Analysis of body composition and physical fitness traits in children using bicycle
Bisiklet kullanan çocuklarda vücut kompozisyonu ve fiziksel uygunluk özelliklerinin analizi
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v17i4.6001Keywords:
Cycling, basketball, physical Fitness, prepubescent age, impact, Bisiklet, basketbol, fiziksel uygunluk, ergenlik öncesi çağ, etkiAbstract
Analysis of body composition and physical fitness traits in children using bicycle. A total of 113 boys aged 12-14 years participated in the study voluntarily with 38 male bicycle athletes, 29 basketball athletes, and 46 non-athletes. Participants who were close answers to each other according to the answers given after asking the participants the number of training times, daily training time and sports experiences were included in the study. According to the normality test results of the groups, one-way ANOVA, one of the parametric tests, and correlation analyses were used to determine the relationships between the parameters. In the study, a statistically significant difference was found in the parameters of flexibility, vertical jump, 30 m speed, agility, coordination, body fat ratio according to the groups (p <0.05). Considering the differences between cycling athletes, basketball athletes and non-athletes in the age group of 12-14, there were significant differences in parameters such as flexibility, body fat ratio and agility in favor of cycling athletes. In addition, according to this study, basketball sport provides positive benefits in terms of speed coordination development and anaerobic power.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Bu araştırmanın amacı; bisiklet kullanan çocuklarda vücut kompozisyonu ve fiziksel uygunluk özelliklerinin analizidir. Araştırmaya 38 erkek bisiklet sporcusu, 29 basketbol sporcusu ve 46 spor yapmayan 12-14 yaş arası toplamda 113 erkek çocuk gönüllü olarak katıldı. Katılımcıların haftalık antrenman sayısı, günlük antrenman süresi ve spor geçmişleri tespit edilerek, verilen cevaplara göre birbirine yakın olan katılımcılar çalışmaya dahil edildi. Yapılan ölçümler arasında; vücut komposiyonu ve fiziksel uygunluk ile ilişkili testler yer almaktaydı. Grupların normallik testi sonuçlarına göre parametrik testlerden One Way ANOVA ve parametreler arasındaki ilişkilerin belirlenmesi için korelasyon analizleri kullanıldı. Çalışmada gruplara göre esneklik, dikey sıçrama, 30 m sürat, çeviklik, koordinasyon ve vücut yağ oranı parametrelerinde istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). 12-14 yaşlarındaki bisiklet sporcuları, basketbol sporcuları ve spor yapmayan grup arasında oluşan bu farklar göz önüne alındığında bisiklet sporcuları lehinde esneklik, vücut yağ oranı ve çeviklik gibi parametrelerde anlamlı farklılıklar görülmüştür. Ayrıca bu çalışmaya göre basketbol sporunun 12-14 yaş grubu çocuklarıda sürat, koordinasyon ve anaerobik güç değişkenlerini olumlu yönde etkilediği söylenebilir.
Downloads
Metrics
References
Alemdaroğlu V. (2012). The relationship between muscle strength, anaerobic performance, agility, sprint ability and vertical jump performance in professional basketball players. Journal of Human Kinetics, 31, 99 – 106
Ayan V., & Mülazimoğlu O. (2009). Sporda yetenek seçimi ve spora yönlendirmede 8-10 yaş grubu erkek çocuklarının fiziksel özelliklerinin ve bazı performans profillerinin incelenmesi (Ankara Örneği). FÜ Sağ Bil Tıp Derg. 113-8.
Aydos L., & Kürkçü R. (1997). 13-18 Yaş Grubu Spor Yapan ve Yapmayan Orta Öğretim Gençliğinin Fiziksel ve Fizyolojik Özelliklerinin Karşılaştırılması, G.Ü. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, Ankara, 2, 31-38.
Bayramoğlu EO. (1998). Yıldız ve Genç Erkek Basketbolcularda Morfolojik Yapı ve Performans İlişkileri, Antalya, Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi.
Berg KE, LaVoie JC., & Latin RW. (1995). Physiological Training Effect of Youht Soccer. Med. Sci. Sports Exerc. Dec; 17 (6), 656-60.
Bilim AS, Çetinkaya C., & Dayı A. (2014). 12-17 Yaş Arası Spor Yapan Ve Yapmayan Öğrencilerin Fiziksel Uygunluklarının İncelenmesi, Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, Sf. 53-60.
Bunc V., & Psotta R. (2001). Physiological Profile of Very Young Soccer Plaeyers. J Sport Med. Phys Fitness. 41 (3). 337-41.
Büyüköztürk Ş. (2007). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. 7. Basım. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. ss:40
Chaouachi A, Brughelli M, Chamari K, Levin GT, Ben Abdelkrim N., & Laurencelle L. (2009). Lower limb maximal dynamic strength and agility determinants in elite basketball players.
Çolak E. (2007). Türk Eczacılar Birliği Dergisi, Sayı 4, Temmuz-Ağustos, Ankara.
Drozd M. (2017). Analysis of the 30-m running speed test results in soccer players in third soccer leagues. Turk J Kin 2017; 3(1): 1-5.
Fransen J, Pion J., & Vandendriessche J. (2012). Differences in physical fitness and gross motor coordination in boys aged 6–12 years specializing inone versus sampling more than one sport. J Sports Sci, 30(4),
Gordon, C.C., Chumlea, C.C., & Roche, A.F., (1988). Stature, Recumbent Length and Weight. İçinde (Eds) Lohman, TG, Roche, AF & Marorell, R., Anthropometric Standardization Reference Manual, Illinois: Human Kinetics Books, s:3-8.
Gündüz M, (2017). Amatör Bisikletçilerin Beslenme Alişkanliklarinin Ve Beslenme Bilgi Düzeylerinin Saptanmasi. Okan Üniversitesi (Yüksek isans tezi).
Hazır T, Mahir ÖF., & Açıkada C. (2010). Genç futbolcularda çeviklik ile vücut kompozisyonu ve anaerobik güç arasındaki ilişki. Spor Bilimleri Dergisi, 21(4),146-153.
Hoare D. G. (2000). Predicting success in junior elite basketball players the contribution of anthropometic and physiological attributes. Journal of Science and Medicine in Sport, 3(4), 391-405.
Jarvis S., Sullivan LO., Davies B., Wiltshire H., & Baker JS. (2009). Interrelationships Between Measured Running Intensities and Agility Performance in Subelite Rugby Union Players. Research in Sports Medicine, 17, 217–230
Jeukendrup, A. E., Craig, N. P., & Hawley, J. A. (2000). The bioenergetics of world class cycling. Journal of Science and Medicine in Sport, 3(4), 414–433. doi:10.1016/s1440-2440(00)80008-0
Kalkavan A, Zorba E, Ağaoğlu ŞA, Karakuş Ş., & Çolak H. (1996). A comparison of different sports branches’ players and sedentary group’s physical fitness parameters. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi.3, 25-35.
Kell LE, (2000). Patterns of Physical Activity 9-10-Year-Old American Children as Measured by Heart Rate, Monitoring, Pearty, Exerc. Sci. 12 (1), 101-110.
Kien CL, Chiodo AR. (2003). Physical Activity İn Middle School-Aged Children Participating in A School-Based Recreation Program. Arch Pediatr Adolesc Med. 157 (8), 811-5.
Kunter, M.,& Öztürk, F., (1992) Türkiye Şampiyonu Bir Küçük Yıldız Takımın Fiziksel Profili, Spor Bil. 2. Ulusal Kongresi Bildirileri, s.265.
Krıstına S. (2009). Test-Retest Relıabılıty and Mınımal Detectable Change of the Hexagon Agılıty Test. Journal of Strength and Conditioning Research.
Lohman TG. (1992). Advances in Body Composition Assessment. Human Kinetics.
Loko J., Aule R., Sikkut T., Ereline J., & Viru A. (2000). Motor Performance Status in 10 to 17-year-old Estonian girls and boys. Scand J Med Sci Sports. 10(2), 109-13.
Morpa Spor Ansiklopedisi, (2005). Cilt 1.
Muratlı S, (2013). Çocuk ve Spor. Nobel Akademik Yayıncılık. 3. Basım, Ankara. 19-20
Murphy MH., Nevill AM., Neville C., Biddle S., & Hardman AE. (2002). Accumulating brisk walking for fitness, cardiovascular risk, and psycho-logical health. Med Sci Sports Exerc.
Orhan S., & Pulur A,. Erol A. (2008). İp ve Ağırlıklı İp Çalışmalarının Basketbolcularda Bazı Fiziksel ve Fizyolojik Parametrelere Etkisi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, sayı. 22 (4), 205-210.
Orhan, R. (2019). Çocuk gelişiminde fiziksel aktivite ve sporun önemi. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 157-176.
Özer DS., & Özer K. (2012). Çocuklarda Motor Gelişim, Nobel Akademik Yayıncılık. 1. Baskı, Ankara.
Özer K. (2001). Fiziksel Uygunluk. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Riddoch CJ., & Boreham CA. (1995). The Health-Related Physical Activity of Children Sports Medicine, USA. 9 (2), 86-102.
Saçaklı M. (1998). Dört yüz Minik-Yıldız 14/16 Genç Takım Futbolcularında Kuvvet Parametrelerinin Tespiti Ve Yetenek Seçimindeki Etkisi. Yüksek Lisans Tezi Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, s. 36, İstanbul.
Savucu Y., Polat Y., Ramazanoğlu F., Karahüseyinoğlu MF., & Biçer YS. (2004). Alt Yapıdaki Küçük, Yıldız ve Genç Basketbolcuların Bazı Fiziksel Uygunluk Parametrelerinin İncelenmesi, Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 18, 4, (2005)
Saygın E., Karacabey K., & Saygın Ö. (2011). Çocuklarda fiziksel aktivite ve fiziksel uygunluk unsurlarının araştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, (8:2) 923.
Saygın Ö., & Mengütay S. (2004). Kız ve Erkek Çocukların Fiziksel Aktivite Düzeyleri ve Fiziksel Aktivite Yoğunluklarının Değerlendirilmesi, Spor ve Tıp Dergisi, 12, 1, İstanbul.
Şen C. (2000). Basketbol Teknik. Ankara: Bağırgan Yayınevi.
Şen YZ. (1998). 10-14 Yaş Grubu Orta Öğretim Öğrencilerde Üç Aylık Antrenman Programı Sonrasında Temel Motorsal Özelliklerine Etkisi, Yüksek Lisans tezi, Celal Bayar Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Serbes Ş, Cengiz C, Sivri M., & Filiz T., (2013) Devlet Ve Özel Okullarda Öğrenim Gören Ortaokul Öğrencilerinin Fiziksel Uygunluk Bilgi Düzeylerinin Incelenmesi. 55. ICHPER-SD Dünya Kongresi, İstanbul.
Sheppard JM., & Young WB. (2006). Agility literature review: Classifications, training and testing. Journal of Sports Sciences, 24 (9), 919 – 932.
Tamer K., (2000). Sporda Fiziksel-Fizyolojik Performansın Ölçülmesi ve Değerlendirilmesi, 2. Baskı, Bağırgan Yayımevi, Ankara.
Tamer K., Uçan İ., Ozan M., & Buzdağlı Y., (2017). The Effects Of An 8-Week Basketball Traınıng On Some Physıcal And Physıologıcal Parameters In 11-14 Year Old Chıldren: Asıan Academıc Research Journal Of Multıdıscıplınary, Volume 4, Issue 12, Issn: 2319 – 2801.
The Effects of 8-Week Basketball Traınıng On Some Physıcal and Physıologıcal Parameters In 11-14 Year Old Chıldren. Asıan Academıc Research Journal of Multıdıscıplınary, Volume 4, Issue 12, Issn. 2319 – 2801.
T.C. Sağlık Bakanlığı. Türkiye Halk Sağlığı Kurumu. (2016). Türkiye Beslenme Rehberi, Ankara.
Union Cycliste İnternationale (UCI) Cycling Regulations. 2018
Watts PB., Joubert LM., Lish AK., Mats JD,, & Wilkins B. (2003). Anthropometry Of Young Competitive Sport Rock Climbers. Br J Sport Med. 37 (5) 420-4.
Yamener F, 2001. Beden Eğitimi ve Spor’ da Temel İlkeler, Bursa: Ekin Kitabevi, 193-196.
Yazarer İ., Taşmektepligil M, Ağaoğlu Y., & Ağaoğlu S., (2004). Yaz Spor Okullarında Basketbol Çalışmalarına Katılan Grupların İki Aylık Gelişmelerinin Fiziksel Yönden Değerlendirilmesi. SPORMETRE Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 2004, II (4) 163-170.
Yenal TH., Çamlıyer H., & Saraçoğlu AS. (1999). İlköğretim İkinci Devre Çocuklarında Beden Eğitimi ve Spor Etkinliklerinin Motor Beceri ve Yetenekler Üzerine Etkisi. Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, 4 (3), Ankara, 15-24
Young WB., James R., & Montgomery I, (2002). Is muscle power related to running speed with changed of direction. Journal of Sports Medicine and Physical Fitness, (42), 282-288.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.