Evaluating and improving learning agility in nursing students: Hemşirelik öğrencilerinde öğrenme çevikliğini değerlendirme ve geliştirme

Nagihan Sim Aygül; Emine Şenyuva

doi:10.14687/jhs.v19i3.6310

Authors

Nagihan Sim Aygül İSTANBUL https://orcid.org/0000-0002-2675-3444
Emine Şenyuva İstanbul Üniversitesi, Cerrahpaşa, Hemşirelikte Eğitim ABD https://orcid.org/0000-0001-8855-6692

DOI:

https://doi.org/10.14687/jhs.v19i3.6310

Keywords:

öğrenme çevikliği, öğrenme çevikliğini geliştirme, hemşirelik öğrencileri, hemşirelik eğitimi

Abstract

In order to train future nurse leaders and nurses who are successful in their careers, it is predicted in nursing education that the measurement and improvement of learning agility of nurses starting from their student years will make nurses more successful and stronger individually and professionally. The CHOICES scale, which is one of the scales developed to measure learning agility, measures the learning agility of individuals with its 4 sub-dimensions. These four sub-dimensions are; Mental Agility, Agility in Human Relations, Agility in Change and Agility in Creating Results. It is important to use educational models that improve student learning agility in nursing education. Learning agility of nursing students can be improved with educational models like web-based applications and the internet, project-based learning model, flipped classroom model, simulation applications, clinical internship experiences, etc. which facilitate learning based on experiential learning. It is important to provide institutional support for the development of the learning agility of nursing students, to develop the learning agility of the educators separately and to integrate the practices that improve the learning agility for the students into the education system. It is expected that nursing graduates with high learning agility will be able to cope with the difficulties they will encounter in their future business life more easily and more motivated.

Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file.

Özet

Hemşirelik eğitiminde geleceğin hemşire liderlerini ve kariyerinde başarılı hemşireleri yetiştirmek için hemşirelerin öğrencilik döneminden başlayarak öğrenme çevikliğini değerlendirme ve geliştirme uygulamaları yapılmasının hemşireleri bireysel ve mesleki profesyonellik bakımından daha başarılı ve güçlü kılacağı öngörülmektedir. Öğrenme çevikliğini ölçmek için geliştirilen ölçeklerin başında gelen CHOICES ölçeği, 4 alt boyutuyla bireylerin öğrenme çevikliğini ölçer. Bahsedilen dört alt boyut; Zihinsel Çeviklik, İnsan İlişkilerinde Çeviklik, Değişimde Çeviklik ve Sonuç Yaratma Çevikliğidir. Hemşirelik eğitiminde öğrencilerin öğrenme çevikliğini geliştirici uygulamaların yapılması önemlidir. Web tabanlı uygulamalar, proje tabanlı öğrenme modeli, ters yüz sınıf modeli, simülasyon uygulamaları, klinik staj deneyimleri vb. öğrenmeyi kolaylaştırıcı ve yaşayarak öğrenmeye dayalı eğitim modelleriyle hemşirelik öğrencilerinin öğrenme çeviklikleri geliştirilebilir. Hemşirelik öğrencilerin öğrenme çevikliklerinin geliştirilmesi için kurumsal desteklerin verilmesi, eğitimcilerin öğrenme çevikliklerinin ayrıca ele alınması ve eğitimcilerin öğrenciler için öğrenme çevikliğini geliştirici uygulamaları eğitim sistemine entegre etmesi önemlidir. Öğrenme çevikliği yüksek mezun hemşirelerin gelecek iş yaşamlarında karşılaşacakları zorluklar ile daha kolay ve güdülenmiş şekilde başa çıkabilmeleri beklenmektedir.

Downloads

Download data is not yet available.

Metrics

Metrics Loading ...

References

Arslan Yürümezoğlu, H., Sezer, H., Şanlı, D.,Okumuş, H. (2021). COVID-19 Pandemi Süreci: Hemşire Eğiticilerin Yeni Rolleri ve Öğrenen Merkezli Eğitim için Öneriler. Anadolu Hemşirelik Ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 24(4), 571–585. https://doi.org/10.17049/ataunihem.941538

Ayça, K. (2019). Öğrenme Çevikliği, Öğretmen Kalitesi ve Öğretmenin Okulda Kalma Tutumuna İlişkin Öğretmen Görüşleri [Doktora Tezi]. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Aydın, B.,Demirer, V. (2017). Ters Yüz Sınıf Modeli Çerçevesinde Gerçekleştirilmiş Çalışmalara Bir Bakış: İçerik analizi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(1), 57–77.

Bedford, C. L. (2017). The Role of Learning Agility in Workplace Performance and Career Advancement. Doctoral Thesis, 1–47.

Bergmann, J., Sams, A. (2015). Before you Flip, consider this. North Dakota State University, Kappanmagazine.org, V94, N2.

Cashman, K. (2013) The Five Dimensions of Learning-Agile Leaders.Erişim Tarihi: 6.7.2022 https://www.forbes.com/sites/kevincashman/2013/04/03/the-five-dimensions-of-learning-agile-leaders/?sh=356da8697457

Canaslan, A., Güçlü, N. (2020). Teacher’ s Learning Agility: Scale Development Study. Kastamonu Education Journal, 28(5), 2071–2083. https://doi.org/10.24106/kefdergi.746504

Chen, R., Saud, H. (2021). Development and Testing of a Web Application to Improve Entry-to-Practice Pediatric Nursing Competencies: A Proof-of-Concept Study. Athens Journal of Health and Medical Sciences, 2021, 1–14. https://doi.org/10.30958/ajhms.X-Y-Z

Connolly, J. (2001). Assessing The Construct Validity of a Measure of Learning Agility [Doctorate Thesis]. Florida Internatıonal University.

Cunningham, R., Sowers, K. (2018). Nurses at the Top. American Journal of Nursing, 118(5), 65–70.

De Meuse, K. (2019). A Meta-Analysis of The Relationship between Learning Agility and Leader Success. Journal of Organizational Psychology, 19(1), 25–35.

De Meuse, K. (2017). Learning agility: Its evolution as a psychological construct and its empirical relationship to leader success. Consulting Psychology Journal, 69(4), 267–295. https://doi.org/10.1037/cpb0000100

De Meuse, K., Dai, G., Hallenbeck, G. S. (2010). Learning agility: A construct whose time has come. Consulting Psychology Journal, 62(2), 119–130. https://doi.org/10.1037/a0019988

Derue, D. S., Ashford, S. J., Myers, C. G. (2012a). Learning Agility: In Search of Conceptual Clarity and Theoretical Grounding. Industrial and Organizational Psychology, 5(3), 258–279. https://doi.org/10.1111/j.1754-9434.2012.01444.x

Derue, D. S., Ashford, S. J., Myers, C. G. (2012b). Learning Agility: Many Questions, a Few Answers, and a Path Forward. Industrial and Organizational Psychology, 5, 316–322.

Dries, N., Vantilborgh, T., Pepermans, R. (2012). The role of learning agility and career variety in the identification and development of high potential employees. Personnel Review, 41(3), 340–358. https://doi.org/10.1108/00483481211212977

Durmaz Edeer, A.,Dicle, A. (2015). Hemşirelik Eğitiminde Simülasyon Kullanımı ve Simülasyon Tipleri. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 12(2), 120–135. https://doi.org/10.5222/head.2015.121

Ergöl, S. (2011). Türkiye’de Yükseköğretimde Hemşirelik Eğitimi. Yüksek Öğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 152. https://doi.org/10.5961/jhes.2011.022

Gravett, L. S., Caldwell, S. A. (2016). Learning Agility. Learning Agility, December, 64–66. https://doi.org/10.1057/978-1-137-59965-0

Hallenbeck, G.S. (2016). Learning Agility: Unlock the Lessons of Experience. Center for Creative LeadershipPress.http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=true&db=e020mww&AN=1251678&lang=de&site=eds-live

Harvey, V., De Meuse, K. (2021). The Age of Agility. Oxford University Press. https://doi.org/10.1093/oso/9780190085353.001.0001

Howard, D. (2017). Learning Agility in Education: An Analysıs of Pre-service Teacher’s Learning Agility and Teaching Performance [Doctor of Education]. College of Graduate Studies of Tarleton State University.

Joiner, B. (2008). Leadership agility. https://www.researchgate.net/publication/23318406

Karaca, C. (2016). Öğretim Teknolojilerinde Güncel Bir Yaklaşım: Tersyüz Öğrenme. Eğitim Bilimlerinde Yenilikler ve Nitelik Arayışı (sayfa: 1171–1182). Ankara: Pegem Akademi. https://doi.org/10.14527/9786053183563.071

Karagözoğlu, Ş. (2018). Senaryo Temelli Yüksek Gerçeklikli Simülasyon Yönteminin Son Sınıf Hemşirelik ve Tıp Öğrencilerinin Ekip İş birliği, Problem Çözme Becerisi ve Otonomi Düzeyine Etkisi. Tübitak Projesi (Sayı. 3001, 216S241).

Karaöz, S. (2013). Hemşirelik Eğitiminde Klinik Değerlendirme Hemşirelik Eğitiminde Klinik Değerlendirmeye Genel Bakış: Güçlükler ve Öneriler. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 6(3), 149–158. http://www.deuhyoedergi.org

Kaya, A., Argon, T. (2021). Öğretmenlerin Öğrenme Çevikliği ile İlgili Görüşlerinin Kişisel Değişkenlere Göre İncelenmesi. Çağdaş Yönetim Bilimleri Dergisi, 8(1), 249–273.

Kolb, D. A. (1984). Experientiallearning: Experience as the Source of Learning and Development. EnglewoodCliff PrenticeHalls, New Jersey.

Li, Y. Y., Au, M. L., Tong, L. K., Ng, W. I., Wang, S. C. (2022). High-fidelity simulation in undergraduate nursing education: A meta-analysis. In Nurse Education Today (Vol. 111). Churchill Livingstone. https://doi.org/10.1016/j.nedt.2022.105291

Lim, D. H., Yoo, M. H., Kim, J., Brickell, S. A. (2017). Learning agility : The nexus between learning organization , transformative learning , and adaptive performance. New Prairie Press, 1(1), 1–8.

Lombardo, M. M., Eichinger, R. W. (2000). High Potentials as High Learners. Human Resource Management, 39(4), 321–329. https://doi.org/10.1002/1099-050X(200024)39:4<321:AID-HRM4>3.0.CO;2-1

Márquez Lepe, E., Jiménez-Rodrigo, M. L. (2014). El aprendizaje por proyectos en espacios virtuales: Estudio de caso de una experiencia docente universitaria. RUSC Universities and Knowledge Society Journal, 11(1), 76–90. https://doi.org/10.7238/rusc.v11i1.1762

Mutlu, A. P., Mutlu, M. E. (2017). Öğrenme Deneyimi Tasarımı. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 3(1), 39–76.

Pathak, A.(2017), "Enabling lifelong learning: the key to agility at ThoughtWorks India", Human Resource Management International Digest,Vol.25No.1,pp. 4-6. https://doi.org/10.1108/HRMID-07-2016-0108

Roehl, A., Linga, S., Gayla, R., Shannon, J. (2013). The Flipped Classroom: An Opportunity To Engage Millennial Students Through Active Learning Strategies.

Sarıgöl Ordin, Y., Bilik, Ö., Turhan Damar, H., Çelik, B. (2018). Cerrahi Kliniklerdeki Hemşirelik Öğrencilerinin Yansıtma Raporlarından Elde Edilen Öğrenme Deneyimleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(3), 1–15. https://doi.org/10.14689/issn.2148-2624.1.6c3s5m

Şenyuva, E. (2019). Teknolojik Gelişmelerin Hemşirelik Eğitimine Yansımaları. Florence Nightingale Hemşirelik Dergisi, 27(1), 79–90. https://doi.org/10.26650/FNJN322556

Wu, T. (2014). The use of a mobile assistant learning system for health education based on project-based learning. Computers Informatics Nursing, 32(10), 497–503. https://doi.org/10.1097/CIN.0000000000000089

Yazıcı, Ş. (2020). Marmara Öğrenme Çevikliği Ölçeğinin Geliştirilmesi, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Journal of History School, 44(February), 365–393. https://doi.org/http://dx.doi.org/10.29228/Joh41492

Yim, K. H., Lee, I. (2021). The effect of achievement motivation on learning agility of nursing students: The mediating effect of self-leadership. Journal of Korean Academic Society of Nursing Education, 27(1), 80–90. https://doi.org/10.5977/jkasne.2021.27.1.80

Yılmaz Kuşaklı, B., Yerköy Ateş, A., Çetin, G., (2019). Hemşirelik Mesleğinin Kuşaklararası Değişimi ve Kuşakların Yönetimi. Sağlık Bilimleri Üniversitesi Hemşirelik Dergisi, 1(3), 203–208.

Yockey, R. D., Kralowec, C. J. (2015). Confirmatory factor analysis of the procrastination assessment scale for students. SAGE Open, 5(4), 0–4. https://doi.org/10.1177/2158244015611456