Factors that motivate females to do exercise<p>Kadınları egzersiz yapmalarına motive eden faktörler
Keywords:
Exercise, leisure time, motivation, Egzersiz, boş zaman, motivasyonAbstract
The aim of this study was to determine the factors that motivate females to do exercise whom live in Corum and to understand whether these factors differ according to some variables. 104 women doing exercise between the age of 18-50 participated voluntarily in the study. In order to determine the motivation of the participants for free time activities, the “Free Time Motivation Scale” developed by Pelletier et al (1989,1991) was used. The adaptation of this scale to Turkish was done by Mutlu (2008) and Güngörmüş (2012). In this study, the one whose adaptation was done by Mutlu (2008) was used. In the 5 sub-dimensions of the scale, assessments were done according to working or not, age, educational status, and the frequency of participation in exercise. For statistical analysis, One- Way Anova and Turkey tests were used as normal distribution data, Kruskal Vallis test and Mann Whitney U test were used for non-normal distribution data. As a consequence of the statistical analysis carried out, it has been understood that leisure motivation values do not differ according to participants’ working in somewhere or not and educational status. In our research, age groups were classified in 4 separate groups as 18-25, 26-33, 34-41 and 42-49. It has been determined that the sub-scale of “to know and to accomplish” for those in 26-33 age group is higher than those who are in the age groups of 18-25 and 34-41. In the other sub-scales, no meaningful differences could be found between the age groups. When Free Time Motivation sub-scales were compared according to marital status, it was observed that only “identification/introjection sub-scale showed meaningful difference between the married and the single. Free Time Motivation sub-scales were compared according to the number of doing exercise days in a week, it was seen that the “external regulation” sub-scale of those doing exercise for 4 days or over a week is higher than those who do so for 3 days a week. According to the results obtained; Age, marital status, and often participate in exercise; motivates women to exercise has been found to be the most influential factors.
Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.
Özet
Bu çalışmanın amacı; Çorum ilinde bulunan kadınların egzersiz yapmalarına motive eden faktörleri belirleyerek, bu nedenlerin bazı değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığını tespit etmektir. Çalışmaya 18-50 yaş aralığında, 104 adet egzersiz yapan kadın gönüllü olarak katılmıştır. Katılımcıların egzersize katılım motivasyonlarını belirlemek amacıyla Pelletier ve ark. (1989,1991) tarafından geliştirilen “Boş Zaman Motivasyon Ölçeği” kullanılmıştır. Bu ölçeğin Türkçe’ye adaptasyon çalışmaları Mutlu (2008) ve Güngörmüş (2012) tarafından yapılmıştır. Bu çalışmada Mutlu (2008) tarafından adaptasyonu yapılan ölçek kullanılmıştır. Araştırma grubunda yer alan katılımcıların ölçekte yer alan 5 alt boyutta, bir işte çalışıp çalışmamasına, yaşlarına, medeni durumlarına, eğitim durumlarına ve egzersize katılma sıklığına göre değerlendirmeler yapılmıştır. İstatistiksel analiz için normal dağılım gösteren verilerde olarak One-WayAnova ve Tukey testleri, normal dağılım göstermeyen verilerde Kruskal Vallis testi v e Mann Whitney_U testi kullanılmıştır. Yapılan istatistiksel analiz sonucunda katılımcıların bir işte çalışıp çalışmamasına ve eğitim durumuna göre boş zaman motivasyon değerlerinin farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Çalışmada yaş grupları 18-25, 26-33, 34-41 ve 42-49 yaş olmak üzere 4 ayrı şekilde sınıflandırılmıştır. 26-33 yaş grubunda olanların “bilmek ve başarmak” alt ölçeğinin 18-25 yaş ve 34-41 yaş aralığında olanlardan daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Yaş gruplarına göre diğer alt ölçekler arasında anlamlı farklılık bulunmamıştır. Medeni duruma göre Boş Zaman Motivasyon alt ölçekleri karşılaştırıldığında sadece “özdeşim/içe atım” alt ölçeğinin evliler ile bekarlar arasında anlamlı farklılık gösterdiği görülmüştür. Haftada egzersiz yapılan gün sayısına göre Boş Zaman Motivasyon değerleri karşılaştırıldığında, haftada 4 gün ve üzeri egzersiz yapanların “dışsal düzenleme” alt faktörünün haftada 3 gün egzersiz yapanlardan yüksek olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, yaş, medeni durum ve egzersize katılma sıklığının; kadınların egzersiz yapmalarına motive eden en etkili faktörler olduğu tespit edilmiştir.
Downloads
Metrics
References
Broadhurst, R. (2001). Managing environments for leisure and recreation. Psychology Press.
Carroll, B., & Alexandris, K. (1997). Perception of constraints in strength of motivation: Their relationship to recreational sport participation in Greece. Journal of Leisure Research, 29(3), 279.
Dillard, J. E., & Bates, D. L. (2011). Leisure motivation revisited: why people recreate. Managing Leisure, 16(4), 253-268.
Doğan, M. (2003). Büyük Türkçe Sözlük. Vadi Yayınları.
Güngörmüş, H. A. (2007). Özel sağlık-spor merkezlerinden hizmet alan bireyleri rekreasyonel egzersize güdüleyen faktörler. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
Gungormus, H. A. (2012). The study of validity and reliability of Turkish version of leisure motivation scale. ENERGY Educatıon Scıence And Technology Part B-Socıal And Educatıonal Studıes, 4(3), 1209-1216.
Kemp, K. & Pearson, S. (1997). Leisure and Tourism. Great Britain: Longman Pres.
Kim, B., Heo, J., Chun, S., & Lee, Y. (2011). Construction and initial validation of the leisure facilitator scale. Leisure/Loisir, 35(4), 391-405.
Mutlu, İ. (2008). Egzersiz Yapan Kişilerin Boş Zamanlarına Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma (Kayseri ili örneği). Yüksek Lisans Tezi.
Öztürk, Z. Dündar, H., (2003). “Örgütsel Motivasyon ve Kamu Çalışanlarını Motive Eden Faktörler”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 57-67.
Pelletier, L. G., Vallerand, R. J., Brière, N. M., & Blais, M. R. (1989). Construction et validation de l'Échelle de motivation vis-à-vis les Loisirs (EML). Communication présentée au congrès annuel de la SQRP, Ottawa, ON, 28, 146.
Pelletier, L., Vallerand, R., Blais, M., & Brière, N. (1991). Leisure Motivation Scale (lms-28). Online Erişim Adresi: http://www. er. uqam. ca/nobel/r26710/LRCS/echelles/EML28_en. pdf.
Pelletier, L. G., Fortier, M. S., Vallerand, R. J., Tuson, K. M., Briere, N. M., & Blais, M. R. (1995). Toward a new measure of intrinsic motivation, extrinsic motivation, and amotivation in sports: The Sport Motivation Scale (SMS). Journal of sport and Exercise Psychology, 17, 35-35.
Mutlu, İ., Yılmaz, B., Güngörmüş, H. A., Sevindi, T., & Gürbüz, B. (2011). Bireyleri rekreasyonel amaçlı egzersize motive eden faktörlerin çeşitli değişkenlere göre karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 13(1), 54-61.
Kunz, J. L., & Graham, K. (1996). Life course changes in alcohol consumption in leisure activities of men and women. Journal of Drug Issues, 26(4), 805-829.
Öcalan, M. (1996). Doğu İl Merkezlerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Boş Zamanlarında Yaptıkları Faaliyetler ve Sporun Yeri. Fırat Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
İlban, M. O., & Özcan, K. (2003). Demografik Özelliklere Göre Boş Zaman Değerlendirme Tercihlerindeki Farklılaşma Üzerine Bir Araştırma (Nevşehir Örneği), 1. Gençlik Boş Zaman ve Doğa Sporları Sempozyumu, Ankara, Mayıs.
Hamdi, P. E. P. E., & Emin, K. U. R. U. (2001). Spor Yapan ve Yapmayan Bayanların Sosyo Ekonomik Seviyelerinin Araştırılması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3).
Lindsay, J. J., & Ogle, R. A. (1972). Socioeconomic patterns of outdoor recreation use near urban areas. Journal of Leisure Research, 4(1), 19.
Erkal, M. E. (1983). Sosyoloji (Sociology). Istanbul: Filiz.
Ağduman, F. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Boş Zaman Motivasyon ve Tatminlerinin İncelenmesi (Doctoral dissertation).
Hsieh, C. M. (1999). Leisure attitudes, motivation, participation, and satisfaction: Test of a model of leisure behavior. Microform Publications, University of Oregon.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.