Investigation of the job satisfaction and burnout levels of the wrestling referees according to various factors in Turkey
Keywords:
Wrestling, Referee, Job Satisfaction, Burnout, International RefereeAbstract
The purpose of this study was to examine the job satisfaction and professional burnout levels of the national and international wrestling referees in terms of various factors in Turkey.
The method of the study was the descriptive method. The study group consists of 126 international and national wrestling referees on active duty in 2010-2011 wrestling season. The questionnaire form was used as the data collection tool in the study. The questionnaire form consists of 3 sections, which are the Personal Information Form, the Maslach Burnout Inventory, and the Job Satisfaction Scale. It was observed abnormal distribution of dates of inventory and scale according to the Kolmogorov-Smirnov Test. Due to this reason, the Mann-Whitney U Test was used for the two independent samples test in analyzing the data; the Kruskal-Wallis H Test and the Mann-Whitney U Tests with Bonferroni correction were used for multiple comparisons; and the Spearman Correlation was used in analyzing the relations. The critical point for the significance value was accepted as α=0.05
It was determined in the light of the findings of the study that the job satisfaction of the wrestling referees were at the medium level; the emotional exhaustion levels were high; the depersonalization levels were medium; and personal accomplishment levels were low. Significant difference was found among the depersonalization levels of the referees according to the referee categories of the wrestling referees (p<0,05). A significant difference has been found among the monthly average income levels and the emotional exhaustion levels of the wrestling referees (p<0,05). A significant difference was also determined among the viewpoints of the referees on the financial income of the referees and the job satisfaction levels according to the social status (p<0,05). In addition, a reverse, significant and weak relation was found between the job satisfaction and emotional exhaustion levels of the referees (r= -0,255, p<0,01); a reverse, significant and weak relation between the depersonalization (r= -0,97, p<0,01); and a weak positive relation was determined between the personal accomplishment levels (r= 0,341, p<0,01).
As a result, the national and international wrestling referees in Turkey do not have adequate satisfaction from being referees, and are experiencing professional burnout. As the job satisfaction levels of the wrestling referees increase, depersonalization levels and emotional exhaustion levels decrease, and personal accomplishment levels increase.
Downloads
Metrics
References
Akçamete, G. Kaner, S. ve Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde tükenmişlik, iş doyumu ve kişilik. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Aslan, H. Aslan, R. O. ve Kesepara, C. (1997). Kocaeli’nde bir grup sağlık çalışanında işe bağlı gerginlik, tükenme ve iş doyumu. Toplum ve Hekim, 12, 24-9.
Bayraktar, G. ve Tozoğlu, E. (2015). Güreş sporuna küreselleşme sürecinin etkileri. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1 (2), 71-92.
Baysal, A. (1995). Lise ve dengi okul öğretmenlerinde meslekte tükenmişliğe etki eden faktörler (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Bilici, M. Mete, F. Soylu, C. Bekâroğlu, M. ve Kayakçı, Ö. (1998). Bir grup akademisyende depresyon ve tükenme düzeyleri. Türk Psikiyatri Dergisi, 9 (3), 181-190.
Budak, G. ve Sürgevil, O. (2005). Tükenmişlik ve tükenmişliği etkileyen örgütsel faktörlerin analizine ilişkin akademik personel üzerinde bir uygulama. D.E.Ü.İ.İ.B.F. Dergisi, 20 (2), 95-108.
Çam, O. (1989). Hemşirelerde tükenmişlik sendromunun araştırılması (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Can, Y. Soyer, F. ve Yılmaz, F. (2010). Hentbol hakemlerinin iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12 (2), 113–119.
Canbaz, S. (2005). Manisa kent merkezinde çalışan ebelerin iş doyumu ve hizmete yansımaları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
Cei, A. (1994). Hakem psikolojisi. (A. Kin, Çev.) Futbol Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6 (1), 21-24.
Çetin, C. M. (2001). Gençlik spor genel müdürlüğünde merkez ve taşra teşkilatında çalışan spor uzmanlarının iş doyum düzeyleri (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Çoknaz, H. (1998). Takım ve bireysel spor antrenörlerinin iş doyumu düzeylerinin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
Ergin, C. (1999). Doktor ve hemşirelerde tükenmişlik ve Maslach tükenmişlik ölçeğinin uyarlanması. VII. Ulusal Psikoloji Kongresi Bilimsel Çalışmaları, Türk Psikologlar Derneği Yayını, 143-154.
Ertütk, E. ve Keçecioğlu, T. (2012). Çalışanların iş doyumları ile mesleki tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiler: öğretmenler üzerine örnek bir uygulama. Ege Akademik Bakış Dergisi, 12 (1), 39-52.
Gökdemir, K. (1991). Karakucak güreş projesi doğrultusunda müsabaka yöntemi (Yayımlanmış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Güler, M. (1990). Endüstri işletmelerinin iş doyumu ve depresyon, kaygı ve diğer bazı değişkenlerin etkisi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Günbayı, İ. (2000). Örgütlerde iş doyumu ve güdülenme, Ankara: Özen Yayımcılık.
Karataş, Ö. (2009). Hentbol, basketbol, voleybol klasman hakemlerinin iş doyumu düzeylerin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Kargün, M. (2011). Türk futbol hakemlerinin iş doyumu ve mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi). İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Kırılmaz, A. Y. Çelen, Ü. ve Sarp, N. (2013). İlköğretim’de çalışan bir öğretmen grubunda tükenmişlik durumu araştırması. Ankara Üniversitesi Sağlık Eğitim Fakültesi İlköğretim-Online, 2 (1), 2-9.
Kitapçıoğlu, G. (2000). Bornova sağlık grup başkanlığı bölgesinde görev yapan ebelerin iş güçlüğü faktörlerinin belirlenmesi ve iş doyumu, tükenmişlik, örgütsel bağlılık üzerine etkisi (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, İzmir.
Koustelios, A. (2001). Burnout among Greek sport centre employees. Sport Management Review, 4 (2), 151-163.
Kurçer, M. A. (2005). Harran Üniversitesi tıp fakültesi hekimlerinin iş doyumu ve tükenmişlik düzeyleri. Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 3, 10-15.
Maslach, C. and Jackson, S. E. (1981). The measurement of experienced burnout. Journal of Occupational Behaviour, 2, 99-113.
Özbek, K ve Girgin, G. (1993). Sağlık bakanlığı il teşkilatında çalışan pratisyen hekimlerde tükenmişlik sendromunun araştırılması, Ankara: Sağlık Bakanlığı Ruh Sağlığı Bülteni.
Özdemir, A. K. Özdemir, H. D. Coşkun, A. ve Çınar, Z. (1999). Diş hekimliği fakültesi öğretim elemanlarında mesleki tükenmişlik ölçeğinin değerlendirilmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Diş hekimliği Fakültesi Dergisi, 2 (2), 98-104.
Özipek, A. (2006). Orta öğretim okullarında görev yapan öğretmenlerde mesleki tükenmişlik düzeyi ve nedenleri (Yüksek Lisans Tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Seçme, T. (2008). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin iş doyum düzeylerinin belirlenmesi: Afyonkarahisar örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Afyon.
Seğmenli, S. (2001). Rehber öğretmenlerinin tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Sucuoğlu, B. ve Kuloğlu, N. (1996). Özürlü çocuklarla çalışan öğretmenlerde tükenmişliğin değerlendirilmesi. Türk Psikoloji Dergisi, 10, 44-60.
Sülün, Ö. (2013). Futbol hakemlerinin öfke ve kızgınlık düzeyleri ile empatik eğilim düzeylerinin karşılaştırılması (YayımlanmamışYükseklisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
Sungur, E. (2001). Türk futbol hakemlerinin sosyo-ekonomik yapılarının incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Sünter, A. T. Canbaz, S. Dabak, Ş. Öz, H. ve Pekşan, Y. (2006). Pratisyen hekimlerde tükenmişlik, işe bağlı gerginlik ve iş doyumu düzeyleri. Genel Tıp Dergisi, 16 (1), 9-14.
Tatlıcı, M. ve Kırımoğlu, H. (2008). Atletizm antrenörlerinin mesleki tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 2 (1), 34-47.
Taycan, O. Kutlu, L. Çimen. S. ve Aydın, N. (2006). Bir üniversite hastanesinde çalışan hemşirelerde depresyon ve tükenmişlik düzeyinin sosyodemografik özelliklerle ilişkisi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7, 100-108.
Tekin, M. Taşğın, Ö. ve Baydil, B. (2009). Çeşitli değişkenlere göre taekwondo hakemlerinin tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (3), 1001-1012.
TLA (2016). Turkish Language Association, Turkish Dictionary. The access date: 20.05.2016 http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts
Tekgöz, Ü. (2013). Futbol hakemlerinin iş stresi, iş tatmini ve yaşam tatmin düzeyleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi: 3. bölge hakemleri üzerinde bir araştırma (YayımlanmamışYükseklisans Tezi). Erciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.
Ulucan, H. Erol, A. E. Bektaş, F. ve Yılmaz, İ. (2011). Türkiye’deki profesyonel futbol kulüplerinin alt yapılarındaki antrenörlerin iş doyum düzeylerinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13 (2), 226-232.
Ünal, Z. (2003). Öğretmenlerde iş doyumu ve örgütsel vatandaşlık (Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
Vural, H. (2001). Ankara ilinde bulunan amatör futbol antrenörlerinin iş doyum düzeylerin saptanması (Yayınlanmamış Bitirme Tezi). Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri ve Teknolojisi Yüksekokulu, Ankara.
Yıldız, N. Yolsal, N. Ay, P. ve Kıyan, A. (2003). İstanbul Tıp Fakültesi’nde çalışan hekimlerde iş doyumu. İstanbul Tıp Fakültesi Mecmuası, 66 (1), 34-41.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
