A communication and participation-oriented model proposal for current urban transformation processes
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v17i2.5627Keywords:
Urban transformation, Resident participation, Participation model, Law no. 6306, Quality of lifeAbstract
Research Problem: Urban transformation planning policies, which have been the focus during the last decade in Turkey, have begun to progress with renewal of risky areas with the introduction of Law No. 6306. While it was stated that increasing the quality of life and social rehabilitation of area residents were targeted in transformations where neighborhoods are transformed into urban land, in fact, resident expectations were not met and the residents, who experienced dissatisfaction in the transformed environments that were not suitable for their lifestyles, left these areas or continued their lives in despair due to economic reasons. Ignorance of resident expectations in transformation process reduces their quality of life and only through participation the residents, who are the actors that experience the impact of transformation the most, could express their preferred lifestyle. Aim: The present study aimed to propose a participatory transformation model in transforming the current transformation framework into a user-oriented approach. Method: In the development of the model, the participation scenarios / strategies were integrated into the break points in the process defined in Law No. 6306 which underlines the current urban transformation dynamics. Findings: Each experience that different transformation processes which the proposed model could be applied based on its own dynamics would create new structuring processes that would contribute to the model. Based on the model, it was aimed to establish continuous communication and information flow between users, architects, authorities and other stakeholders, to increase socio-physical satisfaction of the residents since the residence and residential environment would be built based on resident demands and to sustain the sense of belonging and satisfaction of the residents with the preferences. Conclusion: The process based on the proposals that were determined with participation principle and continuous communication between all stakeholders and especially the architect and residents would establish the foundation for not only to secure risky buildings, but also for socially and economically sustainable urban transformation projects that would provide added value to the city and improve the quality of life of urban residents.
Downloads
Metrics
References
Aydın, B. (2014). 6306 Sayılı (Riskli Alanların Dönüştürülmesi Hakkında) Kanun Sonrası Kullanıcı Konut Tercihleri Ve Dönüşümün, Bölge Halkı Üzerindeki Etkisinin Değerlendirilmesi; Kağıthane Örneği, Basılmamış Yüksek Lisans Bitirme Ödevi, İstanbul Arel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Daşkıran, F., Ak, D. (2015). 6306 Sayılı Kanun Kapsamında Kentsel Dönüşüm, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13:3, 264-288
Demir, M. (2013). Kentsel Dönüşümün Komşuluk İlişkileri Üzerine Etkisi: Kars ili örneği Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, T.C. Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Demirkol, , Baş, Z. B.(2013). Kentsel Dönüşümün, 6306 Sayılı Yasa Kapsamında Hak Ve Özgürlükler Açısından Ele Alınması, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 108, 23-70.
Diener, E., Suh, E.(1997). Measuring Quality of Life: Economic, Social, and Subjective Indicators. Social Indicators Research, 40 (1-2), 189-216.
Doru, S.R. (2013). 6306 Sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun’a İlişkin Değerlendirme, Kentsel Dönüşüm Hukuku, Editörler: Melikşah Yasin, Cenk Şahin, İstanbul Üniversitesi S.S.ONAR İdare Hukuku ve İlimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 157-186
Eranıl Demirli, M., Tuna Ultav, Z., Demirtaş-Milz, N. (2015). A Socio-Spatial Analysis of Urban Transformation at a Neighborhood Scale: The Case of the Relocation of Kadifekale Inhabitants to TOKİ Uzundere in İzmir. Cities, 48, 140-159.
Eliçin, Y. (2014). Neoliberal Transformation of the Turkish city through the Urban Transformation Act”. Habitat International, 41, 150-155.
Genç, F. N. (2008). “Türkiye’de Kentsel Dönüşüm: Mevzuat ve Uygulamaların Genel Görünümü” Yönetim ve Ekonomi, 15/1, 115-130.
Genç, F. N. (2014). Gecekonduyla Mücadeleden Kentsel Dönüşüme Türkiye’de Kentleşme Politikaları”, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1:1, 15-30.
Gür, M. Dostoğlu, N. (2016). Bursa Doğanbey üzerinden Kentsel Dönüşümde Yaşam Kalitesinin Tartışılması. Megaron, 11 (1), 89-105.
Gür, M. (2014). Kentsel Dönüşüm Uyguamasında Yaşam Kalitesi Araştırması ve Kavramsal Bir Model Önerisi: Bursa Doğanbey Örneği, Basılmış Doktora Tezi, Nilüfer Belediyesi Akkılıç Kütüphanesi, Akmat Akınoğlu Matbaacılık San. Tic. AŞ.
Güzey, Ö. (2009). Urban Regeneration and increased Competitive Power: Ankara in an Era of Globalization. Cities, 26, 27-37.
Hacıalibeyoğlu, F.(2017). Mimarlıkta Kullanıcı Katılımlı Tasarım Modeli. Ege Mimarlık 95, 40-43.
Hacıibrahimoğlu, N. (2013). Kentsel Dönüşüm Yöntemleri, Kentsel Dönüşüm Hukuku, Editörler: Melikşah Yasin, Cenk Şahin, İstanbul Üniversitesi S.S.ONAR İdare Hukuku ve İlimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 91-112.
Hosseini, A., Pourahmad, A., Taeeb, A., Amini, M., Behvandi, S. (2017). Renewal Strategies and Neighborhood Participation on Urban Blight. International Journal of Sustainable Built Environment, 6, 113-121.
İçli, G. (2011). Kentsel Dönüşüme ilişkin Sosyolojik Bir Değerlendirme-Denizli örneği. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3 (1), 43-57.
Karkın, N. (2012). e-Katılım Kavramı ve Süreci: Kamu Siyasa Oluşum Sürecine Vatandaş Katkısının Olabilirliği, Sosyo Ekonomi Dergisi, 1, 41-62.
KENTGES, (2010). KENTGES Bütünleşik Gelişme Stratejisi ve Eylem Planı 2010-2023, Ankara.
Kocabaş, Arzu (2006). Kentsel Dönüşüm (/Yenileş(tir)me): İngiltere Deneyimi ve Türkiye’deki Beklentiler, İstanbul, Literatür Yayıncılık.
Köktürk, E. (2016). Kentsel Dönüşüm ve Adalet. Sosyal Demokrat Dergi, http://www.sosyaldemokratdergi.org/2525/. (Erişim tarihi 12 Temmuz 2017)
Kuyucu, T., Ünsal, Ö. (2010). Urban Transformation’ as State-Led Property Transfer: An Analysis of Two Cases of Urban Renewal in Istanbul. Urban Studies, 47 (7), 1479-1499.
Mahdavinejad, M., Amini, M. (2011). Public Participation for Sustainable Urban Planning in case of Iran. Procedia Engineering, 21, 405-413.
Marans, R. W. (2003). Understanding Environmental Quality through Quality of life Studies: The 2001 DAS and Its use of Subjective and Objective indicators. Landscape and Urban Planning, 65(1-2), 73-83.
Okumuş, D. E., Eyüboğlu, E. E. (2015). Kentsel Dönüşüm Öncesi Kentsel Yaşam Kalitesi Araştırmasına Yönelik Yöntem Önerisi ve Ataşehir Barbaros Mahallesi Örneklemi, Planlama, 25:2, 93–106
Özay, O. L., Demirbaş, F. (2017). 6306 Sayılı Kanun Bakımından Kentsel Dönüşüm Süreci ve Tapu Sicil İşlemleri Bakımından Değerlendirilmesi, İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8:2, 217-248
Pakel, N. (2013). 6306 Sayılı Kentsel Dönüşüm Yasası, İstanbul Barosu Dergisi, 87:1, 275
Sanoff, H. (2000). Community Participation Methods in Design and Planning, ABD, Wiley&Sons.
Sanoff, H. (2012). Participatory Design and Planning, Editör: Andrew T. Carswell, The Encyclopedia of Housing, Second Edition, Sage Publications, Inc.
Şahin, C. (2013). Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkındaki Kanun’a Yönelik Bazı Eleştiriler, Kentsel Dönüşüm Hukuku, Editörler: Melikşah Yasin, Cenk Şahin, İstanbul Üniversitesi S.S.ONAR İdare Hukuku ve İlimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 49-70.
Şentürk, M. (2015). Türkiye’de Kentleşme Deneyimi ve Aile: Ev ve Kamusal Mekanlarda Yaşanan Değişimler, Aile Dostu Kentler Etüt Araştırması, T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Limit Ofset, 33-43.
Turgut, S., Ceylan, E. Ç. (2010). Bir Yerel Yönetim Deneyiminin Ardından: Küçükçekmece Ayazma-Tepeüstü Kentsel Dönüşüm Projesi, İstanbul, Alfa Yayınları.
Türkün, A., Aslan, Ş. (2014). Ayazma ve Tepeüstü’nden Bezirganbahçe’nin Konut Depolarına: Mekanı Değişen Yoksulluk, Editör: Asuman Türkün, Mülk, Mahal, İnsan İstanbul’da Kentsel Dönüşüm, İstanbul, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, 355-389.
Uzun, N. (2006). Yeni Yasal Düzenlemeler ve Kentsel Dönüşüme Etkileri, Planlama, 36, 49-52
Uzunçarşılı Baysal, C. (2010). İstanbul’u Küresel Kent Yapma Aracı olarak Kentsel Dönüşüm ve ardındaki Konut Hakkı İhlalleri: Ayazma(n)’dan Bezirganbahçe’ye tutunamayanlar. Basılmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
UN (2016). Social Justice in an Open World, The Role of the United Nations, United Nations Publication.
Wang, A., Hu, Y., Li, L., Liu, B. (2016). Group Decision Making Model of Urban Renewal Based on Sustainable Development: Public Participation Perspective. Procedia Engineering 145, 1509 – 1517
Yasin, M. (2013). Kentsel Dönüşüm Uygulamalarına İlişkin Temel İlkeler, Kentsel Dönüşüm Hukuku, Editörler: Melikşah Yasin, Cenk Şahin, İstanbul Üniversitesi S.S.ONAR İdare Hukuku ve İlimleri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, 9-18
http://www.tbb.gov.tr/basin-ve-yayin/mevzuat-duyurulari/20161027-6306-sayili-kanunun-uygulama-yonetmeliginde-degisiklik-yapilmasina-dair-yonetmelik (Acces date: 9 Ağustos 2017)
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
