The concept of secret in Anatolian Alewism <p>Anadolu Aleviliği’nde sır kavramı

Abstract

Groups embracing ideas that do not conform to the ideas prevalent in the society, may choose to keep some of their views secret from the rest of the society in order to avoid outside pressure. Alawites in the Islamic world have developed a similar reflex both to protect themselves from outside pressure and to maintain discipline within their own group. This paper tackles the notion of secret based on a passage found in the introduction of a Futuwwat Namah we came across in the Futuwwat Namah collection Number 8602 in the National Library Manuscripts Collection. The passage tells about how the Prophet disclosed to Ali some of the secrets he received during his dialogue with God in the Night of Ascension. Protecting this secret was deemed very important and although the nature of the secret is not to be found in any written or oral source, measures were taken to protect it from non-Alawites and penalties were set for those would reveal it. In this paper, the passage in question is transliterated in Modern Turkish Alphabet and presented to the reader. Also, there is a discussion of the nature of this secret and what this secret could be in the light of written Alawite sources namely Buyruks of Imam Jafar and Sheikh Safi and some modern works.

Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.

Özet

Toplumun genel düşüncesi dışında fikirlere sahip olan gruplar dışarıdan gelebilecek baskılara maruz kalmamak için görüşlerinden en azından bazılarını toplumun diğer bireylerinden gizleme yoluna gitmişlerdir. İslam dünyasının içinde yer alan Aleviler hem kendilerini dış baskılardan koruyabilmek hem de kendi grup disiplinlerini sağlayabilmek adına bu yönde refleks geliştirmişlerdir. İşte bu araştırma, Milli Kütüphane Yazmaları arasında 8602 numaralı Fütüvvetname Mecmuası’nda yer alan bir fütüvvetnamenin baş kısmındaki Hz. Peygamber’in Miraç’ta Tanrı ile konuşmalarından bir kısmını Hz. Ali’ye sır olarak verilmesini anlatan bölümden hareketle Alevilikteki sır kavramı üzerinde durmaktadır. Başkalarından gizlenmesine büyük önem verilen sırrın mahiyeti ne sözlü ne de yazılı kaynaklarda yer almamasına rağmen, Alevi olmayanlardan bunların korunması hususunda bazı tedbirler alınmış, hatta sırrı açıklayanlar için bazı cezalar öngörülmüştür. Burada hem bahsedilen kısım Türkçeye aktarılarak okuyucuya sunulmuş hem de Aleviliğin yazılı kaynakları olan İmam Cafer ve Şeyh Safi Buyrukları başta olmak üzere modern çalışmalar ışığında sırrın mahiyeti tartışılmıştır.