Examining the relationship between university students’ lifelong learning tendencies and their self-efficacy perceptions<p>Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyeterlik algıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi
Keywords:
Lifelong Learning, Lifelong Learning Tendencies, Self-Efficacy Perception, Leisure Time, Yaşam Boyu Öğrenme, Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi, Özyeterlik Algısı, Serbest ZamanAbstract
The purpose of this study was to determine the relationship between lifelong learning tendencies and self-efficacy perceptions of university students using their demographic characteristics (gender, grade, faculty, income and leisure time activities). The study was designed as a relational survey model. The study group was consisted of 470 students (1st and 4th grade) studying at different faculties of Bartın University during 2014-2015 academic year. “Scale for Determining Lifelong Learning Tendencies” (Coşkun, 2009) and “General Self-Efficacy Scale” (Jerusalem and Schwarzer, 1979) scales were used as data collection tools. According to results, students’ lifelong learning tendencies were high. When lifelong learning tendencies were examined in terms of the demographic variables of the study, significant differences were found in gender, father’s occupation and reading books and watching TV activities which are among leisure time activities. This significant difference was in favour of girls; those whose father was accountant, and those who read books and do not watch television. The results of the study also revealed that university students’ self-efficacy perceptions were high. When self-efficacy perceptions was examined in terms of the demographic variables of the study, significance was found in gender, faculty, going to cinema and not reading book, which are among leisure time activities. This significant difference was in favour of boys; those who studied in the School of Physical Education and Sport; and those who go to cinema and do not read book. A significant positive relationship was found between university students’ lifelong learning tendencies and their self-efficacy perceptions.
Özet
Bu çalışmanın temel amacı, üniversite öğrencilerinin demografik özellikleri (cinsiyet, sınıf, fakülte/yüksekokul, gelir düzeyi ve serbest zaman etkinlikleri) doğrultusunda yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyeterlik algıları arasındaki ilişkiyi belirlemektir. Araştırma ilişkisel bir tarama modelidir. Araştırmanın çalışma grubunu 2014-2015 akademik yılında Bartın Üniversitesi'nin farklı fakültelerinde/ yüksekokulunda lisans programlarına devam eden 1. ve 4. sınıf öğrencilerinden toplam 470 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimlerini Belirme Ölçeği (Coşkun, 2009) ile Genellenmiş Öz-yetkinlik Beklentisi Ölçeği (Jerusalem ve Schwarzer, 1979) kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri yüksek düzeydedir. Yaşam boyu öğrenme eğilimi araştırmanın demografik değişkenleri açısından incelendiğinde cinsiyet, baba mesleği ve serbest zaman etkinlikleri içerisinde yer alan kitap okuma ve televizyon izleme etkinliklerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Bu anlamlı farklılığın kızların, babası muhasebeci olanların, kitap okuyan ve televizyon izlemeyen üniversite öğrencileri lehine olduğu görülmüştür.
Araştırma sonuçlarına göre üniversite öğrencilerinin özyeterlik algılarının da yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Özyeterlik algıları araştırmanın demografik değişkenleri açısından incelendiğinde cinsiyet, fakülte/yüksekokul ve serbest zaman etkinlikleri içerisinde yer alan kitap okumama ve sinemaya gitme etkinliklerinde anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Anlamlı farklılığın erkeklerin, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin, kitap okumayan ve sinemaya giden üniversite öğrencilerinin lehine olduğu görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyeterlik algıları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişkinin olduğu tespit edilmiştir.
Downloads
Metrics
References
Afacan, Ş. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin müzik dersine yönelik öz yeterlilik algı ve tutumlarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans TezGazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu,S.(2004). Öğretmenlerin bilgi okuryazarlığı öz-yeterlik inancı üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 11-20.
Akkoyunlu, B. ve Kurbanoğlu, S. (2003).Öğretmen adaylarının bilgi okuryazarlığı ve bilgisayar öz-yeterlik algıları üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 1-10.
Akkuş, N. (2008). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin göstergesi olarak 2006 PISA sonuçlarının Türkiye açısından değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği serüveni. Bilig, 64, 23-48.
Ayra,M. ve Kösterelioğlu,İ.(2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile ilişkisi. NWSA-Education Sciences, 10(1), 17-28.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84, 191-215.
Bandura, A. (1982). Self- efficacy mechanism in human agency.American Psychologist, 37(2),122-147.
Bandura, A. (1994). Self- Efficacy. In V. S. Ramachandran (Ed.), Encyclopedia of human Behavior (vol.4, pp. 71-81). San Diego: Academic Press.
Bandura, A. (2000). Self- efficacy: the exercise of control. (4 th printing). New York: W.H. Freeman.
Boburka, R. R., Wesp, R. K., Eshun, S. & Drago, A. L. (2014). An assessment of the effectiveness of a classroom activity designed to teach the value of lifelong learning. Studies in Continuing Education, 36(1), 54-66. doi: 10.1080/0158037X.2013.783473.
Boshier, R. (2011). Better city, better life! Lifelong learning with Canadian characteristics. Yang, J. and Cotera, R. V. (Eds). Conceptual Evolution And Policy Developments İn Lifelong Learning. 77-97.
Baysal, E.(2010).Hemşirelerde öz-yeterlilik inancı ve iş doyumu ilişkisi: Bir üniversite hastanesinde saha çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Burger, J. M. (2006). Kişilik . İstanbul : Kaknüs
COM (2000). Commission Staff Working Paper: A Memorandum on Lifelong Learning. Commission of the European Communities. Brussels.
Coşkun, Y. D. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çalışkan Toyoğlu, A. (2016). Okullarda hayat boyu öğrenme kültürüne ilişkin öğretmenlerin algı ve görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisan Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Çapri, B. ve Çelikkaleli, Ö. (2008). Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlilik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15) ,33-53.
Demirel, M. (2009). Yaşam boyu öğrenmenin anahtarı: öğrenmeyi öğrenme. II. Eğitim Psikolojisi Sempozyumu. 18-19 Nisan 2009. İstanbul Kültür Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi. İstanbul.
Durdukoca, Ş. F. (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının akademik özyeterlik algılarının çeşitli değişkenler acısından incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(1), 69-77.
Erdamar, G. (2011). Yaşam boyu öğrenme. (Ed. Ö.Demirel). Eğitimde Yeni Yönelimler (5.Basım).219-237. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Erkal, C. (2015). Hayat boyu öğrenme kapsamında Okullar Hayat Olsun Projesi'nin ilkokullarda uygulanışının incelenmesi (Konya ili örneği). Yayınlanmmaış Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Erkuş, A. (2013). Davranış bilimleri için bilimsel araştırma süreci (4. Basım). Ankara: Seçkin.
Fawcett, L. M., Garton, A. F. and Dandy, J. (2009). Role of motivation, self- efficacy and parent support in adolescent structured leisure activity participation. Australian Journal of Psychology, 61(3), 175-182.
Güçlü, S., Bostan, N. ve Tabak, R., S. (2013). Dumlupınar Üniversitesi hemşirelik bölümü son sınıf öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme davranışlarının belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2), 459-468.
Günüç, S., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 309 -325. ISSN: 1303-0094
Gürdal, O. (2000). Yaşam boyu öğrenme etkinliği: enformasyon okuryazarlığı. Türk Kütüphaneciliği, 14(2),176-187.
Hammond, C. (2004). Impacts of lifelong learning upon emotional resilience, psychological and mental health: fieldwork evidence. Oxford Review of Education, 30(4), 551-568
Hammond, C. and Feinstein, L. (2005). The effects of adult learning on self- fficacy. London Review of Education, 3 (3), pp. 265-287
İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 9, 101-114.
Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (26. basım). Ankara: Nobel Yayınları.
Kılıç, Ç. (2014). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye yönelik algıları. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi/Journal of Research in Education and Teaching, 3(4), 79-87.
Kılıç-Çakmak, E. (2010). Learning strategies and motivational factors predicting information literacy self-efficacy of e-learners. Australasian Journal of Educational Technology, 26(2), 192-208.
Kıran, İ. (2008).Yaşam boyu eğitimin sağlanmasında halk eğitimi merkezlerinin değerlendirilmesi: Yüreğir halk eğitimi merkezi örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kuzu, S., Demir, S. ve Canpolat, M. (2015).Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(4), 1089-1105.
Laal, M. (2011). Lifelong learning: What does it mean?. Procedia - Social and Behavioral Sciences 28, 470 – 474
Maç, N. ve Dede, A. (2008). İşyerinde informel öğrenme ve informel öğrenmenin istihdam üzerindeki rolü. [http://www.kto.org.tr/d/file/informel_rapor.pdf] web adresinden 24 Mayıs 2015 tarihinde indirildi.
Milic, S. (2013). The twenty-first century university and the concept of lifelong learning. Australian Journal of Adult Learning, v53 n1 p151-170.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2014). Türkiye Hayat Boyu Öğrenme Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2014-2018. [http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2014/07/20140716- 8-1.pdf] web adresinden 19 Aralık 2014 tarihinde indirildi.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2013). Türkiye Yetişkin Öğrenme Projesi Bülteni ( Mart 2013). [http://yetiskinproje.meb.gov.tr/eng/dergi/eylul/files/publication.pdf] web adresinden 01 Mart 2015 tarihinde indirildi.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2010). Yaygın Eğitim Kurumları Yönetmeliği. [http://mevzuat.meb.gov.tr/html/yayg%C4%B1negi_1/27587_1.html] 1 eylül 2015 tarihinde indirildi.
Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 1-11.
Oskay, Ö., Erdem, E., Akkoyunlu, B., Soran, H. ve Yılmaz, A. (2010).Öğretmenlerin öğretme ve öğrenme sürecindeki yeterlikler açısından kendilerini değerlendirmeleri üzerine bir çalışma. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu II. 16-18 Mayıs 2010. Bildiriler Kitabı, 211-221. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi. Ankara.
Önal, İ. (2010). Tarihsel değişim sürecinde yaşam boyu öğrenme ve okuryazarlık: Türkiye deneyimi. Bilgi Dünyası, 11(1), 101-121.
Özçiftçi, M. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerinin İlişkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Amasya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya.
Özçiftçi, M. ve Çakır, R. (2015). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve eğitim teknolojisi standartları özyeterliklerinin incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama. 5(1), 1-19.
Poyraz, H. (2013). Yaşam boyu öğrenmede öğretmenler. VI. Ulusal Lisansüstü Eğitim Sempozyumu.10-11 Mayıs 2013, Bildiriler Kitabı II, 128-132. Sakarya.
Satıcı, S. A. (2013). Üniversite öğrencilerinin akademik öz-yeterliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Schwarzer, R., Boehmer, S., Luszczynska, A., Mohamed, N. E. and Knoll, N. (2005). Dispositional self-efficacy as a personal resourse factor in coping after surgery. Personality and Individual Differences, 39, 807-818.
Sandberg, K. W. and Ohman, G. (2011). Learning in innovation development. Procedia - Social and Behavioral Sciences 28, 379 – 383
Severinoa, S., Aielloa, F., Cascioa M., Ficarraa, L., Messina, R. (2011). Distance education: the role of self-efficacy and locus of control in lifelong learning. Procedia - Social and Behavioral Sciences 28, 705 – 717
Tarhan, S. (2012). Umudun özyeterlik, algılanan sosyal destek ve kişilik özelliklerinden yordanması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Toprak, M. ve Erdoğan, A. (2012). Yaşam boyu öğrenme: Kavram, politika, araçlar ve uygulama. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 2(2), 69-91.
Yavuz, Ö. (2015). Kadınların toplumsal hayata katılımında yerel yönetimlerin rolü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Yavuz Konokman, G. ve Yanpar Yelken, T. (2014). Eğitim fakültesi öğretim elemanlarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 29(2), 267-281.
Yayla, D. (2009). Türk yetişkin eğitimi sisteminin değerlendirilmesi. Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED). Ankara.
Yılmaz, K. ve Bökeoğlu, Ö. Ç. (2008). İlköğretim okulu öğretmenlerinin yeterlik inançları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(2), 143-167.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
