Importance of play therapy in social work practice with children
Çocuklarla sosyal hizmet uygulamasında oyun terapisinin önemi
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v17i4.6083Keywords:
working with children, social work, play, play therapy, practices, çocuklarla çalışma, çocuklarla sosyal hizmet, oyun, oyun terapisiAbstract
If we can find ways to hear and understand children, they have a lot to say, tell and teach us, adults. Children who do not have extensive verbal abilities like adults can express themselves through playing. It has been proven by research that the best method by which they can convey their feelings, thoughts and problems is play therapy. At this point, it is important that professionals working with children are equipped with the knowledge of play therapy. Social workers who frequently come into contact with children in their professional lives should be involved in the field as play therapy practitioners. However, when the literature is examined, it is seen that there are very few practices and studies on the subject in Turkey. This study presents the place and importance of play therapy in social work practice with children in the light of the researches and applications in the literature, and highlights the importance of the use of play therapy as a method by social workers working with children. It has been observed that play therapy needs a wider coverage in social work practice and research. Suggestions have been made for popularizing play therapy in the relevant social work education, research and practices.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Çocukları duymaya, anlamaya ilişkin yollar bulanabilirse, onların yetişkinlere söyleyecekleri, anlatacakları, öğretecekleri çok şey vardır. Yetişkinler gibi geniş sözel yeteneklere sahip olmayan çocuklar kendilerini oyun yoluyla ifade edebilmektedirler. Onların duygularını, düşüncelerini, sorunlarını aktarabilecekleri en iyi yöntemin oyun terapisi olduğu araştırmalarla kanıtlanmıştır. Bu noktada çocuklarla çalışan profesyonellerin oyun terapisiyle ilgili bir donanıma sahip olması önem arz etmektedir. Mesleki yaşamlarında sıkça çocuklara temas eden sosyal hizmet uzmanları, oyun terapisi uygulayıcısı olarak alanda yer almalıdır. Ancak alan yazın incelendiğinde konuyla ilgili ülkemizdeki uygulama ve çalışmaların çok az sayıda olduğu görülmüştür. Çocuklarla sosyal hizmet uygulamasında oyun terapisinin yeri ve öneminin literatürdeki araştırmalar ve uygulamalar ışığında sunulduğu bu çalışmada, çocuklarla çalışan sosyal hizmet uzmanlarının oyun terapisini bir yöntem olarak kullanmalarının önemine dikkat çekilmiştir. Oyun terapisinin sosyal hizmet uygulama ve araştırmalarında daha geniş yer almaya ihtiyacı olduğu görülmüştür. Konuyla ilgili sosyal hizmet eğitim, araştırma ve uygulamalarında oyun terapisinin yaygınlaştırılması için önerilerde bulunulmuştur.
Downloads
Metrics
References
Altun, K., Demir, V., Ünübol, H. (2019). Gelişimsel Oyun Terapisinin Çocuk Evlerinde Kalmakta Olan 4-8 Yaş Grubu Çocukların Travma Sonrası Duygusal Streslerine Olan Etkileri. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 35–46.
Axline, V. M. (2018). Benliğini Arayan Çocuk (Çev: Misli Baydoğan). Ankara: Panama yay.
Axline, V. M. (2019). Oyun Terapisi (Çev: Misli Baydoğan). Ankara: Panama yay.
Aykara, A. (2017). Çocuk Merkezli Oyun Terapisinin Engelli Çocuklara Yönelik Sosyal Hizmet Uygulamaları Açısından Önemi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28(1), 169–186.
Baggerly, J., Jenkins, W. W. (2009). The effectiveness of child-centered play therapy on developmental and diagnostic factors in children who are homeless. International Journal of Play Therapy, 18(1), 45–55.
Bratton, S. C., Ray, D., Rhine, T., Jones, L. (2005). The Efficacy of Play Therapy With Children : A Meta-Analytic Review of Treatment Outcomes. Professional Psychology Research and Practice, 36(4), 376–390. https://doi.org/10.1037/0735-7028.36.4.376
Bulut, S. (2008). Erken Çocukluk Dönemi Cinsel İstismarının Psikodinamik Oyun Terapisiyle Teşhisi Ve Tedavisi. Türk Psikolojik Danısma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 131–144.
Care, F., Clausen, J. M., Ruff, S. C. (2014). For As Long As It Takes : Relationship-Based Play Therapy for For As Long As It Takes : Relationship-Based Play Therapy for Children in Foster Care. Psychoanalytic Social Work, 19(May), 43–53. https://doi.org/10.1080/15228878.2012.666481
Carroll, J. (2002). Play therapy : the children ’ s views Correspondence : Child and Family Social Work, 7, 177–187.
Carter, A. W. (2015). Equipping Homeless Shelter Providers With Child- Centered Play Therapy Skills With Child-Centered Play Therapy Skills. Journal of Poverty, 19(4), 399–408. https://doi.org/10.1080/10875549.2014.999973
Center For Clinical Social Work. (2007). Practice with Children and Their Families: A Specialty of Clinical Social Work.
Farley, J., Whipple, E., Riebschleger, J. (2020). Social Work in Mental Health Integrating play therapy into early childhood mental health treatment services : clinician and parent perspectives. Social Work in Mental Health, 18(3), 331–348. https://doi.org/10.1080/15332985.2020.1742851
G. Cooper, M., Granucci Lesser, J. (2011). Clinical Social Work Practice. Pearson.
Gilmartin, D., McElvaney, R. (2020). Filial Therapy as a Core Intervention with Children. Child Abuse Review, 29, 159–166. https://doi.org/10.1002/car.2602
Hill, A. (2006). Play therapy with sexually abused children : Including parents Correspondence : Child and Family Social Work, 11, 316–324. https://doi.org/10.1111/j.1365-2206.2006.00411.x
Hung, E. N., Leung, G. S., Cheung, J. C. (2019). Responding to children ’ s ‘ emotion talk ’: a conversation analysis of a therapeutic encounter between a social worker and two siblings using child-centred play therapy. Journal of Social Work Practice, 33(4), 433–445. https://doi.org/10.1080/02650533.2019.1686349
IFSW (International Federation of Social Workers) (2014). Global definition of social work. http://ifsw.org/policies/definition-of-socialwork/ Erişim: 20.01.2019
Jones, E. M., Landreth, G. (2002). The efficacy of intensive individual play therapy for chronically ill children. International Journal of Play Therapy, 11(1), 117–140.
Kılınç, F. E., Saltık, N. (2020). Kadın Konukevlerinde Kalan Çocukların Problem Davranışları Üzerinde Oyun Terapisinin Etkisinin İncelenmesi. ACU Sağlık Bil. Dergisi, 11(1), 27–34.
Kıran, B., Çalık, C., Esenay, I. F. (2013). Terapotik Oyun: Hasta Çocuk İle İletişimin Anahtarı. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 2((1-2-3)), 1–10.
Knell, M. S. (2017). Bilişsel Davranışçı Oyun Terapisi. Oyun Terapisinin Temelleri (Çev: Banu Tortamış Özkaya), 313–328. Ankara: Nobel Yay.
Koçkaya, S., Siyez, M. D. (2017). Okul Öncesi Çocuklarının Çekingenlik Davranışları Üzerine Oyun Terapisi Uygulamalarının Etkisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 9(1), 31–44.
Lambert, F. S., LeBlanc, M., Mullen, A. J., Ray, D., Baggerly, J., White, J., Kaplan, D. (2007). Learning More About Those Who Play in Session: The National Play Therapy in Counseling Practices Project (Phase I). Journal of Counselling and Development, 85(1), 42–46.
Landreth, G. L. (2002). Play therapy: The art of the relationship. New York: NY: Brunner-Routledge.
Nash B., J., Schaefer, C. (2017). Oyun TerapisiTemel Kavramlar ve Uygulamalar. Oyun Terapisinin Temelleri (Çev: Banu Tortamış Özkaya, 3–15). Ankara: Nobel Yay.
Norton, C. C., Norton, E. B. (2017). Deneyimsel Oyun Terapisi. Oyun Terapisinin Temelleri (Çev: Banu Tortamış Özkaya), 187–203, Ankara: Nobel Yay.
Öğretir, D.A. (2008). Oyun ve Oyun Terapisi, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 22: 94-100
Öztekin, G. G., Gülbahçe, A. (2019). 3-10 Yaş Arası Gelişimsel Problemleri Olan Çocuklarda Ve Ebeveynlerinde Filial Terapinin Etkisinin İncelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 8(4), 2322–2340.
Öztürk, B.A. (2014). Çocukla Çalışmada Oyun. Prof.Dr. Gönül Erkan'a Armağan, Sosyal Hizmet ve Mülakat, Ed: Prof.Dr. Vedat Işıkhan, Sosyal Hizmet araştırma, uygulama, geliştirme derneği yay. 214-221
Ray, C. D. (2019). İleri Düzey Oyun Terapisi. (Ç. editörü: B. E. Bakay, Çev: Duygu Olgaç). İstanbul: Pinhan yay.
Rennie, R., Landreth, G. (2000). Effects of filial therapy on parent and child behaviors. International Journal of Play Therapy, 9(2), 19–37.
Ryan, V. (2004). Adapting Non-directive Play Therapy for Children with Attachment Disorders, 9(200401), 75–87. https://doi.org/10.1177/1359104504039174
Ryan, V., Needham, C. (2015). Non-directive Play Therapy with Children Experiencing Psychic Trauma. Clinical Child Psychology and Psychiatry, 6(200107), 437–453.
Topham, L. G., VanFleet, R. (2011). Filial Therapy: A Structured and Straightforward Approach to Including Young Children in Family Therapy. The Australıan And New Zealand Journal Of Famıly Therapy, 32(2), 144–158. https://doi.org/10.1375/anft.32.2.144
Tsai, M. (2013). Children and Youth Services Review Research in play therapy : A 10-year review in Taiwan. Children and Youth Services Review, 35(1), 25–32. https://doi.org/10.1016/j.childyouth.2012.10.016
Webb, B. N. (2017). Çocuklarla Sosyal Hizmet Uygulaması, (Çev ed: Ercüment Erbay) Nika yay. Ankara.
Weil, S. (2012). Social Workers ’ Role in the Delivery of Play Therapy to Children. St. Catherine University.
Yanıt, E. (2019). Selektif mutizm vakasının yönlendirilmemiş oyun terapisi teknikleri ile sağaltımı (Olgu sunumu). Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 2(3), 68–76.
Yanıt, E. (2020). “Çocuğumu Benden Alın!”Sınır Koyma Probleminin Çocuk Merkezli Oyun Terapisi İle Sağaltımı (Olgu Sunumu)*. Türkiye Bütüncül Psikoterapi Dergisi, 3(5), 35–48.
https://www.thekidstherapycenter.com/about-us
https://www.youtube.com/watch?v=_4ovwAdxCs0&ab_channel=AssociationforPlayTherapy
(https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezSorguSonucYeni.jsp).
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.