Investigation of assertiveness levels of university students according to demographic variables<p>Üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerinin demografik değişkenlere göre incelenmesi

Abstract

Human beings need to maintain their life as a social entity and as a result they communicate with other people in order to meet their physical, emotional and cognitive needs, to develop themselves, to develop from many angles and to maintain their lives. Because it is a necessity for a person who lives as a social being to be in contact with other members of society. The individual must have assertiveness behavioral characteristics in order to exist in the society. This study was conducted to investigate the relationship between the level of assertivenes of university students and demographic variables. The study was carried out with a total of 243 university students who were volunteers, 107 (44.03%) women and 136 (55.97%) men. The Voltan-Acar Self-Determination (assertiveness) Scale and the personal information form prepared by the researcher were used in the study. T-test for binary comparisons, one-way analysis of variance for multiple comparisons (Anova) was used. The obtained data were analyzed in the SPSS 22 packet program.According to the results of analysis, gender, violence exposure, health problem, substance use and income level variables did not make a meaningful difference in the level of assertivenes of the students, but parental attitudes, place of residence, self- appreciation, general perception, family structure, father education level and school success variables were found to have a significant difference in the students' assertivenes levels. Findings from the study are thought to help the field worker in identifying and interpreting the levels of assertivenes of the students, in developing and implementing intervention methods for students with low levels of assertivenes and thus in supporting the students' personality development and social skills in the desired direction.

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

Özet

İnsan bulunduğu toplumun sosyal bir unsurudur ve bunun sonucu olarak fiziksel, duygusal, bilişsel ihtiyaçlarını karşılamak, kendini geliştirmek ve hayatına devam etmek için toplumdaki diğer bireylerle iletişim kurar. Çünkü insanın toplumdaki diğer fertlerle iletişim halinde olması bir zorunluluktur. Bireyin kendisinin ve diğerlerinin haklarını adil bir şekilde savunabilmesi olarak tanımlanan güvengenlik önemli bir özelliktir. Bu nedenle bireyin toplumda kendini var etmesi için güvengen davranış özelliklerine sahip olması gerekir. Bu araştırma, üniversite öğrencilerinin güvengenlik düzeylerini demografik değişkenlere göre ele alan bir çalışmadır. Çalışma gönüllü olan 107 (%44.03%) kadın, 136 (%55.97) erkek toplam 243 üniversite öğrencisi ile yapılmıştır. Çalışmada Güvengenlik Ölçeği ve araştırmacının hazırlamış olduğu kişisel veriler formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde ikili unsurları kıyaslamak için t-testi, üç ve daha fazlası değişkenleri kıyaslamak için tek yönlü varyans analizi kullanılmıştır. Veriler SPSS 22 programında çözümlenmiştir. Analiz sonuçlarına göre cinsiyet, şiddete maruz kalma, sağlık sorunu, madde kullanımı ve gelir düzeyi değişkenlerinin öğrencilerin güvengenlik düzeylerinde anlamlı bir farklılık yaratmadığı fakat ebeveyn tutumları, yaşanılan yer, kendini beğeni, genel olumlu algı, aile yapısı, kardeş sayısı, annenin eğitim seviyesi, babanın eğitim seviyesi ve okul başarısı değişkenlerinin öğrencilerin güvengenlik düzeylerinde anlamlı bir fark oluşturduğu saptanmıştır. Bu araştırmadan elde edilen veriler, öğrencilerin güvengenliklerinin hangi değişkenlerle ilişkili olduğunun belirlenmesinde, güvengenlik düzeyi düşük olan öğrencilere yönelik müdahale tekniklerin belirlenmesinde, uygulamalı çalışmaların yapılmasında ve böylece bireylerin istendik davranışları kazanmalarının ve sosyal becerilerinin istenilen yönde desteklenmesinde alan çalışanlarına yardımcı olacağı düşünülmektedir.