Special education teacher candidates’ views on evidence-based practices<p>Özel eğitim öğretmen adaylarının bilimsel dayanaklı uygulamalar hakkındaki görüşleri
Keywords:
Special Education, Teacher Candidate, Evidence-Based Practices, Autism Spectrum Disorder, İnterview, Özel Eğitim, Öğretmen adayı, Bilimsel Dayanaklı Uygulamalar, Otizm Spektrum Bozukluğu, GörüşmeAbstract
This study aimed to identify special education teacher candidates’ views on evidence-based practices. This study utilized interview technique, a qualitative research method. Descriptive analysis was used in the study to analyze the data collected via interview technique. A total of 11 special education teacher candidates (3 females, 8 males) attending their fourth year in Special Education Department of Faculty Education participated in the study voluntarily. Special education teacher candidates stated that undergraduate education should include more theory and practice in regards to evidence-based practices used in children with Autism Spectrum Disorder (ASD), that methods related to ASD should be taught and that they wanted to use errorless teaching methods, direct teaching method and expository teaching approach when they start their profession. It was found that special education teacher candidates reported the need to incorporate applied training in regards to teaching evidence-based practices in undergraduate training, the need to learn about various practices and their desire to attend conferences organized by experts in the field of evidence-based practices. It was found that special education teacher candidates had superficial knowledge about the concept of evidence-based practices, they had limited information on evidence-based practices reported in literature and they wanted to have more applied training and opportunities to make observations in high quality educational environments.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Bu araştırmanın genel amacı, özel eğitim öğretmen adaylarının bilimsel dayanaklı uygulamalar hakkındaki görüşlerini belirlemektir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden görüşme tekniği kullanılmıştır. Araştırmada betimsel analiz kullanılmıştır. Görüşme tekniğiyle elde edilen veriler bu yaklaşımla analiz edilmiştir. Araştırmaya, eğitim fakültesi özel eğitim bölümü dördüncü sınıfta lisans eğitimine devam eden üçü kız, sekizi erkek olmak üzere toplam 11 özel eğitim öğretmen adayı gönüllü olarak katılmıştır. Araştırma sonucunda özel eğitim öğretmen adayları, bilimsel dayanaklı uygulamalar kavramını geçerliği ve güvenirliği kanıtlanmış, planlı programlı uygulamalar olarak ifade etmişlerdir. Öğretmen adayları, otizm spektrum bozukluğu olan çocukların eğitiminde yanlışsız öğretim yöntemlerinin ve doğrudan öğretim yönteminin kullanıldığını ifade etmişlerdir. Özel eğitim öğretmen adaylarının lisans eğitiminde otizm spektrum bozukluğu olan çocuklarda kullanılan bilimsel dayanaklı uygulamalar konusunda teori veya uygulamaya ilişkin daha fazla uygulamaya yer verilmesini, otizm spektrum bozukluğu ile ilgili yöntemlerin öğretilmesini istediklerini, öğretmen olarak atandıklarında yanlışsız öğretim yöntemlerini, doğrudan ve sunuş yoluyla öğretim yöntemlerini kullanmak istediklerini ifade etmişlerdir. Özel eğitim öğretmen adaylarının lisans eğitiminde bilimsel dayanaklı uygulamaların öğretimiyle ilgili uygulamalı eğitime daha çok yer verilmesi gerektiği, tüm uygulamalar hakkında bilgi verilmesi ve bilimsel dayanaklı uygulamalar ile ilgili alan uzmanları tarafından konferanslar düzenlenmesi gerektiğine yönelik görüş bildirdikleri bulgulanmıştır. Bu araştırmanın sonucunda öğretmen adaylarının bilimsel dayanaklı uygulama kavramı hakkında yüzeysel bilgiye sahip oldukları, alanyazında belirlenen bilimsel dayanaklı uygulamalar ile ilgili sınırlı bilgiye sahip oldukları, bilimsel dayanaklı uygulamalar ile ilgili daha fazla uygulamalı eğitim istedikleri ve nitelikli eğitim ortamlarında daha fazla gözlem yapma fırsatı istedikleri belirlenmiştir.
Downloads
Metrics
References
Alhossein, A.(2016). Teachers’ Knowledge and Use of Evidence-Based Teaching Practices for Students with Emotional and Behavior Disorders in Saudi Arabia. ISSN 2222-1735 (Paper) ISSN 2222-288X (Online) Vol.7, No.35, 2016
Başal, M. , ve Batu, E. S. (2002). Zihin özürlü öğrencilere okuma yazma öğretme konusuna alt özel sınıf öğretmenlerinin görüş ve önerileri. Özel Eğitim Dergisi, 3(2), 85-98.
Bennett, K. J., Sackett, D. L., Haynes, R. B., Neufeld, V. R., Tugwell, P., & Roberts, R. (1987). A controlled trial of teaching critical appraisal of the clinical literature to medical students. Journal of the American Medical Association, 257, 2451-2454.
Birkan, B. (2013). Etkinlik çizelgeleri otizmli çocuklara bağımsızlık, sosyal etkileşim ve seçimyapmayı kazandırma. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 14(1), 61-76.
Cook, B. G., & Cook, S. C. (2013). Unraveling evidence-based practices in special education. The Journal of Special Education, 47(2), 71-82.
Cook, B. G., & Odom, S. L. (2013). Evidence-based practices and implementation science in special education. Exceptional Children, 79(2), 135-144.
Cook, B. G., Smith, G. J., & Tankersley, M. (2012). Evidence-based practices in education. In K. R. Harris, S. Graham, T. Urdan, C. B. McCormick, G. M. Sinatra, & J. Sweller (Eds.), APA educational psychology handbook, Vol. 1. Theories, constructs, and critical issues (pp. 495-527).
Cook, B.G, Cook, S. (2011). Unraveling Evidence-Based Practices in Special Education. The Journal of Special Education, 47(2), 71-82.
Dedeoğlu, S., Durali, S. ve Tanrıverdi Kış, A. (2004). Özel eğitim bölümü zihin engelliler öğretmenliği anabilim dalı 3., 4. Sınıf öğrencileri ve mezunlarının kendi bölüm programları, öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri ile ilgili düşünce ve önerileri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 5 (1), 47-55.
Ergenekon, Y. (2005). İşe yeni başlayan zihin özürlüler öğretmenlerinin mesleksel sorunlarının belirlenmesi ve bu sorunları gidermeye yönelik önerilerin geliştirilmesi(No.1622). TC Anadolu Üniversitesi yayınları Engelliler Araştırma Enstitüsü yayınları.
Ergül, C., Baydık, B., ve Demir, Ş. (2013). Özel eğitim öğretmen adaylarının ve öğretmenlerinin zihin engelliler öğretmenliği lisans programı yeterliklerine ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 499-522.
Gable, R. A., Tonelson, S. W., Sheth, M., Wilson, C., & Park, K. L. (2012). Importance, usage, and preparedness to implement evidence-based practices for students with emotional disabilities: A comparison of knowledge and skills of special education and general education teachers. Education and Treatment of Children, 35(4), 499-520.
Gersten, R., Fuchs, L. S, Compton, D., Coyne, M., Greenwood, C. R., ve Innocenti, M. S., (2005). Quality indicators for group experimental and quasi-experimental research in special education. Exceptionel Children, 71, 149-164
Güleç-Aslan, Y. (2013). Zihin Engelliler Öğretmenliği Programındaki Öğretmen Adaylarının Otizm Spektrum Bozukluğuna İlişkin Deneyim Ve Algıları. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 869.
Güleç-Aslan, Y. (2017). Otizm spektrum bozukluğu olan bireylerle çalışan eğitimcilerin uygulamalı davranış analizine yönelik algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 32, 1013-1032.
Güven, B. & Sözer, A. M. (2007). Öğretmen adaylarının öğretimin bireyselleştirilmesine ilişkin görüşleri. Hacettepe University Journal of Faculty of Education. 32, 89-99.
Hacısalihoğlu Karadeniz, M.(2017).Öğretmen adaylarının özel eğitim ve kaynaştırma eğitiminde matematik uygulamalarına ilişkin görüşleri. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi. 7(1), 119-158.
Horner, R. H., Carr, E. G., Halle, J., Mcgee, G., Odom, S., Wolery, M. (2005). The use of single-subject research to identify evidence-based practice in special education. Exceptional Children, 71(2), 165-179.
Jones, M. L. (2009). A study of novice special educators’ views of evidence-based practices. Teacher Education and Special Education, 32, 101–120.
Kırcaali-İftar, G. (2012). Otizm spektrum bozukluğuna genel bakış. E. Tekin-İftar (Ed.). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri (ss. 17-46). Ankara: Vize Yayıncılık.
National Autism Center (2009). National standards report. Randolph, MA: Author.
National Autism Center (2015). Findings and conclusions: National Standards Project, Phase 2. Retrieved from http://www.nationalautismcenter.org/090605-2/
National Autism Center-NAC. (2011). A Parent’s guides to evidence-based practice and autism: Providing information and resources for families of children with autism spectrum disorders, Randolph, MA, https://altogetherautism.org.nz/wp-content/uploads/2017/07/nac_parent_manual.pdf adresinden 13 Aralık 2017 tarihinde erişilmiştir.
NPDC-National Professional Development Center on Autism Spectrum Disorders. http://autismpdc.fpg.unc.edu/what-criteria-determined-if-intervention-was-effective adresinden 13 Aralık 2017 tarihinde erişilmiştir.
Odom, S. L., Brantlinger, E., Gersten, R., Horner, R. H., Thompson, B., & Harris, K. R. (2005). Research in special education: Scientific methods and evidence-based practices. Exceptional Children, 71(2), 137-148.
Odom, S. L., Collet-Klingenberg, L., Rogers, S. J., & Hatton, D. D. (2010). Evidence-based practices in interventions for children and youth with autism spectrum disorders. Preventing school failure: Alternative education for children and youth, 54(4), 275-282.
Slavin, R. E. (2002). Evidence-based education policies: Transforming educational practice and research. Educational Researcher, 31(7), 15–21.
Slocum, T. A. (2003). Evaluation of Direct Instruction Implementations. Journal of Direct Instruction, 3(2), 111-37.
Smith, T. (2001). Discrete trial training in the treatment of autism. Focus on Autism and Other Developmental Disabilities, 16(2), 86-92.
Tekin, E. (1999). Yanlışsız öğretim yöntemleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 2(03).
Tekin-İftar, E. ve Kırcaali-İftar, G. (2016). Özel Eğitimde Yanlışsız Öğretim Yöntemleri, Ankara: Vize Yayıncılık
Torres, C., Farley, C. A., Cook, B. G. (2012). A special educator’s guide to successfully implementing evidence-based practices. Teaching Exceptional Children, 45(1), 64-73.
Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamalarda Eğitim Yönetimi, 24, 543-559.
United States Congress Public Law 107–110. No child left behind act of 2002.https://www2.ed.gov/policy/elsec/leg/esea02/107-110.pdf adresinden 13 Aralık 2017 tarihinden erişilmiştir.
Vuran, S., & Çelik, S. (2007). Örneklerle Kavram Öğretimi. Zihinsel Yetersizlik Gösteren Çocuklar için, Ankara: Kök yayıncılık.
Wolery, M., Bailey, D. B., ve Sugai, G. M. (1988). Effective teaching: Principles and procedures of applied behavior analysis with exceptional students. Boston: Ally ve Bacon.
Yıkmış, A., Özak, H., Acar, Ç., Karabulut, A. (2015). Öğretmen adaylarının zihin engelliler sınıf öğretmenleri ve uygulama sınıflarına ilişkin görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim. Fakültesi Dergisi, 15(Özel Sayı), 297-306.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (5. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
YÖK, 2017. Özel eğitim öğretmenliği lisans programı ders içerikleri. 27 Aralık 2017 tarihinde
http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30571835/ozel_egitim.pdf/ adresinden erişilmiştir.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
