An investigation of the relationship between childhood abuse experience and social skill levels of teacher candidates<p>Öğretmen adaylarının çocukluk dönemi istismar yaşantıları ile sosyal beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Keywords:
Childhood abuse, relationship, social skill, preservice teacher, Çocukluk çağı istismar, ilişki, sosyal beceri, öğretmen adayıAbstract
Damaging actions of emotional, social, physical and cognitive development can leave permanent traces in the individual's life. Abuse is also one of the issues to be addressed. Abuse of childhood and its aftermath can negatively affect social development and cause the individual to be deprived of social skills. In this study, it is aimed to investigate the relationship between preservice teachers’ social skill levels and childhood traumas. The study was conducted with the relational screening method of quantitative research methods. In the study group of the research there are 628 preservice teachers who continue to Education Faculty of Amasya University in the academic year 2016-2017. In the collection of data, "Childhood Trauma Scale Short Form" which determines levels of childhood abuse experiences and "Social Skills Inventory Short Form" used to measure social skills levels during adulthood were utilized. In the analysis of data, Pearson Moments Correlation Coefficient was used for determining the relationship between the two scales. In the findings of the study, social skills and childhood abuse were negatively related; but which is not significant for preservice teachers. As a result, it is very important for the prospective teachers to be aware of the negative effect of the abuse experience on social skills development in their professional lives. Studies may be made to teacher candidates or teachers to explain the negative effects of abuse and the importance of social skills.
Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file.
Özet
Duygusal, sosyal, fiziksel, bilişsel gelişimi zedeleyici eylemler bireyin yaşamında kalıcı izler bırakabilmektedir. İstismar da bu nedenle üzerinde durulması gereken konular arasında yer almaktadır. Çocukluk dönemi ve sonrasında etkisini sürdüren istismar, sosyal gelişimi olumsuz etkileyerek bireyin sosyal becerilerden yoksun olmasına neden olabilmektedir. Bu çalışmada, öğretmen adaylarının sosyal beceri düzeyleri ile çocukluk çağı istismar yaşantıları arasındaki ilişkisinin incelenmesi amaçlanmaktadır. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama deseni ile gerçekleştirilen araştırmanın çalışma grubunu, 2016-2017 eğitim-öğretim yılında Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde öğrenim gören 628 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında çocukluk dönemi istismar yaşantıları düzeylerini belirleyen “Çocukluk Çağı Örselenme Yaşantıları Ölçeği Kısa Formu” ve yetişkinlik dönemindeki sosyal beceri düzeylerini ölçmek amacıyla kullanılan “Sosyal Beceri Envanteri Kısa Formu”ndan yararlanılmıştır. Verilerin analizinde iki ölçek arasındaki ilişkileri belirlemek için pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı kullanılmıştır. Çalışmanın bulguları incelendiğinde öğretmen adaylarının sosyal becerileri ile çocukluk çağı istismar yaşantıları arasında negatif yönde anlamlı olmayan bir ilişkinin olduğu görülmektedir. Sonuç olarak öğretmen adaylarının istismar yaşantısının sosyal beceri gelişimine olumsuz etkisinin farkında olmaları mesleki yaşamlarında büyük önem taşımaktadır. Öğretmen adaylarına ya da öğretmenlere istismarın olumsuz etkilerinin ve sosyal becerinin önemini aktaracak çalışmalar yapılabilir.
Downloads
Metrics
References
Aktuğ, G. (2010). Çocuk eğitim evlerinde barındırılan ergenlerin iletişim ve sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
An, E., Lee, J. and Chung, I. (2013). The effect of emotional abuse in childhood on peer attachment and teacher attachment: The moderating effect of academic achievement. Journal of Adolescent Welfare, 15(1), 201–226.
Aydın, O. ve İşmen, E. (2003). 18-25 yaş grubu erkeklerde çocukluk çağı örselenme yaşantısının incelenmesi. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 18, 7-20.
Bacanlı, H. (2014). Sosyal beceri eğitimi. (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Ban, J. and Oh, I. (2016). Mediating effects of teacher and peer relationships between parental abuse/neglect and emotional/behavioral problems. Child Abuse & Neglect, 61, 35-42.
Baykul, Y. ve Güzeller, C. O. (2013). Sosyal bilimler için istatistik: SPSS uygulamalı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Bernstein, D. P., Fink, L., Handelsman, L., Foote, J., Lovejoy, M., Wenzel, K., et al. (1994). Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. The American Journal of Psychiatry, 151(8), 1132-1136.
Bernstein, D. P., Stein, J. A., Newcomb, M. D., Walker, E., Pogge, D., Ahluvalia, T., et al. (2003). Development and validation of a brief screening version of the childhood trauma questionnaire. Child Abuse & Neglect, 27(2), 169-190.
Blanchard-Dallaire, C. and Hébert, M. (2014). Social relationships in sexually abused children: Self-reports and teachers’ evaluation. Journal of Child Sexual Abuse, 23(3), 326-344.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri [Research methods]. (15. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Cirhinlioğlu, F. G. (2015). Çocuk ruh sağlığı ve gelişimi: Okul öncesi dönem. (3. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Dubowitz, H. and Bennett, S. (2007). Physical abuse and neglect of children. The Lancet, 369(9576), 1891-1899.
Durmuşoğlu, N. ve Yıldırım-Doğru, S. S. (2006). Çocukluk örseleyici yaşantılarının ergenlikteki yakın ilişkilerde bireye etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 237-246.
Durmuşoğlu-Saltalı, N. (2012). The relationship between abuse within the family and social skills of Turkish senior primary school children. Social Behavior and Personality: An International Journal, 40(4), 585-590.
Eaves, L. J., Prom, E. C. and Silberg, J. L. (2010). The mediating effect of parental neglect on adolescent and young adult anti-sociality: A longitudinal study of twins and their parents. Behavior Genetics, 40(4), 425–437.
Ekiz, D. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri: Yaklaşım, yöntem ve teknikler. Ankara: Anı Yayıncılık.
Gülay, H. ve Akman, B. (2009). Okul öncesi dönemde sosyal beceriler. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Güneş, A. (2014). Çocuk eğitiminde pozitif iletişim. İstanbul: Nesil Basım Yayın.
Kaya, S. (2014). Çocukluk dönemi örselenme yaşantıları ölçeği kısa formunun Türkçeye uyarlanması. Yüksek lisans tezi, Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla.
Koç, M. (2007). Şiddetin ortaya çıkardığı psikolojik travmayla baş etmede sporun işlevselliği. Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 167-179.
Koydemir, S. (2006). Predictors of shyness among university students: Testing a self-presentational model / Üniversite öğrencilerinde utangaçlığın yordayıcıları: Bir benlik sunumu modelinin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Maloney, E. K., Lapierre, M., Cornetto, K. M. and Pears, K. C. (2006). Implications of neglect: An examination of underdeveloped social skills and loneliness in neglected children. http://citation.allacademic.com/meta/p93113_index.html, Erişim Tarihi: 16.03.2017.
Mavili, A. (2014). Aile içi şiddet: Kadının ve çocuğun korunması. (2. Baskı). Ankara: Elma Yayınevi.
Ometto, M., De Oliveira, P. A., Milioni, A. L., Dos Santos, B., Scivoletto, S., Busatto, G. F., et al. (2016). Social skills and psychopathic traits in maltreated adolescents. European Child & Adolescent Psychiatry, 25(4), 397-405.
Polat, P. (2014). Yaz Anaokulunda Eğitim Alan ve Almayan İlköğretim Birinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyal Becerilerinin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
Riggio, R. (1986). Assessment of basic social skills. Journal of Personality and Social Psychology, 51(3), 649-660.
Riney, S. S. and Bullock, L. M. (2012). Teachers' perspectives on student problematic behavior and social skills. Emotional and Behavioural Difficulties, 17(2), 195-211.
Rudasill, K. M., Gonshak, A. B., Pössel, P., Nichols, A. and Stipanovic, N. (2013). Assessments of Student–Teacher Relationships in Residential Treatment Center Schools. Journal of Education for Students Placed at Risk (JESPAR), 18(3-4), 193-211.
Sperry, D. M. and Widom, C. S. (2013). Child abuse and neglect, social support, and psychopathology. Child Abuse & Neglect, 37(6), 415–425.
Şahin, E. E. ve Gizir, C. A. (2013). Kişilerarası yetkinlik ölçeği-kısa formu: Geçerlik ve güvenirlik çalışmaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 144-158.
Tosuntaş-Karakuş, F. (2006). Ergenlerde algılanan duygusal istismar ile sosyal beceri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
World Health Organization (WHO). (2016). Child maltreatment. http://www.who.int/mediacentre/factsheets/fs150/en/. Erişim tarihi: 05.03.2017.
Yüksel, G. (1997). Sosyal beceri eğitiminin üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeyine etkisi. [The effect of social skills training on social skills level of university students]. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Ünalmış, A. (2010). İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencileri arasında yaşanan zorbalığın farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
