Determination of communication and problem solving skills of students of tourist guiding department<p>Turizm rehberliği bölümü öğrencilerinin iletişim ve problem çözme becerilerinin belirlenmesi
Keywords:
Communication Skill, Problem Solving Skill, Students of Tourist Guiding Department, İletişim Becerisi, Problem Çözme Becerisi, Turizm Rehberliği Bölümü ÖğrencileriAbstract
Communication and problem solving skill is an important competence for tourist guides who are always in contact with people. The aim of this study is to determine the levels of communication and problem solving skills of students of tourist guiding department, who are candidates of tourist guides. In the research, descriptive research model was used, questionnaire was applied to students studying at Balikesir University Tourism Faculty Department of Tourist Guiding. Number of questionnaires from which reliable data was obtained is 178. Frequency and percentage analysis were utilized in interpretation of data for demographic variables. In order to determine the level of communication skill in the research, "Communication Skills Inventory" developed by Ersanlı and Balcı (1998) was used while "Problem Solving Inventory" which is adapted to Turkish by Taylan (1990) was used to determine problem solving skills. As a result of the research, it was identified that communication and problem solving skills of students in tourist guiding department was good. Another research result is that there is a middle level negative significant relation between students' communication skills and problem solving skills and their sub-dimensions. Moreover, no significant difference was found in communication and problem solving skills of students in tourist guiding department in terms of demographic variables.
Özet
İletişim ve problem çözme becerisi insanlarla sürekli ilişki içerisinde bulunan turist rehberleri için önemli bir özelliktir. Bu araştırmanın amacı, turist rehberi adayı olan turizm rehberliği bölümü öğrencilerinin iletişim ve problem çözme becerisi düzeylerinin belirlenmesidir. Araştırmada tanımlayıcı araştırma modeli kullanılmış, Balıkesir Üniversitesi Turizm Fakültesi Turizm Rehberliği bölümünde öğrenim gören öğrencilere anket uygulanmıştır. Sağlıklı veri elde edilen anket sayısı 178’dir. Demografik değişkenlere ilişkin verilerin yorumlanmasında frekans ve yüzde analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada iletişim becerisi düzeyini belirlemek üzere Ersanlı ve Balcı (1998) tarafından geliştirilen “İletişim Becerileri Envanteri”, problem çözme becerisini saptamak amacıyla ise, Türkçe’ye uyarlaması Taylan (1990) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, araştırma kapsamında incelenen turizm rehberliği bölümü öğrencilerinin iletişim ve problem çözme becerilerinin iyi düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Bir diğer araştırma sonucu ise öğrencilerin iletişim becerisi ile problem çözme becerisi ve alt boyutları arasında orta düzeyde negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğudur. Ayrıca, turizm rehberliği bölümü öğrencilerinin iletişim ve problem çözme becerilerinde demografik değişkenler açısından anlamlı bir farklılık bulunamamıştır.
Downloads
Metrics
References
Akyurt, N. (2009). Sağlıkta İletişim ve Marmara Üniversitesi Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksek Okulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri, Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(11), 15-33.
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: SPSS Uygulamalı.(Geliştirilmiş 5.Baskı). Adapazarı: Sakarya Yayıncılık.
Ahipaşaoğlu, S. (1997).Seyahat İşletmelerinde Tur Planlaması ve Rehberliğin Meslek Olarak Seçilmesinin Nedenleri Üzerine Bir Uygulama. Ankara:Varol Matbaası.
Ahipaşaoğlu, H. S. (2001). Turizmde Rehberlik. Ankara: Detay Yayıncılık.
Ap, J. ve Wong, K. K. F. (2001). Case study on tour guiding: professionalism, ıssues and problems. Tourism Management, 22 (5), 551-563.
Avcıkurt, C. (2003). Turizm Sosyolojisi. Turist –Yerel Halk Etkileşimi. Ankara: Detay Yayıncılık.
Basmacı, S. K. (1998). Üniversite Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerini Algılamalarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi.İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Malatya.
Batman, O., Yıldırgan, R. ve Demirtaş, N. (2000).Turist Rehberliği, Adapazarı: Değişim Yayınları.
Berkant, H. G. ve Eren, I. (2013).İlköğretim Matematik Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi.International Journal of Social Science, 6 (3), 1021-1041.
Bingham, A. (1998). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi (çev. A. F. Oğuzkan). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
Büyüköztürk, Ş. (2002).Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Cohen, E. (1985). The Tourist Guide: The Origins, Structure and Dynamics of a Role, Annals of Tourism Research, 12(1), 5-29.
Cüceloğlu, D.(1991), Yeniden İnsan İnsana, İstanbul: Remzi kitabevi.
Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe Öğretmen Adaylarının İletişim Becerilerine İlişkin Görüşlerinin Belirlenmesi.Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
Çevik, D. B., (2011). Müzik Öğretmeni Adaylarının İletişim Becerileri.Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31(1): 1-13.
Çokal, Z. ve Aslan, Z. (2016). Profesyonel Turist Rehberinin Kültürel Değerlere Katkısına İlişkin Turist Algılamaları, Journal of Tourism and Gastronomy Studies 4/1, 53-69.
Çiftçi, S. ve Taşkaya, S. M. (2010).Sınıf Öğretmeni Adaylarının Özyeterlik ve İletişim Becerileri Arasındaki İlişki. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu 20-22 Mayıs 2010, Fırat Üniversitesi Bildiriler Kitabı, Elazığ: 509-512.
Demiray, U. (2008), Etkili İletişimde Bilişsel, Duyuşsal ve Davranışsal Süreçler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Dilekmen, M., Başçı, Z. ve Bektaş, F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerileri. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 237-258.
Dökmen, Ü. (1994). İletişim Çalışmaları ve Empati. Birinci Basım. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dündar, S. (2009).Üniversite Öğrencilerinin Kişilik Özellikleri İle Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,24(2), 139-150.
Elkatmış, M. ve Ünal E. (2014).Sinif Öğretmeni Adaylarinin İletişim Beceri Düzeylerine Yönelik Bir Çalişma, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(1), 107-122.
Erigüç G. ve Eriş H. (2013).Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerileri: Harran Üniversitesi Örneği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi,12(46), 232-254.
Erkuş, A., Günlü B. (2009). İletişim Tarzının ve Sözsüz İletişim Düzeyinin Çalışanların İş Performansına Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 20(1), 7-24.
Ersanlı, K. ve Balcı S. (1998). İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2, 7-12.
Eskiyörük, D. (2014). Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmes. Çağ University Journal of Social Sciences, 11(1): 50-83.
Gölönü, S. ve Karcı, Y. (2010).İletişim Meslek Lisesi Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerinin İncelenmesi.Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi, İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 123-140
Gülbahçe, Ö. (2010). K.K. Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin İncelenmesi.Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(2), 12-22.
Gündüz, S. (2002). Turist Rehberliği Eğitimi ve Üniversitelerle Turizm Bakanlığı Arasındaki Koordinsayona Yönelik Bir Model Önerisi, Turizm Eğitimi Konferansı–Workshop (11-13 Aralık 2002) Bildiriler Kitabı, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara, 243-256.
Gürşimşek, I., Vural, D. E. ve Demirsöz, E. S. (2008). Öğretmen Adaylarının Duygusal Zekâları İle İletişim Becerileri Arasındaki İlişki.Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(16).
Güven, M. (2010). An Analysis Of The Vocational Education Undergraduate Students’ Levels Of Assertiveness And Problem-Solving Skills. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 2064–2070.
Hacıoğlu, N. (2013). Turizm Pazarlaması. (8.Baskı). İstanbul: Nobel Yayın Dağıtım.
Heppner, P. P. ve Peterson, C. H. (1982).The development and implications of a personal problem-solving inventory. Journal of Counseling Psychology, 29(1), 66-75.
Holloway, J. C. (1981). The guided tour: a sociological approach. Annals of Tourism Research, 8(3), 377-401.
İşmen, E. (2001). Duygusal Zekâ ve Problem Çözme. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13, 111-124.
Kantek, F., Öztürk, N. ve Gezer, N. (2010).Bir Sağlık Yüksekokulunda Öğrencilerin Eleştirel Düşünme Ve Problem Çözme Becerilerinin İncelenmesi.International Conference on New Trends in Education and Their Implications Kongre Kitabı, 11-13 Kasım 2010, Antalya, 186-190.
Kaptan, F. ve Korkmaz, H. (2002).Türkiye’de Hizmet Öncesi Öğretmenlerin Problem Çözme Becerilerine Yönelik Algıları Üzerine Bir İnceleme.Journal Of Qafqaz University, 9, 183-188.
Karamustafa, K. Ve Çeşmeci, N. (2006). Paket Tur Operasyonunda Turist Rehberlerinin Karşılaştıkları Yönetsel Sorunlar Üzerine Bir Araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 17 (1), 87-97.
Karasar, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kılcıgil, E., Bilir, P.,Özdinç, Ö., Eroğlu, K. ve Eroğlu, B. (2009). İki Farklı Üniversitenin Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7 (1): 19-28.
Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerinin Değerlendirilme Ölçeğinin Geliştirilmesi: Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
Korkut, F. (2005).Yetişkinlere Yönelik iletişim Becerileri Eğitimi.Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
Kozak, M. A. ve Yetgin, D. (2013). Profesyonel Turist Rehberlerinin (PTR) Yetkinliklerinin Mesleki Yeterlilikler Çerçevesinde Değerlendirilmesi. 14. Ulusal Turizm Kongresi, 05-08 Aralık 2013, Edit: Kurtuluş Karamustafa, Kayseri. Ankara: Detay Yayıncılık, 408-428.
Köroğlu, Ö. (2013). Turist Rehberlerinin İş Yaşamındaki Rolleri Üzerine Kavramsal Bir Değerlendirme.Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 91-112.
Kuşluvan, S. ve Çeşmeci, N. (2002). Türkiye’de Turist Rehberliği Eğitiminin Sorunları ve Yeniden Yapılandırılması, Turizm Eğitimi Konferansı–Workshop (11-13 Aralık 2002) Bildiriler Kitabı, Turizm Bakanlığı Turizm Eğitim Genel Müdürlüğü, Ankara, 235-242.
Kutlu, M., Balcı, S. ve Yılmaz, M. (2007).İletişim Becerileri Eğitiminin Öğrencilerin Kendini Ayarlama ve İyimserlik Düzeylerine Etkisi.Eurasian Jounal of Educational Research, 27, 1-4.
Küçük, D. P. (2012).Müzik Öğretmenliği Anabilim Dalı Öğrencilerinin İletişim ve Problem Çözme Becerileri.Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 32, 33-54.
Mısırlı, İ. (2004). Genel ve Teknik İletişim.Genişletilmiş 2. Baskı. Ankara: Detay Yayıncılık.
Özerbaş, M. A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). Öğretmen Adaylarının Algıladıkları İletişim Becerisi Düzeylerinin İncelenmesi.Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1): 123- 135.
Pehlivan, K. B., (2005). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir Çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23.
Sabuncuoğlu, Z. (2008). İşletmelerde Halkla İlişkiler, 9. Baskı. Bursa: Alfa Aktüel.
Saracaloğlu, A.S., Yenice, N. ve Karasakaloğlu, N. (2009). Öğretmen Adaylarının İletişim Ve Problem Çözme Becerileri İle Okuma İlgi Ve Alışkanlıkları Arasındaki İlişki.Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 186-206.
Sardoğan, M. E., Karahan T. F. ve Kaygusuz, C. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Kullandıkları Kararsızlık Stratejilerinin Problem Çözme Becerisi, Cinsiyet, Sınıf Düzeyi, ve Fakülte Türüne Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 78-97.
Saygılı, H. (2000). Problem Çözme Becerisi İle Kişisel Uyum Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
Soyer, M. K. ve Bilgin, A. (2010).Üniversite Öğrencilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre Problem Çözme Beceri Algıları. International Conference on New Trends in Education and Their Implications Kongre Kitabı, 11-13 Kasım 2010, Antalya, 307-314.
Summak, M.E. (2014). A Study On The Communication And Emphatic Skills Of The Students Having Education On Tourism Sector. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 31, 131-137.
Şahin, S. ve Avcıkurt, C. (2013). Turist Rehberlerinin İletişim Yeterlilikleri: Turistlerin Görüşlerinin Chaid Analizi İle Değerlendirilmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(29), 303-327.
Şahin, N. Şahin, N. H. ve Heppner, P. P.(1993) Psychometric Properties Of The Problem Solving İnventory İn A Group Of Turkish University Students. Cognitive Therapy and Research, 17(4), 379-396.
Taylan, S. (1990).Heppner’in Problem Çözme Envanterinin Uyarlama, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışmaları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Tetik, Nuray. (2006). Türkiye’de Profesyonel Turist Rehberliği Ve Müşterilerin Turist Rehberlerinden Beklentilerinin Analizi (Kuşadası Örneği), Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir.
Tokmak, İ., Turgut, H. ve Öktem, Ş. (2013). Turizm ve Otelcilik Öğrencilerinin Sosyotropik-Otonomik Kişilik Özelliklerinin İletişim Becerilerine Etkisi.Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 83 – 95
Tunçeli, H. İ., (2013). Öğretmen Adaylarının İletişim Becerileri İle Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Sakarya Üniversitesi Örneği), Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3), 51-58.
Tutar, H., Yılmaz, M. K. ve Erdönmez, C.(2008). Genel ve Teknik İletişim. 4. Baskı Ankara, Seçkin Yayın Evi.
Ural, A. ve Kılıç, İ. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
WFTGA.http://www.wftga.org (15.06.2015).
Yalçın, B., Tetik, S. ve Açıkgöz, A. (2010).Yüksekokul Öğrencilerinin Problem Çözme Becerisi Algıları İle Kontrol Odağı Düzeylerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(2), 19-27.
Yanık, M. (2015), Spor Türü Ve Diğer Bazı Değişkenlerin Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulu Öğrencilerinin İletişim Beceri Düzeylerine Etkisi. International Journal of Human Sciences, 2 (12), 1366-1376.
Yenice, N., Ozden, B. ve Evren, B. (2012). Examining Of Problem Solving Skills According To Different Variables For Science Teachers Candidates, Procedia - Social and Behavioral Sciences 46 (2012), 3880 – 3884.
Yıldırım, H. İ. ve Yalçın, N. (2008).Eleştirel Düşünme Becerilerini Temel Alan Fen Eğitiminin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerine Etkisi.Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(3), 165-187.
Yıldız, R., Kuşluvan, S. ve Şenyurt, Y. (1997). Turist Rehberliği Öğretiminde Yeni Bir Model: Nevşehir Turist Rehberliği Bölümü Programı Ve Değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Nevşehir Turizm İşletmeciliği ve Otelcilik Yüksekokulu Hafta Sonu Semineri IV, 9-14.
Yıldız, S. B. ve Avcıkurt, C. (2015).Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin İletişim Becerilerinin İncelenmesi.2nd International Congress of Tourism Management Researches, Kuşadası/İzmir.
Yıldız, Ş. (2005).Dil Kültür İletişim ve Medya. Ankara: Sinemis Yayınları.
Yılmaz, İ. ve Çimen, Z. (2008).Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının İletişim beceri düzeyleri.Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(3), 3-14.
Yılmaz, M., Üstün, A. ve Odacı, H. (2009).Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının İletişim Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi. Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 8-19.
Yüksel, H. (2008). Etkili İletişimde Bilişsel, Duyuşsal ve Davranışsal Süreçler. Editör: Uğur Demiray. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.1-43.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
