The effect of free time motivations on happiness level of students in recreation department<p>Rekreasyon bölümünde öğrenim gören öğrencilerin serbest zaman motivasyonlarının mutluluk düzeyi üzerine etkisi

Authors

  • Hayri Akyüz Bartın University
  • Fatih Yaşartürk Bartın University
  • İsmail Karataş Bartın University
  • Mutlu Türkmen Gazi University
  • Erdal Zorba Gazi University

Keywords:

Recreation department students, leisure time motivation, happiness, Rekreasyon bölümü öğrencileri, serbest zaman motivasyonu, mutluluk

Abstract

The purpose of this research was to examine the relationship between free time motivation and happiness level of students in recreation department according to some demographic variables. 150 (103 men and 47 women) people studying at Bartın University School of Physical Education and Sports Recreation Department participated in the research. As a data collection tool, the personal information form of the candidates, “Leisure Motivation Scale: LMS” and “Oxford Happiness Scale Short Form” were applied. In the analysis of the data; according to the demographic characteristics of the participants, t-test and ANOVA to investigate the differences between levels of leisure motivation and happiness; Pearson Correlation test and Multiple Linear Regression Analysis was applied to examine relations between variables. In the findings of the research; there was no significant difference in the t-test results according to the “gender” variable in the LMS and happiness total score avarages (p>0,05). There was no significant relationship between LMS and happiness total score averages according to “age” variables in the correlation test results (p>0,05). There was no significant difference between LMS and happiness total score average according to the variables of “income and daily free time” in ANOVA test results. There was no statistically significant relationship between participants’ leisure motivation and happiness (p>0,05). On the other hand, there is a moderate positive relationship were found between happiness and free time motivation in sub-dimensions of knowing and achieving, stimulating life; low level negative relationship were found in the subscales of identity/inference, external regulation (p<0,05). As a result of multiple linear regression analysis; unmotivated, knowing and achieving, stimulating life, identity/inference, external regulation and gender variables together have a significant effect (R = 0,561; R2 = 0,315) on happiness (F(6-143) = 10,945; p<0,05). When the significance tests of the regression coefficients are considered, it is seen that only the free time motivation sub dimensions of knowing and achieving (p<0,05) and stimulating life (p<0,05) are significant predictors on happiness.

 Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.  

Özet

Bu araştırmanın amacı rekreasyon bölümü öğrencilerinin serbest zaman motivasyonları ile mutluluk düzeyi arasındaki ilişkinin bazı demografik değişkenlere göre incelenmesidir. Araştırmaya, Bartın Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Rekreasyon Bölümünde öğrenim gören 150 (103 erkek ve 47 kadın) kişi katılmıştır.  Veri toplama aracı olarak adaylara ait kişisel bilgi formu, “Boş Zaman Motivasyon Ölçeği: BZMÖ” ve “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” uygulanmıştır. Verilerin analizinde; katılımcıların demografik özelliklerine göre, serbest zaman motivasyonu ve mutluluk düzeyleri arasındaki farklılıkları incelemek amacıyla t-Testi ve ANOVA; değişkenler arasındaki ilişkilerin incelenmesi için ise Pearson Korelasyon testi ve Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi uygulanmıştır. Araştırmanın bulgularında; t-Testi sonuçlarında “cinsiyet” değişkenine göre BZMÖ ve mutluluk ölçeği toplam puan ortalamalarında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Korelasyon testi sonuçlarında “yaş” değişkenine göre BZMÖ ve mutluluk ölçeği toplam puan ortalamaları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). ANOVA testi sonuçlarında “gelir ve günlük serbest zaman süresi” değişkenlerine göre BZMÖ ve mutluluk ölçeği toplam puanlarında anlamlı farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Katılımcıların serbest zaman motivasyonunun mutluluk ile ilişkisi incelendiğinde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki tespit edilmemiştir (p>0,05). Buna karşılık mutluluk ile serbest zaman motivasyonunun bilmek ve başarmak, uyaran ve yaşama alt boyutlarında orta düzeyde pozitif bir ilişki; özdeşim içe atım, dışsal düzenleme alt boyutlarında düşük düzeyde negatif bir ilişki tespit edilmiştir (p<0,05). Çoklu doğrusal regresyon analizi sonucunda; motivasyonsuzluk, bilmek ve başarmak, uyaran ve yaşama, özdeşim/içe atım, dışsal düzenleme ve cinsiyet değişkenleri birlikte mutluluk üzerinde anlamlı bir etki (R = 0,561; R2 = 0,315) sergilemişlerdir (F(6-143) = 10,945; p<0,05). Regresyon katsayılarının anlamlılık testleri göz önüne alındığında yordayıcı değişkenlerden yalnızca bilmek ve başarmak (p<0,05) ve uyaran ve yaşama (p<0,05) serbest zaman motivasyonu alt boyutlarının mutluluk üzerinde anlamlı yordayıcı olduğu görülmektedir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Hayri Akyüz, Bartın University

Arş. Gör., Bartın Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

Fatih Yaşartürk, Bartın University

Dr. Öğr., Üyesi Bartın Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

İsmail Karataş, Bartın University

Arş. Gör., Bartın Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

Mutlu Türkmen, Gazi University

Doç. Dr., Bartın Üniversitesi, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu

Erdal Zorba, Gazi University

Prof. Dr., Gazi Üniversitesi, Spor Bilimleri Fakültesi

References

Akpınar, R.B. (2004). Duygusal yüz ifadelerini anlama becerisini geliştirmeye yönelik örnek bir öğretim programı. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, ISSN:1303-5134.

Alasheev, S.L. and Bykov, S.V. (2002). Teachers state of anxiety. Russian Education and Society, 44(12), 62-72.

Aydın, İ. (2016). Fitnes Katılımcılarının Rekreasyonel Etkinliklere Yönelik İlgilenim ve Mutluluk Düzeylerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Büküşoğlu, N. ve Bayturan, A. (2005). Serbest zaman etkinliklerinin gençlerin pisiko-sosyal durumlarına ġliģkin algısı üzerindeki rolü, Ege Tıp Dergisi, 3(44), 173-177.

Broussard, S.C., and Garrison, M. E. B. (2004). The relationship between classroom motivation and academic achievement in elementary school-aged children. Family and Consumer Sciences Research Journal, 33(2), 106–120.

Demir, C. and Demir, N. (2006). Bireylerin boş zaman faaliyetlerine katılmalarını etkileyen faktörler ile cinsiyet arasındaki ilişki: Lisans öğrencilerine yönelik bir uygulama. Ege Akademik Bakış, 6(1), 36-48.

Doğan, F. ve Akıncı Çötok, N. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-172.

Erol, G.H. ve Gezer, K. (2006). Prospective of elementary school teachers’ attitudes toward environment and environmental problems. International Journal of Environmental and Science Education, 1(1), 65–77.

Gist, N.P. and Fava, S.F. (1964). Urban society. New York, Crowell, 411.

Guay, F., Chanal, J., Ratelle, C.F., Marsh, H.W., Larose, S., and Boivin, M. (2010). Intrinsic, identified, and controlled types of motivation for school subjects in young elementary school children. British Journal of Educational Psychology, 80(4), 711–735.

Gül, T., Karaçar, E., Kement, Ü., Mert Paslı, M., Yayla, Ö., Erol, E., Göker, G. (2014). Rekreasyona Giriş (Birinci Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.

Güngörmüş, H.A. (2012). The study of validity and reliability of Turkish version of leisure motivation scale, Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(3), 209-1216.

Hills, P. and Argyle, M. (2002). The Oxford Happiness Questionnaire: a compact scale for the measurement of psychological well-being. Personality and Individual Differences 33, 1073–1082.

İlhan, T. (2009). Üniversite Öğrencilerinin Benlik Uyumu Modeli: Yaşam Amaçları, Temel Psikolojik İhtiyaçlar ve Öznel İyi Oluş, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

İnternet: http://www.austin.org.au/page?ID=131 adresinden 2 Mayıs 2018’ de alınmıştır.

İnternet: http://www.davidmyers.org/davidmyers/assets/Happiness_10e.pdf adresinden 2 Mayıs 2018’ de alınmıştır.

Kaya, A.M. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Rekreatif Faaliyetlere Yönelik Tutumları ve Boş Zaman Motivasyonlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Cumhuriyet Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sivas.

Kim, B., Heo, J., Chun, S. and Lee, L., (2011). Validation of the leisure facilitator scale, Leisure/Loisir, 35(4), 391-405.

Müştigil, S. (1993). Dinlence ve Turizm İlişkisi. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayını. İstanbul.

Mutlu, İ. (2008). Egzersiz Yapan Kişilerin Boş Zamanlarına Yönelik Tutumları Üzerine Bir Araştırma (Kayseri İli Örneği), Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde.

Özdemir, Y. ve Koruklu, N. (2011). Üniversite öğrencilerinde değerler ve mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 190-210.

Özgün, A., Yaşartürk, F., Ayhan, B. ve Bozkuş, T. (2017). Hentbolcuların spora özgü başarı motivasyonu ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), Vol. 3, Special Issue, 83-94.

Öztürk, Z. ve Dündar, H. (2003). Örgütsel motivasyon ve kamu çalışanlarını motive eden faktörler, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 57-67.

Pelletier, L.G., Vallerand, R.J., Blais, M.R. and Brière, N.M. (1991). “Leisure Motivation Scale (LMS–28)”, http://www.er.uqam.ca/nobel/r26710/LRCS/echelles_en.htm.

Pelletier, L.G., Vallerand, R.J., Briere, N.M. and Blais, M.R. (1989). Construction Et Validiation de I’Échelle de Motivation Vis-á-Vis des Loisirs (EML), Communication Présentée au Congrès Annual de la SQRP, Octobre.

Reich, J.W. and Zautra, A. (1981). Life events and personal causation: some relationships with satisfaction and distress. Journal of Personality and Social Psychology, 41, 1002-1012.

Şama, E., (2003). Öğretmen adaylarının çevre sorunlarına yönelik tutumları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 99-110.

Thogersen-Ntouman, C., Fox, K.R. and Ntoumanis, N. (2005). Relationships between exercise and three components of mental well-being in corporate employee. Psychology of Sport and Exercise, 6, 609-627.

Tsaur, S.H., Yen, C.H. and Hsiao, S.L. (2013). Transcendent experience, flow and happiness for mountain climbers. International Journal of Tourism Research, 15(4), 360-374.

Veal, A.J. (1992). Definitions of leisure and recreation. Australian Journal of Leisure and Recreation, 2(4), 44-48.

Downloads

Published

2018-06-02

How to Cite

Akyüz, H., Yaşartürk, F., Karataş, İsmail, Türkmen, M., & Zorba, E. (2018). The effect of free time motivations on happiness level of students in recreation department&lt;p&gt;Rekreasyon bölümünde öğrenim gören öğrencilerin serbest zaman motivasyonlarının mutluluk düzeyi üzerine etkisi. Journal of Human Sciences, 15(2), 1086–1096. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/5355

Issue

Section

Physical Education and Sport Sciences