Are amateur football players really amateur?: An investigation on professionalisation trend of amateur football<p>Amatör futbolcular gerçekten amatör mü?: Amatör futbolun profesyonelleşme eğilimi üstüne bir araştırma
Keywords:
Amateurism, Football, Play, Mass Sport, Elite Sport, Hidden Professionalism, Professionalisation, Income, Amatörlük, Futbol, Oyun, Kitle Sporu, Elit Sporu, Gizli Profesyonellik, Profesyonelleşme, GelirAbstract
In Turkey football is the most intriguing sport branch that ensure the growing interest of active participation in amateur football player. It is seen that amateur soccer leagues in Turkey consist of Regional Amateur League (BAL), Super Amateur, First Amateur and Second Amateur leagues. Today which amateur football gains economic value and includes the element of hidden professionalism, it is seen that the concept of amateurism must come up for discussion. Altough amateurism means anti-professional, it can be seen that in amateur football leagues’ players provide income from this job. The purpose of the research; is to seek answer to the question which forms the basis question of the research “Is there the element of “income” which belongs to occupational property of professional football in amateur football?”.
The research consists of two parts. In the first part of the research the concept of amateurism were tried to discuss in relation with different concepts, profession of amateur football player as being a job was examined. In the question application which forms the second part, in 2013 Novemver-December, the data obtained from 148 people who are playing in amateur leagues in İstanbul and Edirne and were choosen by “simple random sampling” method, evaluated by SPSS 17 Statistics Program and were analysed in the form of Frequency Table and Crosstable. The results of the research are as follows: The width of the age group that amateur football appeals is conspicuous (Table 1). % 68 of participants provide income from amateur football. It is observed that top amateur league players provide more income (Table 3 and Table 5). It is emerged that % 66,2 of participants see football as a job (real job+exstra job); players who see football as their real job concentrated on especially in BAL League players; % 29,1 of participants see football as a hobby (Table 4). It is observed that % 73,6 of participants train 3 days in a week and more than 3 days in a week with their teams; 36 people from 37 people playing in BAL league train 5 or 6 days in a week (Table 6). It is emetged that amateur football which shows a feature of an employment area and which can be seen the process of regularly going work and earning income isolated from the meaning of amateurism and includes hidden professionalism.
Özet
Türkiye’de futbolun en çok ilgi gören spor dalı olması, amatör futbolculuğa olan aktif katılım ilgisinin artmasını sağlamaktadır. Türkiye’de amatör futbol liglerinin Bölgesel Amatör Lig (BAL), Süper Amatör, Birinci Amatör ve İkinci Amatör liglerinden oluştuğu görülmektedir. Amatör futbolun gizli profesyonellik unsuru içerdiği günümüzde amatörlük kavramının tartışmaya açılması zorunlu görünmektedir. Amatörlüğün profesyonel karşıtı bir anlam taşımasına rağmen amatör liglerdeki oyuncuların bu işten gelir sağladıkları görülebilmektedir. Araştırmanın amacı; araştırmanın temel sorusunu oluşturan, “Amatör futbolculukta, profesyonel futbolculuğun mesleki özelliğine ait olan “gelir” unsuru bulunmakta mıdır?” sorusuna cevap aramaktır.
Araştırma iki bölümden oluşmaktadır. Araştırmanın ilk bölümünde amatörlük kavramı farklı kavramlarla ilişkilendirilmeye çalışılmış, amatör futbolculuğun bir meslek haline gelişi irdelenmiştir. İkinci bölümü oluşturan anket uygulamasında, 2013 Kasım-Aralık aylarında İstanbul ve Edirne’de amatör liglerde oynayan ve “basit tesadüfi örnekleme” yöntemiyle seçilen 148 kişiden elde edilen veriler, SPPS 17 istatistik programında değerlendirilerek Frekans tablo ve Çapraz tablo şeklinde analiz edilmiştir. Araştırmada ortaya çıkan sonuçlar şu şekildedir: Amatör futbolun hitap ettiği yaş grubunun genişliği göze çarpmaktadır (Tablo 1). Deneklerin %68’inin amatör futbolculuktan gelir sağladığı görülmektedir.Üst amatör lig oyuncularının daha fazla gelir sağladığı görülmektedir (tablo 3 ve tablo 5). Deneklerin %66,2’sinin futbolu iş (asıl iş + ek iş) olarak gördüğü; futbolu asıl işi görenlerin özellikle BAL ligi oyuncularında yoğunlaştığı; deneklerin %29,1’inin ise futbolu hobi olarak gördüğü ortaya çıkmaktadır (tablo 4). Deneklerin %73,6’sının takımıyla haftada 3 gün ve 3 günden fazla; BAL ligi’nde oynayan 37 kişiden 36’sının haftada 5 ya da 6 gün antrenman yaptığı görülmektedir (Tablo 6). Düzenli işe gitme sürecinin görüldüğü ve gelir elde edilen bir istihdam alanı özelliği taşıyan amatör futbolculuğun amatörlük anlamından soyutlandığı ve gizli profesyonellik içerdiği ortaya çıkmaktadır.
Downloads
Metrics
References
Amman, T. (2000). Spor Sosyolojisi, Sporda Sosyal Bilimler, İstanbul: Alfa Yayınları, Birinci Baskı, Eylül.
Atabeyoğlu, C. (1991). Türk Spor Tarihi Ansiklopedisi 1453-1991, İstanbul: Fotospor.
Bourdieu, P. (1997). Toplumbilim Sorunları, Çev: Işık Ergüden, İstanbul: Kesit Yayıncılık, 1. Basım.
Bryant, J. E., McElroy, M. (1997). Sociological Dynamics of Sport and Exercise, United States of America: Morton Publishing Company.
Bucak E. 08/10/2009, Amatörde de artık para konuşuyor, http://www.radikal.com.tr/radikal.aspx?atype=haberyazdir&articleid=958136, 03.11.2013
Bucak E. 30/10/2013, http://www.radikal.com.tr/yazarlar/efkan_bucak/amatore_de_sozlesme_gerek-1158054, 03.11.2013
Erkal, M., Ayan, D., Güven, Ö. (1998). Sosyolojik Açıdan Spor, İstanbul: Der Yayınları, Genişletilmiş 3. Basım.
Fişek, K. (2003). Sporun Anatomisi, İstanbul: YGS Yayınları.
Gündoğan, N., Biçerli M.K., Lordoğlu, K., Özkaplan, N. (2012). Çalışma Ekonomisi I, Eskişehir: T.C Anadolu Üniversitesi Yayını No:2675, Açıköğretim Fakültesi Yayını, No:1641, 1.Baskı.
Hiçyılmaz, E. ( ). Türkiye’de Futbol, Yeni Yüzyıl Kitaplığı.
Huizinga, J. (2006). Homo Ludens: Oyunun Toplumsal İşlevi Üzerine Bir Deneme, Çev: Mehmet Ali Kılıçbay, İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 2. Basım.
Işığıçok, Ö. (2011). İstihdam ve İşsizlik, Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım.
Kılcıgil, E. (1998). Sosyal Çevre – Spor İlişkileri (Teori ve Elit Sporculara İlişkin Bir Uygulama), Ankara: Bağırgan Yayımevi.
Kozanoğlu, C. (1996). Türkiye’de Futbol: Bu Maçı Alıcaz!, İstanbul: İletişim Yayınları, 1. Baskı.
Kretchmar, R. S. (2005). Practical Philosophy of Sport and Physical Activity, Human Kinetics, Second Edition (İkinci Basım).
Sezer, B. (2011). Sosyolojinin Ana Başlıkları, İstanbul: Kitabevi.
Teoman, Ö. (2001). Ankara’da Amatör Futbol, Takımdan Ayrı Düzkoşu İçinde, Der: Tanıl Bora, İstanbul: İletişim Yayınları, 1.Baskı.
TFF Amatör Futbolcu Lisans ve Transfer Talimatı (2008).
TFF Profesyonel futbolcuların statüsü ve transferleri talimatı (2009).
Wahl, A. (2005). Ayaktopu&Futbolun Öyküsü, Çev: Cem İleri, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları, 1.Baskı.
http://www.tff.org/Default.aspx?pageId=200&ftxtId=10581, 02.11.2013
http://www.tff.org/Default.aspx?pageId=200&ftxtId=18363, 02.11.2013
http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.527442533af147.01983225, 02.11.2013
http://medical-dictionary.thefreedictionary.com/elite+athlete, 08.11.2013
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Authors can retain copyright, while granting the journal right of first publication. Alternatively, authors can transfer copyright to the journal, which then permits authors non-commercial use of the work, including the right to place it in an open access archive. In addition, Creative Commons can be consulted for flexible copyright licenses.
©1999 Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.