Organizational silence behaviors of faculty members, their causes and consequences<p>Öğretim elemanlarında örgütsel sessizlik davranışı, nedenleri ve sonuçları
Keywords:
Higher education, faculty members, organizational silence, organizational silences behavior, Yükseköğretim, öğretim elemanı, örgütsel sessizlik, örgütsel sessizlik davranışıAbstract
Purpose: The purpose of this study is to investigate faculty members’ organizational silence behaviors, the effects of reasons leading to silence, the consequences of silence behaviors and their relationships with some variables of gender and academic titles. Method: The study was conducted as a quantitative descriptive research. The sample of the study is comprised of 554 faculty members. The data of the study were collected through the administration of three questionnaires developed by the researchers to the sample group. In data analysis, descriptive statistics, t-test for independent groups, one-way variance analysis (ANOVA) were employed. Results: The major results of the study are: (1) The faculty members exhibit the silence behavior in three problem areas to a great extent (non-ethical behaviors and practices, administrative functioning and practices and academic structure and functioning) (2) Both the individual factors and factors related to administrative practices are effective over a moderate level in the faculty members’ exhibiting the silence behavior. (3) The faculty members are of the opinions that their organizational silence behaviors result in problems that can considerably affect individual and organizational efficiency. (4) Among all staff, the research assistants show the most silence behavior and observe the consequences of the silence behavior the most. In short, organizational silence is an important managerial proble.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Amaç: Bu çalışmanın amacı öğretim elemanlarının örgütsel sessizlik davranışına yol açan sorunları, nedenlerini ve sonuçlarını belirlemek ve cinsiyet ve akademik unvan değişkenleri ile ilişkisini incelemektir. Yöntem: Tarama modelinde betimsel bir çalışma olan araştırmanın örneklemini 554 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından geliştirilen üç ölçeğin örnekleme uygulanmasıyla elde edilmiştir. Araştırma verilerinin çözümlenmesinde betimsel istatistikler, karşılaştırmalarda t-testi ve varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Sonuçlar: Araştırmada şu temel sonuçlara ulaşılmıştır: (1) Öğretim elemanları üç sorun alanında (etik olamayan davranış ve uygulamalar, yönetsel işleyiş ve uygulamalar, akademik yapı ve işleyiş) önemli ölçüde sessizlik davranışı göstermektedirler. (2) Öğretim elemanlarının sessizlik davranışı göstermelerinde hem bireysel etmenler hem de yönetsel uygulamalarla ilgili etmenler orta düzeyin üstünde etkili olmaktadır. (3) Öğretim elemanları örgütsel sessizlik davranışlarının bireysel ve kurumsal etkililiği etkileyebilecek sorunlara yol açtığı düşüncesine oldukça yüksek düzeyde sahiptirler. (3) Araştırma görevlileri en fazla sessizlik gösteren ve sonuçlarından en fazla etkilenen akademik unvan grubu olarak görünmektedir. Kısaca örgütsel sessizlik üniversiteler için üstesinden gelmek için çaba gösterilmesi gereken önemli bir yönetsel sorun alandır.
Downloads
Metrics
References
Alparslan, A. M. (2010).Örgütsel sessizlik iklimi ve işgören sessizlik davranışları arasındaki etkileşim: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi öğretim elemanları üzerinde bir araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi, Isparta.
Bakoğlu, R., Aşkun, B. & Berber, A. (2009). Does locus of control lead to silence of academians? Second International Conference on Social Sciences Research Society, 10-11 Eylül 2009, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, 1-14.
Bayram, T. Y. (2010). Üniversitelerde örgütsel sessizlik. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
Bildik, B. (2009). Liderlik tarzları, örgütsel sessizlik ve örgütsel bağlılık ilişkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gebze İleri teknoloji Enstitüsü, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gebze.
Brinsfield, C. T., Edwards, M.S. & Greenbarg, J. (2009). Voice and silence in organizations: Historical review and current conceptualizing. Jerald Greenberg and Marissa S. (Edts), Voice and Silence in Organizations, 175-208, Emerald Publishing Group: The United Kingdom.
Cemaloğlu, N., Daşçı, E. & Şahin, F. (2013) İlköğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin örgütsel sessizlik yaşama nedenleri: Nitel bir çalışma. ASOS Journal, 1(1), 112-124.
Çakıcı, A. (2007). Örgutlerde sessizlik: Sessizliğin teorik temelleri ve dinamikleri. C.U.Sosyal Bilimler Enstitusu Dergisi, 16(1), 145-162.
Çakıcı, A. (2008). Örgütlerde sessiz salınan konular, sessizliğin nedenleri ve algılanan sonuçları üzerine bir araştırma. C. U. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 117-134.
Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde işgören sessizliği (Neden sessiz kalmayı tercih ediyoruz?). Detay Yayıncılık: Ankara.
Durak, İ. (2014). Örgütsel sessizliğin demografik ve kurumsal faktörlerle ilişkisi: Öğretim elemanları üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(2), 89-108.
Ehtiyar, R. & Yanardağ, M. (2008). Organizational silence: A survey on employees working in a chain hotel. Tourism and Hospitality Management, 14(1), 51-68.
Erdoğan, İ. (2000). Okul yönetimi ve öğretim liderliği, Sistem Yayıncılık: İstanbul.
Huang, X., Van De Vliert, E., & Van Der Vegt, G. (2005). Breaking the silence culture: stimulation of participation and employee opinion withholding cross-nationally. Management and Organization Review, 1(3), 459-482.
Kahveci, G. & Demirtaş Z. (2013). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin örgütsel algıları. Eğitim ve Bilim, 38(167), 50-64.
Kutanis, Ö.R. & Çetinel, E. (2014). Kadınların sessizliği: Devlet okullarındaki kadın öğretmenler üzerinde bir araştırma. Amme İdaresi Dergisi, 47(1), 153-173.
Lui, D., Wu, J. ve Ma, J. (2009). Organizational silence: A Survey on employees working in a telecommunication company. International Conference on Computers and Industrial Engineering 6-9 Julay, Troyes, IEEE, 1647-1651. Doi: 10.1109/ICCIE.2009.5223551.
Milliken, F. J. ve Morrison, E. W. (2003). Shades of silence: Emerging themes and future directions for research on silence in organizations. Journal of Management Studies, 40(6), 1564-1568.
Milliken, F. J., Morrison, E. W. & Hewlin P. F. (2003). An exploratory study of employee silence: Issues that employees don’t communicate upward and why? Journal of Management Studies, 40(6), 1453-1476.
Morrison, E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational silence: A barrier to change and development in a pluralistic world. Academy of Management Review, 25(4), 706-725.
Nakane, I. (2006). Silence and politeness in intercultural communication in University Seminars. Journal of Pragmatics, 38(11), 1811-1835. Doi:10.1016/j.pragma.2006.01.005.
Özgan, H & Külekçi, E. (2012). Öğretim elemanlarının sessizlik nedenleri ve üniversitelerine etkileri. E-international Journal of Educational Research, 3(4), 33-49
Pinder, C. C. & Harlos, K. P. (2001). Quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Rowland, K.M. & Ferris, G.R. (Ed.) Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369 New York: JAI Press.
Premeaux, S.F. & Bedeian, A.G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating effects of self-monitoring in predicting speaking up in the workplace. Journal of Management Studies, 40(6), 1537-1562. Doi: 10. 1111/1467-6486.00390
Şimşek, E & Aktaş, H. (2014). Örgütsel sessizlik ile kişilik ve yaşam doyumu etkileşimi: Kamu sektöründe bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 14(2), 121-136.
Tangirala, S. & Ramanujam, R. (2008). The cross level effects of procedural justice climate. Personnel Psychology, 61, 37–68. Doi: 10. 1111/j.1744-6570.2008.00105.x.
Tikici, M., Derin N. & Keskin G. (2011). Örgütsel sessizliğin duygusal tükenmişliğe etkisi. 7. Kobiler ve Verimlilik Kongresi. 25-26 Ekim 2011, İstanbul, İstanbul Kültür Üniversitesi Yayınları, Yayın No. 155, 253-261.
Tülübaş, T. & Celep, C. (2014). Öğretim elemanlarının sessiz kalma nedenleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(1), 280-297.
Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and consequences of organisational silence: An empirical investigation. Employee Relations, 27(5), 441-458. Doi: 10. 1108/01425450510611997.
Yaman, E. & Ruçlar, K. (2014). Örgüt kültürünün yordayıcısı olarak üniversitelerde örgütsel sessizlik. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(1): 36-50. DOI: 10.5961/jhes 2014.087.
Yükseköğretim Kanunu (1981). 2547 sayılı yasa http://mevzuat.basbakanlik.gov.tr/Metin.Aspx?MevzuatKod=1.5.2547&MevzuatIliski=0&sourceXmlSearch=
Zheng, X. T., Ke, J. L., Shi, J. T. & Zheng, X. S. (2008). Survey on employee silence and the impact of trust on it in China. Acta Psychologica, 40(2), 219-227.
Downloads
Additional Files
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
