The development of Response Strategies Scale (RSS): Validity and reliability study<p>Tepki Stratejileri Ölçeği’nin (TSÖ) geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması
Keywords:
Reaction strategies, Scale development, Adolescents, Forgiveness, Revenge, Tepki stratejileri, Ölçek geliştirme, Ergenler, Affetme, İntikamAbstract
In this study it was aimed to develop a scale for determining response strategies to damaging acts of adolescents in interpersonal relations. In line with this aim, a-70-item trial form was constituted based on The Integrated Forgiveness Model suggested by Scobie and Scobie (1998). The study was conducted with 1255 high school students. The explanatory factor analysis revealed a construct with five factors which explains 51.29% variance of total score. These factors were named as “reinterpret self-concept”, “seek retribution” “seek revenge”, “pseudoforgiveness”, “forgiveness”. Item loads ranged from .47 to .82. The results of confirmatory factor analysis confirmed the construct with 28 items and 5 factors (S-BX2=1.66, RMSEA=.05, SRMR=.06, GFI=.90, AGFI=.87, NFI=.94, NNFI=.97, CFI=.98). Cronbach alpha coefficients varied between .65 and .90. In the study of criterion-related validity, it was determined that Response Strategies Scale was positively and significantly related with aggressive behaviors and problem solving subscales of conflict resolution behavior scale.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Bu çalışmada ergenlerin kişilerarası ilişkilerde yaşanan zarar verici eylemlerle başa çıkmada kullandıkları tepki stratejilerini belirlemek için bir ölçme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, Scobie ve Scobie’nin (1998) Bütünleştirilmiş Affetme Modeline dayalı olarak 70 maddelik bir deneme form oluşturulmuştur. Çalışma 1255 lise öğrencisiyle yürütülmüştür. Analizlerde açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi, pearson momentler çarpımı korelasyonu, ve Cronbach alfa güvenirlik katsayısıyı teknikleri kullanılmıştır. Açıklayıcı faktör analizi sonuçları toplam varyansın %51.29’unu açıklayan beş faktörlü bir yapı ortaya çıkarmıştır. Bu faktörler “benlik kavramını yeniden yorumlama”, “cezalandırma arayışı”, “intikam arayışı”, “sahte affetme” ve “affetme” olarak adlandırılmıştır. Madde faktör yüklerinin .47 ile .82 arasında değiştiği belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktor analizi sonuçları 28 madde ve beş faktörden oluşan yapıyı doğrulamıştır (S-BX2=1.66, RMSEA=.05, SRMR=.06, GFI=.90, AGFI=.87, NFI=.94, NNFI=.97, CFI=.98). Ölçeğin Cronbach alfa iç tutarlık katsayılarının .65 ile .90 arasında değiştiği saptanmıştır. Ölçüt bağıntılı geçerlik çalışmasında, Tepki Stratejileri Ölçeği ile çatışma çözme davranışlarını belirleme ölçeğinin saldırgan davranışlar ve problem çözme davranışları alt boyutları arasında ilişki olduğu belirlenmiştir.
Downloads
Metrics
References
Akhtar, S. (2002). Forgiveness: Origins, Dynamics, Psychopathology, and Technical Relevance. The Psychoanalytic Quarterly, 71(2), 175-212.
Arslan, C. (2005). Kişilerarası Çatışma Çözme ve Problem Çözme Yaklaşımlarının Yükleme Karmaşıklığı Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Bilgin, A. (2000). Çatışma Çözme Taktikleri: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması.Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1), 85-94.
Brown, T. (2006). Confirmatory Factor Analysis for Applied Research. Newyork: Guildford Publications, Inc.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (16. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Can, A. (2014). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Corsano, P., Majorano, M., ve Champretavy, L. (2006). Psychological Well-Being in Adolescence: The Contribution of Interpersonal Relations and Experience of Being Alone. Adolescence, 41(162), 341-353.
Çam, S., ve Tümkaya, S. (2008). Kişilerarası Problem Çözme Envanteri Lise Öğrencileri Formu’nun Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-17.
Çelik, E. ve Yılmaz, V. (2013). Lisrel 9.1 ile Yapısal Eşitlik Modellemesi: Temel Kavramlar, Uygulamalar, Programlama. Ankara: Anı Yayıncılık
Çivan, İ. (2013). Üniversite Öğrencilerinin Kişilerarası Ilişkilerle Ilgili Bilişsel Çarpıtmaları Ve Başkalarını Bağışlama Davranışlarının İncelenmesi. Yayınlamamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve Lisrel Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Erkuş, A. (2012). Psikolojide Ölçme ve Ölçek Geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS. Sage publications.
Hamamcı, Z. (2002). Bilişsel Davranışçı Yaklaşımla Bütünleştirilmiş Psikodrama Uygulamasının Kişilerarası Ilişkilerle Ilgili Bilişsel Çarpıtmalar ve Temel Inançlar Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Hooper, D. , Coughlan, J. ve Mullen, M. (2008). Structural Equation Modeling: Guidelines for Determining Model Fit. The Electronic Journal of Business Research Methods, 6 (1),53-60.
Hu, L. ve Bentler, P.M. (1999). Cutoff Criteria for Fit İndexes in Covariance Structure Analysis: Conventional Criteria Versus New Alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6 (1), 1-55. Doi: 10.1080/10705519909540118.
Kayış, A. (2014). Güvenirlik Analizi. SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri içinde, Şeref Kalaycı (Ed..), (s. 404-421). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
Kline, B. R. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling (2nd Edt.). Newyork London : The Guilford Press.
Koruklu, N. (1998). Arabuluculuk Eğitimin İlköğretim Düzeyindeki Bir Grup Öğrencinin Çatışma Çözme Davranışlarına Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Mutten, L. K. ve Mutten, B. O. (2002). How to Use A Monte Carlo Study to Decide on Sample Size and Determine Power. Structural Equation Modeling, 4, 599-620
Öner-Koruklu, N. (2011). Kişilerarası İlişkilerde Çatışma ve Çatışma Çözme. Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim içinde Alim Kaya (Ed.), (s. 196-222). Ankara: Pegem Akademi
Satıcı, S. A., Can, G., ve Akın, A. (2015). İntikam Ölçeği: Türkçeye Uyarlama Çalışması. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 16 (Özel sayı 1),36-43.
Seçer, İ. (2015). Psikolojik Test Geliştirme ve Uyarlama Süreci: SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Anı Yayıncılık.
Scobie, E. D. ve Scobie, G. E. W. (1998). Damaging Events: The Perceived Need for Forgiveness. Journal of the Theory of Social Behaviour, 28, 373-401.
Steinberg, L. (2012). Ergenlik. (Çev.Ed.. Figen Çok). Ankara: İmge Yayınevi
Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2015). Çok Değişkenli İstatistiklerin Kullanımı. (Çev. Ed. Mustafa Baloğlu). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
Thompson, B. (2004). Exploratory and Confirmatory Factor Analysis: Understanding Concepts and Applications. (First edit). Washington: American Psychological Association.
Tümkaya, S., Çelik, M., ve Aybek, B. (2013). Ergenlerin Kişilerarasi İlişkilerini Etkileyen Sosyal Yaşantı Değişkenlerinin İncelenmesi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Araştirmaları Dergisi, (24), 163-178.
Türnüklü, A. (2007). Liselerde Öğrenci Çatışmaları, Nedenleri, Çözüm Stratejileri ve Taktikleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 49(49), 129-166.
Ullman, J. B. (2015). Yapısal Eşitlik Modellemesi. Çok Değişkenli İstatistiklerin Kullanımı içinde, B. G. Tabachnick ve L. S. Fidell (Edt.).(s. 681-785). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
Weiten, W., Hammer E. Y., Dunn, D.S. (2016). Psikoloji ve Çağdaş Yaşam İnsan Uyumu. (Çev. Ed. F. Ebru İkiz). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Yavuzer, H. (2007). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Yavuzer, Y., Karataş, Z., ve Gündoğdu, R. (2013). Ergenlerin Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi: Nicel ve Nitel Bir Çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(1), 428-440.
Downloads
Additional Files
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
