The relationship between nomophobia and trait anxiety, basic psychological needs, happiness in adolescents: Ergenlerde görülen nomofobi ile sürekli kaygı, temel psikolojik ihtiyaçlar ve mutluluk ilişkisi

Oğuzhan Yıldırım; Özcan Sezer

doi:10.14687/jhs.v17i2.5917

Authors

Oğuzhan Yıldırım https://orcid.org/0000-0002-8174-9640
Özcan Sezer İnönü University

DOI:

https://doi.org/10.14687/jhs.v17i2.5917

Keywords:

Nomophobia, adolescence, trait anxiety, basic psychological needs, happiness, mobil phone, Nomofobi, cep telefonu, ergenlik dönemi, sürekli kaygı, temel psikolojik ihtiyaçlar, mutluluk

Abstract

The concept of nomophobia was formed with the abbreviation of “No Mobile Phone Phobia”. Nomophobia means that people experience anxiety and fear when they are deprived of their mobile phones. The aim of this study was to examine the relationship between adolescents' nomophobia levels and trait anxiety, basic psychological needs and happiness. This study is a relational screening model which is one of the quantitative research methods. 561 adolescents (349 female and 212 male) consisted the study group. “Nomophobia Scale (NMP-Q)”, “Trait Anxiety Inventory”, “The Basic Psychological Need Scale” and “Short Form of the Oxford Happiness Questionnaire” were used to collect data in the study. Pearson correlation coefficientwas calculated to reveal the relationship between the variables and multiple linear regression analysis which is one of the predictive techniques, were used. According to the results of the analysis, there was significant relation between nomophobia and basic psychological needs satisfaction, trait anxiety, happiness.It was found that the predictor variables together accounted for 10% the variance. According to the significance tests of the regression coefficients, only traitanxiety was significant predictor of nomophobia.

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

Özet

“No Mobile Phone Phobia” kelimelerinin kısaltmasıyla ortaya çıkan nomofobi kavramı kişilerin cep telefonlarından yoksun kaldıkları durumlarda kaygı ve korku yaşamaları anlamına gelmektedir. Bu araştırmanın amacı ergenlerin nomofobi düzeyleri ile sürekli kaygıları, temel psikolojik ihtiyaçları ve mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Çalışma grubunu 349’u kız 212’si erkek olmak üzere toplamda 561 ergenoluşturmuştur. Araştırmanın verileri “Nomofobi Yaygınlığı Ölçeği”, “Sürekli Kaygı Ölçeği”, “Temel Psikolojik İhtiyaçlar Ölçeği” ve “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu” ile toplanmıştır. Araştırmada değişkenler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla Pearson korelasyon katsayısı hesaplanmış ile yordayıcı tekniklerden çoklu doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre nomofobi ile sürekli kaygı, temel psikolojik ihtiyaçlar ve mutluluk düzeyleri arasında anlamlı ilişkiler olduğu görülmüştür. Yapılan çoklu doğrusal regresyon analizine göre sürekli kaygı, temel psikolojik ihtiyaçlar ve mutluluk değişkenlerinin birlikte nomofobinin yaklaşık olarak %10’unu açıkladığı tespit edilmiştir. Regresyon katsayılarının anlamlılık testlerine göre yalnızca sürekli kaygının nomofobiyi anlamlı şekilde yordadığı belirlenmiştir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Oğuzhan Yıldırım

M.A.

Özcan Sezer, İnönü University

Prof. Dr., İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi

References

Adnan, M., & Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Journal of Faculty of Educational Sciences, 49(1).141-158.

Akıllı, G. K., & Gezgin, D. M. (2016).Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri ile farklı davranış örüntülerinin arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(40).

Aktaş, H., & Yılmaz, N. (2017).Üniversite gençlerinin yalnızlık & utangaçlık unsurları açısından akıllı telefon bağımlılığı. International Journal of Social Sciences and Education Research, 3(1),85-100.

Aşık, N. A. (2018). Aidiyet duygusu ve nomofobi ilişkisi: Turizm öğrencileri üzerinde bir araştırma. Turar Turizm ve Araştırma Dergisi, 7(2), 24-42.

Augner, C. &Hacker, G. W. (2012).Associations between problematic mobile phone use and psychological parameters in young adults.Int J Public Health. 57(2):437-41.

Austin, V.L., & Sciarra, D.T. (2017).Çocuk ve ergenlerde duygusal ve davranışsal bozukluklar (Çev.Edt. M. Özekes). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Beck, A., &Emery, G. (2006).Anksiyete bozuklukları ve fobiler (Çev. T. Özakkaş). İstanbul: Litera Yayıncılık.

Bian, M., & Leung, L. (2015).Linking loneliness, shyness, smartphone addiction symptoms, and patterns of smartphone use to social capital. Social Science Computer Review, 33(1), 61-79.

Bragazzi, N. L., & Del Puente, G. (2014).A proposal for including nomophobia in the new DSM-V. Psychology research and behavior management, 7, 155-160.

Brooks, S. (2015). Does personal social media usage affect efficiency and well-being?. Computers in Human Behavior, 46, 26-37.

Büyükçolpan, H. (2019). Üniversite öğrencilerinde nomofobi, bağlanma biçimleri, depresyon ve algılanan sosyal destek.Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Can, A. (2017). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi.(5. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Can, S. (2018). Ergenlerin akademik erteleme davranışları, internet bağımlılığı ve temel psikolojik ihtiyaçları: Bir model önerisi. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Canoğulları, Ö.,& Güçray, S. S. (2014). İnternet bağımlılık düzeyleri farklı ergenlerin cinsiyetlerine göre psikolojik ihtiyaçları, sosyal kaygıları ve anne baba tutum algılarının incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26(1), 42-57.

Chirkov, V., Ryan, R. M., Kim, Y., &Kaplan, U. (2003).Differentiating autonomy from individualism and independence: A self-determination theory perspective on internalization of cultural orientations and well-being.Journal of personality and social psychology, 84(1), 97-110.

Cihangir-Çankaya, Z. (2005). Öz-Belirleme modeli: Özerklik desteği, ihtiyaç doyumu ve iyi olma. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Cüceloğlu, D. (2010). İnsan ve davranışı. İstanbul: Remzi Kitabevi.

Davie, N., & Hilber, T. (2017). Nomophobia: Is smartphone addiction a genuine risk for mobile learning?. International Association for Development of the Information Society, 100-104.

Deci, E. L., & Ryan, R. M. (2002). Overview of self-determination theory: An organismic dialectical perspective. Handbook of Self-Determination Research, 3-33.

Deniz, S. (2014).Ergenlerin problemli telefon kullanımının utangaçlık ve sosyal anksiyete ile ilişkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Derin, S. (2013).Lise öğrencilerinde internet bağımlılığı ve öznel iyi oluş.Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Derin, S., & Bilge, F. (2016). Ergenlerde internet bağımlılığı ve öznel iyi oluş düzeyi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 6(46), 35-51.

Doğan, T., &Çötok, N. A. (2011). Oxford mutluluk ölçeği kısa formunun Türkçe uyarlaması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 165-170.

Eker, Ö. (2016).Lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılıkları ile öznel iyi oluşlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Ellis, A. (2007). Nasıl mutlu olursunuz.(Çev. S.K. Akbaş). Ankara: Hyb Yayıncılık.

Erdem, H., Kalkın, G., Türen, U., & Deniz, M. (2016).Üniversite öğrencilerinde mobil telefon yoksunluğu korkusunun (nomofobi) akademik başarıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3), 923-936.

Gezgin, D. M., Şumuer, E., Arslan, O., & Yıldırım, S. (2017). Nomophobia prevalence among pre-service teachers: A case of Trakya University. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 86-95.

González-Carrasco, M., Casas, F., Malo, S., Viñas, F., & Dinisman, T. (2017). Changes with age in subjective well-being through the adolescent years: Differences by gender. Journal of Happiness Studies, 18(1), 63-88.

Greitemeyer, T., Mügge, D. O., &Bollermann, I. (2014). Having responsive Facebook friends affects the satisfaction of psychological needs more than having many Facebook friends. Basic and Applied Social Psychology, 36(3), 252-258.

Hamutoğlu, N. B., Gezgin, D. M., Samur, Y., & Yıldırım, S. (2018). Genç nesil arasında yaygınlaşan bir bağımlılık: akıllı telefon bağımlılığının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 8(2), 212-231.

Hefferon, K., & Boniwell, I. (2014).Pozitif psikoloji kuram, araştırma ve uygulamalar (Çev. Edt. T. Doğan) Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Işık, M., & Kaptangil, İ. (2018). Akıllı telefon bağımlılığının sosyal medya kullanımı ve beş faktör kişilik özelliği ile ilişkisi: Üniversite öğrencileri üzerinden bir araştırma. Itobiad: Journal of the Human ve Social Science Researches, 7(2).

Jesse, G. R. (2015). Smartphone and app usage among college students: Using smartphones effectively for social and educational needs. In Proceedings of the EDSIG Conference, 1-13

Johnson, B., &Christensen, L. (2014).Eğitim araştırmaları nicel, nitel ve karma yaklaşımlar.(4. Baskı). Ankara: Eğiten Kitap.

King, A. L. S., Valença, A. M., & Nardi, A. E. (2010). Nomophobia: the mobile phone in panic disorder with agoraphobia: reducing phobias or worsening of dependence?. Cognitive and Behavioral neurology, 23(1), 52-54.

Köknel, Ö. (1989). Genel ve klinik psikiyatri. İstanbul: Nobel Tıp Kitapevi.

Kurt, F. (2018).Üniversite öğrencilerinde akıllı telefon kullanım bozukluğu ile dürtüsel davranış çocukluk çağı travması arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi, Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Kutlu, M., & Pamuk, M. (2017).Investigation of university students’ problematic usage of mobile phone in the context of personality. Journal of Human Sciences, 14(2), 1263-1272.

Küsgülü, Ü. (2014). Üniversite öğrencilerinin mutluluk, umut ve narsisizm düzeylerinin incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.

Lyubomirsky, S. (2008).Nasıl mutlu olunur?Bilimsel kanıtlarla desteklenen 12 mutluluk stratejisi (Çev. G. Göze). İstanbul: Medicat Kitapları.

Matthews, N., Kilgour, L., Christian, P., Mori, K., & Hill, D. M. (2015). Understanding, evidencing, and promoting adolescent well-being: An emerging agenda for schools. Youth ve Society, 47(5), 659-683.

Meral, D. (2017).Ortaöğretim öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığının yalnızlık, yaşam doyumu ve bazı kişisel özellikler bakımından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzincan.

Mert, A., Çağlayan, R., & Akgül, A.(2018, Ekim).Öğretmenlerin Nomofobi Düzeyleri ve Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi.20.Uluslararası Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sunulan sözlü bildiri, Samsun.

Minaz, A., & Çetinkaya-Bozkurt, Ö. (2017).Üniversite öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeylerinin ve kullanım amaçlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(21), 268-286.

Öner, N., &A. Le Compte (1985).Durumluluk-Sürekli kaygı envanteri el kitabı.İstanbul:Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.

Özer, K. (2014). Kaygı sınanma duygusuyla baş edebilme.İstanbul: Sistem Yayıncılık.

Pellowe, E. L., Cooper, A., & Mattingly, B. A. (2015). Are Smart Phones Inhibiting Smartness? Smart Phone Presence, Mobile Phone Anxiety, and Cognitive Performance. Undergraduate Journal of Psychology, 28(1), 20-25.

Polat, R. (2017). Dijital hastalık olarak nomofobi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 1(2), 164-172.

Rikkers, W., Lawrence, D., Hafekost, J., & Zubrick, S. R. (2016).Internet use and electronic gaming by children and adolescents with emotional and behavioural problems in Australia–results from the second Child and Adolescent Survey of Mental Health and Wellbeing. BMC Public Health, 16(1), 399-415.

Ryan, R. M. (1995). Psychological needs and the facilitation of integrative processes.Journal of Personality, 63(3), 397-427.

Ryan, R. M., &Deci, E. L. (2000). The darker and brighter sides of human existence: Basic psychological needs as a unifying concept. Psychological Inquiry, 11(4), 319-338.

Ryan, R., &Deci, E. (2000).Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being.American Psychologist, 55, 68-78.

Sharma, N., Sharma, P., Sharma, N., & Wavare, R. R. (2017).Rising concern of nomophobia amongst Indian medical students. International Journal of Research in Medical Sciences, 3(3), 705-707.

Sırakaya, M. (2018).Ön lisans öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin akıllı telefon kullanım durumlarına göre incelenmesi. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 14(2), 714-727.

Süler, M. (2016).Akıllı telefon bağımlılığının öznel mutluluk düzeyine etkisinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.

Şakiroğlu, M., Gülada, G., Uğurcan, S., Kara, N., & Gandur, T. (2017). The Mediator Effect of Mindfulness Awareness on The Relationship Between Nomophobia and Academic University Adjustment Levels in College Students. Internatıonal Journal of Psycho-Educatıonal Scıences, 69-79.

Weinstein, E. (2017). Influences of social media use on adolescent psychosocial well-being:‘OMG’or ‘NBD’? Doktora Tezi, Harvard University, Boston.

Yayan, E. H., Düken, M. E., Dağ, Y. S., & Ulutaş, A. (2018).Examination of the relationship between nursing student’s internet and smartphone addictions. Journal of Human Sciences, 15(2),1161-1171.

Yıldırım, C., & Correia, A. P. (2015).Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130-137.

Yıldırım, C., Şumuer, E., Adnan, M., & Yıldırım, S. (2016). A growing fear prevalence of nomophobia among Turkish college students.Information Development, 32(5), 1322- 1331.

Yoğurtçu, D. D. (2018). The relationshipbetween five factor personality traits and nomophobia levels among university students. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Zheng, F., Gao, P., He, M., Li, M., Tan, J., Chen, D., Zhou, Z., Yu, Z., &Zhang, L. (2015). Association between mobile phone use and self reported well-being in children: a questionnaire based crosssectional study in Chongqing, China. BMJ Open, 5, 1-7.