Analysis of various variables including social support and marital adjustment as predictors of job satisfaction for nurses<p>Hemşirelerin iş doyumlarının yordayıcısı olarak sosyal destek, evlilik uyumu ve bazı değişkenler açısından incelenmesi

Abstract

This study aimed to determine how some variables including social support, marital harmony, gender, age, age at marriage, duration of marriage, partner’s job status, number of children, marriage type, income level, and responsibility sharing for housework and child care can predict nurses’ job satisfaction. The study was carried out with nurses, who worked at Ondokuz Mayıs University Faculty of Medicine and had been married for at least one year depending on their willingness for participation. In conclusion, a total of 406 married nurses- 280 (69%) females and 126 (31%) males- were included in the study sample. For data collection, we used the Minnesota Job Satisfaction Scale to determine participants’ job satisfaction; the Marital Adjustment Test to determine the level of adjustment in marriage; the Family and Friends Support Scale to determine the perceived level of support from family and friends and, last but not the least, the Personal Information Form developed by the authors to obtain information on other predictive variables. As the study data did not show normal distribution, we used the non-parametric Mann Whitney U test and Kruskal - Wallis H test for analyses. The predictive variables of marital adjustment were evaluated using the Linear Regression Analysis. While the Spearman correlation analysis was used to determine the correlation between scales, the Cronbach’s Alpha was used to estimate the reliability of the tests. Ultimately, gender, age, duration of marriage, income level, housework, responsibility for child care and marriage type were found to have a significant predictive role on marital adjustment of nurses. Moreover, the regression model aiming to express nurses’ marital adjustment through job satisfaction and perceived support from family and friends yielded significant results.

Özet

Bu çalışmada sosyal destek, evlilik uyumu ile cinsiyet, yaş, evlenme yaşı, evlilik süresi, eşin çalışma durumu, çocuk sayısı, evlenme şekli, gelir durumu, ev işlerini yapma, çocukların bakım sorumlulukları gibi değişkenlerin hemşirelerin iş doyumlarını ne ölçüde yordadığının belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi’nde çalışan ve en az bir yıldır evli olan araştırmaya katılmaya gönüllü olan hemşireler dâhil olmuştur. Çalışma kapsamına 280’i (%69) kadın, 126’sı (%31) erkek olmak üzere toplam 406 evli hemşire çalışma grubu olarak alınmıştır. Veri toplama araçları olarak, bireylerin iş doyumlarını belirleyebilmek için Minnesota İş Doyum Ölçeği, evlilik uyum düzeylerini belirleyebilmek için Evlilikte Uyum Ölçeği, algılanan aile ve arkadaş destek düzeyini belirleyebilmek için Aile ve Arkadaş Destek Ölçeği ile yordayıcı diğer değişkenlere ilişkin bilgi elde etmek için de araştırmacılar tarafından geliştirilmiş olan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Veriler normal dağılım göstermediğinden analizlerde parametrik olmayan yöntemlerden Mann Whitney U ve Kruskal - Wallis H testi kullanılmıştır. Evlilik uyumunu yordayan değişkenler lineer regresyon analizi ile değerlendirilmiştir.  Ölçekler arasındaki korelasyon Spearman korelasyon analizi ile ölçeğin güvenilirliği Cronbach Alfa ile incelenmiştir. Sonuç olarak hemşirelerin evlilik uyumunu, cinsiyet, yaş, evlilik süresi, eşin çalışma durumu, gelir durumu, ev işlerini yapma şekli, çocuğun bakım sorumluluğunu alma ve evlenme şeklini manidar olarak yordadığı bulunmuştur. Yine açıklanan sonuçlara hemşirelerin evlilik uyumunu, iş doyumu, algılanan aile ve arkadaş destek ile açıklanmaya çalışılan regresyon modeli anlamlı sonuçlandığı saptanmıştır.