The determination of the level of knowledge of nurses on enteral tube feeding<p>Hemşirelerin tüple enteral beslenme konusunda bilgi düzeylerinin belirlenmesi
Keywords:
Enteral feeding, , tube feeding, enteral feeding and nursing care, Enteral beslenme, tüple beslenme, enteral beslenme ve hemşirelik bakımıAbstract
Aim: This descriptive investigation was planned to define the level of knowledge of nurses on the care of enterally fed patients.
Method: This research study was performed with 170 nurses who were working at a training and education hospital in the borders of the city of Ankara and who accepted to participate in the study. Data were collected by a data collection form which was produced by the investigators and was composed of 26 questions. The Mann-Whitney U-test, Kruskal-Wallis H-test and chi-square test were used in the analysis of the data.
Findings:
The mean total knowledge points of nurses on enteral tube feeding was 10,44 (Max: 18, min: 0). Nurses had more knowledge on peristomal skin problems (83,53%), feeding position (80,59%) and interventions directed on at the prevention of nausea and vomiting (73,53%). Nurses were weakest on residual volume (88,82%), pulmonary aspiration (61,76%) and tube care (56,47%). Nurses working in the intensive care unit had more knowledge on enteral tube feeding compared to nurses working at other clinics.
Result: As a result of this study, nurses were found to not to have the desired level of knowledge on enteral feeding. In this context, the organization of education programs, creation of care standards by institutions and repeating the study in different groups are recommended.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Amaç: Araştırma, hemşirelerin enteral beslenen hastaların bakımına ilişkin bilgi düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Yöntem: Araştırma, Ankara ili sınırları içinde bulunan bir eğitim ve araştırma hastanesi’nde çalışan ve çalışmaya katılmayı kabul eden 170 hemşire ile gerçekleştirilmiştir. Veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulan 26 sorudan oluşan veri toplama formu aracılığı ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde; Mann Whitney U Testi, Kruskal Wallis H Testi, Ki-Kare Testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmada, hemşirelerin tüple enteral beslenmeye yönelik toplam bilgi puan ortalamalarının 10, 44 (Max: 18, min: 0) olduğu belirlenmiştir. Hemşirelerin stoma çevresindeki cilt problemleri (%83,53) beslenme pozisyonu (% 80,59) ve bulantı kusmayı önlemeye yönelik girişimler (%73,53) ile ilgili soruları daha fazla oranda bildikleri saptanmıştır. Hemşirelerin en çok rezidüel volüm (%88,82), pulmoner aspirasyon (%61,76) ve tüp bakımı (%56,47) ile ilgili soruları bilemedikleri saptanmıştır. Yoğun bakım ünitesinde çalışan hemşirelerin diğer klinikte çalışan hemşirelere göre tüple enteral beslenmeye ilişkin soruları daha fazla bildikleri belirlenmiştir.
Sonuç: Araştırmanın sonucunda hemşirelerin enteral beslenme konusunda istendik düzeyde bilgiye sahip olmadıkları belirlenmiştir. Bu bağlamda konuya ilişkin eğitim programlarının düzenlenmesi, kurumların bakım standartlarını oluşturması ve bu çalışmanın farklı gruplarda tekrarlanması önerilmektedir.
Downloads
Metrics
References
Alper E, Baydar B, Özcan Arı F, Buyraç Z, Kırcı A, Aslan F, Aksöz M, Ünsal B. (2009). Perkütan Endoskopik Gastroenterostomi Uygulama Deneyimlerimiz: Endikasyon ve komplikasyonlar. Akademik Gastroenteroloji Dergisi, 8 (2): 74-76.
Aydoğan Z. (2008). Kritik Hastada Enteral ve Kombine Enteral-Parenteral Nütrisyon Tedavisi. Uzmanlık Tezi. İstanbul: Göztepe Eğitim Hastanesi, 2008.
Avcı G. Hemşirelerin Enteral Beslenmeye İlişkin Gereksinimleri. Yüksek Lisans. Ankara: Hacettepe Üniversitesi; 2001.
Bankhead R, Boullata J, Brantley S, et al, (2009). Enteral Nutrition Practice Recommendations.Journal of Parenteral and Enteral Nutrition, 33: 122-167.
Bodoky G, Kent-Smith L. (2009). Complications of enteral nutrition. ESPEN, the European Journal of Clinical Nutrition and Metabolism: 209–211.
CDC. (2003). Centers for Disease Control and Prevention Guidelines for preventing health-care associated pneumonia: recommendations of CDC and the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee. MMWR Recomm Rep; 53: 3-10.
Ciğeroğlu Boz D. (2010). Evde Tüple Enteral Beslenen Hastaların Yaşadıkları Sorunlar ve Sorunlara Yönelik Yapılan Girişimlerin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Cook DJ, Meade MO, Hand LE, McMullin JP. (2002). Toward understanding evidence uptake: semirecumbency for pneumonia prevention. Crit Care Med, 30: 1472-1477.
Deane A, Chapman MJ, Fraser RJ et al, (2007). Mechanisms underlying feed intolerance in the critically ill: Implications for treatment. World Journal of Gastroenterology, 13(29): 3909-3917.
Delegge M. (2011). Nütrisyon ve Gastrointestinal Hastalık. Topgül K, Malazgirt Z (Çev.) İstanbul: Nobel Tıp Kitapevleri.
Demiryılmaz İ, Yılmaz İ, Albayrak A, Şahin A, Sekban N. (2012). Uzun Süreli Enteral Beslenmede Perkütan Endoskopik Tüp Gastrostomi Kullanımı. Sakarya Medical Journal, 2(3): 122-125.
Dumlu E. G, Bozkurt B, Tokaç M, Kıyak G, Özkardeş A, Yalçın S, Kılıç M. (2013). Cerrahi Hastalarda Malnütrisyon ve Beslenme Desteği. Ankara Medical Journal; 13(1):33-39.
Gürkan A, Gülseven B. (2013). Enteral Beslenme: Bakimda Güncel Yaklaşimlar. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 16:2.
Gomez Ramos MJ, Gonzalez Valverde FM, Sanchez Alvarez C. (2005). Nutritional status of an hospitalised aged population. Nutrition Hosp, 20: 286-92.
Hemşirelik Yönetmeliği. (2010). 8 Mart Tarihli ve 27515 Sayılı Resmî Gazete. Mail to: [email protected].
Kalaldeh M. (2011). Enteral Nutrition in the Critically Ill. A Mixed-methods Study of Adherence to Evidence-Based Protocols, Nursing Responsibility and Teamwork. Doktora Tezi. University of Sheffield.
Kofralı G. (2008). Yoğun bakımda diyare-konstipasyon. Türk yoğun bakım dergisi, 6(2): 51-55.
Martinez Olmos MA, Martinez Vazquez MJ, Martinez- Puga Lopez E, Del Campo Perez V. (2005). Collaborative Group for the Study of Hospital Malnutrition in Galicia (Spain).
Nutritional status study of inpatients in hospitals of Galicia. Eur J Clinical Nutrition, 59: 938-46.
McClave SA, Lukan JK, Stefater JA et al, (2005). Poor validity of residual volumes as a marker for risk of aspiration in critically ill patients. Critical Care Medicine, 33(2): 324-330.
Nicolo M, Compher CW, Still C, et al, (2013) Feasibility of Accessing Data in Hospitalized Patients to Support Diagnosis of Malnutrition by the AcademyA.S.P.E.N. Malnutrition Consensus Recommended Clinical Characteristics. JPEN J Parenter Enteral Nutr. (38):954-9.
Öztürk G. B, İlhan B (2015). Malnütrisyon Tedavisinde Pratik Noktalar Beslenme Destek Tedavisinde Ürün Seçimi. İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı G eriatri Bilim Dalı İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı Geriatri Bilim Dalı. Aktüel Medicine: 36- 41.
Pirlich M, Schütz T, Norman K et al, (2006). The German hospital malnutrition study. Clinical Nutrition, 25: 563-72.
Selçuk H. (2012). Malnütrisyon ve Önemi. Güncel gastroenteroloji, 16(2): 158-162.
Uysal N, Eşer İ, Khorsıd L. (2011). Hemşirelerin Enteral Beslenme İşlemine Yönelik Uygulama ve Kayıtlarının İncelenmesi. Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 14(2):1-9.
Yalcin N, Cihan A, Gundogdu H, Ocakci A. (2013). Nutrition Knowledge Levelof Nurses. Health Science Journal, 7 (1): 99-108.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
