Examination of altered common chord usage in modulation within Classical and Romantic period lieds
Modülasyonda alterasyonlu ortak akor kullanımının Klasik ve Romantik dönem lied örnekleminde incelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v18i3.6172Keywords:
alteration, modulation, common chord, Classical period, Romantic period, Alterasyon, modülasyon, ortak akor, Klasik dönem, Romantik dönemAbstract
In diatonic modulation, a common chord is used between the home and destination keys. Modulation made in this way is given names such as "common chord modulation" or "diatonic pivot chord modulation" in different sources. The common chord is the bridge used to transition between keys at the point where modulation takes place. In choosing this bridge, It is widely accepted that the IInd, IVth or VIth degrees of destination key are preferred. In this study; The use of common chords with alteration during modulation is discussed in terms of the prescriptiveness of the Classical period and the stance of the Romantic period against these rules. The lieds selected from the Classical period and the Romantic period were compared in terms of the use of common chords with alteration during modulation. As a sample, 231 lieds selected from Beethoven, Mozart, Reichardt, Zelter, Schubert, Schumann, Brahms, Franz and Jensen were analyzed. In the lieds examined within the scope of the study, it was observed that most of the 3rd of the common chords used during modulation were altered. This alteration is the most useful tool in both the Classical and Romantic periods. The use of common chords is remarkable in that it does not create a usage difference between Classical and Romantic periods. In terms of the composers of the lieds studied; When looking at the use of alteration in common chords; Brahms uses four different alterations in common chords that prepare the tone during modulation; Beethoven and Jensen, on the other hand, differ from the other composers studied within the scope of the research, in that they include only one type of alteration.
Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.
Özet
Diyatonik modülasyonda genellikle, bulunulan ton ve gidilecek ton arasında bir ortak akor kullanılarak yeni tona geçiş yapılır. Bu şekilde yapılan modülasyonlara farklı kaynaklarda, “ortak akor modülasyonu” ya da “diyatonik pivot akor modülasyonu” gibi isimler verilmektedir. Ortak akor, modülasyonun gerçekleştiği noktada, tonlar arası geçişi sağlamak için kullanılan köprüdür. Bu köprünün seçiminde ise gidilecek tonun II., IV. ya da VI. derecelerinin tercih edilmesi yaygın olarak kabul görmektedir. Bu araştırmada; modülasyon sırasında alterasyon içeren ortak akorların kullanımı, Klasik dönemin kuralcılığı ve Romantik dönemin bu kurallara karşı duruşu açısından ele alınmıştır. Klasik dönem ve Romantik dönemden seçilmiş liedler modülasyon sırasında alterasyon içeren ortak akorların kullanımı açısından karşılaştırılmıştır. Örneklem olarak Beethoven, Mozart, Reichardt, Zelter, Schubert, Schumann, Brahms, Franz ve Jensen’den seçilmiş 231 lied incelenmiştir. Araştırma kapsamında incelenen liedlerde, modülasyon sırasında kullanılan ortak akorların en çok 3lülerinin altere edildiği görülmüştür. Bu alterasyon, hem Klasik hem de Romantik dönemde en kullanışlı araç olarak karşımıza çıkmaktadır. Ortak akorların Klasik ve Romantik dönem arasında bir kullanım farkı oluşturmaması dikkat çekicidir. İncelenen liedlerin bestecileri açısından; ortak akorlarda alterasyon kullanımına bakıldığında; Brahms, modülasyon sırasında tonu hazırlayan ortak akorlarda dört farklı alterasyonu da kullanmasıyla; Beethoven ve Jensen ise sadece bir tür alterasyona yer vermeleriyle, araştırma kapsamında incelenen diğer bestecilerden farklılaşmaktadırlar.
Downloads
Metrics
References
Cangal, N. (2010), Armoni. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Cangal, N. (2010). Müzik Formları (3. Basım). Ankara: Arkadaş Yayınevi.
Cutter, B. (1902). Harmonic Analysis. Boston: Oliver Ditson Company.
Çelebioğlu, E. (1986). Tarihsel Açıdan Evrensel Müziğe Giriş. İstanbul: Tasvir Matbaası.
Çelebioğlu, E. (2013). Armoni. İstanbul: Pan Yayıncılık.
David, H. T. (1956). Mozartean Modulations. The Musical Quarterly, 42 (2), 193-212, Oxford University Press
Grove, G. (1880). A Dictionary of Music and Musician Volume II. London: Macmillan and co.
Hubbard, W. L. (1930). The Imperial History and Encyclopedia of Music, Musical Dictionary. New York: T. J. Ford & co.
Hubbard, W. L. (1930). The Imperial History and Encyclopedia of Music, Theory of Music. New York: T. J. Ford & co.
Kitson, C. H. (1914). The Evolution of Harmony. London: Oxford University Press.
Korsakof, N. R. (1996), Kuramsal ve Uygulamalı Armoni (Çev: Ahmet Muhtar Ataman). İzmir: Şahsi Basım.
Özaltunoğlu, Ö. (2016). Dört Partili Akor Bağlantılarıyla Dikte. Ankara: Gece Kitaplığı.
Özdemir, M. (2001). Armoni. İzmir: Kanyılmaz Matbaacılık.
Rougnon, P. (1930). Mufassal Musiki Nazariyatı (Çev: Ahmet Muhtar Ataman). İstanbul: Devlet Matbaası
Tutu, T. (1986). Çözümlemeli Armoni. İzmir: Müzik Eserleri Yayınları.
Thompson, W. F. ve Cuddy, L. L. (1989). Sensitivity to Key Change in Chorale Sequences: A Comparison of Single Voices and Four-Voice Harmony. Music Perception: An Interdisciplinary Journal, 7 (2), 151-168, University of California Press.
Werts, D. (1983). A Theory of Scale Reference. Unpublished Doctoral Dissertation, Department of Music, Princeton University, Princeton.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2021 Journal of Human Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.