Effects of new social movements on different countries: Cases from Tunusia, Egypt, Turkiye and France

Yeni toplumsal hareketlerin farklı ülkeler üzerindeki etkileri: Tunus, Mısır, Türkiye ve Fransa'dan örnekler

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14687/jhs.v17i2.5986

Keywords:

Social Movements, Psychology of Mass, Communication, Democracy, Protest, Toplumsal Hareketler, Kitle Psikolojisi, İletişim, Demokrasi, Protesto

Abstract

Social movements, that have been conceptualized as new with serious transformations in their content and implementation since the 1960s, which have the potential to influence current political/social debates or decisions, has entered social life in a way that no one can easily ignore in terms of their effects. The increasing visibility and impact of social movements, especially since the 2000s, differ significantly depending on whether countries have established democracy or not. The social movements that are widespread throughout the country do not cause a radical change in the country's administration in countries with a built-in democracy culture and consciousness, like Turkey and France, through the examples of countries studied in this work. Because in these countries, there is a system in which demands could be reflected through democratic elections. On the other hand, in countries where democracy culture is not fully established, like Egypt and Tunisia, social movements are thought to have a high capacity to cause radical changes in the administration with the influence of different actors.

​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

 

Özet

Güncel politik/toplumsal tartışmalara ya da kararlara yön vererek onları etkileme potansiyeline sahip olan ve 1960’lı yıllardan itibaren içeriğindeki ve uygulanış şeklindeki ciddi dönüşümler ile yeni olarak kavramsallaştırılan toplumsal hareketler etkileri itibariyle artık kimsenin kolayca göz ardı edemeyeceği bir şekilde toplumsal hayata girmiştir. Özellikle 2000’li yıllardan itibaren toplumsal hareketlerin artan görünürlüğü ve etkisi ise sonuçları itibariyle ülkelerin yerleşik bir demokrasiye sahip olup olmamasına göre önemli derecede farklılık arz etmektedir.

Ülke genelinde yaygınlaşan toplumsal hareketler, bu çalışmada incelenen ülke örnekleri üzerinden yerleşik bir demokrasi kültürüne ve bilincine sahip olan ülkelerde –Türkiye ve Fransa gibi- ülke yönetiminde köklü bir değişikliğe sebep olmamaktadır. Çünkü bu ülkelerde demokratik seçimler yoluyla taleplerin yansıyacağı bir sistem bulunmaktadır. Öte yandan, demokrasi kültürü tam olarak yerleşmemiş ülkelerde –Mısır ve Tunus gibi- toplumsal hareketlerin farklı aktörlerin de etkisiyle yönetimde köklü değişikliklere yol açma kapasitesinin yüksek olduğu düşünülmektedir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Selim Çapar, Public Administration Institute for Turkey and Middle East - Ministry of Interior of Turkey

Associate Prof., Head of GAMER/AREM, Ministry of Interior

Mehmet Koca, Ministry of Interior

Expert of Province Planning, AREM, Ministry of Interior

References

Aktaş, M. (2015). Demokrasi Kavramına Eleştirel Bir Bakış. Muş Alparslan Üni̇versi̇tesi̇ Sosyal Bi̇li̇mler Dergisi, 3 (1), 87-105.

Aminzade, R. ve D. McAdam (2002). Emotions and Cotentious Politics. Mobilization, 7 (2), 107-109.

Aslan, C. (2016). Sosyal Hareketler Sosyolojisi - Toplumsal Fay Hatlarının Anatomisi, Adana: Karahan Kitabevi.

Aslan, S., Ö. Taylan ve D. Baştuğ (2016) Gezi Parkı Eylemlerinin Farklı Boyutlarıyla Bir Değerlendirmesi. Birey ve Toplum, Güz 2016, 6 (12), 153-177.

Ayhan, V. (2012). Tunus İsyanı: Arapların Devrim Ateşini Yakması. Ortadoğu Etütleri, Cilt 3, No 2, Ocak 2012.

Babacan, M. E. (2015). Yeni Medya Bağlamında Toplumsal Hareketler ve Yeni İnsanın Karakter Analizi. Folklor/Edebiyat Dergisi, 21 (83), 295-307.

Bayhan, V. (2014). Yeni Toplumsal Hareketler ve Gezi Parkı Direnişi, Birey ve Toplum, Bahar 2014, 4 (7), 23-58.

BBC (2019). https://www.bbc.com/turkce/haberler-turkiye-44304326, (08.10.2019).

Collas, A. (2002). International Civil Society Movements in World Politics, Cambridge: Polity Press.

Crick, B. (2002). Demokrasi, Kültür Kitaplığı: 113, Ankara: Dost Kitabevi.

Çapar, S. (2015) Türkiye ve Fransa’da Neo-liberal Dönemde Mülki İdare, Ankara: TİAV Yayınları.

Çaycı, B. (2015). Yeni Dijital Çağda Toplumsal Hareketlerde Meydana Gelen Dönüşüm. The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, January 2015, 5 (1), https://acikerisim.iku.edu.tr/bitstream/handle/11413/1128/Yeni%20Dijital%20%C3%87a%C4%9Fda%20Toplumsal%20Hareketlerde%20Meydana%20Gelen%20D%C3%B6n%C3%BC%C5%9F%C3%BCm%20%EF%BB%BF.pdf?sequence=3&isAllowed=y, (09.10.2019).

Çetinkaya, Y. D. (2018) Tarih ve Kuram Arasında Toplumsal Hareketler, içinde Toplumsal Hareketler - Tarih, Teori ve Deneyim, Ed.: Y. D. Çetinkaya, 4. Basım, İstanbul: İletişim, 15-61.

Çimen, H. ve S. Bakan (2019). Toplumsal Olayların Merkezi Fransa’daki Sarı Yelekliler Hareketi ve Protestoların Türkiye’ye Yansımaları. Gaziantep Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1 (1), 80-107.

Dayan, H. (2017). Fransa, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, https://www.academia.edu/32073198/FRANSA.pdf (07.11.2019).

Demiroğlu, E.T. (2014). Yeni Toplumsal Hareketler: Bir Literatür Taraması. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 2 (1), 133-144.

Dirlik, A. (2018). Pasifik Perspektifinde Toplumsal Hareketler: Çağdaş Radikal Siyasetin Soyağacı Üzerine Düşünceler, içinde Toplumsal Hareketler - Tarih, Teori ve Deneyim, Ed.: Y. D. Çetinkaya, 4. Basım, İstanbul: İletişim 75-93.

Dolgun, U ve T. Sütlüoğlu (2014). Sosyal Medya ve Yeni Toplumsal Hareketler, Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi, https://www.researchgate.net/publication/322386107_Sosyal_Medya_ve_Yeni_Toplumsal_Hareketler, (17.10.2019).

Ekinci, E. (2016). Devrimden Günümüze Fransız Siyasal Sisteminin Evrimi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (1), 149-171.

Ete, H. ve Ç. Taştan (2013). Kurgu ile Gerçeklik Arasında Gezi Eylemleri, SETA Yayınları XXVII.

Eurostat (2020). https://ec.europa.eu/eurostat/databrowser/view/tps00001/default/table?lang=en, (24.01.2020).

Faytre, L. (2018). Sarı Yelekliler Ne İstiyor? https://www.sabah.com.tr/yazarlar/perspektif/lonard-faytre/2018/12/01/sari-yelekliler-ne-istiyor, (26.09.2019).

Giddens, A. (2000). Sosyoloji, Çev.: C. Güzel, Ankara: Ayraç Yayınları.

Güçyetmez, M. (2017). Karşılaştırmalı Demokrasi Modelleri ve Hükümet Sistemleriyle İlişkisi. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 7 (1), 479-496.

Gürcan, E.C. (2019). Bir “Siyasal Süreç” Olarak Fransız Sarı Yelekliler Hareketinin Ortaya Çıkışı, Mülkiye Dergisi, 43 (2), 435-458.

Işık, G. (2016). Sanaldan Sokağa Toplumsal Hareketler, 2. Basım, Ankara: Nobel.

İnan, Afet (2010). Mustafa Kemal Atatürk Medeni Bilgiler Türk Milletinin El Kitabı, 2. Baskı, İstanbul: Toplumsal Dönüşüm Yayınları.

Kılıç, S. (2009). Kamuoyu Oluşum Sürecinde Sosyal Hareketler ve Medya. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 2 (2), 150-167.

Kızmaz, N. (2014). Ağ Toplumu Bağlamında Orta Doğu’da Meydana Gelen Sosyal Hareketler. Toplum Bilimleri Dergisi, Temmuz 2014, 8 (16), 51-74.

Koçak, K. A. (2012). Yasemin Devrimi’nden “Arap Baharı”na Tunus. Yasama Dergisi, 7 (22), 22-61.

Koldaş U. ve N. Köprülü (2011). Arap İntifadası Mı?: Arap Dünyasındaki Toplumsal Hareketlerin İçsel, Bölgesel ve Uluslararası Dinamikleri. Akademik Ortadoğu, 6 (1), 23-61.

Komito, L. ve J. Bates (2009). Virtually Local: Social Media and Community Among Polish Nationals in Dublin. Aslib Proceedings: New İnformation Perpectives, 61 (3), 232-244.

Kurun, İ. (2019). Devrim Teorileri Işığında 2011 Mısır Devrimi ve Sonrası: Ne Tür bir Devrim Gerçekleşti?, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 74 (4), 1011-1035.

Lelandais, G. E. (2009). Sosyal Hareket Teorileri ve Küreselleşme, içinde Küreselleşme, Direniş, Ütopya -Yeni Toplumsal Hareketler - Küreselleşme Çağında Toplumsal Muhalefet, Ed.: B. Çoban,İstanbul: Kalkedon Yayınları, 63-90.

Le Bon, G. (1977). The Crowd: A Study of the Popüler Mind, New York: Penguin Books.

Le Bon, G. (1997). Kitleler Psikolojisi, Çev.: Y. Ender, İstanbul: Hayat Yayınları.

Mermer, A (2016). Yeni Sosyal Hareketler Bağlamında Bergama Mücadelesi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Aydın (Yayımlanmamış).

MFA (2020). http://www.mfa.gov.tr/fransa-ekonomisi.tr.mfa, (24.01.2020).

Olson, M. (1965). The Logic of Collective Action: Public Goods and the Theory of Groups, Cambridge: Harvard University Press.

Olson, M. (2002). The Logic of Collective Action, Massachusetts: Harvard University Press.

Öngör, I. (2018). 2000’li Yıllarda Toplumsal Hareketler ve Sivil Toplum Tartışmaları. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara (Yayımlanmamış).

Özen, H. (2015). Meydan Hareketleri ve ‘Eski’ ve ‘Yeni’ Toplumsal Hareketler, Mülkiye Dergisi, 39 (2), 11-40.

Philips, K. ve K. Szagala (2007). Social Movements and News Media. The McMaster Journal of Communication, 4 (1), 39-51.

McAdam, D., Tarrow, S. ve C. Tilly (2001). Dynamics of Contention, Cambridge: Cambridge University Press.

McCarty, J. ve M. Zald (1977). Resource Mobilization and Social Movements: A Partial Theory. American Journal of Sociology, No: 82, 1212-1241.

Sınmaz, K. (2019). Mısır Raporu Devrim ve Darbe Sarmalında Bir Toplum, İnsamer, Araştırma 102.

Sikharulidze, L. (2019). The Anatomy of the Yellow Vest Movement, Strategic Analysis Center https://gsac.ge/wp-content/uploads/2019/04/The-Anatomy-of-the-Yellow-Vest-Movement.pdf, (26.09.2019).

Smelser, N. J. (1962). Theory of Collective Behavior, New York: Free Press.

Soysal, E. (2018). Toplumsal Hareket Kuramları, içinde Toplumsal Hareketler ve Kitle Psikolojisi, Ed.: C. Taştan ve E. Soysal, Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 63-80.

Şencan, H. (2017). Çatışmacı Parlamentarizmden Melez Bir Çözüme: Fransa’da Yarı Başkanlık Sistemi, Karşılaştırmalı Hükümet Sistemleri: Yarı-Başkanlık Sistemi (Fransa, Polonya ve Rusya Örnekleri), Ankara: TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı Yayınları.

Taştan, C. (2018). Kollektif Eylemler ve Toplumsal Değişim: 2011 Arap Ayaklanmaları, içinde Toplumsal Hareketler ve Kitle Psikolojisi, Ed.: C. Taştan ve E. Soysal, Ankara: Polis Akademisi Yayınları, 115-146.

Telci, İ. N. (2012). Mısır 2011, Ortadoğu Yıllığı 2011, Ankara: Açılım Kitap.

Telli, A. (2012). Mısır Devrimi’nde Sosyal Medyanın Rolü. Bilge Strateji, 4 (7), 65-91.

Tığlı, İ. (2011). Tunus’ta Halk Hareketi ve Sosyal Ağlar. Tunus: “Devrim”in Fitili, İstanbul: Dübam Yayınları. http://media.dunyabulteni.net/file/2014/tunus.pdf, (15.10.2019).

Tilly, C. (2008). Toplumsal Hareketler 1768-2004, Çev.: O. Düz, İstanbul: Babil Yayınları.

Tunç, H. (2008). Demokrasi Türleri ve Müzakereci Demokrasi. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 12 (1-2), 113-1132.

TÜİK (2018). Yıllara Göre Nüfus, http://tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist, (07.09.2018).

Ulutaş, U. ve T. Torlak (2011). Devrimden Demokrasiye Tunus’un Seçimi. SETA Analiz, Sayı: 46, 4-24.

Ural, Ş. (1999). Demokrasi Kavramı, Toplumsal Değerler ve Birey. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 40 (1), 451-459.

Worldbank (2020). https://data.worldbank.org/country/turkey?locale=tr, (24.01.2020).

Downloads

Published

2020-05-19

How to Cite

Çapar, S., & Koca, M. (2020). Effects of new social movements on different countries: Cases from Tunusia, Egypt, Turkiye and France: Yeni toplumsal hareketlerin farklı ülkeler üzerindeki etkileri: Tunus, Mısır, Türkiye ve Fransa’dan örnekler. Journal of Human Sciences, 17(2), 642–658. https://doi.org/10.14687/jhs.v17i2.5986

Issue

Section

Public Administration