The effects of one-day outdoor education on self- efficacy

Abstract

Self-efficacy-sufficiency is defined as the belief of a person about how well s/he can perform the actions to deal with the problems which s/he confronts. The belief of self-efficacy determines whether the person will manifest the right behaviour when confronted with a problem, and how much effort s/he will put in and how insistent s/he will be to deal with the problem.

The process of learning based on individuals' learning from their own lives and experiences, and reflecting on what is learned from the experience is called experiential learning, and is used widely as a method of personal development and learning. Outdoor education based on the principle of learning by experience acts as a catalyst for getting the participants to leave their comfort zones through a set of unusual activities carried out in a different atmosphere, and for encouraging them to change and to understand themselves as well as others.

The study was in pre-test-post-test design as one group and data was collected by survey. The sample of survey is the same with target population of the study and composed of 90 university students ( 50 men – 40 women), who play an active role in the Community of Mountain Climbing and Outdoor Sports and who volunteer for outdoor education. Outdoor education lasted one day and was designed in accordance with the literature.  The outdoor education programme consisted of an opening meeting in which participants discussed the things to be done, and topics such as the comfort zone, learning by experience, and transfer of behaviours, two high-level activities, and an initiative activity based on communication and problem solving.

The Self-efficacy Scale (SES) developed in 1982 by Sherer et al. was used for measurement. The Scale was adapted to Turkish and tested for validity and reliability by Gözüm and Aksayan (1999).

This study aims to determine the effects of a one-day outdoor activity on the perceived level of self-efficacy of the participating students. The statistical analyses conducted have shown that the outdoor activity did not lead to a significant difference as regards the independent variable of gender (p>.05), yet it had a significant positive effect on the perceived self-efficacy of the participants (p<.05).

It can be concluded that the series of outdoor activities has a positive effect on the perceived self-efficacy of the participants.

Özet

Öz etkililik-yeterlik bireyin olası durumlar ile başa çıkabilmek için gerekli olan eylemleri ne kadar iyi yapabildiklerine ilişkin inançları olarak tanımlanır. Öz yeterlik inancının bireyin doğru ya da yanlış etkinlikler yapma davranışını etkilediğini, aynı zamanda bireyin bir sorun ile karşılaştığında sorunu çözmek için ne kadar çaba harcayacağı ve ne kadar ısrarcı olacağının belirtisi olduğunu da vurgulamaktadır.

Bireylerin kendi yaşantılarından, deneyimlerinden öğrenmeleri ve bu öğrenmenin sonuçları güvenli bir şekilde değerlendirmelerine dayalı eğitim sistematiği yaşantısal öğrenme olarak adlandırılmakta ve kişisel gelişim ve öğrenme için önemli bir metot olarak kullanılmaktadır. Farklı bir atmosferde katılımcılarına alışkın olunmayan etkinlikler bütünü ile onları konfor alanlarından çıkmalarını sağlayan, katılımcıları, değişime ve kendileri ile başkalarını anlamayı başarmaları için cesaretlendirmek üzere planlamış ve yaşayarak öğrenme prensibine dayanan açık alan eğitimi bir katalizör olarak iş görmektedir.

Araştırma tek grup ön test- son test modelinde tasarlanmıştır. Araştırmanın örneklemi çalışma evreni ile aynı olup üniversite öğrencilerimizden Dağcılık ve Doğa sporları topluluğuna aktif olarak katılan ve açık alan eğitimine gönüllü katılan 90( 50 erkek, 40 bayan)  öğrenciden oluşmuştur. Açık alan eğitimi bir gün sürmüş olup, program alanyazın da desteklediği biçimde tasarlanmıştır. Bu süreç içerisinde; açılış toplantısı, ki bu toplantıda yapılacaklar, konfor alanı, yaşayarak öğrenme ve davranışların transferi gibi konular yer almış, takip eden zaman dilimlerinde 2 adet yüksek aktivite, iletişim ve problem çözmeye dayalı 1 adet insiyatif aktivitesi yer almıştır.

Ölçüm için Sherer ve arkadaşları tarafından 1982 yılında geliştirilen Öz Etkililik-Yeterlilik Ölçeği (ÖEYÖ) kullanılmıştır. Ölçeğin Türkçe formunun güvenilirlik ve geçerliliği 1999 yılında Gözüm ve Aksayan tarafından yapılmıştır.

Bu çalışmanın amacı öğrencilerin katıldığı açık alan etkinliğinin onların öz-etkililik algı düzeyine etkisinin tespit edilmesidir. Yapılan istatistiksel analizler sonucunda, açık alan eğitiminin cinsiyet bağımsız değişkeni açısından bir fark yaratmadığı (p>.05), ancak katılımcıların öz-etkililik algılarında anlamlı pozitif etkisinin olduğu (p<.05) tespit edilmiştir.

Sonuç olarak açık alan etkinlikler bütününün, katılımcıların öz-etkililik algılarını olumlu etkilediği söylenebilir.