The impact of compulsory hygiene training given to employees working in the sector of food and beverages services on their hygiene-related habits, behaviours and knowledge<p>Zorunlu hijyen eğitiminin yiyecek içecek hizmetleri personelinde hijyen alışkanlıklarına, davranışlarına ve bilgi düzeylerine etkisi
Keywords:
Tourism, Kitchen Stuff, Hygiene, Hygiene Regulations, Hygiene Training, Turizm, Mutfak Çalışanları, Hijyen, Hijyen Yönetmeliği, Hijyen EğitimiAbstract
Food and beverages companies constituse one of the most important shares of servise industry, the number of food and beverages companies has been increasing every other day. Food workers carry responsibilities concerning human helat. This study has been carried out to detect the impact of the compulsory hygiene training given to the food and beverages services personnel on the hygiene-related habits and behaviours of the employees, and within the scope of the regulation of “Hygiene Education Program” which was published on the official gazetta and put into force being signed by 4 ministries. 1150 food and beverages sector personnel who participated in the hygiene training offered in İstanbul to tourism sector stuff and were volunteer to participate were included in the study. Hygiene-related habits and behaviours before the training and knowledge levels were found to be increasing statistically meaningfully after the study (p<0,01).
As a result, it was found out that the compulsory hygiene training given to the food and beverages sector personnel affects employees’ hygiene-related habits, behaviours, and knowledge levels positively. It has been discovered that the training given to the staff working in food and beverage companies does increase the level of knowledge in hygiene.
Özet
Hizmet endüstrisinin en önemli paydaşlarından biri olan yiyecek içecek işletmelerinin sayısı her geçen gün artmaktadır. Gıda sektörü ile uğraşan personel, insan sağlığı yönünden sorumluluk taşımaktadır.
Bu araştırma, ülkemizde dört bakanlığın katılımıyla imzalanarak Resmi Gazete’de yayımlanan ve yürürlüğe giren “Hijyen Eğitim Programı” Yönetmeği kapsamında yiyecek içecek hizmetleri personeline verilen zorunlu hijyen eğitiminin çalışanların hijyen alışkanlıkları ve davranışlarına olan etkisini tespit etmek amacıyla yürütülmüştür.
Araştırmaya, İstanbul’da turizm sektöründe çalışan personele verilen hijyen eğitimlerine katılan gönüllü 1150 yiyecek içecek hizmetleri personeli dahil edilmiştir. Eğitim öncesi hijyen alışkanlıklarının davranışlarının ve eğitim sonrası hijyen bilgi düzeylerinin eğitim öncesine göre istatistiksel olarak anlamlı yönde arttığı saptanmıştır (p<0.01).
Sonuçta yiyecek içecek hizmetleri bölümü çalışanlarına verilen zorunlu hijyen eğitiminin, personelin hijyen alışkanlıkları, hijyen davranışları ve hijyen bilgi düzeylerine olan olumlu etkisi tespit edilmiştir. Yiyecek içecek hizmetleri sektöründe çalışan personele verilecek hijyen eğitim programlarının, personelin hijyen bilgi düzeyini arttırdığı belirlenmiştir.
Downloads
Metrics
References
Arboqast, J. W., Moore-Schlitz, L., Jarvis, W. R., Harpster-Haqen, A., Huqhes, J. & Parker, A. (2016). Impact of a Comprehensive Workplace Hand Hygiene Program on Employer Health Care Insurance Claims and Costs, Absenteeism, and Employee Perceptions and Practices, Journal of Occupational and Enviromental Medicine, 58(6);231-240.
Atasever, M. (2000). Besin İşyerlerinde: Hijyen, Besinlerin Hazırlanması ve Muhafazası, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 11(2), 117-122.
Balaban, M. (2011). Okul Öncesi Dönemde Hijyen Alışkanlığı Kazandırma Eğitim Programının Çocukların Hijyen Davranışlarına Etkisinin İncelenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Okul Öncesi Öğretmenliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Bolu.
Baluka, S. A., Miller, R. A. & Kaneene, J. B. (2015). Hygiene practices and food contamination in managed food service facilities in Uganda, African Journal of Food Science, 9 (1); 31-42.
Baş, M., Ersun, A. Ş. & Kıvanç, G. (2006). The Evaluation of Food Hygiene Knowledge, Attitudes, and Practices of Food Handlers’ in Food Businesses in Turkey, Food Control, 17(4), 317–322.
Büyüköztürk, Ş. (2004). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Pegem Yayıncılık, 195 s., Ankara.
CDC (2002). Centers for Disease Control and Prevention, Guideline for Hand Hygiene in Health-Care Settings Recommendation of the Healthcare Infection Control Practices Advisory Committee and the HICPAC/SHEA/APIC/IDSA Hand Hygiene Task Force. MMWR, 51(No.RR-16). Erişim Tarihi: 25.08.2015.
Ciğerim, N. & Beyhan, Y. (1994). Toplu beslenme sistemlerinde hijyen. Kök Yayıncılık, 47 s, Ankara.
Clayton, D. A., Griffith, C. J., Price, P. & Peters, A. C. (2002). Food Handlers Beliefs and Self-Reported Practices, International Journal of Environmental Health Research, 12, 25-39.
Darko, S., Mills-Robertson, F. C. & Wireko-Manu, F. D. (2015). Evaluation of some hotel kitchen staff on their knowledge on food safety and kitchen hygiene in the Kumasi Metropolis, International Food Research Journal, 22(6); 2664-2669.
Domínguez, C., Gómez, I. & Zumalacárregui, J. (2002). Prevalence of Salmonella and Campylobacter in retail chicken meat in Spain, International Journal of Food Microbiology, (72):165-168.
Eksen, M., Karadağ, N. & Karakuş, A. (2004). Muğla merkez ilçe gıda işyerlerinde çalışanların el ve vücut hijyeni konusundaki bilgi düzeylerinin incelenmesi, UĠBD, 1(1):1-21.
Eymen, U. E. (2007). SPSS 15.0 veri analiz yöntemleri, Erişim Tarihi: 01.12.2012, www.istatistikmerkezi.com
Fuks, M. M., Szteyn, J. & Wiszniewska, A. (2004). Many depends on people, Bezpieczeństwo i Higiena Żywności, 15(4):38–39.
Issa, M., McHenry, M. , Issa, A. A. & Blackwood, R. A. (2015). Access to Safe Water and Personal Hygiene Practices in the Kulandia Refugee Camp (Juresalem), Infectious Disease Reports, 7(4); 81-86.
İslamoğlu, A. H. & Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (spss uygulamalı). İstanbul, Beta Yayıncılık.
Jeon, M. S., Park, S. J., Jang, H. J., Choi, Y. S. & Hong, W. S. (2015). Evaluation of sanitation knowledge and practices of restaurant kitchen staff in South Korea, British Food Journal, 117 (1); 62-77.
Jevsnik, M., Hlebec, V. & Raspor, P. (2008). Food safety knowledge and practices among food handlers in Sloveni, Food Control, 19: 1107–1118.
Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. Ankara, Asil Yayınevi.
Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
Koçoğlu, G., Sümer, H., Nur, N. & Polat, H. (2004). Gıda Maddesi Üreten ve Satan Yerlerde Çalışanların Sanitasyon Konusunda Bilgi Düzeyleri, C. Ü. Halk Sağlığı A.D. Sivas.
Kozak, M., Çakıcı, C., Kozak, N., Azaltun, M., Sökmen, A., Sarıışık, M. & Çetinsöz, B.C. (2008). Otel İşletmeciliği, (2.Baskı), Detay Yayıncılık, Ankara.
Lari, M. A., Soodbakhsh, S. & Lakzadeh, L. (2006). Knowledge, attitudes and practices of workers on food hygienic practices in meat processing plants in Fars, Iran, Food Control, 21: 260–263.
Lucca, A. & Torres E. A. F. S. (2006). Street Food: The Hygiene Conditions of Hot-Dogs in Sao Paulo, Brazil, Food Control, 17(4), 312-316.
MEB (2013). Milli Eğitim Bakanlığı, Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü, Yiyecek İçecek Hizmetleri Et ve Et Ürünleri İşletmeciliği Hijyen Eğitimi, Modüler Programı (Yeterliliğe Dayalı), Ankara.
Memiş, E. (2009). Ortaöğretim Kurumlarının Yemekhanelerinde Çalışan Personelin, Öğrencilerin ve Öğretmenlerin Gıda Güvenliği Konusunda Bilgi ve Tutumları, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ev Ekonomisi Bölümü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitimi Anabilim Dalı, Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitimi Bilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
Mullan, B. A., Wong, C., Todd, J., Davis, E. & Kothe, E. J. (2015). Food hygiene knowledge in adolescents and young adults, British Food Journal, 117 (1); 50-61.
Neves, E. G., Araújo, A. C., Ramos, E. & Cardoso, C. S. (2007). Food handling: Comparative analysis of general knowledge and practice in three relevant groups in Portugal, Food Control, 18: 707–712.
Pang, J., Chua, S. W. J. L. & Hsu, L. (2015). Current knowledge, attitude and behaviour of hand and food hygine in a developed residential community of Singapore: a cross-sectional survey, BioMed Central Public Health, 15:577.
Salamati, P., Poursharifi, H., Rahbarimanesh, A. A., Koochak, H. E. & Najafi, Z. (2013). Effectiveness of Motivational Interviewing in Promoting Hand Hygiene of Nursing Personnel, International Journal of Preventive Medicine, 4 (4): 441-447.
Salmon, S., Wang, X. B., Seetoh, T., Lee, S. Y. & Fisher, D. A. (2013). A Novel approach to improve hand hygiene compliance of student nurses, Antimicrobial Resistance and Infection Control, 2:16. Erişim Tarihi: 01.11.2015, http://www.aricjournal.com/content/pdf/2047-2994-2-16.pdf.
Sansam, S., Yamamoto, E., Srun, S., Sinath, Y., Moniborin, M., Bun, S. K., Reyer, J. A., Yoshida, Y. & Hamajima, N. (2016). Assessment of hand hygiene compliance after hand hygiene education among health care workers in Cambodia, Nagoya Journal of Medical Science, 78(2): 151-162.
Skubina, C. E. & Skwierczyński, S. (2007). Examination of hygiene knowledge of personnel employed in hotel caterıng establishments, Polish Journal of Food and Nutrition Sciences, 57(4): 95-99.
Sneed, J., Strohbehn, C. H. & Beattie, S. (2008). Impact of employee training on mitigating contamination in retail food service operations, Current Research Information System (CRIS), Project Number: IOWW-2005-02091.
Sökmen, A. (2003). Ağırlama Endüstrisinde Yiyecek ve İçecek Yönetimi. (1.baskı). Ankara: Detay yayıncılık.
Srigley, J. A., Lightfoot, D., Fernie, G., Gardam, M. & Muller, P. M. (2013). Hand hygiene monitoring technology: protocol for a systematic review, Systematic Reviews, 2:101. Erişim Tarihi: 01.11.2015, http://www.systematicreviewsjournal.com/content/2/1/101.
Şanlıer, N. (2009). The knowledge and practice of food safety by young and adult consumer, Food Control, 20 (6); 538-542.
Şanlıer, N., Cömert, M. & Durlu-Özkaya, F. (2010). Hygiene perception conditions of hotel kitchen staff in Ankara, Turkey, Journal of Food Safety, 30 (2); 415-431.
Tayar, M. (2011), Hijyen ve Sanitasyon, Anadolu Üniversitesi, Açıköğretim Fakültesi Yayınları, No: 1346, Eskişehir.
Temelli, S. (2002). Gıda zehirlenmesine neden olan E. coli O157: H7 ve önemi, Uludağ Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, (21): 133-138.
Thakker, V. S. & Jadhav, P. R. (2015). Knowledge of hand hygiene in undergraduate medical, dental, and nursing students: A cross-sectional survey, Journal of Family Medicine and Primary Care, 4(4); 582-586.
Theriault, F. M., Blouin, B., Casapia, M. & Gyorkos, T. W. (2015). Sustaining a hygiene education intervention to prevent and control geohelminth infections at school in the Peruvian Amazon, Revista Panamericana Salud Publica, 38(4): 344-346.
Tonder, I., Jan, F. R. & Theron, M. M. (2007). The personal and general hygiene practices of food handlers in the delicatessen sections of retail outlets in South Africa, Journal of Environmental Health, 27-31.
UMS (2010). Ulusal Meslek Standardı, Mesleki Yeterlilik Kurumu, Aşçı (seviye 4), Referans Kodu: 10UMS0110-4, Erişim Tarihi: 05.12.2016, Erişim Adresi: http://portal.myk.gov.tr/index.php?option=com_meslek_std_taslak&view=taslak_listesi_yeni&msd=2.
Ural, A. & Kılıç, G. (2013). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. (4. Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
Ünlüönen, K. ve Cömert, M. (2013). Otel İşletmeleri Mutfak Çalışanlarının Personel Hijyeni Bilgi Düzeylerinin Belirlenmesi, Journal of Tourism and Gastronomi Studies, 1(1); 3-12.
WHO (2006a). World Health Organization, Guidelines for Hand Hygiene in Health Care - Global Patient Safety Challenge 2005 2006: Clean care is safer care. Erişim Tarihi: 28.08.2015, http://www.who.int/patientsafety/events/05/GPSC_Launch_ENGLISH_FINAL. pdf
WHO (2006b). World Health Organization, Globalization, Trade and Health, Glossary of Terms, Erişim Tarihi: 28.08.2015, http.//www.who.int /trade/glossary /story 027/en/index.html
Yıldırım, E. (2014). Konaklama İşletmelerinde Mutfak ve Servis Personelinin İş Tatmini İle Kişisel Hijyen Bilgi ve Uygulamaları, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Yurtseven, A. (2012). Eğitim Uygulama Okulları ve Rehabilitasyon Merkezlerindeki Öğretilebilir Zihinsel Engelli Bireylerin Kişisel Hijyeni İle İlgili Uygulamalar ve Velilerinin Bilgileri, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Aile Ekonomisi ve Beslenme Eğitim Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
