Sociological analysis of Democratic Party MPs from the perspective of Elite theory<p>Elit teorisi perspektifinden Demokrat Parti milletvekillerinin sosyolojik analizi
Keywords:
Politics, political elite, elite, deputy, Democratic Party MP’s, Democratic Party, Adnan Menderes, Siyaset, siyasi elit, elit, Milletvekili, Demokrat Parti milletvekilleri, Demokrat PartiAbstract
In this study, sociological analysis of public profiles of Democrat Party deputies who served years between 1950 and 1960 as a ruling party deputy by using elite theory has been planned. Before sociological analysis of deputies clarifying the complex structure of first event is needed. To achieve this firstly some basic concepts explained by using general fictions. We will set our work foundation over basic ideas of political sociology on Politics, democracy, powers, the political elite and the intellectual foundation concepts. After creating the conceptual and fictional background of the subject the historical background of the period before Adnan Menderes and his Democrat Party's ruling time has been analyzed.
As a sample Group Democratic Party Deputies have been selected who served years between 1950 and1960 under Grand National Assembly umbrella from research universe consist of Turkish political elite. A set of data has been created by using "Spatial Analysis Technique" on the basis of background of the political elite has been used. Parliament's institutional records, publications and websites, especially by examining the parliament albums, since 1950, the year he took over the ruling period have been evaluated and used. These data sets were analyzed by using SPSS. Analysis of 1323 deputies have been planned from the perspective of social indicators like education level, age, foreign language they know, gender and place of birth under the light of generated data in the period of three course term.
When the political elite as a result of the study evaluated the required properties for the Democratic Party deputies to be born in Istanbul, he should be more educated university graduates. In other sociological characteristics, to be young and middle-aged, gender and family status in the context of male, married, with three children to outweigh. If the analyzed period, as Turkey that lack of a college education is considered the country's first university graduate of Istanbul University attorneys are frequent. Law graduate to be, people who manage to know at least one foreign language and civilian bureaucrats seem to be dominant in parliament as in the DP.
Özet
Bu çalışmada, Demokrat Partinin iktidar yılları olan 1950-1960 yılları arasında görev yapmış Demokrat Parti milletvekillerinin, toplumsal profillerinin elit teorisi üzerinden sosyolojik analizinin yapılması hedeflenmiştir. Milletvekillerinin sosyolojik analizinden önce incelediğimiz olayın ilk başta karmaşık yapısını belirginleştirmek gerekmektedir. Bu doğrultuda ilk başta genel bir kurgulama yapılarak bazı temel kavramlar açıklanmıştır. Siyaset, demokrasi, erk, parti, elit, siyasi elit kavramları üzerinden siyaset sosyolojisinin fikri temelleri üzerine çalışma oturtulmuştur. Konunun kavramsal ve kurgusal alt yapısı oluşturulduktan sonra dönemin tarihsel arka planı da göz önüne alınarak Adnan Menderes ve Demokrat Parti iktidar yılları, öncesi ve dönemi ile birlikte ele alınmıştır.
Türk siyasi elitlerinin oluşturduğu araştırma evreninden, örneklem kümesi olarak 1950–1960 yılları arasında, Türkiye Büyük Millet Meclisi çatısı altında görev yapmış Demokrat Parti milletvekilleri seçilmiştir. “Konumsal Analiz Tekniği” kullanılarak, TBMM’nin kurumsal kayıtları, yayınları ve web sitesi özellikle de TBMM albümleri incelenerek, Demokrat Parti’nin iktidarı devraldığı yıl olan 1950’den itibaren Demokrat Parti milletvekilliği yapmış siyasi elitlerin toplumsal özgeçmişleri temelinde bir veri seti oluşturulmuştur. Bu veri setleri SPSS kullanılarak analiz edildi. Oluşturulan veri seti ışığında, üç dönemlik bir süreçte toplam 1323 Demokrat Partili milletvekilinin mesleki dağılımları, eğitim durumları, yaş, bildikleri yabancı dil, cinsiyet ve doğum yeri gibi sosyal indikatörler açısından incelemesi planlanmıştır.
Yapılan çalışma neticesinde bir siyasal elit olarak Demokrat Parti milletvekilli için aranan özellikler değerlendirildiğinde İstanbul doğumlu olmak, eğitimli dahası üniversite mezunu olmak gerekmektedir. Aranan diğer nitelikler: genç-orta yaşlı, cinsiyet ve aile durumu bağlamında erkek, evli, üç çocuklu olmak ağır basmaktadır. İncelenen dönemler itibariyle Türkiye’de üniversite eğitimi veren kurumların azlığı göz önünde bulundurulursa ülkenin ilk üniversitesi olan İstanbul Üniversitesi mezunu vekiller yoğunluktadır. Hukuk bölümü mezunu olmak, en az bir yabancı dil bilmek ve sivil-bürokrat yönetici olan kişiler DP sıralarında parlamentoda baskın olarak gözükmektedir.
Downloads
Metrics
References
Alkan, M. Ö. (2006). Türkiye’de seçim sistemi tercihinin misyon boyutu ve demokratik gelişime etkileri. Anayasa Yargısı, 6, 133-165.
Altan, C. (2011). Eğitim-siyasal eğilim ilişkisi: Mersin örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 12 (1), 313-329.
Altan, C. (2008). Türkiye’de 1950-1960 dönemi milletvekillerin sosyolojik özellikleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22, 24-38.
Altıparmak, C. (2008). Demokrasilerde aday belirleme yöntemleri. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 76, 355-377.
Aron, R. (2010). Sosyolojik düşüncenin evreleri. (Çev. K. Alemdar). İstanbul: Kırmızı.
Arslan, D. A. (2016-a). Sosyoloji: Günlük yaşamı anlamak. Çanakkale: Paradigma Akademi.
Arslan, D. A. (2016-b). Geçmişten günümüze, yerel ve genel seçim sonuçları temelinde Türkiye’nin siyasi yapısı ve milletvekillerimiz. Çanakkale: Paradigma Akademi.
Arslan, D. A., ve Arslan, G. (2015). Halk, iktidar ve iktidar seçkinleri: Mersin araştırması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 5 (16), 19-35.
Arslan, D. A. (2015). Üçüncü bin yılda Adana milletvekilleri, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi - International Journal of Human Sciences, 12 (1), 582-625.
Arslan, D. A., ve Arslan, G. (2014). Çok partili dönem Türk parlamento tarihinde Tokat milletvekilleri: çok partili dönem Tokat milletvekillerinin sosyolojik profilleri. Tokat Tarihi ve Kültürü Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
Arslan, D. A., ve Arslan, G. (2013). Geçmişten günümüze Artvin milletvekilleri: 1946’dan bugüne Artvin milletvekillerinin sosyolojik analizi. Karadeniz Araştırmaları Dergisi, 36, 43-70.
Arslan, D. A. (2012-a). Mersin Milletvekilleri’nin sosyolojik profilleri. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi - International Journal of Human Sciences, 9 (2), 587-622.
Arslan, D. A. (2012-b). Sosyoloji ve yöntem yazıları, Mersin: Kalkan.
Arslan, D. A. (2007). Elit sosyolojisi, Ankara: Phoenix.
Arslan, D. A. (2006). Sınıf teorisinin açmazları ve iktidar analizinde bir alternatif olarak elit teorisi, Eşitsizliğin teorik temelleri: elit teorisi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 363-382.
Arslan, D. A. (2005). 1999’dan 2007’ye Türk toplumunun yasama sürecine yön vermiş Türk siyasi elitlerinin sosyolojik analizi. Yasama Dergisi, 4, 84-99.
Arslan, D. A. (2004-a, Mart). Türk siyasi elitleri arasında kadının temsili. Kadın Çalışmalarında Disiplinlerarası Buluşma Sempozyumunda sunulan bildiri, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Arslan, D. A. (2004-b). Turkish political elite. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi-International Journal of Human Sciences, 1 (1), 1-8.
Arslan, D. A., ve Gümüştekin, G. E. (2004). Tek partili dönem ve çok partili dönem Türk siyasi elitlerinin toplumsal profillerinin karşılaştırmalı incelemesi. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 2, 1-11.
Arslan, D. A. (2003). Eşitsizliğin teorik temelleri elit teorisi. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (2), 115-135.
Arslan, D. A. (2001). Cumhuriyet dönemi (1920-1995) Türk siyasi elitlerinin toplumsal profili. Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 5-16.
Ateş, Y. (2010). Sosyal tabakalaşma ve siyaset ilişkisi: Türkiye örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tokat.
Bayburtluoğlu, Ü. (2004). Siyasal katılımın sosyolojik özellikleri Kırıkkale uygulaması. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
Berle, A. A., (1980). İktidar. (Çev. Muallimoğlu, N.). İstanbul: Tur.
Biricikoğlu, H. (2013). Yerel yönetimlerde kadın temsilinin yetersizliği Sakarya ilinde yapılan bir araştırma. Sakarya İktisat Dergisi, 2, 1-32.
Bottomore, T. B. (1996). Seçkinler ve toplum (Çev. Mutlu, E.). İstanbul: Gündoğan.
Bottomore, T. B. (1987). Siyaset sosyolojisi. (Çev. Mutlu, E.). Ankara: Teori.
Çağlar, N. (2011). Kadının siyasal yaşama katılımı ve kota uygulamaları. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 3 (4), 56-79.
Çelik, İ. (2008). Siyaset teorisinde çoğunluk yönetimi: paradoks, gerçeklik ve sınırlar. Yayımlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Daver, B. (1965). Az gelişmiş ülkelerde siyasi elit (seçkinler), Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 20 (2), 517-535.
Eke, E. (2008). Siyasal propaganda araçlarının seçmen davranışı üzerindeki etkisi Isparta örnek olayı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Eroğul, C. (1999). Devlet yönetimine katılma hakkı. Ankara: İmge.
Eroğul, C. (1990). Demokrat Parti tarihi ve ideolojisi. Ankara: İmge.
Frey, F. W. (1965). The Turkish political elite. Massachusetts: The M.I.T.
Geçgin, E. (2009, Ekim). Türkiye’de kadınların siyasal katılımı: Ankara’da AKP’li ve CHP’li kadın karşılaştırması. VI. Ulusal Sosyoloji Kongresinde sunulan bildiri, Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Gömleksiz, M. N., ve Elaldı, Ş. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6 (2), 443-454.
Gülsoy, M. T. (2006). Milletvekili seçimlerinde siyasal parti adaylarının tespiti. Erzincan Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 10 (3-4), 125-144.
Güneş, M. (2011). Bir siyasal rejim ve demokrasi uygulaması olarak: vesayetçi demokrasi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Gür, B. S. (2011). Türkiye’de yükseköğretimin ve Yükseköğretim Kurulu’nun tarihi üzerine. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 47-53.
Güzel, E. (2013). Kültürel bağlamda kadın ve güzellik. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Işık, A. (2008). Yabancı dil eğitimimizdeki yanlışlar nereden kaynaklanıyor?. Journal of Language and Linguistic Studies, 4 (2), 15-26.
İçke, A. (2014). Türkiye’de kadın milletvekilleri ve siyasal faaliyetleri (1935-1991), Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
Kahriman, A. (2009). Osmanlı’dan cumhuriyete seçkinler yapısı ve seçkinci dönüşüm. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Kardaş, A. (2014). Demokrat Parti iktidarı döneminde doğuda bir üniversite kurma çabaları (1950-1958). International Journal of History, 6, 149-163.
Kırkbeşoğlu, E. (2011). Türkiye’de örgüt seçkinleri: farklılıkları ve etkileri kapsamında seçkinliğin yeniden değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Başkent Üniversitesi, Ankara.
Kışlalı, T. A. (1994). Siyaset bilimi, Ankara: İmge.
Kiraz, H. (2008). 1939–1946 arası TBMM’nin sınıfsal yapısı ve seçkinci siyaset anlayışı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
Mills, C. W. (1974). İktidar seçkinleri (Çev. Ü. Oskay). Ankara: Bilgi.
Namal, Y., ve. Karakök, T. (2011). Atatürk ve üniversite reformu. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1 (1), 27-35.
Negiz, N. (2007-a). Seçmen davranışında sosyo-ekonomik bir faktör yaş. Yerel Siyaset Dergisi, 2 (23), 52-54.
Negiz, N. (2007-b). Siyasette kadın olmak. Yerel Siyaset Dergisi, 2 (19), 34-37.
Önder, Ö. (2009). Türkiye’de sivil bürokratik elitlerin dönüşümü (1960-1980). Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Özbay, F. (2015). Dünden bugüne aile kent ve nüfus. İstanbul: İletişim.
Özkan, S. H. (2010). Osmanlı Devleti’nde yabancı dil eğitimi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 5 (3), 1783-1800.
Pareto, V. (2005). Seçkinlerin yükselişi ve düşüşü kurumsal bir sosyoloji uygulaması.(Çev. M. Z. Doğan). Ankara: Doğu Batı.
Sala, B. (2009). Türkiye'de seçkin sınıflar ve siyasal yapı. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Tacoğlu, T. P. (2011). Türkiye’de gerçekleştirilen geleneksel evlilik çeşitlerinin nedenleri ve evlilikler üzerinde törenin etkisi, ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2 (4), 114-143.
Tanili, S. (2007). Nasıl bir demokrasi istiyoruz?, İstanbul: Alkım.
Timur, T. (2000). Toplumsal değişme ve üniversiteler. Ankara: İmge.
Turan, İ. (1986). Siyasal sistem ve siyasal davranış, İstanbul: Der.
Turhan, M.(2000). Siyasal elitler, Ankara: Gündoğan.
Ünal, V. (2013, Bahar). Geleneksel geniş aileden çekirdek aileye
geçiş sürecinde boşanma sorunu ve din. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (26), 588-602.
Yarma, Z. (2006). Avrupa ülkelerindeki Türk kökenli milletvekillerinin siyasal kimlik ve elit oluşumu: Almanya örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kocaeli Üniversitesi, Kocaeli.
Yenilmez, M. (2007). Türkiye’de mühendisler ve siyaset. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Yıldız, D., ve Koç, İ. (2008). Türkiye’de milletvekillerinin çocuk sayısı ve değişimi genel nüfus ile karşılaştırmalı bir analiz. Nüfusbilim Dergisi, 30 (31), 3-12.
TBMM (1994). TBMM albümü 1920–1991 (TGNA-Turkish Grand National Assembly Album). Ankara: TBMM Basımevi.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
