Teachers’ metaphorical images on “counting jingle – it – playground” in children’s plays of Turkish culture<p>Türk kültüründeki çocuk oyunlarında “saymaca-ebe-oyun alanı” üzerine öğretmen metaforları

Abstract

It is a fact that play, indispensible part of child in Turkish cultural and educational system, is the most effective tool to develop children’s emotional, mental, moral, social, personality and native language. In recent years, it has been seen that there is a considerable increase in the researches involving the functions of the children’s plays in respect of metaphor, as in the other parts of the plays. In this respect, play gains importance as the most effective educational tools as an educational campus for children, their peers as their teachers, natural materials like stone, sand, water and tree they use. In this study, “'Choosing rhyme -It-Playground” elements comprising traditional children’s games are handled based on pre-service teachers’ metaphorical images. In the qualitative research, content analysis of 23 metaphors the pre-service teachers produced in the “'Choosing rhyme-It-Playground” context is done and explained. The participants put forward how they perceived Choosing rhyme, It and Playground separately via 72 sub-theme by generating human metaphors like “Voting-Deputy-Voting box”, animal metaphors like “Fishing rod-Fish-Sea” and object metaphors like “Probing-Sample-Cereal Sack” As a last remark, some recommendations are made to the parents and teachers to maintain this traditional culture inherited from our ancestors.

Özet

Türk kültüründe ve eğitim sisteminde, çocuğun ayrılmaz bir parçası olan oyunun, çocuğun duygusal, zihinsel, ahlaki, sosyal, kişilik ve ana dil bakımından gelişiminin en etkili aracı olduğu bilinen bir gerçektir. Son yıllarda, oyunun diğer alanlarında olduğu gibi, çocuk oyunlarının fonksiyonlarını, metaforik açıdan ele alan araştırmaların sayısında gözle görülür bir artma eğiliminde olduğu görülmektedir. Bu anlamda oyun, çocuk için bir eğitim merkezi, akranları birer öğretmen, oyun içinde kullandıkları, taş, toprak, su ve ağaç gibi doğal malzemeleri de en etkili eğitim araçları olarak önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, geleneksel çocuk oyunlarını meydana getiren “Saymaca-Ebe-Oyun alanı” unsurları öğretmen adaylarının metaforik algıları üzerine ele alınmıştır. Bu nitel çalışmada öğretmen adaylarının “Saymaca-Ebe-Oyun alanı” bağlamında ürettiği 23 metaforun içerik analizi yapılarak açıklanmaya çalışılmıştır. Katılımcılar, “Saymaca-Ebe-Oyun Alanı” bağlamını, “Seçim-Milletvekili-Sandık” gibi insan metaforları; “Olta-Balık-Deniz” gibi hayvan metaforlarını ve “Sonda-Numune-Hububat Çuvalı” gibi nesne metaforlarını kullanarak 72 alt tema oluşturmuşlar ve Saymaca, Ebe ve Oyun alanını kültürel olarak nasıl algıladıklarını ortaya koymuşlardır. Sonuç olarak, Atalarımızdan bizlere miras kalan bu geleneksel kültürün sürdürülmesi için öğretmen ve ebeveynlere bazı tavsiyelerde bulunulmuştur.