An investigation of the work-engagement levels of nurses<p>Hemşirelerin çalışmaya tutkunluk düzeylerinin incelenmesi

Authors

  • Fatma Cerit Soydan Marmara University
  • A. Nefise Bahçecik Marmara University

Keywords:

Work engagement, nurses, nursing, hospitals, work-engagement level, Çalışmaya tutkunluk, hemşireler, hemşirelik, hastaneler, çalışmaya tutkunluk düzeyi

Abstract

Purpose: The research was conducted to assess the levels of work-engagement of nurses. Method: As a descriptive research, the current one was conducted with a number of 743 nurses from 10 puplic hospitals in Istanbul. Demographics form and the Utrecht Work-Engagement Scale (UWES) was used in data collection. The data was analyzed using different statistical techniques including Confirmatory Factor Analysis, descriptive statistics, t-Test, ANOVA, Pearson Correlations Analysis, LSD. Findings: 87,9% of the participants were women, 57,9% of them had bachelor’s degree, 39,9% of them had 3 to 10 years of occupational experience. Mean age of the participants was 32,22±7,79. Work-Engagement Scale total mean score and scores for its subscales, which are Vigor, Dedication, and Absorption, were as follows, respectively; 3.88±.93, 3.73±1.03, 4.34±1.07, 3.66±1.06. Nurses who work in state hospitals, male nurses, executive nurses, and nurses who are older than 42 years of age, have 11 to 18 years of experience, selected their department voluntarily, working only in day shifts, participate in scientific activities, satisfied with their profession, have leisure time interests displayed statistically higher levels of work-engagement compared to the others (p<0,05). Positive correlations were obtained between work-engagement levels, and age, years of occupational experience, years of departmental experience of the nurses (p<0,05). Conclusion: Work-engagement scores of nurses were above average. Further, work-engagement levels of nurses have been determined to differ as a function of some demographic and occupational characteristics. Work-engagement is a positive concept that needs to be investigated due to its valuable contributions both to the employees and institutions. 

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

 

Özet

Amaç: Araştırma hemşirelerin çalışmaya tutkunluk düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Yöntem: Tanımlayıcı nitelikte yapılan araştırma, İstanbul ilinde 10 kamu hastanesinde çalışmakta olan 743 hemşire ile gerçekleştirildi. Verilerin toplanmasında Tanıtıcı Bilgi Formu ve Çalışmaya Tutkunluk Ölçeği (UWES) kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesi; Doğrulayıcı Faktör Analizi,  tanımlayıcı istatistiksel analizler, Pearson Korelasyon Analizi, Bağımsız Grup t-testi, ANOVA ve LSD testi ile yapıldı. Bulgular: Hemşirelerin yaş ortalaması 32,22±7,79, %87,9’u kadın, %57,9’u lisans mezunu, %39,9’u 3-10 yıl mesleki deneyime sahip olduğu saptandı. Çalışmaya Tutkunluk Ölçeği toplam ve dinçlik, adanmışlık ve yoğunlaşma alt boyut puan ortalamaları sırasıyla; 3.88±.93, 3.73±1.03, 4.34±1.07, 3.66±1.06 olarak bulundu. Devlet hastanesinde çalışanların, erkeklerin, 42 ve üstü yaş grubunda olanların, yönetici hemşirelerin, 11-18 yıl mesleki deneyime sahip olanların, çalıştığı bölümü isteyerek seçenlerin, gündüz çalışanların, bilimsel etkinliklere katılan hemşirelerin, mesleğinden memnun olanların, serbest zamanlarda farklı ilgi alanı olanların çalışmaya tutkunluk puanlarının daha yüksek olduğu ve farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p˂0.05). Hemşirelerin çalışmaya tutkunluk puanı ile yaşları, mesleki deneyim ve bölümde çalışma süreleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulundu (p˂0.05). Sonuç: Hemşirelerin çalışmaya tutkunluk puanlarının orta seviyenin üzerinde olduğu görüldü.  Çalışmaya tutkunluk düzeyinin hemşirelerin bazı demografik ve mesleki özelliklerine göre farklılaştığı saptandı. Çalışmaya tutkunluk birey ve organizasyona olumlu katkıları nedeni ile incelenmesi gereken pozitif bir kavramdır.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Fatma Cerit Soydan, Marmara University

Fatma Cerit Soydan was born in Denizli in 1973. She graduated from Gülhane Military Medical Academy – School of Nursing in 1994 as a lieutenant nurse. She received her master’s degree in Pediatric Nursing from the same university in 2000. During her professional life, she served in managerial positions in various military hospitals and institutions. She retired in 2017. In 2014, she started her doctoral studies in Marmara University Institute of Health Sciences, Nursing Management Program. Currently she continues her doctoral studies.

A. Nefise Bahçecik, Marmara University

She completed her primary and secondary education in İstanbul. She graduated from Florance Nightingale Nursing School in 1975. She received her post-graduate degree in 1985 and doctorate in nursing in 1993. She became Assistant Professor in 1994, Associate Professor in 2011, and Professor in 2016. She taught Nursing and Management in Nursing Lectures to graduate-and doctorate-level classes. She has published work on management and leadership in nursing, ethics and values, diversity management, crisis management, reputation management and reinforcement in many national and international journals. She also translated edited boks on ethics in nursing, management in nursing, nursing models and theories and wrote books and chapters about nursing.

References

Aboshaıqah, A.E, Hamadı, H.Y., Salem, O.A. & Zakarı, N.M.A. (2016). The work engagement of nurses in multiple hospital sectors in Saudi Arabia: A comparative study. Journal of Nursing Management, 24, 540–548.

Agarwal, U.A., Datta, S., Blake-beard, S. & Bhargava, S. (2012). Linking LMX, innovative work behaviour and turnover intentions. Career Devolopment İnternational, 17(3), 208-230.

Ardıç, K & Polatçı, S. (2009). Tükenmişlik sendromu ve madalyonun öbür yüzü: İşle bütünleşme. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32 (Ocak-Haziran), 21-46.

Arslan, E.T & Demir, H. (2017). İşe angaje olma ve iş tatmini arasındaki ilişki: Hekim ve hemşireler üzerine nicel bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi, 24(2), 371-389.

Bal, Taştan, S. (2014). İş Talepleri-Kaynakları Modeli: İş taleplerinin, yönetici desteğinin ve otonominin işe gönülden adanma ile ilişkilerine yönelik bir araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 28(4), 149-192.

Batuk, S. (2011).Yapısal güçlendirme, çalışmaya tutkunluk, bireysel performans arasındaki ilişkiler ve tercih edilen güçlendirme derecesinin şartlı değişken etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal bilimler Enstütüsü, İstanbul.

Çağlar, E.S. (2011). Çalışanları güçlendirmenin, güçlenme aracılığıyla işe tutkunluğa etkisinde liderlik tarzları ve çalışma amaçlarının rolü. (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Çalışkan, S.C. (2015). Towards devoloping new research models with positive organizational behaviour variables: İmpact of positive organizational behaviour variables on cynism, burnout and work engagement and mediating role of perception of organizational justice in this interaction. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(3), 364-379.

Çankır, B. (2016). Çalışmaya tutkunluk ve tükenmişliğin örgütsel vatandaşlık davranışı üzerine etkisi ve bir uygulama. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Dinapoli, J.M., O’Flaherty, D., Musil, C., Clavelle, J.T & Fitzpatrick, J.J. (2016). The relationship of clinical nurses’ perceptions of structural and psychological empowerment and engagement on their unit. The Journal of Nursing Administration, 46(2), 95-100.

Esen, E. (2011). Örgüte cezbolma. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1), 377-390.

Garcıa-Sıerra, R., Fernandez-Castro, J. & Martınez-Zaragoza, F. (2015). Work engagement in nursing: an integrative review of the literature. Journal of Nursing Management, 1-11.

Havens, D.S., Warshawsky, N.E. & Vasey, J. (2013) RN work engagement in generational cohorts: the view from rural US hospitals. Journal of Nursing Management. 21, 927–940.

Kartal, N. (2017). Sağlık çalışanlarında işe cezbolma, işe yabancılaşma ve performans arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Mahboubi, M., Ghahramani, F., Mohammadi, M., Amani, N., Mousav, SH., Moradi, F., Akbarzadeh, A. & Kazemi, M. (2015). M. Evaluation of work engagement and ıts determinants in Kermanshah hospitals staff in 2013. Global Journal of Health Science, 7(2), 170-176.

Mason, V.M., Leslie, G., Clark, K., Lyons, P., Walke, E. & Griftin M. (2014). Compassion Fatigue, Moral Distress, and Work Engagement in Surgical Intensive, Care Unit Trauma Nurses: A Pilot Study. Dimensions of Critical Care Nursing, 33(4): 215-225.

Mauno, S., Kinnunen, U. & Ruokolainen, M. (2007). Job demands and resources as antecedents to work engagement: a longitudinal study. J Vocation Behav, 70, 149-171.

Özer, Ö., Saygılı, M. & Uğurluoğlu, Ö. (2015). Sağlık çalışanlarının işe cezbolma düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Uluslararası İsletme ve Yönetim Dergisi, 3, 260-272.

Özkalp, E. & Meydan, B. (2015). Schaufeli ve Bakker tarafından geliştirilmiş olan işe angaje olma ölçeğinin Türkçe’de güvenirlik ve geçerliliğinin analizi. İş Güç, 17(3), 4-19.

Schaufeli, W.B & Bakker, B.B. (2004). Job demands, job resources, and their relationship with burnout and engagement; a multi-sample study. Journal of Organizational Behavior, 25, 293-315.

Schaufeli, W.B, Salanova, M, González-Romá, V. & Bakker, B.B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness Studies, 3(1), 71-92.

Schaufeli, W.B. (2017). General Engagement: Conceptualization and measurement with the Utrecht General Engagement Scale (UGES). J Well-being Assesment, 1(3), 9-24. Doi: https://doi.org/10.1007/s41543-018-0013-1.

Simpson, M.R. (2009). Predictors of work engagement among medical-surgical registered nurses. Western Journal of Nursing Research, 31 (1), 44–65.

Sundaray, B.K. (2011). Employee engagement; A driver of organizational effectiveness. European Journal of Business and Management, 3(8), 53-59.

Şahin, S., Yozgat, U., & Yakşi, E. (2018). Çalışmaya tutkunluk düzeyinin hastane türü, hastane lokasyonu ve bazı sosyo-demografik-mesleki özelliklere göre incelenmesi. İşletme Bilimi Dergisi, 6(1), 163-183.

Turgut, T. (2013). Başarı hedef yönelimleri ve iş özelliklerinin çalışmaya tutkunluk üzerindeki katkıları. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 42(1), 1-25.

Turgut, T. (2010). Çalışmaya Tutkunluk. Kurumlarda iyilik de var. (1.Baskı) içinde s: 57-89. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Turgut, T. (2011). Çalışmaya tutkunluk: İş yükü, esnek çalışma saatleri, yönetici desteği ve iş-aile çatışması ile ilişkileri. Atatürk Universitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3-4), 155-179.

Wang, S.S. & Lıu, Y.H. (2015). Impact of professional nursing practice environment and psychological empowerment on nurses’ work engagement: Test of structural equation modelling. Journal of Nursing Management, 23, 287-296.

Downloads

Published

2018-12-09

How to Cite

Cerit Soydan, F., & Bahçecik, A. N. (2018). An investigation of the work-engagement levels of nurses&lt;p&gt;Hemşirelerin çalışmaya tutkunluk düzeylerinin incelenmesi. Journal of Human Sciences, 15(4), 2289–2304. Retrieved from https://j-humansciences.com/ojs/index.php/IJHS/article/view/5577

Issue

Section

Nursing and Midwifery