The analysis of the relationship between ındividual ınnovativeness and general self-efficacy of the students ın the school of physical education and sports<p>Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik ve genel özyeterlilikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi
Keywords:
Innovativeness, individual innovativeness, self-efficacy, Yenilikçilik, bireysel yenilikçilik, genel özyeterlilikAbstract
The purpose of this study was to determine the relationship between personal innovativeness and general self-efficacy of the students of School of Physical Education and Sports. The sample of this research consisted of 462 1st and 4th class students from departments of Sports Management, Physical Education Teaching and Coaching Education of Ege University and Celal Bayar University in the academic year of 2015 – 2016. In this research, quantitative and descriptive research methods are used. A questionnaire consisting of the Personal Innovativeness Scale and General Self-Efficacy Scale and some demographic questions was used in this study. SPSS 20.0 Package Software was used for the analysis. Results showed that there were statistically significant differences in Personal Innovativeness levels in terms of gender, degree program (formal and evening) and class. It is determined that Personal Innovativeness levels of the students was in “Early Majority” level. Furthermore, General Self-Efficacy levels of the students had statistically significant differences in terms of gender, university, degree program, and class. It was determined that there was a positive medium level of relationship between the levels of Individual Innovativeness and General Self-Efficacy of the students.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Bu çalışmanın amacı, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ile genel özyeterlilikleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemi Ege Üniversitesi ve Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarının 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Spor Yöneticiliği, Beden Eğitimi Öğretmenliği ve Antrenörlük Eğitimi Bölümlerinin 1. ve 4. sınıflarında öğrenim gören 462 lisans öğrencisinden oluşmaktadır. Çalışmada nicel araştırma yöntemi ve betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmada, Bireysel Yenilikçilik ve Genel Özyeterlilik Ölçeklerinin yanı sıra bazı demografik sorulardan oluşan anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20.0 paket programı kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre; Bireysel Yenilikçilik düzeylerinin cinsiyet, program ve sınıf değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar gösterdiği belirlenmiştir. Öğrencilerin Bireysel Yenilikçilik Düzeylerinin “Sorgulayıcı” seviyede olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca Genel Özyeterlilik düzeylerinin cinsiyet, üniversite, program ve sınıf değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılıklara sahip olduğu belirlenmiştir. Çalışmada bireysel yenilikçilik ile genel özyeterlilik arasında pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Yani özyeterlilikleri yüksek olan bireylerin yenilikçilik düzeylerinin de yükseldiği, özyeterlilikleri düşük olan bireylerin ise yenilikçilik düzeylerinin de düşeceği söylenebilir.
Downloads
Metrics
References
Adıgüzel, A. (2012). The relation between candidate teachers' moral maturity levels and their individual innovativeness characteristics: A case study of Harran University Education Faculty. Educational Research and Reviews, 25(7), 543-7.
Akbaş, A., & Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi özyeterlik inançlarının cinsiyet, öğrenim türü ve üniversitelerine göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 98-110.
Akbulut, E. (2006). Müzik öğretmeni adaylarının mesleklerine ilişkin öz yeterlik inançları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 24-33.
Altunçekiç, A., Yaman, S., & Koray, Ö. (2005). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik inanç düzeyleri ve problem çözme becerileri üzerine bir araştırma (kastamonu ili örneği). Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 93-102.
Aypay, A. (2010). Genel öz yeterlik ölçeği' nin göyö türkçe' ye uyarlama çalışması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 113-31.
Azar, A. (2010). Ortaöğretim fen bilimleri ve matematik öğretmeni adaylarının öz yeterlilik inançları. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 6(12), 235-52.
Bandura, A. (1977). Self-efficacy: Toward a unifying theory of behavioral change. Psychological Review, 84(2), 191-215.
Bandura, A. (1986). Social foundations of thought and action: A social cognitive theory. Englewood Cliffs,NJ, USA:Prentice- Hall,Inc.
Bandura, A. (1995). Self-efficacy in changing societies. Cambridge, England: Cambridge University Press.
Bitkin, A. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile bilgi edinme becerileri arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi, Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
Çakır, Ö. (2005). Anadolu üniversitesi açık öğretim fakültesi İngilizce öğretmenliği lisans programı (İÖLP) ve eğitim fakülteleri ingilizce öğretmenliği lisans programı öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumları ve mesleki yeterlik algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(6), 27-42.
Çelik, K. (2013). The relationship between individual innovativeness and self-efficacy levels of student teachers. International Journal of Scientific Research in Education, 6(1), 56-67.
Çuhadar, C., Bülbül, T., & Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
Edwards, J. L., Green, K. E., & Lyons C. A.(1996). Teacher efficacy and school and teacher characteristics. Annual Meeting of the American Educational Research Association; New York, USA p. 44.
Ekici, G. (2008). Sınıf yönetimi dersinin öğretmen adaylarının öğretmen öz-yeterlik algı düzeyine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(35), 98-110.
Erdoğan, D. G., & Güneş, D.Z. (2013). The relationship between individual innovatiness and change readiness conditions of students attending faculty of education. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 106, 3033-40.
Göller, L. (2015). Öğretmen adaylarının bilişsel çarpıtma, genel özyeterlik inançları ve başarı/başarısızlık yüklemelerinin incelenmesi. Electronic Turkish Studies, 10(3), 477-94.
Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C.D. (1997). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58-65.
İnandı, Y., Tunç, B., & Gilic, F. (2013). School administrators'leadership styles and resistance to change. International Journal of Academic Research, 5(5), 196-203.
İnandı, Y., Yeşil, H., Karatepe, R., & Ayşe, U. (2015). Öğretmenlerin ve okul müdürlerinin özyeterlikleri ile değişime gösterdikleri direnç arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(2), 563-81.
Kert, S., & Tekdal, M. (2012). Farklı eğitim fakültelerine devam eden bireylerin yenilikçilik algılarının karşılaştırılması [Comparison of individual innovativeness perception of students attending different education faculties]. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 11(4), 1150-61.
Keskin, G., & Orgun, F. (2006). Öğrencilerin öz etkililik-yeterlilik düzeyleri ile başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7(2), 92-9.
Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri (Doktora Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Korucu, A. T., & Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 111-27.
Kumar, R., & Uzkurt, C. (2011). Investigating the effects of self efficacy on innovativeness and the moderating impact of cultural dimensions. Journal of International Business and Cultural Studies, 4, 1-15.
Kurbanoğlu, S. S. (2004). Öz-yeterlik inancı ve bilgi profesyonelleri için önemi. Bilgi Dünyası, 5(2), 137-52.
Morgil, İ., Seçken, N., & Yücel, A. (2004). Kimya öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(1), 62-72.
Oğuztürk, B. S., & Türkoğlu, M. (2004). Yenilik ve yenilik modelleri. Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları, 3(1), 14-20.
Ökten, Ş. (2009). Toplumsal cinsiyet ve iktidar: güneydoğu anadolu bölgesi’nin toplumsal cinsiyet düzeni. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 302-12.
Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P., & Kurt A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
Özbek, A. (2014). Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin TPAB yeterlikleri üzerindeki etkisinin incelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-20.
Savran, A., & Çakıroğlu, J. (2001). Preserve biology teachers' perceived efficacy beliefs in teaching biology. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(21), 105-12.
Sherer, M, & Adams, C.H. (1983). Construct validation of the self-efficacy scale. Psychological Reports, 53, 899–902.
Sherer, M., & Maddux, J.E. (1982). The self-efficacy scale: Construction and Validation. Psychological Reports, 51, 663–671.
Şahin, I., & Thompson, A. (2006). Using Rogers’ theory to interpret instructional computer use by COE faculty. Journal of Research on Technology in Education, 39(1), 81-104.
Şeker, H., Deniz, S., & Görgen, İ. (2005). Tezsiz yüksek lisans öğretmen adaylarının öğretmenlik yeterlikleri üzerine değerlendirmeleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 42(42), 237-53.
Şensoy, Ö., & Aydoğdu, M. (2008). Araştırma soruşturma tabanlı öğrenme yaklaşımının fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz yeterlik inanç düzeylerinin gelişimine etkisi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 69-93.
Timuçin, M. (2009). Diffusion of technological innovation in a foreign languages unit in Turkey: a focus on risk‐aversive teachers. Technology, Pedagogy and Education, 18(1), 75-86.
Uyanıker, E. A. (2014). Yönetici hemşirelerin genel öz yeterlilik inanci ile zaman yönetimi arasındaki ilişki (Yüksek Lisans Tezi). https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi, Haliç Üniversitesi, İstanbul.
Uysal, İ., & Kösemen, S. (2013). Öğretmen adaylarının genel öz-yeterlik inançlarının incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 217-26.
Üredi, I., & Üredi, L. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının cinsiyetlerine, bulundukları sınıflara ve başarı düzeylerine göre fen öğretimine ilişkin öz-yeterlik inançlarının karşılaştırılması. EDU7, 1(2).
Yalmancı, S.G., (2014) Aydın S. Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Akademik Öz-Yeterlik Algılarının İncelenmesi. e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi 1(2), 21-7.
Yaman, S., Koray, Ö.C., & Altunçekiç, A. (2004). Fen bilgisi öğretmen adaylarinin öz-yeterlik inanç düzeylerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(3), 355-66.
Yenice, N. (2012). Öğretmen adaylarının öz-yeterlik düzeyleri ile problem çözme becerilerinin incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 36-58.
Yıldırım, F., & İlhan, İ. Ö. (2010). Genel öz yeterlilik ölçeği türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi, 21(4), 301-8.
Downloads
Additional Files
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
