Investigation of writing tendencies of secondary school students with regards to various variables<p>Ortaokul öğrencilerinin yazma eğilimlerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi
Keywords:
Yazma, yazma eğilimi, günlük tutma, kitap okuma.Abstract
The purpose of this study is to investigate writing tendencies of secondary school students with regards to different variables. Descriptive survey model was used in the study to find out students’ general writing tendencies. Writing Tendency Inventory which was adapted into Turkish by İşeri and Ünal (2010) and which has 21 items, was used in this study. The sampling of this study consists of 1145 secondary school students in 2013-2014 academic year. T-test and one-way variance analysis were used in the analysis of the collected data in this study. The findings of this study reveal that there has been a significant difference in students’ writing tendencies depending on their classes, gender, their state of keeping or not keeping a diary, the number of the books that they read in the former year, the reading group that they feel they belong to and the state of their liking or not liking to read. As a conclusion of the study, it can be suggested that secondary students’ writing tendencies (with regards to reliance, passion and continuity sub-dimensions) are higher at first years compared to other classes (especially at the 5th year) and they have more tendency to write. Besides, female students were found to have higher writing tendencies, and it can also be suggested that writing tendency is closely related to the number of read books, the state of keeping or not keeping a diary or the state of liking or not liking to read.
Özet
Bu çalışmanın amacı ortaokul öğrencilerinin yazma eğilimlerini çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Araştırma öğrencilerin genel yazma eğilimlerinin araştırılması bakımından betimsel türde tarama modelinde bir araştırmadır. Çalışmada öğrencilerin okuma yazma eğilimlerini tespit etmek amacıyla İşeri ve Ünal (2010) tarafından Türkçe ’ye uyarlanan 21 maddeden oluşan yazma eğilimi ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 1145 ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Verilerin analizinde t-testi ve tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, öğrencilerin yazma eğilimleri okudukları sınıf, cinsiyet, günlük tutup tutmamaları, son bir yıl içerisinde okudukları kitap sayısı, kendilerini hissettikleri okuyucu grubu, yazmayı sevip sevmedikleri bakımından anlamlı fark bulunmuştur. Çalışmanın sonucu olarak, yazma eğilimi (güven, tutku ve süreklilik alt boyutlarında) ortaokul öğrencilerinin ilk yıllarında (özellikle beşinci sınıfta) diğer sınıflara göre daha yüksek olduğu, öğrencilerin yazmaya daha yatkın olduğu söylenebilir. Ayrıca kız öğrencilerin yine yazma eğilimlerinin daha yüksek odluğu; yazma eğiliminde okunan kitap sayısının, günlük tutmanın ve yazmayı sevmenin etkili olduğu araştırma sonucuna söylenebilir.
Downloads
Metrics
References
Akyol, H. (2006). Yeni programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Kök Yayıncılık.
Alnufaie, M. ve Grenfell, M. (2013). EFL writing apprehension: The macro or the micro?. Journal of Arts and Humanities (JAH), 2(3), p. 79-89.
Aktaş, Ş. ve Gündüz, O. (2004). Yazılı ve sözlü anlatım - kompozisyon sanatı (5. Baskı). Ankara: Akça Yayınları.
Arıcı, A. F. (2008). Üniversite öğrencilerinin yazılı anlatım hataları. Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI(2), 209-220.
Arıcı, A. F. ve Ungan S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi.
Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, s. 315-327.
Aşılıoğlu, B. ve Erdost, Ö. (2013). Ortaokul öğrencilerinin yazma kaygılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi: Diyarbakır örneği.
International Journal of Social Science, 6(6), s. 83-111.
Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Bakırcıoğlu, R. (2012). Ansiklopedik eğitim ve psikoloji sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık
Baş, G. ve Şahin, C. (2012). İlköğretim 6. 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin okuma tutumları ve yazma eğilimleri ile Türkçe dersindeki akademik başarıları arasındaki ilişki. Turkish Studies, 7(3), s. 555-572.
Batar, M. ve Aydın, İ. S. (2014). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Öz Yeterlik İnançlarının Değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy, 2(4), s. 579-598.
Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (5. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Calp, M. (2005). Özel öğretim alanı olarak Türkçe öğretimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
Can, A. (2014). SPSS ile bilimsel araştırma süresince nicel veri analizi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Carter, C., Bishop, J. ve Kravits, L. (2002). Key to effective learning (3rd Edition). New Jersey: Printice Hall.
Cemiloğlu, M. (2004). Dil bilimi açısından Türkçe yazılı anlatım ve anlatım teknikleri öğretimi (2. Baskı). İstanbul: Alfa Yayınları.
Coşkun, E. (2005). İlköğretim öğrencilerinin öyküleyici anlatımlarında bağdaşıklık, tutarlılık ve metin elementleri. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Coşkun, E. (2007). Yazma becerisi. İlköğretimde Türkçe Öğretimi içerisinde (ss. 49-91) (Ed. A. Kırkkılıç, H. Akyol). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Covey, S. R. (2006). Etkili insanların yedi alışkanlığı (29. Basım, Çev. O. Deniztekin ve F. Nayır Deniztekin). İstanbul: Varlık Yayınları.
Çiçek, S. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin anlatısal metin yazma becerilerinde eşdizimsel örüntüleme görünümleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Daly, J. A. and Wilson, D. A. (1983). Writing apprehension, self-esteem, and personality. Research in the Teaching of English, 17(4), p. 327-339.
Demir, T. (2013). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı ilişkisi üzerine bir çalışma. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2(1), s. 84-114.
Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
Deniz, K. (2003). Yazılı anlatım becerileri bakımından köy ve kent beşinci sınıf öğrencilerinin durumu. Türklük Bilimi Araştırmaları Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı, 13, s. 233-255.
Ekinci, H. (2013). Öğretmen adaylarının özyeterlik algıları: Müzik, resim ve beden eğitimi. Turkish Studies, 8(3), s. 189-196.
Erdoğan, Ö. (2012). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatım becerisine ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), s.178-195.
Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Kadıoğlu Matbaacılık.
Güleryüz, H. (2006). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Güneyli, A. (2006). Kitap incelemesi: Yine yazı yazıyoruz. İlköğretim Online, 5(2), s. 50-52.
Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Hamzadayı, E. ve Çetinkaya G. (2011). Yazılı anlatım düzenlemede akran dönütleri, öğrenci algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), s. 147-165.
İşeri, K. ve Ünal, E. (2010). Yazma eğilimi ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 35(155), s.104-117.
İşeri, K. ve Ünal E. (2012). Türkçe öğretmen adaylarının yazma kaygı durumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), s. 67-76.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: Planlı yazma ve değerlendirme (s. 21-40, Ed. M. Özbay). Yazma Eğitimi içerisinde. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Keçik, İ. ve Uzun, L. (2001). Türkçe sözlü ve yazılı anlatım (Ed. C. İleri), Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Köksal, K. (2011). Okuma yazmanın öğretimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Maltepe, S. (2006). Türkçe öğretiminde yazılı anlatım uygulamaları için bir seçenek: Yaratıcı yazma yaklaşımları, Dil Dergisi, 132, s. 56-66.
McLeod, S. (1987). Some thoughts about feelings: The affective domain and the writing process.(pp. 432-439). College Composition and Communication, 38(4), 426-435.
MEB (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6, 7, 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
Schermelleh, E. K.; Moosbrugger, H. ve Müler, H. (2003). Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Tests of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, 8(2), p. 23-74.
Okurer, C. (1997). Kompozisyon öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.
Özbay, M. (2002). Yazılı anlatım becerisinin geliştirilmesi. Sadık Tural armağanı içerisinde (s. 172-187). Ankara: Can Reklamevi Basın Yayın.
Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Ankara: Öncü Yayınevi.
Özbay, M. (2007). Türkçe özel öğretim yöntemleri II (2.baskı). Ankara: Öncü Yayınevi.
Özgülen, Ö. (2009). Yazma eğitiminde hedeflerin gerçekleşmesiyle ilgili 1982 ve 2005 Türkçe programlarının karşılaştırılması (Bolu ili örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Özkan, E. (2013). İlköğretim 8. sınıf Türkçe ders kitaplarında öğrencilere kazandırılması hedeflenen sözcüklerin öğretimi ve iç sözlük ilişkisi (Mersin İli Örneği). Turkish Studies, 8(1), s. 2095-2114.
Pekaz, K. (2007). İlköğretim sekizinci sınıf yazılı anlatımlarındaki ses olayları, noktalama, imlâ hataları ve anlatım bozukluklarının düzeltilmesinde ipucu ve geri bildirim teknikleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, Bolu.
Piji Küçük D. (2011). Müzik öğretmeni adaylarının müzik yeteneğine ilişkin özyeterlik algıları özel yetenek sınavı başarıları ve akademik başarıları arasındaki ilişki. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 34, s. 171-181.
Sallabaş, M. E. (2007). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin kendini yazılı olarak ifade etme kazanımlarına ulaşma düzeyi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Saygı, S. (2000). Resimsel öğe olarak yazı. Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İstanbul.
Seçkin, A. ve Başbay, M. (2013). Beden eğitimi ve spor öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine ilişkin öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Turkish Studies, 8(8), s. 253- 270.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Smith, M. W. (1984). Reducing writing apprehension. (ERIC Document Reproduction Service No. ED243112).
Stapa, S. H. (1994). The effects of the process approach on writing apprehension and writing quality among ESL students at university level in Malaysia. Unpublished PhD thesis, University of Glasgow. UK.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using Multivariate Statistics. (4th Edition). MA: Ally&Bacon, Inc.
Temizkan, M. (2003). Yazılı anlatım etkinliği çerçevesinde Türkçe öğretmenlerinin çalışmalarına ilişkin bir değerlendirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Temizkan, M. (2008). Türkçe ve sınıf öğretmeni adaylarının yazılı anlatım çalışmalarını düzeltme ve değerlendirme durumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), s. 49-61.
Ülper, H. ve Bağcı, H. (2012). Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine dönük öz yeterlik algıları. Turkish Studies, 7(2), s. 1115-1131.
Yaman, H. (2010). Türk öğrencilerinin yazma kaygısı: Ölçek geliştirme ve çeşitli değişkenler açısından yordama çalışması. International Online Journal of Educational Sciences, 2 (1), s. 267-289.
Yılmaz, Y. (2006). Yazma öğretimi (Ed. C. Yıldız). Kuramdan Uygulamaya Türkçe Öğretimi içerisinde (ss. 203-276). Ankara: PegemA Yayıncılık.
Yılmaz, O. (2009). 6, 7, 8. Sınıftaki yüz öğrenciye ait çalışma kitabından hareketle öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin incelenmesi.
Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Zorbaz, K. Z. (2011). Yazma kaygısı ve yazma kaygısının ölçülmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 6(3), s. 2271-2280.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
