Polybius’ point of view on history and his historiographical method<p>Polybius’un tarih anlayışı ve tarih yazım yöntemi üzerine
Keywords:
Hellenistic historiography, Polybius, Roman empire, Ancient history, Greeks, historiographical methodsAbstract
Polybius (M.Ö. 200-118) was born in the city of Megalopolis in Hellas. He belongs to a noble and distinguished family. By the influence of his family he took important tasks in Achaean League in a short time. After Perseus’ defeat at Pydna (168 BC), Polybius was one of the 1,000 Achaean nobles who were transported to Rome as hostages in 167 BC, and was detained there for 17 years. In Rome Polybius had become acquainted with Aemilius Paulus and his two sons and he was allowed to remain in Rome in the house of Aemilius, to act as tutor to the two boys. Thus the friendship began between Polybius and the younger son, who became by adoption Publius Scipio Aemilianus. Polybius differs from contemporary historians in many respects of his period. Polybius is considered as the latest and greatest historian of the Hellenistic period. And he is one of the leading historians of the Roman Republic period. These two features shows us that the History of Polybius connects Hellenistic period to the Roman period. Polybius on the one hand while witnessing the collapse of the Hellenistic Period, the other hand testifies to the rise of the Roman era. Polybius' main aim was to record the rise of Rome to supremacy over the Mediterranean states from the beginning of the Second Punic War to the end of the Third Macedonian War. He wrote the history of Rome with Hellenistic perspective. His universal historiographical method reflects the characteristics of the Hellenistic period. The Hellenistic kingdoms in the claim of universality has now replaced by Rome. In other words, Polybius places Rome and its institutions on the basis of universal history. Rome governing the whole world is universal and irresistible power.
Özet
Polybius (M.Ö.200-118) Hellas’daki Megalopolis kentinin soylu ve seçkin ailelerinden birine mensup olarak dünyaya gelmiştir. Ailesinin nüfuzu sayesinde kısa sürede Akhaia Birliğinde önemli görevlere gelmiştir. Roma’nın 168’deki Pydna zaferinden sonra Polybius’un içinde bulunduğu bir grup seçkin Akhaia Birliği vatandaşı haklarında dava açılmak üzere Roma’ya götürülmüştür. Polybius Roma’da bulunduğu süre içerisinde Roma’nın seçkin ailelerinden birine mensup olan Scipio Aemilianus’un dikkatini çekmiş ve tutsak olarak bulunduğu 17 yıllık dönemde de Genç Scipio’nun dostluğunu ve lütfunu kazanmıştır. Polybius birçok açıdan döneminin tarih yazarlarından ayrılır. Hem Hellenistik çağın son ve en büyük tarihçisi olarak kabul edilir hem de Roma Cumhuriyet döneminin önde gelen tarih yazarları arasındadır. Bu iki özelliğini birleştirdiğimizde Polybius’un Hellenistik dönemi Roma dönemine bağlayan bir mihenk taşı özelliği olduğunu görürüz. Onun eserini yazmaktaki asıl amacı Roma’nın Akdeniz dünyasındaki devletleri egemenlik altına alma sürecini kayıt altına almaktı. Ona göre bu süreç II. Kartaca Savaşıyla başlar, III. Kartaca Savaşının sona ermesine kadar devam eder. Hellenistik bakış açısıyla Roma tarihini yazmıştır. Polybius’un Hellenistik dönemden izler taşıyan evrensel bir tarih anlayışı vardır. Hellenistik çağın evrensellik iddiasındaki krallıkların yerini şimdi Roma almıştır. Başka bir deyişle Polybius evrensel tarihinin temeline Roma’yı ve onun kurumlarını yerleştirir. Roma tüm dünyayı yöneten evrensel ve karşı konulamaz bir güçtür. Polybius kendi yurttaşlarını da Roma’ya karşı gelmemeleri konusunda sık sık ikaz eder.
Downloads
Metrics
References
Bugh, G.R. (2006). The Cambridge Companion to the Hellenistic World. Cambridge University Press. New York.
Burke, P. (1966). A Survey of the Popularity of Ancient Historians. History and Theory. vol.5, no.2, ss. 135–152.
Dieter, F. (1985). Einführung in die Römische Geschichtsschreibung. Darmstadt.
Green, P. (1993). Alexander to Actium. Themes and Hudson. University of California Press.
Lendle, O. (1992). Polybios von Megalopolis. Einführung in die griechische Geschichtsschreibung. Darmstadt. ss. 221-234.
Luce, T.J. (1998). Die Griechischen Historiker. Düsseldorf/Zurich.
Moore, J. (1965). The Manuscript Tradition of Polybius. Cambridge University Press.
Polybius. (1979). The Rise of the Roman Empire. Penguin Classics. translated by F. W. Walbank.
Polybius. (1922-1927). Historiae (The Histories). Translated by W.R. Paton. The Loeb Classical Library. London-New York. 1922-1927.
Şenel, A. (2011). Siyasal Düşünceler Tarihi. Bilim ve Sanat Yayınları. 3. Basım. Ankara.
Tekin, O. (2008). Eski Yunan ve Roma Tarihine Giriş. İletişim Yayınları. İstanbul.
Tory, J.L. (1998). Polybios. Die Grieechischen Historiker. Düsseldorf/Zurich. ss. 171 vd.
Walbank, F.W. (1957). A Historical Commentary on Polybius: Commentary on Books I-VI. Oxford University Press.
Walbank, F.W. (1967). A Historical Commentary on Polybius: Commentary on Books VII-XVIII. Oxford University Press.
Walbank, F:W. (1970). A Historical Commentary on Polybius. vol I. Oxford. ss. 1-37.
Walbank, F:W. (1972). Polybius. University of California Press.
Walbank, F.W. (1979). A Historical Commentary on Polybius: Commentary on Books XIX-XL. Oxford University Press.
Walbank, F.W. (2002). Polybius. Rome and the Hellenistic World: Essays and Reflections, Cambridge University Press.
Ziegler, K. (1952). Polybios. RE. Band. XXI/2. ed. Hans Treidler. Stuttgart. ss. 1444-1491.
Pausanias. (1964). Descriptio Graeciae. ed. by W.H.S. Jones. Loeb Classical Library. London.
Titus Livius. (1954-1957). Ab Urbe condita. ed. E.T. Page. Loeb Classical Library. London.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.