Relationships between vertical and horizontal individualism/collectivism self construal’s and autonomous, relatedness, autonomous-related self at university student<p>Üniversite öğrencilerinde benlik kurguları, yatay ve dikey bireycilik/toplulukçuluk ile ilişkisel, özerk, özerk-ilişkisel benlik arasındaki ilişkiler
Keywords:
Self, Individualism, Collectivism, Benlik, Bireycilik, toplulukçulukAbstract
Most of the relevant research and conceptualization has occurred within individualism-collectivism. Kagitcibasi suggests that self can be defined as autonomous, relatedness, and autonomous-related self in Turkish cultural contexts. Triandis make the distinction between vertical and horizontal individualism/collectivism. Vertical collectivism includes perceiving the self as a part of a collective and accepting inequality. Horizontal collectivism includes perceiving the self as a part of the collective, but seeing all members of the collective as the same; thus equality is stressed. Vertical individualism includes the conception of an autonomous individual and acceptance of inequality. Horizontal individualism includes the conception of an autonomous individual and emphasis on equality. In light of the literature the aim of this study is to examine whether vertical and horizontal individualism/collectivism and self construal’s predict autonomous, relatedness, and autonomous-related self at university student. The research group consisted of 236 (66.7% female, 33.3% male) university students. To collect data the autonomous, relatedness, and autonomous-related, self construal and vertical and horizontal individualism/collectivism scales were used. To analyze the data Pearson Correlation and a structural equation model were used. Overall, we found that vertical and horizontal individualism/collectivism a significantly predict autonomous, relatedness, and autonomous-related self. Specifically, vertical individualism significantly predicted autonomous-related self. Individuals, who have autonomous-related self, feel equal in status with others in groups.
Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.
Özet
Literatürde Bireycilik ve toplulukçuluk üzerine çok sayıda araştırma ve kavramsallaştırma oluşmuştur. Kağıtçıbaşı Türk toplumuna ve sanayileşen toplumlara özgü yeni bir model öne sürmüştür. Türk kültüründe benliği özerk, ilişkisel ve özerk ilişkisel olarak tanımlamayı önermektedir. Tridianis Yatay ve dikey bireycilik /toplulukçuluk ayrımı yapmıştır. Dikey toplulukçulukta benlik, bir topluluğun parçası olarak algılanır bu toplulukta eşitsizlik kabul edilir. Yatay toplulukçulukta benlik, bir topluluğun parçası olarak algılanır ancak topluluğun tüm üyeleri aynı ve eşit olarak görülür. Dikey bireycilik özerk birey ve eşitsizliğin kabul edilmesi anlayışından oluşur. Yatay bireycilik özerk birey ve eşitliğe vurgu anlayışından oluşur. Literatürden hareketle bu araştırmanın amacı Üniversite öğrencilerinde Yatay ve dikey bireycilik/toplulukçuğun ve benlik kurgularının, özerk, ilişkisel, özerk-ilişkisel benliği yordayıp yordamadığını araştırmaktır. Araştırma grubu 236 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır(%66.7 kadın, %33.3erkek). Verileri toplamak için özerklik, ilişkisellik, özerk-ilişkisellik, benlik kurgusu ve Yatay ve dikey bireycilik/toplulukçuluk ölçekleri kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson Korelasyon katsayısı ve Yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Analiz sonuçları, özerklik, ilişkisellik, özerk-ilişkisellik, benlik kurgusu ve Yatay ve dikey bireycilik/toplulukçuluk, full model oluşturmak için veriler ile uyumlu olduğunu göstermiştir. Genel olarak Yatay ve dikey bireycilik/toplulukçuluk benlik kurgusu, özerklik, ilişkisellik, özerk ilişkiselliği yordamıştır. Özellikle yatay bireycilik özerk ilişkisel benliği anlamlı olarak yordamıştır. Bu bulgu özerk-ilişkisel benlik kurgusuna sahip olanların kendilerini ait hissettikleri gruptaki tüm bireyleri ile aynı ve eşit olarak gördüklerine işaret etmektedir.
Downloads
Metrics
References
Berry, J. W., Poortinga, Y. H., Breugelmans, S. M., Chasiotis, A., Sam, D. L. (2015). Kültürlerarası psikoloji araştırma ve uygulama. (Çev.Ed.Leman Pınar Tosun.2015). Ankara: Nobey Yay.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A.
Cross, S. E., Hardin, E. E., Gercek-Swing, B. (2011). The what, how, why, and where of self-construal. Personality and Social Psychology Review 15(2) 142–179
Çokluk, Omay, Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş., (2010). Sosyal Bilimler için Çok Değişkenli İststistik. Ankara: Pegem A.
Feather, N. (1992, January). Global self-esteem and the fall of high achievers: Australian and Japanese comparisons Paper delivered at the 4th Regional Congress of the International Association of Cross-Cultural Psychology, Katmandu, Nepal.
Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (1993). How to Design and Evaluate Research in Education. New York: Mcgraw-Hill.
Kağitcibaşi, Ç. (1996). The autonomous-relational self: A new synthesis. European Psychologist, 1, 180-186.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1998). Kültürel Psikoloji, Kültür Bağlamında Insan ve Aile, İstanbul:YKY
Kağitcibaşi, Ç. (2005). Autonomy and Relatedness in Cultural Context. Implications for Self and Family. Journal of Cross-Cultural Psychology, vol 36,4; 403-422. Sage pub
Kağıtçıbaşı, Ç. (2007). Family, self, and human development: Theory and application (2. baskı) . Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2016). Benlik Aile ve İnsan gelişimi, İstanbul: Koç Üniversitesi yay
Karasar, N. (2004). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kim, U., Triandis, H. C., Kagitcibasi, C., Choi, S. C., & Yoon, G. (1994). Individualism and collectivism: Theory, method, and applications, Thousand Oaks, CA: Sage.
Markus, H. R., ve Kitiyama, S. (1991). Culture and self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Rewiev,98, 224-253
Oyserman, D., Coon, H. ve Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism and collectivism: Evaluation of theoretical assumptions and meta analyses.Psychological Bulletin, 128(1). p: 3-72.
Taylor, S. E., Peplau, L. A., Sears, D. O. (2007). Sosyal Psikoloji.(çev.Ali Dönmez). İstanbul: İmge yay.
Triandis, H. C. (1995). Individualism and collectivism. Boulder, CO: Westview.
Triandis, H. C. (1999). Cross-cultural psychology, Asian Journal of Social Psychology, 2, 127-143.
Triandis, H. C. (1996). The psychological measurement of cultural syndromes. American Psychologist, 51(4), 407–415.
Triandis, H. C. & Gelfand, M. J. (1998). Converging measurement of horizontal and vertical individualism and collectivism. Journal of Personality and Social Psychology, 74(1),118–128.
Rokeach, M. (1973). The nature of human values. New York, NY: Free Press.
Sencer, M. (1989). Toplum Bilimlerinde Yöntem. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım.
Singelis, T. M. (1994). The measurement of independent and interdependent self-construals. Personality and Social Psychology Bulletin, 20, 580-591.
Singelis, T. M.,Triandis, H.. C. ,Bhawuk, D. S., & Gelfand, M. J. (1995).Horizontal and vertical dimensions of individualism and collectivism: A theoretical and measurement refinement. Cross-Cultural Research, 29, 240-275.
Singelis, T. M., & Brown, W. J. (1995). Culture, self, and collectivist communication: Linking culture to individual behavior. Human Communication Research, 21, 354-389.
Şimşek, Ö., (2007). Yapısal Eşitlik Modellesine Giriş. Ankara: Ekinoks yay.
Wasti, S. A, Erdil, E. S. (2007). Bireycilik ve toplulukçuluk değerlerinin ölçülmesi: Benlik kurgusu ve INDCOL ölçeklerinin Türkçe geçerlemesi. Yönetim Araştırmaları Dergisi,7. pp. 39-66
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
