An examination of violence that students are exposed and students’ responses against violence according to their school levels<p>Öğrencilerin okul düzeylerine göre yaşadıkları şiddet ve bu şiddete karşı gösterdikleri tepkilerin incelenmesi
Keywords:
Violence, Reaction, Teacher, Student, Şiddet, Tepki, Öğretmen, ÖğrenciAbstract
The purpose of this study is to reveal violence that students are exposed and students’ responses against violence according to their school levels. In this context, it has been searched for answers related to in which school level students are exposed to violence the most, the gender of teachers that engage in violence, the types of violence that students are exposed the most and what students’ responses against violence in school level are. This research was carried out using general screening model. The sample of this research consists of 615 voluntary students that took education of pedagogical proficiency in Ondokuz Mayıs University, Faculty of Education in 2015-2016 Academic year. Four surveys developed by researcher and prepared with expert opinion were used to obtain data. When examined the findings of this research, it can be seen that violence exists in the first five years of primary education the most while it exists in higher education the least. The other finding is that male teachers engage in much more violence to their students. Hitting hands with a stick, slapping face, pulling ear, hitting fingers with a ruler and standing on one foot are emerged as types of violence. Students exhibit behaviors as keeping silent, adopting negative attitude, being uninterested in lessons, sulking, being disrespectful, showing grudge or hatred against violence.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Yapılan çalışmanın amacı, okul düzeylerine göre öğrencilerin yaşadıkları şiddet ve bu şiddete karşı gösterdikleri tepkilerin neler olduğunu ortaya koymaktır. Bu kapsamda, öğrencilerin şiddeti en çok yaşadıkları eğitim düzeyinin, şiddet uygulayan öğretmenlerin cinsiyetinin, en çok uğranılan şiddet türünün ve uygulanan şiddete karşı okul düzeyinde gösterilen tepkilerin neler olduğuna ilişkin sorulara yanıt aranmıştır. Araştırmada tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, 2015-2016 eğitim öğretim yılında Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi bünyesinde yapılan pedagojik formasyon eğitimi alan 615 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada araştırmacı tarafından geliştirilen ve uzman görüşü alınarak hazırlanan 4 anket kullanılmıştır. Bulgularına bakıldığında: En çok şiddet ilköğretimin ilk 5 yılında, en az şiddet yükseköğretim düzeyinde yaşanmıştır. Erkek öğretmenlerin daha çok şiddet uyguladığı görülmektedir. Şiddet türü olarak, ele sopayla vurma, yüze tokat atma, kulak çekme, cetvelle parmak uçlarına vurma, tek ayaküstünde durdurmanın uygulandığı görülmektedir. Öğrenciler şiddete karşı, sessiz kalma, olumsuz tavır takınma, derse ilgisiz kalma, küsme, saygı göstermeme, kin ve nefret gösterme davranışlarında bulunmuşlardır.
Downloads
Metrics
References
Aksoy, N. (2000). Sınıf içi disiplin sorunlarım azaltmada izlenebilecek temel yaklaşımlar, Eğitim Arastırmaları Dergisi, 1(2), 5-9.
Aydın, A. (2000). Sınıf yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Benbenishty, R., Zeira, A. ve Astor, R. A. (2002). Children reports of emotional, physical, and sexual maltreatment by educational staff in ısrael. Child Abuse and Neglect, 26 (8), 763-782.
Benbenishty, R., Zeira, A., Astor, R. A. ve Khoury-Kassabri, M. (2002). Maltreatment of primary school students by educational staff in ısrael. Child Abuse and Neglect, 26(12), 1291-1309.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Charles, C. M. (2005). Building Classroom discipline.from models to practice (8th. edition) Boston, MA: Allyn and Bacon.
Çelik, V. (2003). Sınıf yönetimi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Cüceloglu, D. (1996). İçimizdeki çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Dodson, F. (1998). Doğumdan yirmi bir yasa kadar sevgiyle disiplin. (Çev: İ. Born). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
Doğan, İ. (2001). Çocuk Hakları Açısından Türkiye'de Çocuk Olgusu, Millî Eğitim Dergisi, 151, 54-64.
Dökmen, Ü. (2005). Küçük şeyler. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dubanoski, R. A., Inaba, M. ve Gerkewicz, K. (1983). Corporal punishment ın schools: Myths, problems and alternatives. Child Abuse & Neglect. 7(3), 271-278.
Elma, C. (2016). Sınıf içi istenmeyen davranışlar ve yönetimi. T. Argon, ve Ş. Sezgin Nartgün (Ed.). Sınıf Yönetimi (219-251). Ankara: Maya Akademi.
Genç, H. N. (2006). Kadın şiddet ve bazı türkülerdeki yansımaları, Kadın Araştırmaları Dergisi, VII (2), 97-114.
Genç, H. N. (2008). La violence scolaire parue dans la presse ecrite turque, The Journal of International Social Research, 1(2), 154-169.
Gordon, T. (1993). Etkili öğretmenlik eğitimi, (Çev., E. Aksoy ve B. Özkan), İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Gözütok, F. D. (1994). Öğretmenlerin dayağa karşı tutumları ve okullarda dayak uygulamaları, 28-30 Nisan, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi, I. Sınıf Öğretmenliği Kongresi Bildiri Kitabı, Cilt:2, s.564-573.
Gözütok, F. D. (1993). Okulda dayak. Ankara: 72 Ofset.
Gözütok, F. D., Er, K. O. ve Karacaoğlu, Ö. C. (2006). Okulda Dayak: (1992 ve 2006 Yılları Karşılaştırılması) Toplumsal bir sorun olarak ‘Şiddet’ Sempozyumu. Eğitim Sen Yayınları.
Gümüş, A., Tümkaya, S. ve Dönmezer, T. (2004). Sıkıştırılmış okullar. Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Hyman, I., Clark, J. ve Zelikoff, W. (1986). Educator Induced Post-Traumatic Stress Disorder: Concepts, Clinical Evidence and Initial Research. Paper presented at the Meeting of the Annual Convention of the Society of Traumatic Stress Studies, Denver, Colorado.
Hyman, I. (1990). Reading, writing and the hickory stick: the appalling story of physical and psychological abuse of american school children. Lexington, Mass: Lexington Books.
Hyman, I., Zelikoff, W. ve Clark, J. (1998). Psychological and physical abuse in schools: a paradigm for understanding post-traumatic stress disorder in children and youth. Journal of Traumatic Stress, 1(2), 243-267.
Hyman, I., Dahbany, A., Blum, M., Weiler, E., Brooks-Klein, V. ve Pokalo, M. (1997). School discipline and school violence: The teacher variance approach. Needham Heights, MA: Allyn ve Bacon.
Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaylor, A. G. (2004), The effect of corporal punishment on antisocial behavior ın children. National Association of Social Workers, Inc.
Kim, D. H., Kim, K. I., Park, Y. C., Zhang, L. D., Lu, M. K. ve Li, D. G. (2000). Children experience of violence in China and Korea: A transcultural study. Child Abuse and Neglect, 24 (9), 1163-1173.
Korkmaz, İ. (2004). Sınıf yönetimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
Mackenzie, R. J. (2004). Çocuğunuza sınır koyma, (Çev: Gürel, H.) Ankara: HYB Yayıncılık.
Mc.Millan, H. L., Boyle, M. H., Wong, M. Y. Y., Duku, F. K., Fleming, J. E. ve Walsh, C. A. (1999). Slapping and spanking in childhood and its association with lifetime prevalence of psychiatric disorders in general population sample. Canadian Medical Association Journal, 161 (7), 805-809.
Mahiroğlu A. ve Buluç, B. (2003). Ortaöğretim kurumlarında fiziksel ceza uygulamaları. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 81- 95.
Marshall, M. (2009). Discipline need to be stressful. discipline need not be negative. Educational Research, 1 (2),1-5.
Navaro, L. (2001). Gerçekten beni duyuyor musunuz? İstanbul: Remzi Kitapevi.
Özen, Y. (2001). Yarına kalmak adına sorumluluk eğitimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Özyürek, M. (1998). Sınıfta davranış değiştirme. Ankara: Karatepe Yayınları.
Robinson, D. H., Funk, D. H., Beth, A. ve Bush, A. M. (2005), Changing beliefs about corporal punishment: ıncreasing knowledge about ıneffectiveness to build more consistent moral and ınformational beliefs, Journal of Behavioral Education, 14 (2), 117-139.
SAM (2003). Corporal punishment in schools. Position paper of the Society for Adolescent Medicine, 32, 385-393.
Shumba, A. (2001). The epidemiology and aetiology of reported cases of child physical abuse in zimbabwean primary schools. Child Abuse and Neglect: The International Journal, 25, 265–277.
Sarıtaş, M. (2003). Sınıf yönetimi ve disiplinle ilgili kurallar geliştirme. L.Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar. (s.43-83). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Skiba, R. J. ve Peterson R. L. (2000). School discipline at a crossroads: From zero tolerance to early response. Exceptional Children. 66 (3), 335-346.
Swanson, L. R. (2001). Toward the ethical motivation of learning, Education, 116 (1), 43-50.
Warren, S.J., Edmunson, M.H., Turnbull, A.P., Sailor, W., Wickham, D., Griggs, P. ve Beech, S. E. (2006). School-wide positive behaviour support: Addressing behaviour problems that ımpede student learning, Eductional Pscyhology Review, 18 (2), 187-198.
Wilson, F. C. (1982). A look at corporal punishment and some ımplicationa of its use, Child Abuse & Neglect, 6, 155-164.
Yavuzer, H. (1995). Çocuk eğitimi el kitabı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
Youssef, R. M., Attia, R. M. ve Kamel, M. I. (1998). Children experiencing violence. ıı. prevalence and determinants of corporal punishments in schools. Child Abuse and Neglect, 22 (10), 975-985.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
