Examining the effects of yoga-based intervention program on children diagnosed with autism spectrum disorder
Otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuklarda yoga temelli müdahale programının etkilerinin incelenmesi
DOI:
https://doi.org/10.14687/jhs.v20i4.6438Keywords:
Yoga, autism, intervention program, physical activity, otizm, müdahale program, fiziksel aktiviteAbstract
Purpose: Yoga is a spiritual discipline and lifestyle that does not involve competition in its essence and helps ensure harmony between the body and soul. Yoga provides a relaxing environment that increases the self-confidence of the individual diagnosed with autism spectrum disorder. In this context, the aim of the research is to conduct a study examining the effects of yoga on physical development, cognitive development and psychosocial development in children diagnosed with autism spectrum disorder, and the reasons for participation from the perspective of their parents.
Method: In the research, a phenomenological research design, one of the qualitative research methods, was used. The research group consists of 6 parents of 6 children (3 girls, 3 boys) aged between 8-10 years diagnosed with ASD, who volunteered for their children to participate in a 20-week yoga-based physical activity program. The research was carried out with qualitative research method and the data of the research was collected by interview technique. Among the interview types, "open-ended interview form" was chosen. Content analysis method was used to analyze the data obtained within the scope of the research.
Findings: The findings of the study show that the yoga-based physical activity program has positive effects on the mental, physical, emotional, social and physiological development of individuals diagnosed with autism spectrum disorder. Two main themes were determined as the reasons for participating in the yoga-based physical activity program and the effects of participation in the yoga-based physical activity program.
Conclusion: As a result of the research, it can be said that yoga-based physical activity program has positive effects on the mental, physical, emotional, social and physiological development of individuals diagnosed with autism spectrum disorder. In addition, the research has determined that parents participate in yoga programs for their children to be healthy and socialize. From this, it can be said that the participants had the opinion that yoga was a beneficial activity before the program. In light of all this information; It is recommended that yoga-based physical activities be frequently included in activity programs prepared for individuals with autism spectrum disorder.
(Extended English summary is at the end of this document)
Özet
Amaç: Yoga özünde rekabet barındırmayan, beden ve ruh arasındaki uyumun sağlanmasına yardımcı olan ruhsal bir disiplin ve yaşantı tarzıdır. Yoga otizm spektrum bozukluğu tanılı bireye özgüvenini arttıran, rahatlatan bir ortam sağlar.Bu kapsamda araştırmanın amacı yoganın otizm spektrum bozukluğu tanılı çocuklarda, fiziksel gelişim, bilişsel gelişim ve psikososyal gelişim alanları üzerindeki etkilerinin ve katılım nedenlerinin ebeveynleri perspektifinden inceleyen bir çalışmanın yürütülmesidir.
Yöntem:Araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden fenomenolojik araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma grubu, OSB tanılı 8-10 yaş aralığında olan 6 (3 kız, 3 erkek) çocuğa sahip, çocuklarının 20 haftalık yoga temelli fiziksel aktivite programına katılmasına gönüllü olmuş 6 ebeveynden oluşmaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemi ile gerçekleştirilmiş olup, araştırmanın verileri görüşme tekniği ile toplanmıştır. Görüşme türlerinden ise, “açık uçlu görüşme formu” seçilmiştir Araştırma kapsamında elde edilen verilerin çözümlenmesinde ise içerik analizi yönteminden faydalanılmıştır.
Bulgular: Araştırmanın bulguları yoga temelli fiziksel aktivite programının otizm spektrum bozukluğu tanılı bireylerin zihinsel, fiziksel, duygusal, sosyal ve fizyolojik gelişim alanlarında olumlu etkileri olduğunu göstermektedir.Yoga temelli fiziksel aktivite programına katılım nedenleri ve yoga temelli fiziksel aktivite programına katılım etkileri olarak iki ana tema belirlenmiştir.
Sonuç: Araştırma sonucunda yoga temelli fiziksel aktivite programının otizm spektrum bozukluğu tanılı bireylerin zihinsel, fiziksel, duygusal, sosyal ve fizyolojik gelişim alanlarında olumlu etkileri olduğu söylenebilmektedir. Bunların yanı sıra araştırma ebeveynlerin çocuklarının sağlıklı olması ve sosyalleşmesi için yoga programına katılım sağladıkları belirlenmiştir. Buradan aslında katılımcıların program öncesinde yoganın faydalı bir aktivite olduğuna dair görüşe sahip oldukları da söylenebilmektedir. Tüm bu bilgiler ışığında; otizm spektrum bozukluğu tanılı bireylere yönelik hazırlanan aktivite programlarında yoga temelli fiziksel aktivitelere sıklıkla yer verilmesi önerilmektedir.
Downloads
Metrics
References
Aydın, A. (2010). Öğretmenlik programları için özel eğitim. Baykoç, N. (Edt.). Otistik Çocuklar ve Eğitimleri içinde (ss. 232-260). Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Balasubramaniam, M., Telles, S., & Doraiswamy, P. M. (2013). Yoga on our minds: a systematic review of yoga for neuropsychiatric disorders. Front. Psychiatry, 3, 1-116.
Cabral, P., Meyer, H. B., & Ames, D. (2011). Effectiveness of yoga therapy as a complementary treatment for major psychiatric disorders: a meta-analysis. The primary care companion for CNS disorders, 13(4), 26290.
Cramer, H., Lauche, R., Langhorst, J., & Dobos, G. (2016). Is one yoga style better than another? A systematic review of associations of yoga style and conclusions in randomized yoga trials. Complement Ther Med., 25, 178-87.
Creswell, J. W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri: Beş Yaklaşıma Göre Nitel Araştırma ve Araştırma Deseni (Çev. Bütün, M. ve Demir, S. B). Siyasal Kitabevi.
Daly, L. A., Haden, S. C., Hagins, M., Papouchis, N., & Ramirez, P. M. (2015). Yoga and emotion regulation in high school students: A randomized controlled trial. Evidence-Based Complementary and Alternative Medicine, 2(1), 12-18.
Demir, G. T., & İlhan, L. (2020). Engelli sporcularda spora katılım motivasyonu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(1), 49-69.
Dolanay, D. B. (2007). Lotus Çiçekleri: YOgaMini Projesi. ALFA Yayınları.
Evans, S., Cousins, L., Tsao, Jc., Sternlieb B, & Kzeltzer L. (2011). Protocol for a randomized controlled study of Iyengar yoga for youth with irritable bowel syndrome. Trials, 12, 1-19.
Fugler, J., Martel, K., Wheeler, A., Yarbrough, K., Young, A., Liu, H., & Salem, Y. (2015). Use of yoga in children with autism: A systematic review of literature. Poster presentation at the 2015 Combined Sections Meeting of the American Physical Therapy Association. Indianapolis,
Gay, L. R., Mills, G. E., & Airasian, P. W. (2012). Educational Research: Competencies for Analysis and Applications. Pearson Education.
Gomes Neto, M., Martınez, B. P., Reıs, H. F. C., & Carvalho, V. O. (2017). Pre- and postoperative inspiratory muscle training in patients undergoing cardiac surgery: Systematic review and meta-analysis. Clinical Rehabilitation, 31, 454–464.
Hoffman, J., Krill, M., & Hewett, T. (2016). Anterior cruciate ligament and Achilles tendon injuries in the NFL from 2009-10 to 2014-15 Seasons: 3075 Board# 140 June 3, 3: 30 PM-5: 00 PM. Medicine & Science in Sports & Exercise, 48(5S), 871.
İlhan, E. L., & Esentürk, O. K. (2015). Zihinsel engelli bireylerde sporun etkilerine yönelik farkındalık ölçeği (ZEBSEYFÖ) geliştirme çalışması. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 19-36.
İlhan, L. (2008). Eğitilebilir zihinsel engelli çocuklarda beden eğitimi ve sporun sosyalleşme düzeylerine etkisi [The effect of physical education upon the socialization levels of mentally handicapped children]. Kastamonu Eğitim Dergisi, 16(1), 315-324.
Kaley-Isley, L. C., Peterson, J., Fıscher, C., & Peterson, E. Y. (2010). Yoga as A Complementary Therapy for Chıldren and Adolescents: A Guide for Clinicians. Psychiatry (Edgemont), 7, 20–32.
Kaur, M., & Bhat, A. (2019). Creative yoga intervention improves motor and imitation skills of children with autism spectrum disorder. Physical Therapy, 99(11), 1520-1534.
Kaur, M., Eigsti, I. M., & Bhat, A. (2021). Effects of a creative yoga intervention on the joint attention and social communication skills, as well as affective states of children with autism spectrum disorder. Research in Autism Spectrum Disorders, 88, 101860.
Khanna, S., & Greeson, J. M. (2013). A Narrative Review of Yoga and Mindfulness as Complementary Therapies for Addiction. Complementary Therapies in Medicine, 21(3), 244-252.
Klatte, R., Pabst, S., Beelmann, A., & Rosendahl, J. (2016). The efficacy of body-oriented yoga in mental disorders: A systematic review and meta-analysis. Deutsches Ärzteblatt International, 113(12), 195.
Merriam, B. (1988). Qualitative Research and Case Study Applications in Education. Joses-Bass.
Narasingharao, K., Pradhan, B., & Navaneetham, J. (2016). Otizm spektrum bozukluğu çocuklarda görülen uyku bozukluğu, gastrointestinal sorunlar ve davranış sorunları ve terapi olarak yoga: tanımlayıcı bir inceleme. Journal of Clinical and Diagnostic Research, 10(11), 1-3.
Pascoe, M. C., & Bauer, I. E. (2015). A systematic review of randomized control trials on the effects of yoga on stress measures and mood. Journal of Psychiatric Research, 68, 270-282.
Pascoe, M. C., Thompson, D. R., & Ski, C. F. (2017). Yoga, mindfulness-based stress reduction and stress-related physiological measures: A meta-analysis. Psychoneuroendocrinology, 86, 152-168.
Peck, H. L., Kehle, T. J., Bray, M. A., & Theodore, L. A. (2005). Yoga as an intervention for children with attention problems. School Psychology Review, 34(3), 415-424.
Radhakrishna, S., Nagarathna, R., & Nagendra, H. R. (2010). Integrated approach to yoga therapy and autism spectrum disorders. Journal of Ayurveda and İntegrative Medicine, 1(2), 120.
Shanker, S., & Pradhan, B. (2022). Effect of yoga on children with autism spectrum disorder in special schools. Industrial Psychiatry Journal, 31(2), 367.
Stephens, I. (2017). Medical yoga therapy. Children, 4, 12.
Tapper, K., Shaw, C., Ilsley, J., Hill, A. J., Bond, F. W., & Moore, L. (2009). Exploratory randomized controlled trial of a mindfulness-based weight loss intervention for women. Appetite, 52(2), 396-404.
Tekkurşun-Demir, G., & İlhan, E. L. (2020). Engelli sporcularda spora katılım motivasyonu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 21(1), 49-69.
Tekkurşun-Demir, G., İlhan, L. E., Esentürk, O., & Kan, A. (2018). Engelli Bireylerde Spora Katılım Motivasyonu Ölçeği (ESKMÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spormetre, 16(1), 95-106.
Telles, S., Sıngh, N., Bhardwaj, A. K., Kumar, A., & Balkrıshna, A. (2013). Effect of yoga or physical exercise on physical, cognitive and emotional measures in children: a randomized controlled trial. Child Adolesc Psychiatry Ment Health, 7, 37.
Vıdyashree, H. M., Maheshkumar, K., Sundareswaran, L., Sakthıvel, G., Partheeban, P. K., & Rajan, R. (2019). Effect of yoga intervention on short-term heart rate variability in children with autism spectrum disorder. Internation Journal Yoga, 12, 73-77.
Williams, J. H., Whiten, A., Suddendorf, T., & Perrett, D. I. (2001). Imitation, mirror neurons and autism. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 25(4), 287-295.
Yarımkaya, E., İlhan, E. L., & Karasu, N. (2017). Akran aracılı uyarlanmış fiziksel aktivitelere katılan otizm spektrum bozukluğu olan bir bireyin iletişim becerilerindeki değişimlerin incelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 18(02), 225-252.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (200). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
Yin, R. K. (2003). Case Study Research: Design and Methods (Third Edition). Sage Publications.
Yin, R. K. (2011). Qualitative Research from Start to Finish. The Guilford Press
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Journal of Human Sciences
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.