Collective trust as a social indicator of the instructional capacity: A qualitative research<p>Öğretim kapasitesinin sosyal bir göstergesi olarak kolektif güven: Nitel bir araştırma
Keywords:
Trust, collective trust, instructional capacity, principal, Güven, kolektif güven, öğretim kapasitesi, okul müdürüAbstract
Instructional capacity at school has two interconnected basic characteristics. These are: resources which enable increase of teaching efficiency at schools and social processes which would enable occupational learning through forming information (Curt, 2012). Collective trust which is in the social step of instructional capacity is the characteristics of a stable group which has rooted perceptions and effected by the reliability of another group or individual (Forsyth, Adams, and Hoy, 2011). It is based on openness, honesty, cooperativeness and competency (Hoy and Tschannen-Moran, 1999). Collective trust is a social process which increases instructional capacity at school. Schools with high learning capacity aim to learn together. Leadership for everyone, learning for everyone and increasing success for everyone are the basic aims. More permanent and joyful learning is enabled by forming cooperative learning environment at these schools. All the individuals share vision and knows what to do to reach the aim and how to contribute. Communication at school reflects the quality of school. Student makes contribution to the system with his success in the process (Lambert, 2005). The aim of this study in which learning capacity and collective trust terms are discussed is to determine the views of school principals about collective trust. Moreover, within this aim it was determined as sub-aims to analyze factors such as reliability, openness, honesty, helpfulness and competency in the process of school management. The study was carried out within the scope of “phenomenology” pattern which is one of the qualitative research patterns. The study group is composed of 10 school principals who were chosen with simple random sampling method. Data collected were analyzed with content analysis. Suggestions are presented in the light of findings and results.
Özet
Okullarda öğretim kapasitesinin birbirine bağlı iki temel özelliği vardır. Bunlar: okulda öğretim etkinliğini artırmayı sağlayan kaynaklar ve bilgi oluşturma ile mesleki öğrenmeyi sağlayacak olan sosyal süreçlerdir (Curt, 2012). Öğretim kapasitesinin sosyal basamağında yer alan kolektif güven; köklü algıları olan ve başka bir grup ya da bireyin güvenilirliğinden etkilenen durağan bir grup özelliğidir (Forsyth, Adams, and Hoy, 2011). Açıklık, dürüstlük, yardımseverlik, güvenirlik ve yetkinlik temeline dayanmaktadır (Hoy and Tschannen-Moran, 1999). Kolektif güven okullarda öğrenme kapasitesini artıran bir sosyal süreçtir. Öğrenme kapasitesi yüksek olan okullar birlikte öğrenmeyi amaçlar. Herkes için liderlik, herkes için öğrenme ve herkes için başarıyı yükseltmek temel hedeftir. Bu okullarda birlikte öğrenme ortamları oluşturarak daha kalıcı ve neşeli öğrenmeler oluşmaktadır. Müdür okullardaki liderlerden sadece biridir ve dinleme, işbirliği, uyum konusunda rol model olur. Tüm bireyler vizyonu paylaşır, amaçlara ulaşmak için ne yapmak gerektiğini ve nasıl katkı sağlayacağını bilir. Okuldaki iletişim okulun kalitesini yansıtır. Öğrenci süreçteki başarısı ile sisteme katkıda bulunur (Lambert, 2005).
Öğrenme kapasitesi ve kolektif güven kavramlarının tartışıldığı bu çalışmada amaç, okul yöneticilerinin kolektif güvenlerine ilişkin görüşlerini belirlemektir. Araştırma, nitel araştırma desenlerinden biri olan “olgu bilim” deseni kapsamında yürütülmüştür. Veri toplamak amacıyla kolektif güven kavramına ilişkin “okul yönetiminde açıklık, dürüstlük, yardımseverlik, sorumluluk ve yetkinlik” gibi faktörlerin incelendiği 10 açık uçlu sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşme formu hazırlanmıştır. Bu görüşme formundaki sorular on okul yöneticisine yöneltilmiş, veriler içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilerek yorumlanmıştır. Bulgular ve sonuçlar ışığında öneriler sunulmuştur.
Downloads
Metrics
References
Adams, C. M. (2013).Collective trust: A social indicator of instructional capacity. Journal of Educational Administration. (51)3, 363-382.
http://dx.doi.org/10.1108/09578231311311519
Asunakutlu, T. (2006). Çalışanlar ile yöneticiler arasında güven duygusunun araştırılması: turizm sektöründe bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(4), 16-33.
Adams, C. M. (2013). Collective trust: a social indicator of instructional capacity. Journal of Educational Administration. 51(3), 363–382.
http://dx.doi.org/10.1108/09578231311311519
Adams, C. M. & Forsyth, P. B. (2013). Revisiting the trust effect in urban elementary schools. The Elementary School Journal, 114(1), 1-21.
http://dx.doi.org/10.1086/670736
Arlı, D. (2011). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışlarının örgüt kültürü algıları ve örgütsel güven düzeyleri açısından incelenmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Akın, U. (2015). Okullarda örgütsel sinizm ve güven ilişkisinin incelenmesi: Öğretmenler bir araştırma. Eğitim ve Bilim. 40(181), 175-189.
Baier, A. C. (1986). Trust and antitrust. Ethics, 96(2), 231-260.
http://dx.doi.org/10.1086/292745
Bryk, A. S., & Schneider, B. (2002). Trust in schools: A core resource for improvement. New York: Russell Sage Foundation.
http://www.jstor.org/stable/10.7758/9781610440967
Butler, J. K., Jr. (1991). Towards understanding and measuring conditions of trust: Evolution of a conditions of a trust inventory. Journal of Management,17, 643-663.
http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/014920639101700307
Bryk, A., Camburn, E., & Seashore Louis, K. (1999). Professional community in Chicago elementary schools: Facilitating factors and organizational consequences. Educational Administration Quarterly, 35, 751-781.
http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/0013161X99355004
Çelik, V. (2009). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem A.
Dirks, K.T. & Ferrin, D.L. (2001). The role of trust in organizational settings. Organizational Science, 12(4), 450-467.
http://dx.doi.org/10.1287/orsc.12.4.450.10640
Drucker, P. (2011). Büyük değişimler çağında yönetim. Çev: Zülfü Dicleli. İstanbul: Optimist
Forsyth, P. B., Barnes, L. B., & Adams, C. M. (2006). Trust-effectiveness patterns in schools. Journal of Educational Administration, 44(2), 122–141.
http://dx.doi.org/10.1108/09578230610652024
Forsyth, P. B., Adams, C.M. & Hoy, W.K. (2011). Collective trust: Why schools can’t improve without it. New York: Teachers College.
file:///C:/Users/pc11/Downloads/Collective%20Trust%20(2011)%20Forsyth,%20Adams,%20Hoy.pdf
Hoy, W. K. & Tschannen-Moran, M. (1999). Five faces of trust: An empirical confirmation in urban elementary schools. Journal of School Leadership. 9, 184-208.
Holm, H. J. & Nystedt, P. (2010). Collective trust behavior. Scand. J. Of Economics. 112(1), 25-53.
doi:10.1111/j.1467-9442.2009.01593.x
Hoy, W. K. (2012). School characteristics that make a difference for the achievement of all students: a 40-year odyssey. Journal of Educational Administration. 50(1), 79–97.
http://dx.doi.org/10.1108/09578231211196078
Hoy W.K. & Kupersmith W.J. (1985). The meaning and measure of faculty trust. Educational and Psychological Research, 5(1), 1–10.
Hoy, W. ve Miskel, C. G. (2010). Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma ve Uygulama. (Çev. Ed.: Selahattin Turan). Ankara: Nobel.
Huff, L. & L. Kelley; (2003). Levels of organizational trust in ındividualist versus collectivist societies: A seven-nation study. Organization Science, 14(1), 81-90.
http://dx.doi.org/10.1287/orsc.14.1.81.12807
İşcan, Ö. F. ve Sayın, U. (2010). Örgütsel adalet, iş tatmini ve örgütsel güven arasındaki ilişki Ankara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. (24)4, 195-216.
Karip, E. ve Köksal, K. (1996). Etkili eğitim sistemlerinin geliştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 2(2), 245-257.
Koşar, D. ve Yalçınkaya, M. (2013). Öğretmenlerin örgütsel vatandaşlık davranışlarının yordayıcıları olarak örgüt kültürü ve örgütsel güven. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (Educational Administration: Theory and Practice), 19(4), 603-627.
McAllister, D. J. (1995). Affect-and cognition-based trust as foundations for interpersonal cooperation in organizations. Academy of Management Journal, 38(1), 24-59.
http://www.jstor.org/stable/256727
Meier, D. (2002). In schools we trust: Creating communities of learning in an era of testing and standardization. Boston: Beacon.
Mitchell, RM., Forsyth, P.B. & Robinson, U. (2008). Parent trust, student trust and identification with school. Journal of Research in Education. 18(1), 116–124.
Özdemir, S. (2000). Eğitimde örgütsel yenileşme. Ankara: Pegem A.
Özdemir, S. (2007). Kapasite geliştirme.
Özden, Y. (2013). Eğitimde yeni değerler (Eğitimde dönüşüm). Ankara: Pegem A.
Özen, J. (2003). Örgütlere Duyulan Güvenin Anahtar Unsuru Olarak Örgütsel Adalet. (Ferda Erdem), Sosyal Bilimlerde Güven içinde, (s. 183-206). Ankara: Vadi.
Özer, N. ve Atik, S. (2014). Ortaokul ve lise öğrencilerinin okul müdürlerine güven düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) (15)3. 87-106.
Özer, N., Demirtaş, H., Üstüner, M. ve Cömert, M. (2006). Ortaöğretim öğretmenlerinin örgütsel güven algıları. Ege Eğitim Dergisi. (7)1, 103–12.
Şişman, M. ve Taşdemir, İ. (2008). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem A.
Perks, H. & Halliday, S.V. (2003). Sources, signs and signalling for fast trust creation in organisational relationships. European Management Journal, 21(3), 338–350.
http://dx.doi.org/10.1016/S0263-2373(03)00049-5
Rotter, J. B. (1967). A new scale for the measurement of interpersonal trust. Journal of Personality, 35(4), 651-665.
DOI: 10.1111/j.1467-6494.1967.tb01454.x
Sargut, A. S. (2001). Kültürlerarası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge.
Seashore Louis, K. (2007). Trust and improvement in schools. Journal of Educational Change, 8, 1–24.
DOI: 10.1007/s10833-006-9015-5
Strier, M. & Katz, H. (2016). Trust and parents’ involvement in schools of choice. Educational Management Administration & Leadership. 44(3), 363–379.
http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1741143214558569
Şahin, İ. (2013). İlköğretim okul müdürlerinin okul geliştirme stratejileri ve uygulamalarına ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. 13(1), 229-250.
Tschannen-Moran, M. & Hoy, W. K. (1998). Trust in schools: A conceptual and empirical analysis. Journal of Educational Administration. 36(4), 334–352. http://dx.doi.org/10.1108/09578239810211518
Tschannen-Moran, M. & W. Hoy (2000), A multidisciplinary analysis of the nature, meaning, and measurement of trust. Review of Educational Research. 70(4), 547-593.
http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.3102/00346543070004547
Yıldırım, N. (2013). Okul Gelişimi. Servet Özdemir (Ed.), Eğitim Yönetiminde Kuram ve Uygulama içinde (s. 355-380). Ankara: Pegem A.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.