Typical bureaucratic problems in the Turkish public and police administrations: The case of Hrant Dink's assassination<p>Türk kamu yönetiminde bürokrasi sorununun Türk polis teşkilatındaki yansımaları: Hrant Dink suikasti örneği

Authors

Keywords:

Turkish national police, police, security management, bureaucracy, Hrant Dink's assassination, Türk polis teşkilatı, polis, güvenlik yönetimi, bürokrasi, Hrant Dink süikasti

Abstract

Turkish public administration inherited its’ features from Ottoman Empire. These features continued until today. Turkish public administration resuming the heritage from history, possesses some problems similar to other countries. Therefore, these problems lead to some malfunctions in both service and production. In this sense, police force as a component of public administration also leads to some malfunctions in the services they provide. It is argued that Turkish public adminmistration close to Weberian model has a strictly centralist and hierarchical structure, that has problems in planning and coordination, that has a problematic human resource and that red-tape dominates the public work. It can easily be said that same problems are prevalent in Turkish National Police as well. These features and problems cause some problems in work and procedures. It can be argued that these malfunctions had some effect in Hrant Dink assasination. Therefore it is a must to examine cases such as Hrant Dink assasination and take the inferences of such studies into consideration in preventing the recurrence of such cases. Özet Türk kamu yönetimi özelliklerini Osmanlı Devleti’nden miras olarak almıştır. Bu özellikler genel olarak günümüze kadar devam ede gelmiştir. Tarihten gelen mirasa sahip Türk kamu yönetimi diğer ülkeler gibi birtakım sorunları bünyesinde barındırmaktadır. Dolayısıyla bu sorunlar kamu yönetiminde hizmet ve üretimde bazı aksamalara da neden olmaktadır. Bu bağlamda kamu yönetiminin bir parçası olan Emniyet Teşkilatı da sahip olduğu sorunlar nedeniyle sunduğu hizmetlerde birtakım yanlışlıklara sebebiyet vermektedir. Bu çalışmanın çıkış noktası Weber’yen modele yakın görülen Türk kamu yönetiminin, aşırı merkeziyetçi ve hiyerarşik bir yapıya sahip olması, planlama ve eşgüdümde sorunlar yaşaması, insan kaynaklarında sorunlar yaşanması ve işlerde kırtasiyeciliğin hâkim olmasıdır. Bu sorunların benzerinin Emniyet Teşkilatı özelinde olduğu da söylenebilir. Emiyet Teşikatı’nın sahip olduğu bu özellikler iş ve işleyişte birtakım sorunlara sebep olmaktadır. Bu özelliklerin Hrant Dink suikastına etkisi olduğu söylenebilir. Bu suikastın gerçekleşmesinde emniyetin aşırı merkeziyetçi ve hiyerarşik yapısının, eşgüdümde yaşadığı sorunların etkisi bulunmaktadır. Işte bu çalışma da Türkiye’de bu tür olayların yeniden yaşanmaması için Hrant Dink suikastı gibi örnek olayların iyi incelenmesi ve çıkarımlarının bürokrasideki sorunların düzeltilmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biography

Hakan Batırhan Kara, Bitlis Emniyet Müdürlüğü

Ph.D., Turkish National Police

References

Akarsu, Rıdvan. (2011). Türk İdari Yapısında Koordinasyon Eksikliği. <http://www.stratejikboyut.com/haber/turk-idari-yapisinda-koordinasyon-eksikligi--28475.html> (2011, Ocak 11).

Akçakaya, Murat. (2010). Örgütlerde Uygulanan Personel Güçlendirme Yöntemleri: Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme, Karadeniz Araştırmaları, S.25, 145-174.

Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Kararı, (2010).

Aydın, A.Hamdi. (2009). Türk Kamu Yönetimi, Ankara: Seçkin.

Aydın, A.Hamdi. (2010). Yönetim Bilimi, Ankara: Seçkin.

Ayyıldız, Esengül ve Taşbaşı, Kaan. (2014). Toplumsal Hareketler ve Eylem Pratikleri: İletişim Bilimleri Açısından Otorite Mekânlarına Müdahale Olarak Hrant Dink Eylemleri. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 21, 79-102.

Balcı, Fatih ve Kaya, Ömür. (2014). Çağdaş Yönetim Perspektifinde Polis Eğitimi ve Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.

Barutçu, Esin & Haşıloğlu, Selçuk Burak. (2010). Organizasyonlarda İnternet’in İnformal ve Viral İletişim Aracı Olarak Kullanımı. İnternet Uygulamaları ve Yönetimi Dergileri, 1 (2), 5-16.

Başbakanlık Teftiş Kurulu Raporu. (2008).

Bilgin, Kamil Ufuk. (1996). Kamu Yönetiminde Yönetsel İletişim. Çağdaş Yerel Yönetimler, 5 (2), 25-35.

Bowen, D.E. & Lawler, E.E. (2006). The Empowerment of Service Workers: What, Why. How, and When. David Mayle (Ed.) Managing Innovation and Change (pp. 155-169). London:Sage.

Bryer. Thomas A. (2007). Toward a Relevant Agenda for a Responsive Public Administration. Journal of Public Administration Research and Theory, 17(3), 479-500.

Caudron, Shari. (1995). Create An Empowering Environment. Personel Journal, 74 (9), 28-36.

Coşkun, Bayram. (2005). Türkiye’de Kamu Yönetiminde Yeniden Yapılanma: Tarihsel Geçmiş ve Genel Bir Değerlendirme. Türk İdare Dergisi, S.448, 13-47.

cumhuriyet.com.tr. (2014, Aralık 17). <http://www.cumhuriyet.com.tr/haber/turkiye/164607/_Yilmazer_ve_Akyurek_bilgi_paylasmadi_.html> (2015, Şubat 6).

Çevik, H.H. (2004). Türkiye’de Kamu Yönetimi Başarısızlığına Teorik Bir Yaklaşım. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 59 (3), 43-78.

Çevik, H.H. (2008). Giriş. H.H.Çevik (Ed.). Karşılaştırmalı Polis Yönetimi (ss.1-3). Ankara: Emniyet Genel Müdürlüğü.

Çevik, H.H. (2010). Kamu Yönetimi Kavramlar Sorunlar Tartışmalar. Ankara:Seçkin.

Çuhadar, M. Turan. (2005). Türk Kamu Yönetiminde Personel Güçlendirme: Sorunlar Ve Çözüm Önerileri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, S.25, 1-22.

Delice, Murat & Dağlar, Murat. (2013). Koordinasyon, M. Buçak; M. Dağlar; E. Doğan & F.M. Harmancı (Ed.). Güvenlik Sektöründe Operasyonel Yöneticilik (ss. 379-392), Ankara: Polis Akademisi.

Devlet Denetleme Kurulu Raporu. (2012).

Dik, Esra. (2013). 643 Sayılı KHK İle Düzenlenen Bakan Yardımcılığı Ve Hiyerarşik Örgütlenme İçerisindeki Konumu. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68 (4), 121–145.

Eryılmaz, Bilal. (2004). Kamu Yönetimi. İstanbul: Erkam.

Eryılmaz, Bilal. (2008). Bürokrasi ve Siyaset. İstanbul: Alfa.

Eseyan, Markar. (2013). Ergenekon: An Illegitimate Form of Government. Insight Turkey, 15(4), 29-40.

Ford, Robert C. & Fottler, Myron D. (1995). Empowerment: A Matter of Degree. Academy of Management Executive, 9 (3), 21-29.

GEAR. (2011). Polis Temel Eğitiminde Sorunlar ve Çözüm Önerileri: Proje Sonuç Raporu. Ankara: Polis Akademisi Yayınları.

Gökçe, Orhan ve Şahin, Ali. (2002). 21. Yüzyılda Türk Bürokrasisinin Sorunları ve Çözüm Önerileri. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2 (3), 1-27.

Göksu, Turgut; Çevik, Hasan Hüseyin; Filiz, Orhan ve Gül, Serdar Kenan. (2009). Güvenlik Yönetimi, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Gültekin, Sebahattin. (2011). New Public Management: Is It Really New, International Journal of Human Science, 8 (2), 343-358.

Heper, Metin. (1973). Osmanlı-Türk Devletinde Bürokrasinin Siyasal Rolü: Kamu Yönetimi Kuramı Açısından Bazı Gözlemler, Amme İdaresi Dergisi, 6 (2), 29-40.

Heper, Metin. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, Ankara: Doğu Batı Yayınları.

internethaber.com. (2015, Ocak 24). <http://www.internethaber.com/hrant-dink-davasinda-flas-gelisme-759154h.htm> (2015, Şubat 6).

Mintzberg, Henry. (1980). Structure In 5’S: A Synthesis Of The Research On Organization Design. Management Science, 26 (3), 322-341.

Mintzberg, H., & McHugh, A. (1985). Strategy Formation In An Adhocracy. Administrative Science Quarterly, 30, 160-197.

Özbudun, Ergun and Türkmen, Füsun. (2013). Impact of the ECtHR Rulings on Turkey’s Democratization: An Evaluation. Human Rights Quarterly, 35, 985–1008

Özdemir, Hüseyin. (2001). Osmanlı Devletinde Bürokrasi, İstanbul: Okumuş Adam.

Özer, M. Akif. (2005). Günümüzün Yükselen Değeri: Yeni Kamu Yönetimi. Sayıştay Dergisi, S.59, 3-46.

radikal.com.tr. (2015, Ocak 23). <http://www.radikal.com.tr/turkiye/hrant_dink_sanigi_polis_zenit_amirlerim_beni_yem_olarak_kullandi-1278324> (2015, Şubat 6).

Sevinç, Murat. (2007). Kronik: Hrant Dink Cinayetinin Düşündürdükleri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62(01), 299-303.

Solmaz, Başak. (2006). Söylenti Ve Dedikodu Yönetimi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 563-575.

Sünger, Ercan. (2015). Profesyonel Güvenlik Eğitimi. Ankara:Adalet.

Şaylan, Gencay. (1974). Türkiye’de Kapitalizm Bürokrasisi Ve Siyasal İdeoloji, Ankara: Sevinç.

TODAİE. (1991). Kamu Yönetimi Araştırması Genel Rapor, Ankara: Devlet İstatistik Enstitüsü Matbaası.

TODAİE. (1966). Merkezî Hükümet Teşkilâtı Araştırma Projesi Yönetim Kurulu Raporu (2. Baskı), Ankara.

Tutar, Hasan. (2002). Sanal Ofislerde Koordinasyon Ve İletişim: Teorik Bir Çerçeve. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, S.2, 15-30.

t24.com.tr. (2015, Ekim 5). <http://t24.com.tr/haber/iste-ramazan-akyurekin-16-sayfalik-savcilik-ifadesinin-tam-metni,272930> (2015, Şubat 6).

Urwick, L.F. (1970). Papers in the Science of Administration, Academy of Management Journal 13(4): 361-371.

Uzun, Hasan. (2012). Üretim Sürecinde İnformel İlişkiler (Teknoloji Üretim Merkezleri), Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22 (2), 210–218.

Weber, Max. (2004). Sosyoloji Yazıları (6. Baskı). Taha Parla (Çev.), İstanbul: İletişim.

Weber, Max. (2006). Bürokrasi ve Otorite. H. Bahadır Akın (Çev.), Ankara: Adres.

zaman.com.tr. (2015, Ocak 18). <http://www.zaman.com.tr/pazar_yeni-baslayanlar-icin-hrant-dink-cinayeti_2271679.html> (2015, Şubat 6).

Zengin, Cevdet. (2010). Organisational practices of the management of in-service training in the Turkish national police: a thematic analysis. International Journal of Police Science & Management. 12(4). 607-621.

Downloads

Published

2016-02-19

How to Cite

Kara, H. B. (2016). Typical bureaucratic problems in the Turkish public and police administrations: The case of Hrant Dink’s assassination&lt;p&gt;Türk kamu yönetiminde bürokrasi sorununun Türk polis teşkilatındaki yansımaları: Hrant Dink suikasti örneği. Journal of Human Sciences, 13(1), 939–956. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/3619

Issue

Section

Public Administration