Correlation between depression and eating attitudes and behaviors among those who performed regular physical activities<p>Düzenli fiziksel aktivite yapan bireylerde depresyon ve yeme tutum ve davranışları ilişkisi
Keywords:
Physical Activity, Depression, Eating Attitudes, Fiziksel Aktivite, Depresyon, Yeme TutumAbstract
The current study aimed at identifying correlational status between depression level and eating attitudes and behaviors among those who performed regular physical activities. The study designed in descriptive model was done with relational screening model. The sample of the study was composed of 294 individuals who performed regular physical activities at least three days a week in Afyonkarahisar Province. The data of the study were collected using a questionnaire consisted of Personal Information Form, Eating Attitudes Scale and Beck Depression Inventory. The data were processed with SPSS. The distribution of the data was assessed using Kolmogorov-Smirnov test. As a result of test; it was seen that the data did not follow a normal distribution and thus were analyzed with non-parametric tests. For the data analyses; descriptive statistics, Mann Whitney U-Test, Kruskal Wallis H- Test and Spearman Correlation coefficients were employed.
According to the findings, it was found that those who performed physical activities regularly had no depression and had normal eating behavior in the 72.45%' s of the individuals and abnormal eating behavior detected in the 27.55% of the individuals. Besides; it was found that there was statistically significant difference in eating attitudes and behaviors in terms of sex variable but there was not statistically significant difference in depression level in terms of sex variable. As for sports history; there was no statistically significant difference in eating attitudes and behaviors while there was statistically significant difference in depression levels.
As a result; it was detected that there was a positive relationship between depression levels with eating behavior and attitudes in the individuals who performed regular physical activity.
Özet
Bu çalışmanın amacı düzenli fiziksel aktivite yapan bireylerin yeme tutum davranışları ile depresyon düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu çalışma betimsel araştırma türü olup, ilişkisel tarama yöntemi ile yapıldı. Örneklem grubunu Afyonkarahisar ilinde haftada en az 3 gün düzenli fiziksel aktivite yapan 294 birey oluşturdu. Araştırma verileri; kişisel bilgiler, Beck Depresyon Envanteri (BDE) ve Yeme Davranışları Testinden (EAT-26) oluşan anket formu ile elde edildi. Veriler SPSS paket programında değerlendirildi. Verilerin analizinde öncelikle tanımlayıcı istatistikler yapıldı. Verilerin Dağılımı Kolmogorov-Smirnov testi ile değerlendirildi. Test sonucunda verilerin normal dağılım göstermediği saptanmış olup, verilerin analizinde parametrik olmayan testlerden, Mann Whitney U-Testi ve Spearman korelasyon katsayısı kullanıldı.
Araştırma sonucunda düzenli Fiziksel Aktivite (FA) yapan bireylerin %72,45’inde “normal yeme davranışı, %27,55’inde ise “anormal yeme davranışı” olduğu saptanmıştır. Bireylerin % 79,93’ünde depresyon olmadığı belirlenmiştir. Cinsiyet’e göre bireylerin yeme davranışlarında farklılık olduğu (p<0,01), ancak depresyon durumlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca spor geçmişlerine göre bireylerin yeme davranışlarında bir farklılık olmadığı, depresyon düzeylerinde ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir (p<0,05).
Sonuç olarak; düzenli FA yapan bireylerin depresyon düzeyleri ile yeme davranışları arasında pozitif bir ilişki olduğu belirlendi.
Downloads
Metrics
References
Adams, J. M., Miller, T. W., & Kraus, R. F. (2003). Exercise dependence: diagnostic and therapeutic issues for patients in psychotherapy. Journal of Contemporary Psychotherapy, 33(2), 93-107.
American College of Sports Medicine (2009). ACSM’s Guidelines for Exercise Testing and Prescription, 6th ed., USA: Lippincott Williams & Wilkins.
American College of Sports Medicine (2007). ACSM’s Health-Related Physical Fitness Assessment Manual, 2nd ed., USA: Lippincott Williams & Wilkins.
Bamber, D. J., Cockerill, I. M., Rodgers, S., & Carroll, D. (2003). Diagnostic criteria for exercise dependence in women. British Journal of Sports Medicine, 37(5), 393-400.
Beck, A. T., Ward, C. H., Mendelson, M., Mock, J., & Erbaugh, J. (1961). An Inventory for Measuring Depression. Archives of General Psychiatry, 4(6), 561-571.
Büyük E.T., Duman G. (2014). Farklı Okullarda okuyan Lise Öğrencilerinin Yeme Tutum ve Davranışlarının Değerlendirilmesi. The Journal of Pediadric Research. 1(4), 212-217.
Can, S., Arslan, E., & Ersöz, G. (2014). Güncel Bakış Açısı ile Fiziksel Aktivite. Ank. Üniv Spor Bil Fak, 12(1), 1-10.
Deveci, E., Doksat N.G., Yektaş Ç., Doksat K. (2016). Üniversite Öğrencisi Kızların Yeme Tutumlarının Duygudurum Bozukluğu İle İlişkisi. Anatolian Clinic, 21(2), 129-134.
Devran S.B. (2014). Doğu Anadolu Bölgesinde yaşayan Adölesan ve Yetişkinlerin Beslenme Alışkanlıkları ile Yeme Tutum Davranışlarının Belirlenmesi. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisan Tezi.
Doğan, O. (2000). Depresyonun epidemiyolojisi. Duygudurum Dizisi, 1, 29-38.
Dotti, A., & Lazzari, R. (1998). Validation and reliability of the Italian EAT-26. Eating and Weight Disorders-Studies on Anorexia, Bulimia and Obesity, 3(4), 188-194.
World Health Organization. (2010). Global recommendations on physical activity for health. Printed in Switzerland.
Ehrman JK, Gordon PM, Visich PS, Keteyian S. J. (2005). Clinical Exercise Physiology. 2nd ed., USA: Human Kinetics.
Garner, D. M., Olmsted, M. P., Bohr, Y., & Garfinkel, P. E. (1982). The eating attitudes test: psychometric features and clinical correlates. Psychological medicine, 12(04), 871-878.
Hausenblas, H. A., & Downs, D. S. (2002). Exercise dependence: A systematic review. Psychology of Sport and Exercise, 3(2), 89-123.
Heyward VH. (2006). Advanced Fitness Assessment and Exercise Prescription. 5th ed., USA: Human Kinetics.
Hisli, N. (1989). Beck Depresyon Envanterinin üniversite öğrencileri için geçerliği, güvenirliği. Psikoloji dergisi, 7(23), 3-13.
Karamustafalıoğlu, O., & Yumrukçal, H. (2011). Depresyon ve Anksiyete Bozuklukları. Şişli Eftal Hastanesi Tıp Bülteni, 45, 65-74.
Kittel, R., Brauhardt, A., & Hilbert, A. (2015). Cognitive and emotional functioning in binge‐eating disorder: A systematic review. International Journal of Eating Disorders, 48(6), 535-554.
Köroğlu, E. (2009). Klinik uygulamada psikiyatri: tanı ve tedavi kılavuzları. Hekimler Yayın Birliği Basım Yayın.
Maner, F. (2001). Yeme Bozuklukları. Psikiyatri Dünyası, 5(4), 130-139.
Özgen, L., Kinaci, B., & Arli, M. (2012). Ergenlerin Yeme Tutum ve Davranışları. Journal of Faculty of Educational Sciences, 45(1), 229-247.
Öztürk, O., & Uluşahin A. (2008). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. Nobel Tıp Kitapevleri, Ankara.
Pitta, F., Troosters, T., Probst, V. S., Spruit, M. A., Decramer, M., & Gosselink, R. (2006). Quantifying physical activity in daily life with questionnaires and motion sensors in COPD. European respiratory journal, 27(5), 1040-1055.
Puccio, F., Fuller‐Tyszkiewicz, M., Ong, D., & Krug, I. (2016). A systematic review and meta‐analysis on the longitudinal relationship between eating pathology and depression. International Journal of Eating Disorders, 49(5):439-454.
Savrun BM (1999). Depresyonun tanımı ve epidemiyolojisi. İÜ Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, İstanbul.
Stice, E., Schupak-Neuberg, E., Shaw, H. E., & Stein, R. I. (1994). Relation of media exposure to eating disorder symptomatology: an examination of mediating mechanisms. Journal of abnormal psychology, 103(4), 836-840
Ströhle, A. (2009). Physical activity, exercise, depression and anxiety disorders. Journal of neural transmission, 116(6), 777-784.
Tekin, G., Amman, M. T., & Tekin, A. (2009). Serbest zamanlarda yapılan fiziksel egzersizin üniversite öğrencilerinin depresyon ve atılganlık düzeylerine etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 148-159.
Vardar, E., & Erzengin, M. (2011). Ergenlerde Yeme Bozukluklarının Yaygınlığı ve Psikiytrik Eş Tanıları İki Aşamalı Toplum Merkezli Bir Çalışma. Türk Psikiyatri Dergisi, 22(4), 205-212.
Vardar, S. A., Öztürk, L., Vardar, E., & Kurt, C. (2005). Ergen sporcu kızlarda egzersiz yoğunluğu ve öznel uyku kalitesi ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 6, 154-162.
Vardar, E. (2012). Egzersiz Bağımlılığı. Arşiv Kaynak Tarama Dergisi, 21(3), 163-173.
Yeltepe, H., & İkizler, C. (2007). Egzersiz bağımlılığı ölçeği-21’in Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Bağımlılık Dergisi, 8(1), 29-35.
Yücel B. (2009). Estetik bir kaygıdan hastalığa uzanan yol: Yeme Bozuklukları. Klinik gelişim. 22(4), 39-44.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
