Presidential system in Turkey and the influence of the migration on the political attitudes and behaviour of the individuals: Mersin case study<p>Türkiye’de Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi temelinde göçün bireylerin siyasi tutum ve davranışları üzerindeki etkisi: Mersin örneği
Keywords:
Mersin, political attitude, political behaviour, presidential system, migration, migrant, Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi, siyasi tutum, siyasi davranış, göç, göçmenAbstract
The major objective of this study is to examine and discuss the Presidential System in Turkey and the transformative influence of the migration on the political attitudes and behaviour of the individuals. Mersin is one of the most important city of the Mediterranean Region of Turkey and takes migration from the most part of the Turkey. Mersin city center selected as the sampling group. Mersin is a metropolitan city of Turkey It has been taking huge migration especially from the East and the South East Anatolian regions. The proportion of migrants has been reached about seventy per cent of the population of Mersin city. According to the Official data of TSI of 2018, about 1.793.931 people were living in the 2017 in the province of Mersin.
Multiple research techniques are used to realise the aim. Main data were gathered from the field. A rather comprehensive field research with more than 1000 individuals were realised about Presidential System in Mersin city center in 2017. Observation, historical and documentary research techniques were used too.
Developments in the fields of science, technology and especially information technology have led to profound changes in social, cultural, economic and political life. All this happened in Turkey's political structure and system has made it mandatory changes and transformations. Consequently Turkey left the parliamentary system of government that ruled for nearly a century, it has decided to pass the presidential system of government in 2018.
Findings reveal that this transition process gives different responses to different segments of the society. Similar situation is observed in Mersin province. Relatively, those living in more homogeneous rural areas support this system change at a higher rate; living in urban areas that have been heavily immigrated have been in much lower levels of support for this process.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.Özet
Bu çalışmada, Türkiye’de Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ve Türkiye’nin bu sisteme geçiş sürecinde göçün, bireylerin siyasi tutum ve davranışları üzerindeki etkisi incelendi. Araştırma da örneklem olarak Mersin şehir merkezi seçildi. Doğu Akdeniz Havzası’nın en önemli yerleşim birimlerinden biri olan Mersin’de, 2018 yılı TÜİK ADNKS verilerine göre, 2017 yılı itibarıyla 1.793.931 kişi yaşamaktadır. İl nüfusunun 898.557’sini kadınlar, 895.374’ünü de erkekler oluşturmaktadır. Mersin, son yıllarda aldığı yoğun göç ile dikkat çeken bir metropol kent konumundadır. Özellikle Doğu Anadolu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerinden yoğun göç alan Mersin’in kent merkezinde göç ile gelenlerin oranı yüzde 70’leri bulmuştur.
Çalışmada çoklu araştırma teknikleri kullanıldı. Araştırmada temel veri kaynağı olarak 2017 yılında Mersin’de, yaklaşık 1000 kişi ile bireylerin Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemine yönelik beklenti, tutum ve davranışlarını ortaya koymak maksadıyla gerçekleştirilen saha araştırmasından elde edilen verilerden yararlanıldı. Buna ilaveten çalışmada, gözlem ve tarihsel doküman araştırması tekniklerinden de faydalanıldı.
Bilim, teknoloji ve özellikle de bilişim teknolojileri alanında yaşanan gelişmeler toplumsal, kültürel, ekonomik ve siyasal hayatta son derece önemli değişimlere sebep olmuştur. Bütün bu yaşananlar, Türkiye’nin siyasal yapı ve sisteminde de değişim ve dönüşümleri zorunlu hale getirmiştir. Bunların neticesinde Türkiye, 2018 yılında, yaklaşık bir asırdır yönetildiği parlamenter hükümet sistemi bırakıp, Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçme kararı almıştır.
Bulgular, bu geçiş sürecine toplumun farklık kesimleri, farklı tepkiler verdiğini ortaya koymaktadır. Mersin ili özelinde de benzer durum gözlemlenir. Göreceli olarak, daha homojen özellik arz eden kırsal kesimler de yaşayanlar bu sistem değişikliğini daha yüksek oranda desteklerken; yoğun göç almış kentsel alanlarda yaşayanların bu sürece desteği çok daha düşük seviyelerde olmuştur.
Downloads
Metrics
References
Ağanoğlu, H.Y. (2001). Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Balkanlar’ın makûs talihi göç. İstanbul: Kum Saati Yayınları.
Ak Parti, (2017). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi. Ankara: Ak Parti Tanıtım ve Medya Başkanlığı.
Arslan, D. A. (2017). Samsun ve Orta Karadeniz bölgesinde göçün sosyolojik tahlili. VII. Uluslararası Canik Sempozyumu: “Geçmişten Günümüze Şehir Göç”, 16-18 Şubat, Samsun, Türkiye, 2017.
Arslan, D. A. ve Çağlayandereli, M. (2017-a). Dünyada ve Türkiye’de siyasetin sosyolojik temelleri. Çanakkale: Paradigma Akademi Yayınları.
Arslan, D. A. ve Çağlayandereli, M. (2017-b). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem ve Teknikleri. Çanakkale: Paradigma Akademi Yayınları.
Arslan, D.A. (2016). Adana’nın demografik yapısının sosyolojik tahlili. International Journal of Human Sciences. 13-3, 3768-3793.
Arslan, D. A. (2016). Karadeniz’in en önemli metropollerinden Samsun’un merkez ilçesi Canik’in demografik yapısının sosyolojik tahlili. Karadeniz Araştırmaları (Balkan, Kafkas, Doğu Avrupa ve Anadolu İncelemeleri) Dergisi. 51, 317-335.
Arslan, D. A. (vd.) (2015). “Balkan Göçmenlerinin Kültürel Kimlik ve Memleket Algıları”. 13. Uluslararası Türk Dünyası Sosyal Bilimler Kongresi, Azerbaycan Devlet Üniversitesi, Bakü - Azerbaycan, 28 - 31 Ekim 2015.
Bilgin, M. (2011). Çeşitli Ülke Anayasalarında Seçimlere İlişkin Hükümler. Ankara: Türkiye Büyük Millet Meclisi Araştırma Merkezi.
Demir, C. (vd.) (2017). Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin yönetişimin temel ilkeleri bağlamında incelenmesi. Strategic Public Management Journal. 3, 138-153
Emgili, F. (2006). Tarsus’ta Girit göçmenleri (1897-1912). Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi, 25-39, 189-197.
Mainwaring, S. and Shugart, M. S. (1997). Juan Linz, Presidentialism, and Democracy: A critical appraisal. Comparative Politics, 29- 4, 449-471.
Miş, N. ve Duran, B. (2017). Türkiye’de siyasal sistemin dönüşümü ve Cumhurbaşkanlığı Sistemi. Ankara: Seta Yayınları,
MTSO (2008). MTSO 2007 Ekonomi Raporu. Mersin: MTSO.
SETA, (2018). Türkiye’de Siyasal Sistemin Dönüşümü ve Cumhurbaşkanlığı Sistemi Sempozyumu. 27.03.2018, https://www.setav.org/etkinlikler/turkiyede-siyasal-sistemin-donusumu-ve-cumhurbaskanligi-sistemi-sempozyumu/
Siaroff, A., (2003). Comparative presidencies: The inadequacy of the presidential, semi-presidential and parliamentary distinction. Eurepean Journal of Political Research, 42-3, 287-312.
Sobacı, M. Z. (2017). Yönetişim kavramı ve Türkiye’de uygulanabilirliği üzerine değerlendirmeler. Yönetim Bilimleri Dergisi, 5-1, 219-235.
TÜİK (2017). ADNKS verileri, 05.11.2017, https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=95&locale=tr
Tümtaş, M. S. ve Ergun, C. (2016). Göçün toplumsal ve mekânsal yapı üzerindeki etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21-4, 1347-1359.
Yenişafak (2017). Cumhurbaşkanlığı Sistemi referandum sonuçları, 18.10.2017 http://www.yenisafak.com/secim-referandum-2017/mersin-secim-sonuclari-referandum
YSK (2017). Cumhurbaşkanlığı Sistemi halk oylaması, 18.10.2017 https://sonuc.ysk.gov.tr/module/sspsHalkoylamasiYeni.jsf
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.