Transformation and continuity in pesna practise: The case of Breznitsa’s Pomak community<p>Pesna pratiğinde dönüşüm ve süreklilik: Breznitsa Pomak topluluğu örnek olayı

Abstract

‘Sociocultural system’, one of the conceptual keywords which for understand the social and cultural structure in anthropology and sociology, contains three main components (material, social, expressive) if one changing occurs in its any components provokes to change in others. Music, as an expressive element of the sociocultural system, gets its share from any changing occurred in the system, even it contributes the changing. Because music is not only an expressive element, but also tightly associated with the ‘material’ and ‘social’ components of the sociocultural system. Therefore, traces of musical factors that change the system during modernization process, occure in the musical practices described with the concepts as ‘traditional’, ‘folkloric’, ‘authentic’ etc. Culture and people or communities who produce it, in order to remain their existence with the changing process, set up their strategies, reformatting older means for cultural expression besides produce new ones. This reformatting is result with ‘cultural transformation’. At the end of the modernity process starting with the technological evolution and changing in sociocultural values, on the one hand the simple structures of the traditional societies are transformed into the complex structures of the modern societies; on the other hand these simple structures are redefine combining with modern ones and acquire a new continuity in the modernity.

Özet

Antropoloji ve sosyolojide toplumsal yapıyı anlamak için kullanılan anahtar kavramlardan biri olan ‘Sosyo-kültürel dizge’, herhangi bir değişimin diğerlerinde de değişime neden olduğu üç ana bileşenden (maddi, toplumsal, ifadesel) oluşur. Sosyokültürel dizgenin ifadesel bir öğesi olarak müzik de sözkonusu dizgede ortaya çıkan herhangi bir değişimden payını alır, hatta kimi zaman değişime katkıda bulunur. Çünkü müzik yalnızca bir ‘ifade’ olmayıp, sosyokültürel dizgenin ‘maddi’ ve ‘toplumsal’ bileşenleri ile de sıkı sıkıya ilişkilidir. Bu nedenle, modernleşme sürecinde dizgeyi değiştiren müziksel etkenlerin izleri ‘geleneksel’, ‘folklorik’, ‘otantik’ vb. kavramlarla tanımlanan müzik pratiklerinde de ortaya çıkar. Kültür ve onu üreten insan veya insan toplulukları ise değişim süreci ile birlikte varlıklarını sürdürebilmek için stratejilerini yeni kültürel ifade araçları üretmenin yanısıra eski olanı yeniden biçimlendirmek üzerine de kurarlar. Bu yeniden biçimlendirme ise çoğu zaman ‘kültürel dönüşüm’ ile sonuçlanır. Teknolojik ilerleme ve sosyokültürel değerlerdeki değişimlerle başlayan modernleşme süreci sonucunda, bir taraftan geleneksel toplumların basit yapıları modern toplumların karmaşık yapılarına dönüşürken öte yandan moderniteye ilişkin olanlarla yeniden tanımlandığı ve modernite içinde yeni bir süreklilik kazandığı görülür.