Investigating communication skills in adults according to their gender, age and personality<p>Yetişkinlerin cinsiyetlerine, yaşlarına ve kişilik özelliklerine göre iletişim becerilerinin incelenmesi
Keywords:
Communication skills, personality, big five personality theory, adults, İletişim becerileri, kişilik, büyük beşli kişilik kuramı, yetişkinlerAbstract
The purpose of this study was to determine whether communication skills of adults are different in terms of gender and age and to reveal that personality traits predict communication skills. For this purpose data were collected from 187 adults whose ages were ranging between 22 and 46 by Communication Skills Scale-Adult Form and Five Factor Inventory. The data were analyzed by using SPSS 20 via t test, one way ANOVA and stepwise regression. In the result of analysis, it was determined that the total score of female’s communication skills get higher scores than males in the subscale of active listening and non-verbal communication and complying with the communication principles. There were differences only caring communication dimension by age. According to this, it was found that pay attention to communication increases as age increases. It was determined that about 17.8% of total score in communication skills were explained by extraversion and conscientiousness personality traits.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Bu araştırmanın amacı yetişkinlerin cinsiyet ve yaşlarına göre iletişim becerilerinin farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemek ve kişilik özelliklerinin iletişim becerilerini yordayıcılığını ortaya koymaktır. Bu amaçla yaşları 22 ile 46 arasında değişen 187 yetişkinden İletişim Becerileri Ölçeği-Yetişkin Formu ve Beş Faktör Kişilik Ölçeği aracılığıyla veri toplanmıştır. Verilerin analizi SPSS 20 programı kullanılarak t testi, tek yönlü varyans analizi ve aşamalı regresyon yapılarak gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda kadınların toplam iletişim becerileri puanları ile etkin dinleme ve sözel olmayan iletişim ve iletişim ilkelerine uyma alt boyutundan elde ettikleri puanların erkeklerin puanlarından istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek olduğu belirlenmiştir. Yaşa göre yalnızca iletişime özen gösterme boyutunda, daha ileri yaştakiler lehine farklılıklar vardır. Bunun yanısıra toplam iletişim becerileri puanının %17.8’inin, dışadönüklük ve özdenetim kişilik faktörleri ile açıklandığı belirlenmiştir.
Downloads
Metrics
References
Akert, R. M. and Panter, A. T. (1988). Extraversion and the ability to decode nonverbal communication. Personality and Individual Differences, 9(6), 965-972.
Ashton, M. C., Lee, K. and Paunonen, S. V. (2002). What is the central feature of extraversion? Social attention versus reward sensitivity. Journal of Personality and Social Psychology, 83(1), 245-252.
Aylor, B. (2003). The impact of sex, gender, and cognitive complexity on the perceived importance of teacher communication skills, Communication Studies, 54(4), 496-509.
Baykara-Pehlivan, K. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim Online, 4(2), 17-23.
Buluş, M. ve Bağcı, B . (2016). Evlilik doyumu: Aile yılmazlığı ve etkili iletişim becerilerinin rolü. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40), 136-152.
Burgoon, J. K., Buller, D. B. and Woodall, W. G. (1996). Nonverbal communication: The unspoken dialogue (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
Chamorro-Premuzic, T. (2007). Personality and Individual differences. Oxford: Wiley Blackwell.
Chan, J. C-Y. and Sy, P.Y. (2016). The relationships among personality, intercultural communication, and cultural self-efficacy in nursing students, Journal of Nursing Research: - 24(4), 286–290. doi: 10.1097/JNR.0000000000000157
Communication Research Associates (2004). Communicate! Workbook for interpersonal communication. (7th Ed). Dubuque: Kendall/Hunt Publishing Company.
Costa, P. T. and McCrae, R. R. (1995). Domains and facets: Hierarchical personality assessment using the revised NEO Personality Inventory. Journal of PersonalityAssessment. 64 (1), 21-50.
Coursen, D. and Thomas, J. (1989). Communating. In Smith, S.C., Piole, P.K., Bridges, E.M. (Eds) School Leadership. Hardwork for Exellence Eric. 252-271.
Cunningham, M.R. (1977). Personality and the structure of the nonverbal communication of emotion. Journal of Personality, 45 (4), 564-584.
Çetinkanat, C. (1998). Öğretmen adayları ve müfettişlerin bakış açısından öğretmen iletişim becerileri, Eğitim Yönetimi 4(14), 209-221.
Çetinkaya, Z. (2011). Türkçe öğretmen adaylarının iletişim becerilerine ilişkin görüşlerinin belirlenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(2), 567-576.
De Vries, R. E., Bakker-Pieper, A., Konings, F. E. and Schouten, B. (2013). The Communication Styles Inventory (CSI): A six-dimensional behavioral model of communication styles and its relation with personality. Communication Research, 40(4), 506-532.
DeFleur, M. L., Kearney, P. and Plax, T. G. (1997). Fundamentals of human communication. (2nd ed). Mountain View, CA: Mayfield Published Company.
Eagly, A.H. and Wood, W. (1991). Explaining sex differences in social behavior: A meta-analytic perspective, Personality and Social Psychology Bulletin, 17, 306-315.
Egan G. (2007). The skilled helper (8th Edition). Belmont USA: Thompson Higher Education
Egan, G. (2002). The skilled helper: A problem-management and opportunity-development approach to helping (7th ed.) Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
Elkatmış, M., ve Ünal, E. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının iletişim beceri düzeylerine yönelik bir çalışma. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16 (1), 107-122.
Erkan, Z. ve Avcı, R. (2014). Öğretmen adaylarının iletişim becerileri: Mizaç ve karakter özelliklerinin rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 84-94.
Ertekin Pınar, Ş., Duran Aksoy, Ö., Cesur, B. ve Dağlar, G. (2017). Ebelik öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve iletişim becerileri: Yıllara göre izlem çalışması. Journal of Human Sciences, 14(2), 1117-1128. doi:10.14687/jhs.v14i2.4250
Evans, D. R., Hearn M. T., Uhlemann M. R. and Ivey A. E. (2008). Essential interviewing: A programmed approach to effective communication, (7th ed). Belmont: Thomson Brook/Cole.
Fleeson, W., Malanos, A. B. and Achille, N. M. (2002). An intra-individual process approach to the relationship between Extraversion and positive affect: is acting extraverted as ‘good’ as being extraverted? Journal of Personality and Social Psychology, 83, 1409–22.
Gordon, T. (1992). Etkili öğretmen eğitimi. Çev. E. Aksoy E. ve B. Özkan. İstanbul: YA-PA Yayınları.
Güçlü, S. (2016). An experimental study towards young adults: Communication skills education. Eurasian Journal of Educational Research, 63, 279-292. http://dx.doi.org/ 10.14689/ejer.2016.63.16
Gülbahçe, Ö. (2010). KK Eğitim Fakültesi öğrencilerinin iletişim becerilerinin incelenmesi. Journal of Physical Education and Sport Sciences, 12(2), 12-22.
Haas, J. W. and Arnold, C.L. (1995). An examination of the role of listening in judgments of communication competence in co-workers, International Journal of Business Communication 32 (2) 123-139.
Haley, J. (1988). İletişim: Psikolojik sorunlar ve psikoterapi. Çev. A. Uzunöz. Ankara: Çark Kitabevi Yayınları.
Hargie, O. (2011). Skilled interpersonal communication. Research, theory and practice. London: Routledge.
Hawkins, A.J., Willoughby, B.J. and Doherty, W.J. (2012) . Reasons for divorce and openness to marital reconciliation Journal of Divorce Remarriage, 53(6), 453-463, doi: 10.1080/10502556.2012.682898
Jensen, M. (2016). Personality traits and nonverbal communication patterns, International Journal of Social Science Studies, 4(5), 57-70.
Jin-Young, K. (2015). The effect of personality, situational factors, and communication apprehension on a blended communication course, Indian Journal of Science and Technology, 8(S1), 528–534.
John, O. P. and Srivastava, S. (1999). The Big-Five trait taxonomy: History, measurement, and theoretical perspectives. In L. A. Pervin and O. P. John (Eds.), Handbook of personality: Theory and research (Vol. 2, pp. 102–138). New York: Guilford Press.
Johnson, D.W. (1996). Reaching out interpersonal effectiveness and self-actualization. (6th ed) Needham Heights, MA: Allyn and Bacon.
Jones, C. M. (1999). Shifting sands: Women, men, and communication. Journal of Communication, 49, 148-155.
Juhász, M. (2010). Influence of personality on Teamwork behaviour and communication, Social and Management Sciences 18 (2), 63–77. doi: 10.3311/pp.so.2010-2.02
Keltner, D. (2005). Facial expressions, personality, and psychopathology. In Ekman, P. ve Rosenberg, E. L. What the face reveals. Oxford: Oxford University Press.
Kenny, D. A., Albright, L., Malloy, T. E. and Kashy, D. A. (1994). Consensus in interpersonal perception: Acquaintance and the big five. Psychological Bulletin, 116, 245–258.
Kılcıgil, E., Bilir, P., Özdinç, Ö., Eroğlu, K. ve Eroğlu, B. (2009). İki farklı üniversitenin beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 19-28.
Kinnier, R. T. and Metha, A. T. (1989). Regrets and priorities at three stages of life. Counseling and Values, 33(3), 182-193. http://dx.doi.org/10.1002/j.2161-007X.1989.tb00761.x
Klein, C. R. (2009). What do we know about interpersonal skills? Unpublished doctoral dissertation, University of Central Florida, Orlando.
Knapp, M. L. and Hall, J. A. (2009). Nonverbal communication in human interaction (7th Ed.) Boston: Wadsworth/Cengage.
Koç, B., Terzi, Y. ve Gül, A. (2015). Üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri ile kişilerarası problem çözme becerileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4 (1), 369-390.
Koppensteiner, M. and Grammer, K. (2011). Body movements of male and female speakers and their influence on perceptions of personality. Personality and Individual Differences, 51, 743–747. http://dx.doi.org/10.1016/j.paid.2011.06.014
Korkut, F. (2005). Yetişkinlere yönelik iletişim becerileri eğitimi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 143-149.
Korkut-Owen, F. ve Bugay, A. (2014). İletişim Becerileri Ölçeği’nin Geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 51-64.
Kumcağız, H., Yılmaz, M., Çelik, S. B. ve Avcı, İ. A. (2011). Hemşirelerin iletişim becerileri: Samsun ili örneği. Dicle Tıp Dergisi, 38(1), 49-54.
Küçükkaragöz, H., Canbulat, T. ve Akay, Y. (2013). Öğretmen adaylarında atılganlık düzeyi ve iletişim becerileri, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (22), 123-133.
Leung, S.-K. and Bond, M. H. (2001). Interpersonal communication and personality: Self and other perspectives. Asian Journal of Social Psychology, 4, 69_86.
Levinson, D.J. (1996). The seasons of a woman's life. New York, Knopf
MacIntyre, P. D. (1994). Variables underlying willingness to communicate: A causal analysis. Communication Research Reports, 12, 241_247.
Marini, M. M. (1990). Sex and gender: What do we know?, Sociological Forum, 5(1), 95-120.
Markman, H. J., Stanley, S. M. and Blumberg, S. L. (2010). Fighting for your marriage. San Francisco: Jossey Bass.
Matsumoto, D. and Hwang, H. S. (2013). Cultural influences on nonverbal behavior. In Matsumoto, D., Frank, M. G. and Hwang, H. S. (eds.) Nonverbal communication. Science and applications. Los Angeles: SAGE.http://dx.doi.org/10.4135/9781452244037.n5
McCrae, R. R. and Costa, P. T., Jr. (1987). Validation of the five-factor model of personality across instruments and observers. Journal of Personality and Social Psychology, 52. 81-90.
McCrae R. R. and Costa, P. T. (1991). Adding liebe und arbeit: The full five-factor model and well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 17(2), 227-232.
McCrae, R.R. and Costa, P.T. (2006). Personality in adulthood, a five-factor theory perspective. 2nd Ed., Guilford Press, New York
McWhirter, B.T., McWhirterJ.J. and Gat, I. (1996). Depression in childhood and adolescence; Working to prevent despair, In Capuzzi D Gross DR (ed) Youth risk: A prevention resource for counselors, teachers and Parents 2nd Ed., 105-128, Alexandria; VA,APA Press
Mineo, L. (2017). Good genes are nice, but joy is better: Harvard study, almost 80 years old, has proved that embracing community helps us live longer, and be happier. https://news.harvard.edu/gazette/story/2017/04/over-nearly-80-years-harvard-study-has-been-showing-how-to-live-a-healthy-and-happy-life/ sayfasından 20 kasım 2017 tarihinde alınmıştır.
Mohr, J. and Spekman, R. (1995). Characteristics of partnership success: Partnership attributes, communication behavior, and conflict resolution techniques, Strategic Management Journal, 15(2)15, 135-152.
Oliver, K. G., Collin, P., Burns, J. and Nicholas, J. (2006). Building resilience in young people through meaningful participation Australian e-Journal for the Advancement of Mental Health (AeJAMH), 5(1), 1-7.
Özer, A. K. (1995). İletişimsizlik becerisi, Varlık Yayınları, Özel dizi: 4.
Özerbaş, M. A., Bulut, M. ve Usta, E. (2007). Öğretmen adaylarının algıladıkları iletişim becerisi düzeylerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 8(1), 123-135.
Paterson, G.R., Capaldi, D. and Bank, L. (1991). An early starter model for predicting delinquency. In D.J. Pepler and K.H. Rubin (eds) The development and treatment of childhood aggression (pp. 139-168). Hillsdale NJ: Lawrence Erlbaum
Pehlivan, H. (2015). Bilişsel davranışçı yaklaşım temelli psiko-eğitim programının anneler üzerindeki etkililiğinin incelenmesi, Ege Eğitim Dergisi 1 (15), 338-337
Phipps, S.T.A. and Prieto, L.C. (2011). The influence of personality factors on transformational leadership: Exploring the moderating role of political skill. International Journal of Leadership Studies, 6, 430-447.
Razı, G.C., Kuzu, A., Yıldız, A.N., Ocakçı, A.F. ve Çamkuşu-Arifoğlu, B. (2009). Çalışan gençlerde benlik saygısı, iletişim becerileri ve stresle baş etme, TAF Preventive Medicine Bulletin, 8(1), 17-26.
Riggio, H. R. and Riggio, R. E. (2002). Emotional expressiveness, extraversion, and neuroticism: A meta-analysis. Journal of Nonverbal Behavior, 26(4), 195 218.
Román, S., Ruiz, S. and Munuera, J.L. (2005). The influence of the compensation system and personal variables on a salesperson’s effective listening behavior. Journal of Marketing Management, 21, 205-230.
Roscoe L. J. (2009). Wellness: A review of theory and measurement for counselors, Journal of Counseling&Development, 87(2), 216–226.
Sims, C.M. (2016). Do the big-five personality traits predict empathic listening and assertive communication? International Journal of Listening, 31(3), 163-188, http://dx.doi.org/10.1080/10904018.2016.1202770
Songül-Naçar, F. ve Tümkaya, S. (2011). Analysis of the relationship between the communication of the class teachers and their skills to solve interpersonal problems. Elementary Education Online, 10(2), 493-511.
Suzuki-Laidlaw, T., Kaufman, D.M., MacLeod, H., Van Zanten, S., Simpson, D. and Wrixon, W. (2006). Relationship of resident characteristics, attitudes, prior training and clinical knowledge to communication skills performance, Medical Education Volume, 40(1), 18-25.
Sümer, N. ve Sümer, H. C. (2005). Beş faktör kişilik özellikleri ölçeği (Yayınlanmamış çalışma).
Swarbrick, M., Murphy, A.A., Zechner, M., Spagnolo, A.B. and Gill, K.J. (2011). Wellness coaching: A new role for peers Psychiatric Rehabilitation Journal, 34(4), 328–331.
Tannen, D. (1992). How men and women use langue differently in their lives and in the classroom. Education Digest, 57, 3-4.
Taşkın, A.K., Taşğın, Ö., Başaran, M.H. ve Taşkın, C. (2010). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinde duygusal zekâ düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi, Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 12(2), 98-103.
Toy, S. (2007). Mühendislik ve hukuk fakülteleri öğrencilerinin iletişim becerileri açısından karşılaştırılması ve iletişim becerileriyle bazı değişkenler arasındaki ilişkileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi.
Tutuk, A., Al, D. ve Doğan, S. (2002). Hemşirelik öğrencilerinin iletişim becerisi ve empati düzeylerinin belirlenmesi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6, 36-41.
Tümkaya, S. (2011). Sınıf öğretmenliği öğrencilerinin iletişim becerileri ile öğretmenlik tutumlarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(2), 49-62.
Uchida, A. (1997). Bringing the culture back in: A culture building approach to gender and communication. Women and Language, 20, 15-24.
Verdener, R. F. (1999). Communicate! (9th Ed). Belmont CA: Wadsworth Publishing Company
Wahba, J.S. and McCroskey, J.C. (2005). Temperament and brain systems as predictors of assertive communication traits. Communication Research Reports. 22(2), 157–164.
Waldherr, A. and P. M. Muck (2011). Towards an integrative approach to communication styles: The Interpersonal Circumplex and the Five-Factor Theory of personality as frames of reference. Communications, 36, 1-27.
Weaver, C. (2005). Using the Rasch model to develop a measure of second language learners’ willingness to communicate within a language classroom. Journal of Applied Measurement, 6, 396–415.
Wehby, J.H., Symons, F.J. and Shares, R.E. (1995). A descriptive analysis of aggressive behavior in classroom for children with emotional and behavioral disorders. Behavioral Disorders, 20; 87-105.
Wenzel, A., Graff-Dolezal, J., Macho, M. and Brendle, J.R. (2004). Communication and social skills in socially anxious and nonanxious individuals in the context of romantic relationships. Behaviour Research and Therapy, 43, 505- 51.
Wood, J.T. (2010). Interpersonal communication: Everyday encounters, Sixth Edition, Wadsworth, Cengage Learnin.g
Yiğit, R. ve Deniz M.E. (2012a). Polislerin iletişim becerilerinin beş faktör kişilik özellikleri ve empatik eğilimlerine göre incelenmesi, Polis Bilimleri Dergisi 14 (3) 67-84.
Yiğit, R. ve Deniz, M.E. (2012b). Güvenlik alanında yeni bir kurum: Özel güvenlikçilerin kişilik özellikleri, empatik eğilim ve iletişim becerileri, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(24), 357-378.
Downloads
Additional Files
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
