Comparison of Husserl and Bergson ontologies in realty-appearance: Being-appearance dichotomy<p>Husserl ve Bergson ontolojilerinin gerçek-görünüş ikiliğinde karşılaştırılması: Varlık-görünüş ikiliği

Abstract

In this work, we aimed to examine the realty-appearance duality solutions and the results they have discussed in the Husserl and Bergson ontologies on the axis of being appearance dichotomy. One of the fundamental problems of the ontology is the reality-appearance duality, which has been discussed in the context of the being-appearance dichotomy from the Ancient Greek philosophy. The reality-appearance duality is one of the basic problems of ontology in the 20th century as it was in the previous periods. Husserl and Bergson wanted to analyze and solve the problem of reality-appearance duality in their ontologies, as a reaction, on the axis of Plato, Aristoteles, Descartes, Kant and Hegel discussions. Husserl has developed a phenomenological method to solve the problem of reality-appearance duality. Husserl discusses the reality-appearance duality primarily through essence. According to him, the things we understand are not the looks, but the essences, as Kant said. The truth is only the essences. What we perceive as our appearance is the images given of the essences. He discusses the reality-appearance duality through being / experience. In Husserl's ontology, being and experience are in fact identical. When it is called being, it understands experience, and when it is called experience, it understands being. He, divides into two parts the entity, a phenomenological entity and a real entity. Phenomenological entity is real entity and corresponds to truth. Real entity is relative asset and corresponds to appearance. Bergson has developed an irrational method of intuitionism, which is to solve the reality-appearance duality. At the beginning of his ontology has a reality-appearance duality as it is in Husserl. It is the crude and lifeless matter that emerges at the places where evolution pauses and is about the physics in the creative evolution process that Bergson refers to as appearance. The truth is that life is the world of life, in which creative evolution continues and can only be perceived and perceived through time. There is an ontological and epistemological difference between the material world and the life world. Thus, Husserl and Bergson aim to reach knowledge about the essence of reality, namely the nature of existence, by discussing the reality-appearance duality in their ontologies. While Husserl is reached knowledge of the essence of existence with pure consciousness, Bergson reached with intuition and time.

Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.

Özet

Bu çalışmamızda Husserl ile Bergson ontolojilerinde varlık-görünüş dikotomisi ekseninde tartışılan gerçek-görünüş ikiliği çözümlemelerini ve vardıkları sonuçları incelemeyi amaçladık. Ontolojinin temel problemlerinden biri olan gerçek-görünüş ikiliği Antik Çağ Yunan felsefesinden itibaren varlık-görünüş dikotomisi bağlamında tartışılmıştır. Gerçek-görünüş ikiliği önceki dönemlerde olduğu gibi 20. yüzyılda da ontolojinin temel problemlerinden biridir. Husserl ve Bergson, ontolojilerinde gerçek-görünüş ikiliği problemini Platon, Aristoteles, Descartes, Kant ve Hegel tartışmaları ekseninde onlara bir tepki olarak ele alıp çözümlemek istemişlerdir. Husserl gerçek-görünüş ikiliği problemini çözmek için fenomenolojik yöntemi geliştirmiştir. Husserl gerçek-görünüş ikiliğini öncelikle özler üzerinden tartışır. Ona göre kavradığımız şeyler Kant’ın da dediği gibi görünüşler değil, özlerdir. Gerçek olan yalnızca özlerdir. Bizim görünüş olarak algıladığımız ise özlerin verilmişliğindeki görüntülerdir. O, gerçek-görünüş ikiliğini ikinci olarak varlık/yaşantı üzerinden tartışır. Husserl’in ontolojisinde varlık ile yaşantı adeta özdeşleşmiştir. Varlık denildiğide yaşantı, yaşantı denildiğide varlık anlaşılır. Varlığı, fenomenolojik varlık ve reel varlık olmak üzere ikiye ayırır. Fenomenolojik varlık gerçek varlık olup hakikate karşılık gelmektedir. Reel varlık ise göreceli varlık olup görünüşe karşılık gelmektedir. Bergson ise gerçek-görünüş ikiliğini çözmek için irrasyonel bir yöntem olan sezgiciliği geliştirmiştir. Onun ontolojisinin başlangıcında da Husserl’de olduğu gibi gerçek-görünüş ikiliği vardır. Bergson’un görünüş olarak kastettiği yaratıcı evrim sürecinde evrimin duraksadığı yerlerde ortaya çıkan ve fiziğin konusu olan kaba ve cansız maddedir. Gerçek ise yaratıcı evrimin devam ettiği ve ancak süre ile fark edilip sezgi ile kavranılabilen varlıktır, yani yaşam dünyasıdır. Madde dünyası ile yaşam dünyası arasında ontolojik ve epistemolojik bir fark vardır. Böylelikle Husserl ile Bergson ontolojilerinde gerçek-görünüş ikiliği tartışmalarıyla gerçekliğin özüne yani varlığın özüne ilişkin bilgiye ulaşmayı amaçlamaktadırlar. Husserl varlığın özüne ilişkin bilgiye saf bilinç ile ulaşırken Bergson ise sezgi ve süre ile ulaşmaktadır.