An investigation related to the aggression and empathic tendency levels of the university students according to their genders and sport education<p>Üniversite öğrencilerinin cinsiyet ve spor eğitimi alma durumlarına göre saldırganlık ve empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi
Keywords:
Aggression, Empathic Tendency, Sport Education, Saldırganlık, Empatik Eğilim, Spor EğitimiAbstract
This study aimed to investigate the aggression and empathetic tendency levels of the students studying at Mustafa Kemal University by considering the gender and sport education variables. “Personal Information Form” developed by the researchers, the “Aggression scale” developed by Kiper (1984) and the “Empathic Tendency Scale” developed by Dökmen (1988) were used as data collection tools. The aggression and empathic tendency levels of the participants were compared in terms of their genders and whether they were doing sports or not. The study group of the research consisted of 535 participants including 254 women and 281 men who were studying at the Mustafa Kemal University during the 2012-2014 academic year. The scale of the aggression and Empathic tendency scale for non-parametric tests, Mann Whitney U test for binary comparisons is the significance level used is 0.01 and 0.05 level has been tested. When considering the findings it was discovered that according to the gender the destructive aggression and passive aggression levels of the women regardless to their sport educations were significantly higher. Again in terms of gender variable woman who do not get education of sport empathic tendency levels are more higher than man who do not get education of sport. As a result: in terms of the participants of this study according to the sport status the gender variable was not a significant variable in changing the aggression and empathic tendency levels, as well as it could be stated that doing sports was effective to some sub-dimensions.
Özet
Bu araştırmada, Mustafa Kemal Üniversitesi öğrencilerinin cinsiyet ve spor eğitimi alma durumları dikkate alınarak, saldırganlık ve empatik eğilim düzeylerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu”, Kiper (1984) tarafından geliştirilen ‘‘Saldırganlık Ölçeği’’ ve Dökmen (1988) tarafından geliştirilen ‘‘Empatik Eğilim Ölçeği’’ kullanılmıştır. Katılımcıların saldırganlık ve empatik eğilim düzeyleri, spor yapıp-yapmama ve cinsiyet değişkenleri açısından mukayese edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 Eğitim-Öğretim yılında Mustafa Kemal Üniversitesinde öğrenim gören 254’ü kadın, 281’i erkek olmak üzere toplamda 535 katılımcı oluşturmaktadır. Saldırganlık ölçeği ve Empatik eğilim ölçeklerine yönelik non-parametrik testlerden ikili karşılaştırmalar için Mann Whitney U Testi kullanılmış olup anlamlılık düzeyi 0.01 ve 0.05 düzeyinde sınanmıştır. Bulgulara bakıldığında katılımcıların cinsiyet değişkenine göre spor eğitimi alan ve almayan kadınların, Yıkıcı saldırganlık ve Edilgen saldırganlık düzeylerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulgulanmıştır. Yine cinsiyet değişkeni açısından spor eğitimi almayan kadınların, spor eğitimi almayan erkeklere oranla empatik eğilim düzeylerinin anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir Sonuç olarak; bu çalışmanın katılımcıları açısından spor yapma durumlarına göre, cinsiyet değişkeninin genel manada saldırganlık ve empatik eğilim düzeylerini değiştirmede belirleyici bir değişken olmadığı, bunun yanı sıra bazı alt boyutlarda spor yapmanın etken olduğu söylenebilir.
Downloads
Metrics
References
Akbulut, E., & Sağlam, H. İ. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, (7)2, 1068- 1083.
Aktaş, Z., Çobanoğlu, G., & Yazıcılar, İ. (2004). Profesyonel Erkek Basketbolcuların Saldırganlık Düzeyleri ile Maç Başarıları Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, sayı. II (3), 127-134.
Alver, B., (1998). Bireylerin uyum düzeyleri ile empati becerileri arasındaki ilişkiler. Yayınlanmıs Yüksek lisans tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Balcıoğlu, İ. (2000). Şiddet ve Toplum, Bilge Yayınları, İstanbul, 2001. Budak, Selçuk, Psikoloji Sözlüğü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara, 2000.
Bandura, A. (1973). Agression: A Social Learning Analysis. Prantice-Hall. New Jersey.
Beyleroğlu, M. (2001). Elit Seviyedeki Türk Boksörlerinde Saldırganlık Geni ve Retina Bozukluklarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Gazi Üniversitesi.
Bostan, G. & Kılcıgil, E. (2008). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencisi Olan ve Olmayan Ankara Üniversitesi Öğrencilerinin Saldırganlık Boyutları. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, VI (3), 133-140.
Bozkurt, A. (1997). Cinsiyetleri, Fakülteleri ve Uyum Düzeyleri Farklı Hacettepe Üniversitesi Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeyi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek lisans tezi.
Bredemeier, B., & Shields, D. (1994). Applied ethics and moral reasoning in sport. Moral development in the professions: Psychology and applied ethics, 173-187.
Cüceloğlu, D. (1992). Yeniden İnsan İnsana. İstanbul. Remzi Kitapevi.
Çetin, M. Ç., Gezer, E., Yıldız, Ö. & Yıldız, M. (2013). Investigation of the relationship between aggression levels and basic psychological needs school of physical education and sports students. International Journal of Human Sciences, 10(1), 1738-1753.
Çobanoğlu Güner, B. (2006). Takım Sporları ve Bireysel Sporlar Yapan Sporcuların Saldırganlık Düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Çolakoğlu, F.F. & Solak, N. (2014). Ortaöğretim Öğrencilerinin Cinsiyet ve Okul Türüne Göre Saldırganlık Düzeyleri ile Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi (Çorum İli Örneği). The Journal of Academic Social Science Studies. Number: 26 , p. 57-66.
Dervent, F., Arslanoğlu, E. & Şenel, Ö. (2010). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri ve Sportif Aktivitelere Katılımla İlişkisi (İstanbul İli Örneği). International Journal of Human Sciences, 7(1), 521-533.
Dorak, F. & Vurgun, N. (2006). Takım Sporları Açısından Empati ve Takım Birlikteliği İlişkisi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, IV (2), 73-77.
Dökmen, Ü. (1997). Communication Conflicts and Empathy. İstanbul: Sistem Yayıncılık A.Ş.
Durak, F. & Vurgun, N. (2006). The Relation of Empathy and Team Cohesion in Terms of Team Sports. Sportsmeter Physical Education and Sports Sciences Journal, 4 (2), pp.73–77.
Duru, E. (2002). Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Bazı Psikososyal Değişkenler Açısından İncelenmesi. Pamukkale Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(12), 21–35.
Eisenberg, N. & Lennon, R. (1983). Sex Differences in Empathy and Related Capacities. Psychological Bulletin, 94, pp.100-131.
Eisenberg, N. (2000). Emotion, Regulation, And Moral Development. Annual Review Of Psychology, 51(1), 665-697.
Elikesik, M. & Alım, M. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Empatik Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.17 (3): 167-180.
Erden, N. (2007). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Öğretmenlik Bölümleri, Birinci Öğretim Son Sınıf Öğrencilerinin Saldırganlık Türleri. Yüksek lisens tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi: Bolu.
Eripek, S. (1993). Spor Psikolojisi. Anadolu Üniversitesi Yayınları. Eskişehir.
Erken, M. (2009). Empati Becerisinin Ahlaki Davranışlar Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi.
Erkmen, G. (2007). Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Empatik Eğilimlerinin Sporda Tercih Ettikleri Liderlik Davranışları ile Karşılaştırılması. Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Filiz, A. (2009). Farklı Lise Türlerindeki Öğrencilerin Empatik Eğilimleri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi (Kartal İlçesi Örneği).Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
García-López, L. M. & Gutiérrez, D. (2015). The Effects of A Sport Education Season On Empathy And Assertiveness. Physical Education and Sport Pedagogy, 20(1), 1-16.
Gülle, M. (2015). Beden Eğitimi Spor Yüksekokulu Bölüm Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme ve Empati Kurma Düzeylerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya Üniversitesi.
Gürüz, D. & Eğinli, A. (2008). İletişim Becerileri: Anlamak, Anlatmak, Anlaşmak. Ankara: Nobel Yayın ve Dağıtım Ltd. Şti.
İkiz, E. ( 2006). Danışma Becerileri Eğitiminin Danışmanların Empatik Eğilim, Empatik Beceri ve Tükenmişlik Düzeyleri Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Eğitim Bilimleri, Dokuz Eylül Ünivetrsitesi.
İkizler, C. (1994). Sporda Başarının Psikolojisi 2. Baskı. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım.
Kabak, F. (2009). Ergenlerde Spora Katılımın Saldırgan Davranışlar Üzerine Etkilerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı. Adana
Karakaya, A. D. (2001). Akdeniz Üniversitesindeki Hemşirelik Öğrencilerinin Empati Becerileri, Yüksek lisans Tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Karayılmaz, A. (2006). Amatör Küme Futbolcularını Saldırganlığa İten Psiko Sosyal Nedenler. Yayınlanmış Yüksek Lisana Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Anabilim Dalı.
Kırımoğlu, H., Parlak, N., Dereceli, Ç. & Kepoğlu, A. (2008). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin Spora Katılım Düzeylerine Göre İncelemesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 2 (2), 147-154.
Klein, K. J. & Hodges, S. D. (2001). Gender Differences, Motivation, and Empathic Accuracy: When İt Pays To Understand. Personality And Social Psychology Bulletin, 27(6), 720-730.
Kolayiş, H. & Yiğiter, K. (2010). The Examination Emphatic Skills of the Elementary and Middle School Physical Education Teachers İn City Of Kocaeli. International Online Journal of Educational Sciences, 2(2), 562-578.
Korkmaz, N. (2001). Uludağ Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bölümü Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Cinsiyete Göre Karşılaştırılması. II.Uluslararası Spor Psikolojisi Sempozyumu, S.18, İzmir.
Korur. E.N. (2014). Beden Eğitimi Öğretmeni Adaylarının Eleştirel Düşünme ve Empatik Eğilimleri. Yayınlanmamış Doktora tezi. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Köknel, Ö. (1996). Bireysel ve Toplumsal Şiddet. Altın Kitaplar Yayınları, İstanbul.
Köksal, A. (1997). Müzik eğitimi alan ve almayan ergenlerin empatik becerilerinin ve uyum düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora tezi. Eğitim Bilimleri Enstirüsü, Ankara Üniversitesi.
Köksal, F. (1991). Denetim odağı ile saldırganlık arasındaki ilişkiler. Yayınlanmamış doktora tezi. Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Krein, L. K. (2001). Multidimensional Empathy and Gender Role Identity. Dissertation Abstracts International 53. /7 january, 1993.
Luther, A. & Hotz, A. (2004). Fairness im Sport-Lernen für‘s Leben. Leibesübungen-Leibeserziehung, 48(5), 4-8.
Maden, S. & Durukan, E. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Empatik Eğilim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:03, No:40, 19-25.
Mutlu, O., Şentürk, E. & Zorba, E. (2014). Empathic Tendency of University Students in Tennis and Communication Skills. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 2(5), 129-137.
Myyry, L. & Helkama, K. (2001). University Students Value Priorities and Emotional Empathy. Education Psychology, 21(1), 28–40.
Olcay Karabulut, E. & Pulur, A. (2016). Üst Düzey Çim Hokeyi Sporcularının Empatik Eğilim Düzeylerinin Farklı Değişkenler Bakımından İncelenmesi. Niğde University Journal of Physical Education And Sport Sciences. Vol 10 (1), pp;51-58.
Özdemir, N. (2014). Kadın Voleybol ve Futbolcularda İletişim Becerileri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmış Yüksek lisans tezi. Gaziantep Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Gaziantep.
Pala, A. (2008). Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 13.
Rehber, E. & Atıcı, M. (2009). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeylerine Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 18, Sayı 1, s.323–342.
Schierman, S. & Gundy, VK. (2000). The Personal and Social Links Between Age and Self-reported Empathy. Social Psychology Quterly, 63 (2), 152–174.
Scott, J.P. (1958). Aggression. Chicago: University of Chicago Pres;1958. p.120.
Solak, N. (2011). Spor Yapan ve Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri ile Empatik Eğilim Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Çorum İli Örneği). Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Şekertekin, M. (2008). Spor eğitimi alan ve almayan üniversite bayan öğrencilerinin uyum düzeyleri, saldırganlık ve kişilerarası ilişki tarzlarının karşılaştırılması. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi. 5(2), 9-14.
Şimşek, E. U. (1995). Öğretmen ve Öğrencilerin Empatik Tepkileri ile Öğrencilerin Kendilerine Verilmesini İstedikleri Empatik Tepkilerin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Tiryaki, Ş. (1996). Spor Yapan Bireylerin Saldırganlık Düzeylerinin Belirlenmesi: Takım ve Bireysel Sporlar Açısından Bir İnceleme. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Toussaint L. & Jon, W. R. (2005). Gender Differences in the Relationship Between Empathy and Forgiveness. Published In Final Edited Form As: December; 145(6): pp.673-685.
Türnüklü, A. & Şahin, İ. (2004). 13-14 Yaş Grubu Öğrencilerin Çatışma Çözme Stratejilerinin İncelenmesi. Türk Psikoloji Yazıları, 7(13), 45-61.
Yenel, F. (2004). Futbol Atrenörlerinin Saldırganlık Türleri ve Şiddet Olaylarına Bakış Açıları. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi.
Yeşilyaprak, B. (1999). Üniversite öğrencilerinin özsaygı, atılganlık ve denetim odağı açısından üniversiteye giriş ve çıkış özellikleri: Boylamsal bir araştırma. 4. Ulusal Eğitim bilimleri Kongresi Bildirileri 4 Kitabı, 24-33.
Yıldıran, İ. (2005). Fair Play Eğitiminde Beden Eğitiminin Rolü. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 5(1), 3-16.
Yıldırım, A. & Abakay, U. (2015). Hokeycilerin İletişim Becerileri ve Saldırganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi,2(1), 17-28.
Yıldız, S. (2009). Spor Yapan ve Spor Yapmayan Orta Öğretim Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Eğitimi Ana Bilim Dalı, Konya.
Yılmaz, İ. & Akyel, Y. (2008). Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 9(3),S.27-33.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
