University students’ emotional intelligence and romantic relationship satisfaction: A quantitative study<p>Üniversite öğrencilerinin duygusal zeka düzeyleri ile romantik ilişki doyumları: Nicel bir çalışma
Keywords:
Emotional intelligence, romantic relationship, romantic relationship satisfaction, university students, perception of relationship satisfaction, Duygusal zekâ, romantik ilişki, romantik ilişki doyumu, üniversite öğrencileri, ilişki doyumu algısıAbstract
The aim of this study is to investigate the relationship between emotional intelligence and romantic relationship satisfaction among university students. Forms used for people’s emotional intelligence Schutte Emotional Intelligence Scale, for romantic relationship satisfaction Hendrick Relationship Satisfaction Scale, for demographic variable Personal Info Form. 546 university student joined to research. 274 of them in Çukurova University; 272 of them in Mersin University; 282 of them at 4th grade and 264 of them at the 3rd grade. All of them filled the Schutte Emotional Intelligence Scale and Personal Info Form. 410 students who have romantic relationship filled the Hendrick relationship satisfaction scale; 261 of them women and 149 of them are men. The age range of the participants is 20 to 28. Data were analyzed by pearson correlation, simple linear regression analysis, Mann Whitney U. test and Kruskal Wallis H. test. Results showed that emotional intelligence is predicting romantic satisfaction. Emotional intelligence and romantic satisfaction is not different in gender. There is little positive and meaningful relationship in emotional intelligence, romantic satisfaction and age. Emotional intelligence of the people who have darlings is higher than those who doesnt. Romantic relationship satisfaction of people with high emotional intelligence is high too. Results showed that people with high emotional intelligence satisfy their partners’ romantic relationship satisfaction better.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ düzeylerine göre yaşadıkları romantik ilişkilerdeki ilişki doyumlarını incelemektir. Araştırmaya katılan bireylerin duygusal zekâ düzeylerini belirlemek için Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği; romantik ilişki doyumlarını belirlemek için Hendrick İlişki Doyum Ölçeği; demografik özelliklerini belirlemek için de Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmaya 546 üniversite öğrencisi katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin tamamı Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği’ni ve Kişisel Bilgi Formu’nu doldurmuştur. Hendrick İlişki Doyumu Ölçeği’ni romantik ilişkisi olan 410 kişi doldurmuştur; bunların 261’i kadın, 149’u da erkektir. Katılımcıların yaş ranjı 20 ile 28’dir. Veriler pearson korelasyon, basit doğrusal regresyon analizi, Mann Whitney U. testi ve Kruskal Wallis H. testi ile çözümlenmiştir. Sonuçlar, duygusal zekânın romantik ilişki doyumunu yordadığını göstermektedir. Duygusal zekâ ve romantik ilişki doyumu cinsiyete göre farklılık göstermemektedir. Duygusal zekâ ve romantik ilişki doyumu ile yaş arasında düşük düzeyde pozitif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardır. Sevgilisi olanların duygusal zekâ düzeyleri sevgilisi olmayanlara kıyasla daha yüksek olduğu bulunmuştur. Duygusal zeka düzeyi yüksek olan öğrencilerin romantik ilişki doyumları da yüksektir. Sonuçlar duygusal zekâ düzeyi yüksek olan öğrencilerin romantik ilişki doyumlarının da yüksek olduğunu göstermektedir.
Downloads
Metrics
References
Akbaş, E. (2006). İstanbul İli Fatih ilçesindeki ilköğretim okulu öğretmenlerinin duygusal zekâ düzeylerinin belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Altuntaş, S., & Akyıl, R. (2011). Relationship between emotional intelligence and leadership behavior of Turkish male nursing students. Health MED, 5(6), 2097-2104.
Austin E. J., Saklofske D. H., Huang S. H. S., & McKenney D. (2004). Measurement of trait emotional intelligence: Testing and cross-validating a modified version of Schutte et al.’s (1998) measure. Personality and Individual Differences, 36(3), 555-62.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(03)00114-4
Babaoğlan, E. (2010). Okul yöneticilerinde duygusal zekâ. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 119-136. http://dergipark.gov.tr/aeukefd/issue/1410/16897
Bar-On, R., Brown, J. M., & Kirkcaldy, B. D. (2000). Thome EP. Emotional expression and implications for occupational stress; an application of the Emotional Quotient Inventory. Personality and Individual Differences, 28(6), 1107-18.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(99)00160-9
Beştav, G. F. (2007). Romantik ilişki doyumu ile cinsiyet, bağlanma stilleri, rasyonel olmayan inançlar ve aşka ilişkin tutumlar arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Birknerová, Z. (2011). Social and emotional intelligence in school environment. Asian Social Science. 7(10), 241-248.
View Article: DOI: https://doi.org/10.5539/ass.v7n10p241
Brackett, M. A., Warner, R. M., & Bosco, J. S. (2005). Emotional intelligence and relationship quality among couples. Personal Relationships, 12, 197–212.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1111/j.1350-4126.2005.00111.x
Butzer, B., & Kuiper, N. A. (2008). Humor use in romantic relationships: The effects of relationship satisfaction and pleasant versus conflict situations. The Journal of Psychology, 142(3), 245–260.
View Article: DOI: https://doi.org/10.3200/JRLP.142.3.245-260
Cingisiz, N. (2010). Ortaöğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin duygusal zekâları ile evlilik doyumları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep.
Curun, F. (2001). The Effects of sexism and sex role orientation on romantic relationship satisfaction. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Çıplak, E & Atıcı, Meral. (2016). Grupla psikolojik danışmada şiir kullanımının üniversite öğrencilerinin empati ve duygu farkındalığı düzeylerine etkisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(45), 115-127.
View Article: DOI: http://pdrdergisi.org/index.php/pdr/article/view/147/417
Çıplak, E. (2016a). Grupla psikolojik danışmada şiir kullanımının üniversite öğrencilerinin başkalarına güven düzeylerine etkisi. Turkish Studies, 11(9), 193-208.
View Article: DOI: https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.9568
Çıplak, E. (2016b). Grupla psikolojik danışmada şiir kullanımının üniversite öğrencilerinin onay bağımlılık düzeylerine etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(17), 230-242.
Demirtaş, S. Ç. (2010). The role of gender, relationship status, romantic relationship satisfaction and commitment to career choices in the components of subjective well-being among senior university students. Yüksek lisans tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Deniz, M. (2012). Duygusal zekâ boyutları ile liderlik uygulamaları arasındaki ilişki: Sağlık sektörü yöneticileri üzerine bir araştırma. e-Journal of New World Sciences Academy NWSA-Social Sciences, 7(2), 45-66.
Derksen, J., Kramer, I., & Katzko, M. (2002). Does a self report measure for emotional intelligence assess something different than general intelligence. Personality and Individual Differences, 32(1), 37-48.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(01)00004-6
Dush, C. M. K., & Amato, P. R. (2005). Consequences of relationship status and quality for subjective well-being. Journal of Social and Personal Relationships, 22, 607-627.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1177/0265407505056438
Dutoğlu, G., & Tuncer, M. (2008). Aday öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilimleri ile duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişki. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 11-32.
Erikson, E. H. (1953). Growth and Crisis of the “Healthy Personality” (Eds: C. Kluckhohn. H.A. Murray), Personality in Nature, Society, and Culture. New York: Alfred A. Knopf.
Erikson, E. H. (1965). Childhood and Society. New York: W.W. Norton.
Erikson, E. H. (1968). Identity: Youth and Crisis. New York: W.W. Norton.
Fromm, E. (2007). Sevme Sanatı. İzmir: İlya Yayınevi.
Girgin, G. (2009). Üniversite öğrencilerinde duygusal zekânın bazı değişkenler açısından incelenmesi. KKTC Milli Eğitim Dergisi, 3, 1-12.
Goleman, D. (2009). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? İstanbul: Varlık Yayınları.
Göçet, E. (2006). Üniversite öğrencilerinin duygusal zekâ düzeyleri ile stresle başaçıkma tutumları arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
Hemmati, T., Mills, J. F., & Kroner, D. G. (2004). The validity of the Bar-On emotional intelligence quotient in an offender population. Personality and Individual Differences, 37(4), 695-706.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2003.10.003
Hendrick, C., Hendrick S. S., & Dicke, A. (1998). The Love Attitudes Scale: Short form. Journal of Social and Personal Relationships, 15, 147-159.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1177/0265407598152001
Hendrick, S., & Hendrick, C. (1989). Research on love: Does it measure up? Journal of Personality and Social Psychology, 56, 784-794.
View Article: DOI: http://doi.org/10.1037/0022-3514.56.5.784
Hendrick, S., & Hendrick, C. (1995). Gender differences and similarities in sex and love. Personal Relationships, 2, 55-65.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1111/j.1475-6811.1995.tb00077.x
Houser, A. G. (2009). Evli bireylerin sahip oldukları iletişim çatışması türü, romantik kıskançlık ve duygusal zekâ düzeylerinin evlilik doyumları üzerine etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
İkiz, E., & Totan, T. (2012). Üniversite öğrencilerinde öz-duyarlık ve duygusal zekânın incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 51-71.
Köksal, A. (2003). Ergenlerde duygusal zekâ ile karar verme stratejileri arasındaki ilişki. Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Lizeretti, N. P., & Rodríguez, A. (2011). La inteligencia emocional en salud mental: Una revision. Ansiedad y Estrés, 17(2-3), 233-253.
Malouff, J. M., Schutte N. S., & Thorsteinsson, E. B. (2014). Trait emotional intelligence and romantic relationship satisfaction: A meta-analysis. The American Journal of Family Therapy, 42, 53-66.
View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1080/01926187.2012.748549
Maslow, A. H. (1962). Towards a Psychology of Being. Princeton: D. Van Nostrand Company.
Mayer, J. D., Caruso, D. R., & Salovey, P. (2000). Emotional intellingence meets traditional standarts for an intelligence. Intelligence, 27(4), 267-98.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0160-2896(99)00016-1
Mayer, J. D., Caruso, D. R., & Salovey, P. (2004). Emotional Intelligence: Theory, findings and implications. Psychological Inquiry, 15(3), 197-215.
View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1207/s15327965pli1503_02
Olderbak, S., & Figueredo, A. J. (2009). Predicting romantic relationship satisfaction from life history strategy. Personality and Individual Differences, 46, 604-610.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2008.12.019
Pollock, B. E., Khaddouma, A., Huet-Cox, K., Fillauer, J. P., & Bolden, J. (2017). Emotional intelligence, relationship satisfaction, and the moderating effect of ADHD symptomatology. Journal of Adult Development, 24(1), 15-21.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1007/s10804-016-9242-9
Sarı, T. (2008). Üniversite öğrencilerinde romantik ilişkilerle ilgili akılcı olmayan inançlar, bağlanma stilleri ve ilişki doyumu arasındaki ilişkiler. Doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Schutte, N. S., Malouff, J. M., Hall. L. E., Haggerty, D. J., Cooper J. T., Golden. C. J., & Dornheim, L. (1998). Development and validation of a measure of emotional intelligence. Personality and Individual Differences, 25(2), 167-177.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0191-8869(98)00001-4
Stackert, R. A., & Bursik, K. (2003). Why am I unsatisfied? Adult attachment style, gendered irrational relationship beliefs, and young adult romantic relationship satisfaction. Personality and Individual Differences, 34, 1419-1429.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/S0191- 8869(02)00124-1
Sternberg, R. J. (1986). A triangular theory of love. Psychological Review, 93(2), 119-135.
View Article: DOI: http://dx.doi.org/10.1037/0033-295X.93.2.119
Sümer, M. (2006). Yetişkinlerin bağlanma stillerinin duygusal zekâ, ilişkiye bağlılık, ilişkide algılanan tatmin ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Tatar, A., Tok, S., & Saltukoğlu, G. (2011). Gözden geçirilmiş Schutte Duygusal Zekâ Ölçeği’nin Türkçe’ye uyarlanması ve psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bulteni, 21(4), 352-338.
View Article: DOI: https://doi.org/10.5455/bcp.20110624015920
Üncü, S. (2007). Duygusal zekâ ve evlilik doyumu ilişkisi. Yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Yılmaz, T., & Kalkan, M. (2010). Evlilik öncesi ilişki geliştirme programının ilişki doyumuna etkisi. Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Bilimleri, 10(3), 1893-1920.
Zeidner, M., & Kluda, I. (2008). Romantic love: What’s emotional intelligence (EI) got to do with it? Personality and Individual Differences, 44, 1684-1695.
View Article: DOI: https://doi.org/10.1016/j.paid.2008.01.018
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
