Interreligious Nursing: A conceptual framework

Dinlerarası Hemşirelik: Kavramsal bir çerçeve

Authors

DOI:

https://doi.org/10.14687/jhs.v18i2.6187

Keywords:

Religion, nursing, nurse, interreligious, nursing, care, Din, hemşirelik, hemşire, dinlerarası hemşirelik, bakım

Abstract

Religion, which is one of fundamental element that affects and changes culture. One of the most important functions of religions is to unite their members around a common belief. People who share the same belief look at the world from the same window and think that they see the same things through that window.  It is stated that, thanks to religious belief, people are relieved significantly by means of emotional comfort and calmness, coping with death anxiety and seeking wisdom in their illnesses.  In order for nurses to know how the individual's religious beliefs will affect their care; they are expected the relationship between religion, culture and health. Westbeerg proposed an innovative nursing role for faith communities in the mid-1980s, and interest in this area has grown exponentially over the past 25 years.In this review, it is proposed to develop the field by creating a conceptual framework for the field of "Interreligious Nursing", which is based on religion integrated care.

 

Özet

Din, kültürü etkileyen, değiştiren ona süreklilik kazandıran temel unsurlarından birisidir. Dinlerin en önemli işlevlerinden birisi mensuplarını ortak bir inanç etrafında birleştirmeleridir. Aynı inancı paylaşan insanlar dünyaya aynı pencereden bakar ve o pencereden aynı şeyleri gördüklerini düşünürler.  Dini inanç sayesinde insanların duygusal bir rahatlık ve sakinlik yaşadıkları, ölüm kaygısıyla başaçıktıkları ve hatta geçirdikleri hastalıklarda bir hikmet olduğunu düşünerek rahatladıkları belirtilmektedir. Hemşirelerin, bireyin dini inançlarının bakım sürecini nasıl etkileyeceğini bilmek için; din, kültür ve sağlık ilişkisini bilmeleri beklenmektedir.  Westbeerg'in 1980'lerin ortasında iman (inanç) toplulukları için yenilikçi bir hemşirelik rolü önermiş ve son 25 yılda bu alana ilgi katlanarak artmıştır. Bu derlemede dinin entegre adildiği bakımı esas alan “Dinlerarası hemşirelik” alanına yönelik kavramsal çatı oluşturularak, alanın geliştirilmesi önerilmektedir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biography

Gülbu Tanriverdi, Çanakkale Onsekiz Mart University

Prof. Dr., Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Halk Sağlığı Hemşirleiği Anabilim Dalı

References

Aktay, Y. (2019). Temeller ve tanımlar. Aktay Y., editor. Din ve Toplum. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2991. Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1994. E-ISBN. 978-975-06-3130-6. Eskişehir. p. 3-9.

Abuzar, C. (2011). Dinin toplumsal yaşam üzerindeki etkisi. harran üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(26), 143-153.

Abuzar, C. (2017). Din-toplum etkileşimi ve eğitim. Harran Maarif Dergisi, 2(2), 50-58.

Ağılkaya-Şahin, Z. (2016). Hristiyan gelenekte manevi bakımın teorik temelleri. Spiritual Psychology and Counseling, 1 (1), 47-77.

Anaebere, A. K., Delilly, C. R. (2012). Faith community nursing: supporting mental health during life transitions. Issues İn Mental Health Nursing, 33(5), 337-339.

Apak, H., Acar, MC. (2018). Dindarlığın bir boyutu olarak maneviyat. Din Bilimleri: Klasik Sorunlar-Güncel Tartışmalar. Mardin Artuklu Üniversitesi Yayınları. Birinci Baskı. Mardin. Doru,. MN., Bozkurt, Ö. Editörler. p.365-380.

Bahar, Z.,, Aydoğu NG., Gürkan, KP. (2019). Sağlık davranışları üzerinde kültürün etkisi. Tanrıverdi G, editör. Kültürlerarası Hemşirelik. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri. p.17-21.

Başçı, B.A. (2018). Hemşirelerin değişik gruplara hizmet verirken din, kültür ve sağlık ilişkisini bilmelerinin önemi. Uluslararası 4. Adli Hemşirelik, 3. Adli Sosyal Hizmet, 2. Adli Gerontoloji Kongresi. Çorum, Türkiye, 18-20 Ekim 2018.

Boztilki, M., Ardıç, E. (2017). Maneviyat ve sağlık. Journal of Academic Research in Nursing, 3(1), 39-45.

Çaha, Ö. (2019). Din ve siyaset. Aktay, Y., editor. Din ve Toplum. T.C. Anadolu Üniversitesi Yayını No: 2991. Açıköğretim Fakültesi Yayını No: 1994. E-ISBN. 978-975-06-3130-6. Eskişehir. p, 45-50.

Chen, J., Lin, Y., Yan, J., Wu, Y., Hu, R. (2018). The effects of spiritual care on quality of life and spiritual well-being among patients with terminal illness: a systematic review. Palliative medicine, 32(7), 1167-1179.

Çınar, F., Eti Aslan, F. (2017). Spiritüalizm ve hemşirelik: yoğun bakım hastalarında spiritüel bakımın önemi. Jaren: Journal of Academic Research in Nursing, 3(1), 37-42.

Clarke, J. (2006). Religion and spirituality: a discussion paper about negativity, reductionism and differentiation in nursing texts. International Journal of Nursing Studies, 43(6), 775-785.

Cufta, M. (2014). Kanser hastalığı ile başa çıkmada dini inanç ve tutumların Rolü. Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. Bursa.

Cunha, V. F. D., Pillon, S. C., Zafar, S., Wagstaff, C., Scorsolini‐Comin, F. (2020). Brazilian nurses' concept of religion, religiosity, and spirituality: a qualitative descriptive study. Nursing &Health Sciences. 22; 1161-1168.

Dandridge, R. (2014). Faith community/parish nurse literature: exciting interventions, unclear outcomes. Journal of Christian Nursing, 31(2), 100-107.

Doolittle, B. R., Justice, A. C., Fiellin, D. A. (2018). Religion, spirituality, and HIV clinical outcomes: a systematic review of the literature. AIDS and Behavior, 22(6), 1792-1801.

Emblen, J. D. (1992). Religion and spirituality defined according to current use in nursing literature. Journal of Professional Nursing, 8(1), 41-47.

Eren, S. (2007). İnanç ve sosyo-kültürel çevre etkileşimi. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11(1), 129-152.

Erişen, M., Sivrikaya, S. K. (2017). Manevi bakım ve hemşirelik. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 6(3), 184-190.

Eşer, H. (2005). Üniversite öğrencilerinde dini inanç ve benlik saygısı ilişkisi. Uludağ Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksel lisans tezi. Bursa.

Gilliat-Ray, S. (2003). Nursing, professionalism, and spirituality. Journal of Contemporary Religion, 18(3), 335-349.

Güneş, A. (2014). Sosyolojik olarak din ve toplum ilişkileri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(1), 153-164.

Güven, M. (2012). Kültürün bir unsuru olarak din. Batman Üniversitesi Yaşam Bilimleri Dergisi, 1(1), 933-948.

Hull, John M. (2003). Manevî gelişim: yorumlar ve uygulamalar. Değerler Eğitimi Dergisi, 1 (2), 109-124.

Kaçal, Z., Demirsoy, N. (2018). Yoğun bakım hastalarında spiritüel değerlendirme. Sakarya Tıp Dergisi, 8(2), 170-175.

Kaplan, H. ve İşbilen Esendir, N. (2018). Religious and non-religious coping with the exam anxiety: Example of Çanakkale. 2. Uluslararası Sosyal Bilimler Kongresi 23 Mart 2018 içinde (54. s.). Kudüs, Filistin: Son Çağ Yayınları.

Karacoşkun, M. D. (2004). Dini inanç-dini davranış ilişkisine sosyo-psikolojik yaklaşımlar. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 4(3), 23-36.

Karagül, A. (2012). Manevi bakım, anlamı, önemi, yöntemi ve eğitimi “Hollanda Örneği". Dini Araştırmalar, 15(40),5-27.

Karslı N (2018). Kültürlerarası manevi bakım uygulamaları bağlamında müslüman bireylere yönelik manevi bakım önerileri. Uluslararası Din Bilimleri Sempozyumu. Onat H., editor. 3-5 Mayıs 2008. Tam Metin Kitabı. Alanya. 109-130.

Karslı, N. (2019). Manevi bakımı destekleyici bir uygulama: müzik terapi. Journal of Divinity Faculty of Hitit University, 18(35),259-286.

Kayıklık, H. (2005). Psikolojik açıdan inanç, iman ve şüphe. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 46(1), 133-155.

Kimter, N. (2013). Din ve maneviyatı kavramlaştırma: birleşme ve ayrılma noktaları. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (3), 85-118.

King, M. A. (2011). Parish nursing: holistic nursing care in faith communities. Holistic Nursing Practice, 25(6), 309-315.

Patterson, D. L., Slutz, M. (2011). Faith community/parish nursing: what's in a name? Journal of Christian Nursing, 28(1), 31-33.

Koç, M. (2020). Birleşik Krallık’ta manevi danışmanlık eğitimi (2020) ve uygulaması (2011) üzerine değerlendirmeler. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 1:13-62.

Korkmaz, A. (2010). Hastanede dinî hayat: teorik çerçeve. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29(29), 283-311.

Köylü, M. (2004). Çocukluk dönemi dini inanç gelişimi ve din eğitimi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 45(2), 37-54.

Kruse-Diehr, A. J., Lee, M. J., Shackelford, J., Hangadoumbo, F. S. (2021). The state of research on faith community nursing in public health interventions: results from a systematic review. Journal of Religion and Health, 1-36.1340-1374.

Kurt, A. (2008). Sosyolojik din tanımları ve dine teolojik bakış sorunu. Uludağ Üniversitesi İlâhiyat Fakültesi Dergisi, 17 (2), 73-93.

Pehlivan, S., Yıldırım,. Y, Fadıloğlu, Ç. (2013). Kanser, kültür ve hemşirelik. Acıbadem Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(4), 168-174

Preston, P. (2018). Faith community nursing in community/public health education: a positive student nursing experience. International Journal of Faith Community Nursing, 4(2), 7-12.

Reimer-Kirkham, S. (2009). Lived religion: implications for nursing ethics. Nursing Ethics, 16(4), 406-417.

Solari-Twadell, P. A., Hackbarth, D. P. (2010). Evidence for a new paradigm of the ministry of parish nursing practice using the nursing intervention classification system. Nursing Outlook, 58(2), 69-75.

Tanrıverdi, G. (2016). Hemşirelerde Kültürel Yeterliliği Geliştirme Yaklaşım ve Önerileri. Ülker, H.İ., Birkök, M.C. Editörler. Pozitif Matbaa, Ankara

Tanrıverdi, G. (2019a). Din ve hemşirelik. Tanrıverdi, G., editor. Farklı Dinler ve Hemşirelik Yaklaşımları. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, p.1-22.

Tanrıverdi, G. (2019b). Yaşam döngüsünde sağlığı geliştirmeye yönelik kültürel uygulamalar ve hemşirelik yaklaşımları. Bahar Z, editör. Yaşam Döngüsünde Sağlığı Geliştirme: Hemşirelik Uygulamaları. 1. Baskı. Ankara: Türkiye Klinikleri; 2019. p.71-7.

Tanrıverdi, G. (2015). Aile temelli kültürel yaklaşım. Kuguoğlu, S., Demirbağ, C. editörler. Aile Temelli Sağlık Yaklaşımı. Akademisyen Kitapevi. İstanbul.

Temren, B. (2017). Din antropolojisi açısından inanç ve din olgusuna ilişkin bir değerlendirme. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 38(1-2), 301-311.

van Loon, A. A. M. (2002). The challenges and opportunities of faith community (parish) nursing in an ageing society. Journal of Religious Gerontology, 12(3-4), 167-180.

Wallace, D. C., Tuck, I., Boland, C. S., Witucki, J. M. (2002). Client perceptions of parish nursing. Public Health Nursing, 19(2), 128-135.

Wilandika, A. (2019). Religiosity and self-efficacy in the prevention of hıv-risk behaviours among muslim university students. Jurnal Ners, 13(2), 138-143.

Ziebarth, D.J., Solari-Twadell, P. A. (2020). American nurses association, regional, state, and denominational faith community nursing organizations. In Faith Community Nursing. Springer, Cham. p.253-259.

Downloads

Published

2021-06-16

How to Cite

Tanriverdi, G. (2021). Interreligious Nursing: A conceptual framework : Dinlerarası Hemşirelik: Kavramsal bir çerçeve. Journal of Human Sciences, 18(2), 282–291. https://doi.org/10.14687/jhs.v18i2.6187

Issue

Section

Nursing and Midwifery