Opinions of Tennis Umpires on in-service education umpires<p>Tenis Hakemlerinin hizmetiçi eğitimlerine ilişkin görüşleri

Authors

  • Soner Sivri Ankara Universitiy
  • Oğuz Özbek Ankara University

Keywords:

In-service education, tennis umpire, tennis umpires’ education, Hizmetiçi eğitim, tenis hakemi, tenis hakemimin eğitimi

Abstract

The purpose of this study is to examine the opinions of tennis umpires of Turkish Tennis Federation regarding tennis umpire’s education and to determine the expectations of the umpire education content. Descriptive method was used in the study. The data were obtained using quantitative techniques. The universe of the study consists of 2662 umpires and the sample group comprises of 419 umpires belonging to Turkish Tennis Federation. The data were collected with the measurement tool developed by the researcher. The umpire evaluation scale included 36 items under four dimensions, including education officers, evaluation of education, education environment and planning of education. Evaluation of items in the scale form was done with five point likert type scale. For the analysis of the data, the normal distribution of the data was first looked at. Because the data were not distributed normally, non-parametric test; Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests were used. It can be said that the young tennis umpires are satisfied with the umpires’ training. International tennis umpires think that the umpire education environment and training planning dimensions are better than thought of national umpires. A 9 year and over tennis umpire have more positive opinions about educational environment than tennis referees who are 2 years or less. In general, tennis umpires were found to be satisfied with the teaching staff, but it was determined that the tennis umpires in the 18-29 age group think that the teacing staff are better than the thought tennis referees over the age of 42. In addition, it has emerged that tennis umpires graduated from the sport field think that the umpire training environment is better than the tennis umpires graduated from other fields.

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

 

Özet

Bu araştırmanın amacı Türkiye Tenis Federasyonu’na bağlı tenis hakemlerinin hakem eğitimine ilişkin görüşlerinin incelenmesi ve hakem eğitimi içeriğine ilişkin beklentilerinin belirlenmesidir. Araştırmada betimsel yöntem kullanılmıştır. Veriler nicel teknik kullanılarak elde edilmiştir. Araştırmanın evreni; 2014 yılında Türkiye Tenis Federasyonu’na bağlı olan 2662 hakem ve örneklemi ise 419 hakemden oluşmaktadır. Veriler araştırmacı tarafından geliştirilen ölçme aracı ile toplanmıştır. Hakem eğitimi değerlendirme ölçeğinde eğitim görevlileri, eğitimi değerlendirme, eğitim ortamı ve eğitimin planlaması olmak üzere dört boyut altında 36 madde yer almıştır. Ölçekte yer alan maddelerin değerlendirilmesi beşli Likert tipi derecelendirme ile yapılmıştır. Verilerin analizi için önce verilerin normal dağılımına bakılmıştır. Veriler normal dağılmadığı için, non-parametrik testlerden Mann Whitney U ve Kruskall Wallis testleri kullanılmıştır. Genç tenis hakemlerinin hakem eğitimi veren eğitim görevlilerinden memnun oldukları söylenebilir. Uluslararası tenis hakemleri ulusal hakemlere göre hakem eğitim ortamının ve eğitimi planlama boyutlarının daha iyi olduğunu düşünmektedirler. 9 yıl ve üzeri hakemlik yapan tenis hakemlerinin, 2 yıl ve daha az hakemlik yapan tenis hakemlerine göre eğitim ortamıyla ilgili görüşleri daha olumludur. Genel anlamda tenis hakemlerinin öğretim elemanlarından memnun olduğu görülürken 18-29 yaş grubundaki tenis hakemlerinin 42 yaş ve üzerindeki tenis hakemlerine göre eğitim görevlileri boyutunun daha iyi olduğunu düşündükleri saptanmıştır. Ayrıca, spor alanı mezunu tenis hakemlerinin, hakem eğitim ortamının diğer alan mezunu tenis hakemlerine göre daha iyi olduğunu düşündükleri ortaya çıkmıştır.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Soner Sivri, Ankara Universitiy

Ph.D. student in Sports Sciences, Ankara University Health Science Institute

Oğuz Özbek, Ankara University

Associate Prof. Dr., Ankara University Faculty of Sports Sciences, Department of Sports Management Sciences

References

Altınışık, S. (1996). Hizmetiçi Eğitim ve Türkiyedeki Uygulama. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 2 (3), 329-348.

Aydın, İ. (2014). Hizmet içi Eğitim El Kitabı. Pegem Akademi, 2. Baskı. Ankara

Barkurt, M. Y. (1990). Kamu kesminde hizmet içi eğitim. Jeoloji Mühendisliği Dergisi, 37, 87-90.

Clarke, R., S., Norman, J., M. (2012). Optimal challenges in tennis. Journal of the Operational Research Society, 63, 1765-1772

Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de milli eğitim bakanlığı tarafından müzik öğretmenlerine verilen hizmetiçi eğitimin incelenmesi ve müzik öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Pegem Akademi. Ankara

Ersoy, Y. (1996). Hizmetiçi Egitim Ve Yetiştirme Kursunu Geliştirme-I Amaçlar Ve Matematik Ögretmenlerinin Görüşleri

Farmer, A., Smith, J. S., Miller, L. T. (2007). Scheduling Umpire Crews for Professional Tennis Tournaments, Interfaces, 37,(2), pp. 187-196

Gillmeister, H. (2008). Tennis History. Editorial C, 16.

Gospel, H. (1998). The revival of apprenticeship training in Britain? British journal of industrial relations, 36(3), 435-457.

Halim, A., Ali, M. M. (2005). Training and professional development. Improving Agricultural Extension, 135.

Müniroğku, S. (1995). Ankaradaki Futbol Klasman Hakemlerinin Eğitimi. Futbol ve Bilim. 1, 22-24

Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma Teknikleri, Ankara: Tekışık Web Ofset Tesisleri.

Karaçam, A. (2013). Basketbol klasman hakemlerinin eğitim süreçlerinin incelenmesi ve beklenti düzeyleri. Yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kayışoğlu, B. (2008). Faal futbol klasman hakemlerinin eğitim süreçlerinin incelenmesi ve beklenti düzeyleri. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Kermen, O. (2002). Tenis: teknik ve taktikleri. Nobel. Ankara

Kılıç, S. (2008). Kamu kurumlarında hizmet içi eğitim politikaları: Kültür ve Turizm Bakanlığı halk kütüphaneleri örneği. Kültür ve Turizm Bakanlığı Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, Uzmanlık Tezi.

Ural, A., Kılıç, İ. (2006). Bilimsel araştırma süreci ve SPSS ile veri analizi: SPSS 10.0-12.0 for windows. Detay Yayıncılık. Ankara

Küçükahmet, L. (2014). Öğretim İlke ve Yöntemleri. Nobel Akademik Yayıncılık. Ankara

Lazarov, V. (2006). Psychology of officiating. Assist, 19, 34-36.

Leveaux, R. (2010). Facilitating Referee's Decision Making in Sport via the Application of Technology. Communications of the IBIMA.

LTA. (2018). https://www.lta.org.uk/officiate/

Mellick, M. C., Fleming, S., Bull, P., Laugharne, E. J. (2005). Identifying best practice for referee decision communication in association and rugby union football. Football Studies, 8(1), 42-57.

Mirzeoğlu, N., Doğu, G., Atalay, M. (2002). 1999-2000 Sezonu Hentbol Üst Klasman Hakemlerinin Performanslarının Değerlendirilmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(5), 100-110.

ITF. (2015). International Tennis Ferdaration. www.itftennis.com.

Omar, C., M., Z. (2014). The need for in-service training for teachers and it’s effectiveness inschool. International Journal for Innovation Education and Research. 2, 1-9.

Öztürk, M., Sancak, S. (2007). Hizmet İçi Eğitim Uygulamalarinin Çalişma Hayatina Etkileri. Journal of Yasar University, 2(7), 761-794.

Pizzi, W, T. (2008). Make up calls in sports & courts. The Green Bag 2D, 11, 333-340.

Ponzo, M., Scoppa, V. (2016). Does the home advantage depend on crowd support? Evidence from same-stadium derbies. Journal of Sports Economics, 19(4), 562-582.

Sarıgöz, O. (2011). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitim faaliyetleri ile ilgili görüşlerinin değerlendirilmesi. In 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications (pp. 27-29).

Sipahi, B., Yurtkoru, E. S., Çinko, M. (2010). Sosyal bilimlerde SPSS'le veri analizi. Beta Basım Yayım. İstanbul.

Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.

Stevens, J. P. (2009). Applied Multivariate Statistics for the Social Sciences. New York: Taylor & Francis, Fifth Edition.

TFF. (2015). Türkiye Tenis Federasyonu hakem sayıları, http://i-kort.ttf.org.tr/HakemListesi. seam?cid=201352

Tortop, N. (1999). Personel Yönetimi, Yargı Yayınıları. Ankara.

Tortop, N. (2005). Kamu Personel Yönetimi. Yargı Yayınevi.

USTA. (2018). United States Tennis Association. https://www.usta.com/en/home/about-usta/who-we-are/national/Become-An-Official.html

Downloads

Additional Files

Published

2018-10-06

How to Cite

Sivri, S., & Özbek, O. (2018). Opinions of Tennis Umpires on in-service education umpires&lt;p&gt;Tenis Hakemlerinin hizmetiçi eğitimlerine ilişkin görüşleri. Journal of Human Sciences, 15(4), 1791–1806. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/4644

Issue

Section

Physical Education and Sport Sciences