/Maslow/motivation.htm adresinden 18.12.2012 tarihinde alındı.

Maslow, A. H. (1954). Motivation and personality. New York: Harper & Row.

Maslow, A. H. (2001). İnsan olmanın psikolojisi. (Çev: O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.

Ogawa, R. T., Goldring, E. B. & Conley, S. (2000). Organizing the field to improve research on educational administration. Educational Administration Quarterly, 36 (3), 340-357.

Orlosky, D. E., McCleary, L. E., Shapiro, A. & Webb, L. D. (1984). Educational Administration Today. New York: Macmillan Publishing Company.

Özkalp, E. (2009). Örgütsel davranışta yeni bir boyut: Pozitif (olumlu) örgütsel davranış yaklaşımları ve konuları.17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi. 21-23 Mayıs 2009. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İşletme bölümü. ss. 491-497.

Ponton, R. F. & Cavaiola, A. A. (2008). Positive leadership in counseling workgroups. Compelling counseling interventions. Celebrating VISTAS’ fifth anniversary. (Edt: G. R. Walz, J. C. Bleuer, R. K. Yep). Ann Arbor, MI: Counseling Outfitters. (pp. 283-292).

Rodríguez-Carvajal, R., Moreno-Jiménez, B., de Rivas-Hermosilla, S., Álvarez-Bejarano, A. & Vergel, A. I. S. (2010). Positive psychology at work: mutual gains for individuals and organizations. Revista de Psicología del Trabajo y de las Organizaciones, 26 (3), 235-253.

Rogers, C. R. (1947). Some observations on the organization of personality. American Psychologist, 2, 358-368. http://psychclassics.yorku.ca/Rogers/personality.htm adresinden 18.12.2012 tarihinde alındı.

Rogers, C. R. (1959). A theory of therapy, personality and interpersonal relationships, as developed in the client-centered framework. Psychology: A study of science. (Edt: S. Koch). NY: McGraw Hill. pp. 184-256.

Seligman, M. & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychologist, 55 (1), 5–14.

Seligman, M. E. P. (2008a). Positive health. Applied Psychology: An International Review, 57, 3–18.

Sheldon, K. M. & King, L. (2001). Why positive psychology is necessary. American Psychologist, 56, 216-217.

Slater, C. L., Boone, M., Price, L. & Martinez, D. (2002). A cross-cultural investigation of leadership in the United States and Mexico? School Leadership and Management, 22 (2), 197–209.

Smith, A. C. T. (2004). Complexity theory as a practical management tool: A critical evaluation. Organizational Management Journal, 1 (2), 91–106.

Smith, P.A. & Hoy, W.K. (2007). Academic optimism and student achievement in urban elementary schools. Journal of Educational Administration, 45 (5), 556-568.

Southworth, G. (1999). Primary school leadership in England: Policy, practice and theory. School Leadership and Management, 19 (1), 49–65.

Sugrue, C. & Furlong, C. (2002). The cosmologies of Irish primary principals’ identities: Between the modern and postmodern? International Journal of Leadership in Education, 5 (3), 189–210.

Şimşek, H. (1997). Pozitivizm ötesi paradigmatik dönüşüm ve eğitim yönetiminde teori ve uygulamada yeni yaklaşımlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 3 (1), 97-109.

Şimşek, H. (2005). Eğitim yönetimi bilimin neresinde? http://www.hasansimsek.net/ adresinden 3.6.2007 tarihinde alındı.

Terjesen, M. D., Jacofsky, M., Froh, J. & Digiuseppe, R. (2004). Integrating positive psychology into schools: Implications for practice. Psychology in the Schools, 41 (1), 163-172.

Türk Dil Kurumu (2011). Güncel Türkçe sözlük. http://tdkterim.gov.tr/bts/.

Wood, J. T. (1997). Gendered lives, communication, gender and culture. Belmont: Wadsworth Publishing.

Woolfolk-Hoy, A., Hoy, W. K. & Kurz, N. (2008). Teacher’s academic optimism: the development and test of a new construct. Teaching and Teacher Education, 24, 821-834.

Youssef, C. M. & Luthans, F. (2005). Resiliency development of organizations, leaders and employees: multi-level theory building for sustained performance. Authentic leadership theory and practice, Volume 3: origins, effects and development (Monographs in leadership and management). (Edt: W. L. Gardner, B. J. Avolio, F. O. Walumbwa). Oxford, UK: Elsevier. pp. 303–343.

Youssef, C. M. & Luthans, F. (2007). Positive organizational behavior in the workplace: the impact of hope, optimism, and resilience. Management Department Faculty Publications. Paper 36. http://digitalcommons.unl.edu/managementfacpub/36 adresinden 18.12.2012 tarihinde alındı.

Downloads

Published

2013-05-31

How to Cite

Aydın, A., Yılmaz, K., & Altınkurt, Y. (2013). Positive psychology in educational administration&lt;p&gt;Eğitim yönetiminde pozitif psikoloji. Journal of Human Sciences, 10(1), 1470–1490. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/2600

Issue

Section

Educational Administration and Management