An analysis regarding effectiveness of coalitions and single party power in multi-party systems: The case of Turkey<p>Çok partili sistemlerde koalisyon ve tek parti iktidarının etkinliğine ilişkin bir inceleme: Türkiye örneği

Authors

  • Bekir Tavas İstanbul Rumeli Üniversitesi
  • Yılmaz Serdaroğlu International University of Travnik

Keywords:

Political systems, Multi-party system, Single Party Power, Coalition, Siyasal sistemler, Çok partili system, Tek parti iktidarı, Koalisyon

Abstract

With the transition to democratic life and the adoption of multi-party systems in the world, the concepts of majority and pluralism have become increasingly important. Majority and pluralism which are based on the concept of self-rule, have changed the management power in favor of the ruled, on the other hand they brought some debates in terms of government. Single party power which means the domination of majority and coalition process means pluralism are criticized in terms of merit in administration. Although democracy gives the right to equal participation in governance, state administration merit and experience represent a process that has become the foreground of state tradition. In particular, inter-party conflicts of interests in the coalition government, conflicts in management and polyphony can lead to a slower pace of government while at the same time bringing democracy into practice. For this reason, it is important that the difference between coalition and single-party power should be examined and put forth in multi-party systems. In this study, it is aimed to reveal this difference through the political history ofTurkey. According to the results obtained by literature review in the study, although coalition-based administration leads to delay in making decisions in state administration and public service but it is seen as a necessity of democracy. As a result, it is argued that the main problem in a fast-growing country likeTurkeyis conflict of interests between coalition partners, not coalition governments.

Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.

 

Özet

Demokratik yaşama geçiş ve çok partili sistemlerin dünyada yerini almasıyla birlikte, çoğunluk ve çoğulculuk kavramları giderek önem kazanmıştır. Her iki kavram temel olan halkın kendi kendisini yönetmesi ilkesi, bir yandan yönetim gücünü yönetilen lehinde değiştirirken, bir yandan da yönetim açısından bazı tartışmaları da beraberinde getirmiştir. Çoğunluğun hükmetmesi anlamına gelen tek parti iktidarı ile çoğulculuğun hükmetmesi anlamına gelen koalisyon süreci üzerine yapılan eleştirilerin başında, yönetimde liyakat konusu gelmektedir. Demokrasi her ne kadar yönetime eşit katılma hakkı verse de, devlet yönetimi liyakat ve deneyimin, devlet geleneğinin ön plana çıktığı bir süreci ifade etmektedir. Özellikle koalisyon yönetimindeki partiler arası çıkar çatışmaları, yönetimdeki anlaşmazlıklar ve çok seslilik, bir yandan demokrasiyi uygulama alanına taşırken, diğer yandan yönetimde daha yavaş bir seyre  neden olabilmektedir. Bu nedenle çok partili sistemlerde koalisyon ve tek parti iktidarları arasındaki farkın incelenmesi ve ortaya koyulması önemlidir. Yapılan bu çalışmada, bu farkın Türkiye siyasal tarihi üzerinden ortaya konması amaçlanmıştır. Araştırmada elde edilen sonuçlara göre koalisyona dayalı yönetim devlet yönetiminde karar almada gecikmeye neden olup, kamu hizmetlerinin aksamasına yol açsa da, demokrasinin bir gereği olarak görülmektedir. Neticede Türkiye gibi hızlı büyüyen bir ülke yönetimindeki temel sorunun koalisyon yönetimleri değil, koalisyon ortaklarının arasındaki çıkar çatışmaları olduğu savunulmaktadır.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Bekir Tavas, İstanbul Rumeli Üniversitesi

Assistant Professor, İstanbul Rumeli Üniversitesi

Yılmaz Serdaroğlu, International University of Travnik

Research Assistant, International University of Travnik

References

Akıncı, A. ve Usta, S. (2015). Türkiye’de Çok Partili Hayata Geçişte Etkili Olan İç Faktörlerin Analizi, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 17 (29):4 1-52.

Güler, C. (2015). Türkiye’de Çok Partili Düzene Geçişte (1945-1950) Serbest Fırka Deneyiminin İzleri, TAD, C. 34/ S. 57, 291-315.

Kiriş, H. M. (2011). Parti Sisteminde Kutuplaşma ve Türk Parti Sistemi Örneği, Amme İdaresi Dergisi, Cilt 44, Sayı 4, Aralık 2011, s.33-67.

Koç, Y. T. (2011). 12 Eylül’den 12 Haziran’a Siyasi Partiler Adalet ve Kalkınma Partisi (Ak Parti), SETA, Siyaset, Ekonomi ve Toplum Araştırmaları Vakfı.

Öz Yıldız, S., (2017a), Güvenlik Bürokrasisi ve Partizanlaşma Sorunu: 1970’li Yıllarda Türk Polis Teşkilatı, Liberal Düşünce, Yıl:22 Sayı: 85, Ankara,85-105.

Öz Yıldız, S. (2017b), Kamu Yönetim Sistemini Organizasyon Tarihi Üzerinden Okumak: 1970’li Yıllarda Emniyet Genel Müdürlüğü, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 5, Sayı: 44, Nisan 2017, 34-42.

Sayarı, S. (2002). “The Changing Party System”, Ed. S. Sayarı, Y. Esmer, Politics, Parties and Elections in Turkey, Lynne Reinner Publishing, London, s.9-32.

Sezgin, Ş. (2007). Türkiye'de Politik Konjonktürel Dalgalanmalar: 1950-2003 Dönemi, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 62-2.

Sobacı, M. Z. (2015). Türkiye’nin Koalisyon Tecrübesi: Modeller ve Siyasal Gerçeklikler, SETA Perspektif.

Şanlısoy, S. ve Çetin, M. (2015). Türkiye Ekonomisinde Hükümetlerin Ekonomik Performanslarının TOPSIS Yöntemi İle Ölçülmesi, Sosyoekonomi, Vol. 24(28), 65-83.

Şimşek, D. (2015). Türk Siyasal Yaşamında İlk Koalisyon Hükûmeti: CHP-AP Koalisyonu (1961-1962), ICANAS: Ankara.

Yılmaz, A. ve Güler, T. (2016). AK Parti Hükümetleri Döneminde Siyaset ve Bürokrasi Arasındaki Güç Mücadelesinin Devlet Planlama Teşkilatı Üzerinden Okunması, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi - Cilt:14 Sayı:2 (Mayıs2016).

Downloads

Published

2017-05-02

How to Cite

Tavas, B., & Serdaroğlu, Y. (2017). An analysis regarding effectiveness of coalitions and single party power in multi-party systems: The case of Turkey&lt;p&gt;Çok partili sistemlerde koalisyon ve tek parti iktidarının etkinliğine ilişkin bir inceleme: Türkiye örneği. Journal of Human Sciences, 14(2), 1509–1516. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4607

Issue

Section

Political Science