The study of the relationship between the self esteem, body mass ındex and life quality of adolescents<p>Ergen bireylerin benlik saygısı, beden kitle indeksi ve yaşam kalitesi ilişkisinin incelenmesi
Keywords:
Obesity, Quality Of Life, Self-Esteem and Body Mass İndex, Obezite, Yaşam Kalitesi, Benlik Saygısı ve Beden Kitle İndeksiAbstract
The aim of this research is to study the relationship between the body mass index and life quality of ninth grade students after controlling their self esteem values. In the research Self-Esteem Scale was used to determine the points for self-esteem and Kiddo-Kindl-Adolescent Form was used for the perceptions of life quality. The students in the study group consists of 327 (45.3%) girls and 395 (54.7%) boys, It consists of a total of 722 students, and the average age is 15.2. When analyzed in terms of body mass index it was found out that of the students 16.8% are low weight, 70.9% are moderate and 12.3% are owerweight. When the results obtained by the research was examined it was observed that there are meaningful relationships between body mass index (BMI) values and self-esteem and life quality and between self-esteem and life quality. However, when the self-esteem values of the adolescent individuals were excluded within the scope of the research, the relationship between BMI and life quality points which previously show meaningful level positive relationship is almost non-existent. According to these findings the life quality of the adolescent obese may be low only if his/her self-esteem is low. The findings which obtained with this research were argued within the frames of existing research findings.
Özet
Bu araştırmanın amacı, dokuzuncu sınıf öğrencilerinin benlik saygıları kontrol altına alındıktan sonra beden kitle indeksi ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada benlik saygısı puanlarını belirlemek için Kendine Saygı Ölçeği, yaşam kalitesi algıları için Kiddo-Kindl-Ergen Formu kullanılmıştır. Çalışma grubunda bulunan öğrencilerin 327'si (%45.3) kız ve 395'i (%54.7) erkek, toplam 722 öğrenciden oluşmuştur ve yaş ortalaması 15.2'dir. Beden kitle indeksleri bakımından incelendiğinde öğrencilerin %16,8'inin düşük kilolu, % 70.9’ unun orta ve %12.3' ünün obez olduğu bulunmuştur. Araştırma sonucunda elde edilen bulgular incelendiğinde, öğrencilerin Beden Kitle İndeksi (BKİ) değerleri ile benlik saygısı ve yaşam kalitesi arasında ve benlik saygısı ile yaşam kalitesi arasında anlamlı ilişkiler olduğu görülmektedir. Ancak, araştırma kapsamında ergen bireylerin benlik saygısı değerleri dışta tutulduğunda, daha önce anlamlı düzeyde olumlu ilişki gösteren BKİ ve yaşam kalitesi puanları arasındaki ilişki neredeyse ortadan kalkmaktadır. Elde edilen bu bulguya göre ergen obez, ancak eğer benlik saygısı düşükse, yaşam kalitesinin de düşük olabileceğini göstermektedir. Araştırmada elde edilen bulgular var olan araştırma bulguları çerçevesinde tartışılmıştır.
Downloads
Metrics
References
Abbey, A. ve Andrews F. M. (1984). Modeling the psychological determinants of life quality. Social Indicators Research, 16, 1-34.
Abdel-Khalek A. M. (2010). Quality of life, subjective well-being, and religiosity in muslim college students. Qual Life Res, 19, 1133–1143.
Adams, G. (2000). Adolescent development the essential readings. Blackwell Publishers Ltd. UK: Oxford.
Alikaşifoğlu M. (2005). Approach to adolescent. Turkish Archives of Pediatrics; 40:191-198.
Annak, B. B. (2005). Sosyal destek, sosyal ağ, yaşam kalitesi ve yaşam doyumu: Duygu-durum ve anksiyete bozukluğu tanısı alan kişiler ve düzenli hemodiyaliz gören hastalar açısından bir karşılaştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
Bakhshi E, Eshraghian MR, Mohammad K, Foroushani AR, Zeraati H, Fotouhi A et al. Sociodemographic and smoking associated with obesity in adult women in Iran: Results from the National Health Survey. J Public Health 2008;30:429-35.
Baltacı, G., Ersoy, G., Karaagaoğlu, N., Derman, O. ve Kanbur, N. (2006). Ergenlerde sağlıklı beslenme,hareketli yaşam, Ankara. Sinem Matbacılık.
Başbakkal, Z., Karayağız Muslu, G., Akçay, N. ve Bolışık B. (2007). Obezite çocuklarda düşük benlik saygısına neden oluyor mu? Ege Pediatri Bülteni, 14 (3), 151-156.
Bilgiç, S. ve Sarı M. (2010). İlköğretim öğrencilerinin okul yaşam kalitesi ve empatik sınıf atmosferi algıları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 9(17), 1-19.
Bortz, J. & Döring, N. (2006). Forschungsmethoden und Evaluation für Human- und Sozialwissenschaftler. Heidelberg: Springer.
Bradford, R., Rutherford, D. L., ve John, A. (2002). Quality of life in young people: Ratings and factor structure of the quality of life profile-adolescent version. Journal of Adolescence, 25, 261–274.
Cole, T. J., Freeman, J. V., ve Preece, M. A. (1990). Body mass index reference curves for the UK. Archives of Disease in Childhood, 73, 25–29.
Çayır A, Atak N, Köse SK. Beslenme ve Diyet Kliniğine Başvuranlarda Obezite Durumu ve Etkili Faktörlerin Belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Mecmuası 2011; 64(1):13-19.
Dallar Y, Erdeve ŞS, Çakır İ, Köstü M. (2006). Obezite, çocuklarda depresyon ve özgüven eksikliğine neden oluyor mu? Gülhane Tıp Dergisi, 48:1–4.
Diener, E. ve Fujita, F. (1995).Resources, personal strivings, and subjective wellbeing: Anomothetic and idiographic analysis’, Journal of Personality and Social Psychology, 68, 926–935.
Diener, E., Sandvik, L. Seidlitz ve Diener, M. (1993).The relationship between income and subjective wellbeing: Relative or absolute. Social Indicators Research, 28, 195–223.
Esen, B. K. ve Aktuğ, T. (2007). Ergenlerde akran baskısı ve benlik saygısının incelenmesi. Çukurova Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(33), 7-12.
Fennell M. (1997). Low self-esteem: A cognitive perspective. Behav Cognitive Psychother, 25, 1–25.
Fidaner, H., Elbi, H., Fidaner, C.,Eser, S.Y., Eser, E. ve Göker, E. (1999). WHOQOL-100 ve WHOQOLBREF’in psikometrik özellikleri. 3p Psikiyatri, Psikoloji, Psikofarmakoloji Dergisi, 7(2), 5-13.
Fouad M, Rastam S, Ward KD, Maziak W: Prevalence of obesity and its associated factors in Aleppo, Syria. Prevention and Control. 2006, 2: 85-94. 10.1016/j.precon.2006.09.001.
Friedlander, S. L., Larkin, E. K., Rosen, C. L., Palermo, T. M. ve Redline, S. (2003). Decreased quality of life associated with obesity in school-aged children. American Medical Association, 4, 157-165.
Hamurcu, P. (2014). Obez Bireylerde Benlik Saygısı ve Beden Algısının Değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi İstanbul Bilim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
Hajian-Tilaki KO, Heidari B. (2007). Prevalence of obesity, central obesity and the associated factors in urban population aged 20-70 years, in the North of Iran: A population-based study and regression approach. Obes Rev. 8: 3-10.
Huang J.S., Norman GJ, Zabinski MF, Calfas K, Patrick K. (2007). Body ımage and self-esteem among adolescents undergoing an intervention targeting dietary and physical activity behaviors. Journal of Adolescent Health, 40:245–51
Kernis, M. H. (2005). Measuring self-esteem in context: The importance of stability of self-esteem in psychological functioning. Journal of Personality, 73(6), 1569-1605.
Kliewer, W., ve Sandler, I. N. (1992). Locus of control and self-esteem as moderators of stressor-symptom relations in children and adolescents. Journal of Abnormal Child Psychology, 20, 393-413.
Kraut, R., Patterson, M., Lundmark, V., Kiesler, S., Tridas, M. ve Scherlis, W. (1998). Internet paradox: A social technology that reduces social involvement and psychological well-being? Am Psychology, 53,1017–1031.
Kulaksızoğlu, A. (1998). Ergenlik psikolojisi. İstanbul: Remzi Yayınevi.
Lahti-Koski, M. (2001). Body Mass Index and Obesity Among Adults in Finland. Trends and Determinants. Helsinki: KTL.
Odağ, C., Tamar M., (2002). The stage of adolescence: a critical phase in the formation of the superego. Turkish Journal of Child and Adolescent Mental Health; 9:190-198.
Pınar, R. (2002). Obezlerde Depresyon, Benlik Saygısı ve Beden İmajı: Karşılaştırmalı Bir Çalışma. C.Ü.Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 6 (1), 30-41.
Pierce J E, Wardle J. (1997). Cause and effect beliefs and self esteem of overweight children, J Child Psychol. Psychiatry, 38:645–50.
Sarı, M. ve Cenkseven F. (2008). İlköğretim öğrencilerinde okul yaşam kalitesi ve benlik kavramı. Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-15.
Satman I, Alagöl F, Ömer B, Kalaça S, Tütüncü Y, Çolak N. vd. (2010) Türkiye Diyabet, Hipertansiyon, Obezite ve Endokrinolojik Hastalıklar Prevalans Çalışması-II. TURDEP II: Ön sonuç¬lar. Kronik Hastalıklar Oturumu, 13. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi, İzmir.
Sayıl M, Uçanok Z, Güre A. (2002). A Descriptive study of emotio-nal needs, concerns, parent-adolescent conflicts and self concept in puberty. Turkish Journal of Child and Adoles-cent Mental Health; 3:155-166.
Schwimmer, J. B., Burwinkle T. M. ve Varni J. W. (2003). Health-realted quality of life of severely obese children and adolescents. American Medical Association, 289(14), 1813-1819.
Sertöz, Ö.Ö. ve Mete H. E. (2005). Obezite tedavisinde bilişsel davranışçı grup terapisinin kilo verme, yaşam kalitesi ve psikopatolojiye etkileri: Sekiz Haftalık İzlem Çalışması. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 15, 119-126.
Steinberg, L. (1993). Adolescence. New York: McGraw-Hill. 16.
Strauss R. (2000). Childhood obesity and self esteem, Pediatrics, 105:1-5.
Onat A, Keleş I, Sansoy V, Ceyhan K, Uysal O, Çetinkaya A. vd. (2001) Rising obesity indices in 10-year follow-up of Turkish men and women: Body mass index independent predictor of coro- nary events among men. Türk Kardi¬yoloji Derneği Arşivi. 29:430-36.
Özrota S. İlköğretim Çağındaki Çocuklarda Obezite Prevelansının Belirlenmesi ve Risk Faktörlerinin Araştırılması (tez). İstanbul: Bakırköy Dr. Sadi Konuk Eğitim Araştırma Hastanesi; 2005.
The WHOQOL Group. (1998). The World Health Organization quality of life assessment (WHOQOL): Development and general psychometric properties. Social Science & Medicine, 46, 1569–1585.
World Health Organisation Quality of Life Group (1995) The World Health Organisation quality of life assessment (WHOQoL): position paper from the WHO. Soc Sci Med, 41, 347–352.
Yücecan, S. (2008). Optimal beslenme. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü Beslenme ve Fiziksel Aktiviteler Daire Başkanlığı. Ankara. Klasmat Matbaacılık
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
